Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009
Προσωρινή επιστροφή.
Έσχει τζαιρό να σχοληθώ με το μπλόκ (τζαι να λουθώ). Ο λόγος εν ότι προτιμώ να έχω επαφή με πραγματικούς ανθρώπους, σε πραγματικό χρόνο, πρόσωπο με πρόσωπο. Ούτε με τους παρέες μου στο εξωτερικό έχω ιδιαίτερη επαφή τζαι τούτο εν που τα αρνητικά. Κατα τα άλλα, ηρέμησα λίο, μακρυά που τον διαδυχτιακό ντουνία. Η αλήθκεια ένι ότι έφια που έσσο πάλε τζαι έν αντρέπουμαι να το πώ. Προτιμώ τον δρόμο, αν τζαι εν νάκκο σχιονία τωρά τελευταία αλλά σικκιμέ, περνώ καλύτερα αφού βρέθουμαι με πλάσματα που όντως επικοινωνώ.
Ήθελα να αναρτήσω διάφορα. Τζαι φυσικά εννα ξεκινήσω που την γειτονία μου. Πριν λίο τζαιρό, μόλις είχαν αρκέψει τα καλά τα νερά, τζιαμέ ίσχιε γίνει πισίνα. Επλέαν ένα ζίλικούρτι σκουπίθκια, μαχτοναλτ τζαι μαλακίες. Οι βόθροι αντί να καταπίνουν, εφτύναν. Επίαμε καμία-θκιο ζιβανίες τζαι εκάτσαμε τζαι εχαρήκαμε τα νερά. Εδώκαμε τζαι τους γυρούς μας, εγίναμε σούππα λούμα αλλά εχαρήκαμε το. Η νύχτα έππεσε, να νερά εποκάτσαν, οι σχάρες πας τα τσιμέντα ίπιαν τα . Η κκελέ μου επίεννε τζαι έρκετουν. Ήβραμε στέγαστρο κάτω που την εκκλησχία τζαι κάτι παιθκία εφέραν ναρκιλέ. Αντακώσαμε κουβέντα που τες θρησκέιες επίαμε στον μηδενισμό. Άρεσε μου, καλά παιθκία, ο νούς τους εφακκόυσε στροφές συνέχεια.
Έρεξε ο παπάς, είδε μας τέλλια αξινόστραφα τζαι ύστερα που λίο ήρταν μπάτσοι. Βασικά ήρταν να μας αεισιχτιρίσουν. Ο ένας έπαιζε το καλός μπάτσος τζαι ο άλλος καλός μπάτσος. Ευτυχώς που έν ισχει αλλό ‘να να μας φωνάζει «αγάπη μου». Για λόγους ηθικής, επείδή είπαν μας ότι έννε σωστό τζαι ότι έν πρέπει να καταναλώνουμε ποτό ή να πίνουμε ναρκιλέ (η θεία κοινωνία εν χυμό μήλο που έσχει μέσα?), έπρεπε να φίουμε. Επερπάτησα λία μέτρα τζαι είπα του να μεν διανοηθεί να έρτει δαμέ. Λαλέι μου, έν θα μου πείς ήντα μπου να κάμω. Απαντώ του ότι τζίνος είπε μου ήντα μπου να κάμω τζαι απαίτησα τζαι γώ να μεν με ενοχλεί άλλο..
Μετά που τζαιρό, επία στην πλατειούα. Ήταν ολόφωτη. Παραβάν, τσιατίρκα τζαι τέντες εγεμώναν τον περίβολο της εκκλησχίας. Μέσα ήταν γεμάτα ρούχα. Ή πλατεία είσχιε μεταλλαχτεί σε κάτι άλλο. Ενα ολόκληρο σκηνικό έισχιε στηθεί. Ένα τοπίο που μόνο σχέση με την κύπρο τζαι την περιοχή τζιαμέ έν είσχιε. Τραπεζούθκια, σοπούες, λαμπούθκια να κρέμουνται που τα δεντρά, πάνω που τες κκελλάες μας,γλαστρόυες, ώς τζαι τα φκίορα ήταν κυριλλέ.
Έκατσα εμάννεψα λίο τζαι έφια άρων άρων. Που εξαναπία, είσχιε σεκιουριτάες, μπάτσους, (που εμείς πιερώνουμε) να προσέχουν, τζαι μία φάση εκατάφτασε η πυροσβεστική. (που επίσης πιερώνουμε) τζαι άρκεψε να πιτά νερά καπάλι, ποτζί τζαι ποδά.
Τελικά, τούτα ούλλα έγιναν για διαφημιστικούς σκοπούς, για να προωθήσουν μία τράπεζα. Το χριστουγεννίατικο τοπίο άρμοζε άψογα. Είχαν κοντέψει χριστούγεννα, άλλο μία γιορτή του καπιταλισμού για άλλη μια φορά, όπως κάθε χρόνο. Η εκκλησία έπαιξε καλά τον ρόλο της, παραχωρώντας άδεια για τις ανάγκες της τράπεζας. Συνεργασία εταίριών. Η άλλη πτυχή της ηθικής της, εν το θεωρεί ανάρμοστο να προωθεί τα συμφέροντα για να κερδοφορήσουν οι τράπεζες, αφού η γιορτη εν τζαι δική της. Τζίνη συνεχίζει να αναπαράγει το παραμυθάκι που επλάσαν για τον χριστούλι, που φέτος απόκτησε πλαστική μορφή (ήντα συμβολική ειρωνία).
Τα χριστούγεννα εν η επέτειος της πλαστικούρας τζαι των υλικών αγαθών. Τζαι για τεκμηρίωση, ότι η εκκλησχία έν μια εγγεγραμμένη καπιταλιστική εταιρία, το σύμβολο που βρίσκεται πάς το δολλάριο, η πυραμίδα με το μάτι πας την μούττη, μπόρει να βρεθεί τζαι πας την νότια μερκά της εκκλησχίας, χαραγμένο.
Μίας τζαι εμίλησα για ειρωνία, ταυτόχρονα με την διαφημιστική επιχείρηση ελάμβανε μέρος μία προβολή που εκανονίσαν κάποια άτομα. Το όνομα ήταν «το χρήμα ώς χρέος» τζαι επεξηγούσε πώς οι τράπεζες κλέφκουν τζαι γαμούν το κόσμο. Πώς παράγουνται τα ριάλλια τζαι πώς δουλέυκει το τραπεζικό σύστημα. Μετά ακολούθησε πάρτυ με μουσική, κουτούτζιη χιπ χοπ τζαι μικρόφωνο για όποιον ήθελε να σχιπεθκίασει καμία ρήμα. Έισχε τζαι κάτι τύπους που τα εράφκαν στα γαλλικά, καλή φάση, μόνο που έν εκαταλάβαινα τίποτε. Εβαόσαν τα η ώρα μία, επερνούσαμε καλά τζαι ετραβήσαμε το νάκκο παραπάνω. Εσυνάξαμε τα ποσκούπια τζαι οι παραπάνω εφίαμε μαζικά.
Την επομένη, έμαθα ότι μια στράτα που είχα λέιψει που τζιαμέ για λίη ώρα (ούτε που θυμούμαι ήντα μπου έκαμνα) έισχιε πεταχτεί ‘ενας τυπάς με κάμερα, τζαι επίεννε φουρκατός πάς τον ντι τζει. Έφκαλε πλάνα τζαι κάποιοι επαρακαλέσαν τον να μεν μάσχιεται τζαι ότι έν γουστάρουμε να μας φκάλουν πλάνα τζαι να ξαναστραφεί χωρίς κάμερα αν θέλει να εν στην παρέα μας. Απλά επουτσόγραψε τους τζαι εκωλόσχιεσε τους τζαι εσυνέχισε να τραβά. Μετά που του εμπήξαν τες παουρκές έφιε τζαι την επομένη, ένας σταθμός στην τηλεόραση, έκαμε ένα ρεπορτάζ για την περιοχή. Εμπήκαν πλάνα που τες σκηνές που ετράβησε ο κάμεραμαν τους, καθώς τζαι πλάνα που ένα αυτοκίνητο που έν σπασμένο το τζίαμι του έσχει ένα μήνα, πλάνα που ένα σιερένο ρολό που εφαίνετουν ξεκάθαρο ότι έισχιε τουμπάρει πάνω αυτοκίνητο, πλάνα που ένα πουκουππισμένο κάλαθο τζαι σκουπίθκια, που εμπορούσε να πουκουππίσει ο καθένας που έρεξε που τζιαμέ (ακόμα τζαι ο κάμεραν) Επίσης πλάνα που το αρχείο που είχαν γίνει φασαρίες στην περιοχή πριν εφτομάες τζαι είχαν ξεμέινει σκουπίθκια που την προηγούμενη, μπίωντας τα ούλλα σε ένα δείχνοντας παντες τζαι τα επεισόδεια έιχαν επαναληθτεί. Ιδού ο ρόλος των ΜΜΕ. Να αναπαράγει σκατίλα για οτιδήποτε που λειτουργεί έξω που κάποια πλάισια που θέτει ο μηχανισμός εξουσίας τζαι να αλλοιώνει οτιδήποτε αναγίωνει μορφές κοινωνικής οργάνωσης τζαι αυτονομίας του ατόμου. Επειδή οι εκδηλώσεις έν τίθονται κάτω που ιεραρχία., τζαι κάτι τέθκιοι πρέπει να δαμαστεί, να αφομοιωθεί ή να εξολοθρεφτεί. Επειδή τούτος εν ο δρόμος που ορίσαν σαν κακό τζαι αμάρτημα που διάφορες όψεις. Επιδή ο δρόμος τούτος βασίζεται πάς την επικοινωνία των ανθρώπων. Επειδή τωρά φκάινουν τα βλαστάρκα προηγούμενων βροχές που κοινωνικά κέντρα, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, πορείες τζαι επιρροές που ενα διαφορετικό τρόπο ζωής.
Κάποιοι απλά θωρούν μόνο μια πτυχή της εναντίωσης τζαι επιλογής τζίντου διαφορετικού τρόπου σκέψης τζαι ζωής. Η πτυχή για ένα εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης, ή μένουν απαθείς σε διάφορα γεγονότα καθώς η περιοχή τζιαμέ ώς σημείο αναφοράς, έσχει τα στριτ παρτυ ως πυρήνα. Η συμμετοχή στην πορεία του σαββάτου, που αρκετούς θαμώνες, απόδειξε ότι έχω λάθος, τζαι ότι νέες πτυχές αρκέφκουν να ανοίνουν στην αντίληψη κάποιων ατόμων.
Στην ελλάδα κρούζουν τα ούλλα πάλε. Με το δίκιο τους. Επέρασε ένας χρόνος. Είχαν κατεβέι απ ότι έμαθα πας τες 12.000 σχιλίαες μπάτσοι, τζαι εμπουκαρίσκαν μες σε στέκια τζαι χώρους «προληπτικά» συλλαμβάνοντας κόσμο.
(Κάποιοι καρτερούν δικαστήρια που τα πέρσι, την επόμενη της δολοφονίας του αλέξη)
Επίσης, σκατά στον ζητά που εβούρησε το κοπελλούι που πίσω με την μοτόρα τζαι έκαμε τον να μπηχτεί. Η δολοφονία εν δολοφονία, ήτε με πιστόλι, ήτε έτσι. Το κράτος δολοφονεί τζαι πάρτε το χαπάρι.
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
ε.ναί..
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Πολυτεχνείο 73

"Μέσα στα πλαίσια της προκήρυξης θα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε συνοπτικά τα γεγονότα του 73΄ τα οποία αποσιωπιούντε απ’ την άρχουσα τάξη και την κατεστημένη αριστερά, προσδίδοντας τα ως «επέτειο»(!) και «γιορτή της δημοκρατίας»(!).
Ολόκληρος ο Νοέμβρης του 73΄ χαρακτηρίστηκε με την διεξαγωγή κινητοποιήσεων και σκληρών συγκρούσεων με τις δυνάμεις καταστολής. Συνθήματα όπως «Κοινωνική Επανάσταση», «Κράτος= Καταστολή», «Κάτω το Κεφάλαιο», Κάτω το Κράτος», «Κάτω ο Στρατός», «Μάης 68΄», «Γενική Εξέγερση», «Κάτω η μισθωτή Εργασία», «Το προλεταριάτο είναι ο νεκροθάφτης της μισθωτής εργασίας», «Το προλεταριάτο στον δρόμο», «Εργατικά Συμβούλια», «Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα», «Οι πατριώτες είναι μαλάκες», «Κάτω η Εξουσία» κ.α, στα οποία οι λακέδες του Κράτους και του Κεφαλαίου, απάντησαν με βία και συλλήψεις.
Σύντροφοι και αγωνιζόμενοι άνθρωποι καταλαμβάνοντας το πολυτεχνείο καλούσαν τον κόσμο για άμεση λαϊκή επανάσταση και άμεση γενική απεργία. Αξιοσημείωτος είναι ο χαρακτηρισμός των τραμπούκων του ΚΚΕ ως «οι 300 προβοκάτορες!».
Συγκροτήθηκε μια συνέλευση χωρίς την συμμετοχή κομμάτων που συμπεριλάμβανε και εργάτες-(το ΚΚΕ λ.χ. απόρριπτε οποιονδήποτε δεν είχε φοιτητική ταυτότητα και τους αρκούσε το «20% για την παιδεία»)- η οποία αποπειράθηκε να εκδώσει μια διακήρυξη η οποία δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί. Την διακήρυξη εκπροσωπούσαν κυρίως 2 τάσεις, των Τροτσκιστών και των αναρχικών. Η πρώτη παρουσίαζε ένα σχέδιο σοσιαλιστικά προσανατολισμένο που απευθυνόταν σε εργάτες- ζητούσε την δημιουργία επιτροπών παντού, έθετε ζήτημα γενικής απεργίας στην πάλη κατά της δικτατορίας και κατέληγε στην ανάγκη δημιουργίας (Νέου) Επαναστατικού κόμματος. Η δεύτερη προσανατολιζόταν στη σοσιαλιστική λύση – ζητούσε επέμβαση της εργατικής τάξης και την κατάληψη εργοστασίων, έθετε ζήτημα γενικής απεργίας και δημιουργίας συμβουλίων που θα πάλευαν για τα ζητήματα των μαζών. Σχετικά με την δεύτερη αρκεί να αναφέρουμε αυτούσια την κατάληξή της: «..Η αυτόνομη συνέλευση των εργαζομένων του πολυτεχνείου καλεί τους εργαζόμενους να καταλάβουν τους χώρους παραγωγής και να δημιουργήσουν εργοστασιακές και απεργιακές επιτροπές με απώτερο σκοπό την δημιουργία εργατικών συμβουλίων. Το μίνιμουμ πρόγραμμα των εργατικών συμβουλίων είναι η καταστροφή της μισθωτής εργασίας, του κράτους, του εμπορεύματος και της πολιτικής.» Κυριότερος λόγος που δεν κατάφερε η διακήρυξη να ολοκληρωθεί ήταν η οργανωμένη προσπάθεια των κομμάτων να την σπάσουν.
Σήμερα, το πολυτεχνείο παραμένει ένας χώρος αντίστασης απ’ τους αγωνιζόμενους ανθρώπους ενάντια στην κοινοβουλευτική δικτατορία και τον καπιταλισμό.
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ – ΗΤΑΝΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΤΑΞΙΚΗ
Στην Κύπρο, 34 χρόνια μετά την διχοτόμηση του νησιού – αποτέλεσμα του εθνικισμού – συνεχίζουμε να βιώνουμε την παραφροσύνη των εθνικόκαφρων εκπαιδευτικών, παπάδων, πολιτικάντηδων και μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ να ενταφιάζουν το νόημα του πολυτεχνείου, να διαστρεβλώνουν τα χαρακτηριστικά του και να οικειοποιούνται ένα γεγονός που ουσιαστικά στράφηκε εναντίον τους.
Καλούμε τους μαθητές, φοιτητές, εργάτες και όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους του νησιού σε αντί-εθνικιστικό, αντί-καπιταλιστικό αγώνα, με σκοπό την κοινωνική απελευθέρωση.
Η ΕΘΝΙΚΉ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ – ΟΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΠΑΤΡΙΔΑ"
adakiprus.blogspot.com
Αντίδραση?
Αντίδραση ένι να καταργάς ορισμένα κοινωνικά πρότυπα?
Αντίδραση ένι να μεν υποτάσσεσαι σε κώδικες ηθικές ή τους νόμους του κράτους?
Αντίδραση ένι να φκάλεις τα νέυρα σου πάς σε άλλους, συγγενείς ή γνωστούς, φίλους ή εχθρούς?
Τζαι ποιοί εν οι εχθροι? Ο μετανάστης? Ο κουμμουνιστής? Ο αποελίστας? Ο τουρκος? Μία άλλη πλαστή ταυτότητα?
Αντίδραση ένι να καταργάς τζαι να εναντιώνεσαι σε ρόλους?
Σε τί ρόλους? Που επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα εσένα ή / τζαι τους άλλους?
Τζίνοι οι λόγοι χώνουν συμφέροντα? Αν όι που το ξέρουμε?
Για κάθε δράση έσχει τζαι αντίδραση. Είπε μου ένας φίλος που αγγλίες. Εβυθίστηκα μέσα.
Η ενέργεια ποτέ εν ψοφά. Απλά μετάβαλλεται.
Η δράση / η πράξη εν ενέργεια.
Η αντίδραση εν αναπόφεκτή. Ακόμα τζαι άν μιλούμε για την κοινωνία, την οποία εν ανθρώποι που την σχηματίζουν.
Ο κάθε άνθρωπος γεννίεται χωρίς αλυσίδες.. Ελευθερός. Τζαι που την στιγμή που σκλαβώθηκε, πάντα αντιδρούσε.
Τα μωρά κλαίσιν άμα τα βουττούν μες την χρυσή σίκλα οι παπάες για να τα βαφτήσουν.
Οι κοπελλούες φακκούν πάνω τους ούλλη μέρα που τα πέμπουν ούλλη μέρα σκολέιο τζαι φροντιστήρια.
Οι στρατιώτες αυθαδιάζουν, σικκιρτούν, σπάζουν πράματα, φέφκουν με πελλόχαρτα ή αυτοκτονούν.
Άλλοι φκάλουν το άχτι τους με ποτό τζαι ναρκωτικά.
Κάτι άλλοι φασίστες δέρνουν τζαι φακκούν μετανάστες, άλλοι σκοτώνουνται μόνοι τους μές τα γήπεδα, οπαδοί να παίρνουν τα σημαιούθκια τους τα ενωτικά που πίκκα στην ουέφα τζαι πρίουνται ότι εν έλληνες. Αντίδραση έρκετε ούλλους κάποια στιγμή τζαι πάει προς ούλλες τες κατευθύνσεις. Οι παρενέργειες τούθκιου είδους "αντίδρασης" έν έσχει στόχο να βοηθήσει να λυθεί το πρόβλημα που φέρνει τους ανθρώπους σε τούντη κατάσταση που άλλοι εννα εθεωρούσαν πελλάρα.
Δαμε μόνο οι δούλοι τζαι οι μάστροι έν άντιδρουν. Τζαι είμαστε ούλλοι δούλοι τζαι αφέντες.
Αντίδραση- αντίσταση σε κάθε κωλο-ιδεολογία που μας αναθέτει τί είμαστε τζαι ποίος/α είμαστε. Να καταργήσουμετην σημασιολογία των ψευτικών ταυτότητων που άλλοι, ή οι ίδιοι εμείς αναθέτουμε σε κάθε άτομο που το εντάσσουμε σε μία ιδιότητα.
Το μίσος, ο φανατισμός, ο ρατσισμός που προωθούν τα θρησκευτικά/ εθνικά/ πατριωτικά ιδανικά τζαι αξίες εν πληγή για τους ανθρώπους. Η εξουσία τρέφεται με αίμα τζαι σάρκα όμως. Η κοινωνία εκατάντησε πετσοκομμένη, η εξουσία καλοαναθρεμένη σύρνει μας πίσω τα απομεινάρκα, τα ίδια μας πτώματα. Αλλά στολίζει τα πρώτα.
Τζαι ξαναπλασάρει μας τα με την συσκευασία των συμφερόντων τους...
Η ελευθερία εν θεραπευτική.
Φανατισμός
Πόξω ούλλοι οι στρατοί.
Τα έθνη διχάζουν
το κράτος σκοτώνει.
"Εθνικό ξεκαθάρισμα!Συνέβη και αυτό το ανήκουστο, εξωφρενικό, αντιδημοκρατικό και ρατσιστικό περιστατικό χθες το μεσημέρι προς απόγευμα στην, κατά τα άλλα, πολυπολιτισμική Λήδρας: Νεαροί- οι γνωστοί άγνωστοι ακροδεξιοί- που συμμετείχαν σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με αφορμή την ανακήρυξη του ψευδοκράτους, στην "προσπάθειά" τους να "καθαρίσουν" μια και καλή την Κύπρο, άρχισαν να ξεσηκώνουν απ' τις καφετέριες και να εκδιώχνουν όλους όσοι τους φαίνονταν ξένοι-αλλοδαποί! "Δεν έχετε θέση στην Κύπρο", τους έλεγαν. Οι ιδιοκτήτες μάλιστα συγκεκριμένης καφετέριας που φοβήθηκαν για φασαρίες είπαν σε δύο αλλοδαπές γυναίκες, οι οποίες -ας σημειωθεί, ζουν χρόνια στην Κύπρο κι έχουν στήσει σπιτικό εδώ- να σηκωθούν να φύγουν για να μην προκληθεί μεγαλύτερο πρόβλημα... Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα ξεθάρρεψαν και κάποιοι άλλοι κρυφο-ρατσιστές! Όταν πήγαν σε περίπτερο να αλλάξουν ένα πενηντάρικο, τις αποπήραν καλώντας τις να πάνε στη χώρα τους - άκουσον, άκουσον- να το αλλάξουν!
Κωδικός άρθρου: 909323
ΠΟΛΙΤΗΣ - 16/11/2009, Σελίδα: 12"
...
Ο φανατισμός επόφκαλε μας. Είχα τούντη συζήτηση με ένα παρέα πρίν λίες μέρες. Βασικά τζιαμέ είχαμε καταλήξει. Το αρχικό βήμα, ήταν άν εν ωφέλιμος ο φανατισμός.
Ομάδες ανθρώπων πορώνουνται με τα ιδανικά τζαι τις αξίες που τους θέτει μια ιδεολογία. Άλλο το πάθος, άλλο ο φανατισμός. Φανατισμό είχαν τζαι έχουν οι χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι, οι έλληνες τζαι οι τούρτζοι. Φανατισμό έχουν οι κομματικοί τζαι οι οπαδοί.
Σε ούλλες τούντες ομάδες, μαχούμαστε να διακρίνουμε τί εν που πάνω. Η τυφλή λατρεία που αναγιώθηκε μέσω που ιδεολογίες, ή το μίσος ώς προς άλλες ιδεολογίες?
Νομίζω πάν τζαι τα θκιό μαζι, άμα για πολλοστή φορά ανοίξαν κκελάες οι οπαδοί, τζαι που εφκήκαν οι εθνικόφρωνες τζαι αεισιχτιρίζαν ξένους που τα μαχαζία. (τουλαχιστο να τους εθκίωχναν ούλλους, που ούλλα τα πουσχτιοκαφέ τζαι μαλακίες της λήδρας- τζαι όι που το πρόσχημα ότι ο τόπος εν δικός τους)
Ακούσα το διάφορες φορές τούντη μαλακία την ώρα που με εβουρούσαν εμένα τζαι αλλό 'να, 7-8 νοματοί με σίερα, "η γή τούτη έν σας ανήκει"
τζαι τα η κύπρος είναι ελληνική"
Ε πε μου σε ποίον ανήκει? Στους μαλαππάπιες τους κυπρέους τους συντηρητικούς, στους έλληνες, στους τούρκους, στην εκκλησχία, στον σχιακόλα, στες πολυεθνικές, στους εγγλεζους οξά στους αμερικάνους?
Σε όσους έχουν συμφέροντα οξά σε όσους εν ηλίθιοι?
Είδα ένα σύνθημα σήμερα, πρέπει να εν πρόσφατο. Ελάλε: η kypros ine elliniki
Γαμώτο ρε κουμπάρε, τούτος εν ο ελληνισμός ούλλος? "η γλώσσα μας, και η θρησκεία μας, και το έθνος μας"
άχρηστοι.
Ροκολούθκια κολλημένα ούλλη μέρα πας τα κομπιούτερ τους, να γράφουν ούλλη μέρα greeklish πας τα msn αθυμούνται ότι εν έλληνες? Οξά κάποιος τους βάλει πάνω? Οξά πέμπουν τους invitation στο facebook, έλα στην αντικατοχική τζαι ok, accept. Έλα τζαι ένα spray. Οξά ήταν κεντικελένιες τζαι επίαν να θυμίσουν ότι το νησί εν μειντ ιν γρις?
Το πάθος εννα το εθεωρούσα όπλο, για ένα αγώνα να αποτοξινωθεί, κάποιος, μια ομάδα, ή η πλειοψηφία, που παρούσες ιδεολογίες που μας εσερβιριστήκαν.
...
Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009
αυτοχλευασμός
Έσχιαιρέτησε τζαι εμπήκε μέσα. Έπιαε ήντα μπου έπιαε τζαι εφκήκε πόξω.
Ξανασχαιρετα, σχαιρετά πίσω ένα κοπελλούι.
Εξαναέφιε τταπποτός που την ίδια στράτα που ήρτε.
Ρέσσουν λία ττενεκούθκια, το πεζοδρόμιο γεμώνει ποτσίαρα τζαι μαχούμαστε να ποσπάσουμε την κουβέντα μας. Ππαρκάρει ένα αυτοκίνητο τζαι κατεβαίνει ένας τύπος με κουστούμι τζαι γραβάτα φρεσκοξιουρησμένος
-ήρτα πάλε κοπέλλια.
Ξαναμπαίνει..
-Ποιός εν που τούτος ρε?
-Εν ο μπάτσος ρε μαννέ.
-Α, ππεε
Ξαναφκαίνει.
Εκάτσαμε τζαι εθορούσαμεν τον τζαι λαλέι του το κοπελλούι.
-Μα ήνταλως επρόλαβες να να πάεις έσσο, να αλλάξεις τζαι να ρτεις πίσω, μες σε μισή ώρα?
-Χεχε, αστυνομία κύπρου.
τζαι πίανει την στράτα που πάει καστην χώρα.
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009
Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009
Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009
στριτ παρτυ
Η αρκή της άρνησης κάποιων προτύπων, έν πρέπει να σταματήσει στον τρόπο διασκέδασης, αλλά να επεκταθέι τζαι σε άλλους τομείς της καθημερινότητας.
Η διέυρυνση του πνεύματος τζαι της συνείδησης, αυτούσιο που τον όχλο, έν ζωτικής σημασίας ώς προς την επίτευξη μίας θεώρησης. Οι δομές της, πρέπει να τεθούν που τα ίδια τα άτομα αυτόνομα.
Σκοπός τούντου κειμένου, έννε να κατευθύνω, ούτε να παρακινήσω άτομα στο να υιοθετήσουν τον δικό μου τρόπο σκέψης, αλλά στο να έρτουν σε θέση να σκεφτούν για τους εαυτούς τους, μακρυά που προκαθορισμένες ιδεολογίες, που μόνο στόχο έχουν να στερήσουν που το άτομο την δική του προσωπική κρίση τζαι θεώρηση.
Έν θεωρώ, ότι έιμαι σε θέση να αντιπροσωπέυσω κάποια άτομα ή σύνολο, ούτε θέλω να αναλάβω ένα τέθκοιο ρόλο.
Τούτα που ειπώνουνται, αντιπροσωπευκουν με προσωπικά σάν άτομο, ενώ η συμβολή που έσχει η συμμετοχή μου στα street party έσχει χαρακτήρα στήριξης, τζαι όι παρακίνησης, ούτε διοργάνωσης. Για να μπορέσω να έρτω σε σημείο να θέσω σε εφαρμογή μια κριτική, πρέπει πρώτα να ξεκινήσω που το άτομο μου.
Η αυταπάτη που τίθεται, ότι η διεκδίκηση κάποιου χώρου, απλά ώς ένα εναλλακτικό μέσο διασκέδασης τζαι αξιοποίησης του νεκρού χρόνου εν τη θεωρώ τάση επαναστατική.
Μπόρει να εξελιχτεί σε μία τεθκοια, μέσω της συσπείρωσης των ατόμων σε μία ομάδα με πολιτικό λόγο τζαι γνώμονα της πεποιθήσεις που θέτουν οι ίδιοι.
Μέχρι τότε, εννα παρατηρούμε ότι τα λεγόμενα "αντιεπορικά" πάρτυ, υστερει στο σημείο του καταναλωτισμού, καθώς η άρνηση σε ένα σύνολο που ακολουθά κάποια κοινωνικά πρότυπα, αντικαθιστάται με μία διαφορετική δόση καταναλωτισμού. (ίσως σε μικρότερο βαθμό)
Πρόθεση μου, έννε να ισοπεδώσω, ούτε να εκμηδενίσω την ανάγκη μίας μερίδας της κοινωνίας να κοινωνικοποιείται, να συναναστρέφεται ή να δρά με βάση τες δικές του επιλογές.
Κάθε άλλο, επειδή έχω πίστη σε τούντα άτομα, (ήτε μέρος της νεολαίας ήτε όι), θεωρώ ότι το κάθε άτομο εννα ήταν καλά να κατανοήσει τον ρόλο του σε ένα τεθκοιο σύνολο θέτωντας κάποιες δικές του εισηγήσεις, με κοινό παρονομαστή την ανάγκη να λαμβάνει αποφάσεις γενικά στον τρόπο ζωής του τζαι να μέν περιορίζεται σε συγκεκριμένους τομείς.
Δική μου εισήγηση, ένι να δούμε τα περιθώρια διεκδίκησης κάποιου χώρου, έτσι ώστε να μπόρει να μας καλύψει (εκτός που τα καιρικά φαινόμενα-σχειμωνίαζει όπου να 'σαι) που τυχόν επιθέσεις που φασιστικές ομάδες τζαι που την αστυνομική καταστολή, που νομίζω ότι εννα εντατικοποιειθεί. (άσχετα άν κάποια άρθρα που μέσω στρατηγικής επροσπάθησαν να δείξουν ένα χαρακτήρα πίο προσιτό, για τη περιοχή που διεκδικούμε, ώς προς άλλα πλειοψηφικά κοινωνικά στρώματα*)
Η οργάνωση, έν πρέπει να θεωρηθεί κοινωνικό χρέος ή υποχρέωση αλλά μια ανάγκη. Μια ανάγκη να εφαρμοστεί η προσωπική θεώρηση του κάθε ατόμου σε πράξη για επιτύχουμε κάποιες επιθυμίες μας.
Ζούμε σε ένα σύστημα που μοναδικός σκοπός του έιναι να μας υποτάσσει, να ορίζει τα πρέπει τζαι τα έν πρεπει που πρέπει να ακολουθούμε ως "μέρος" του. Οτιδήποτε έν ταυτίζεται μαζί με την ιδεολογία του, ήτε καταστρέφεται μέσω μίας καταστολής που το αστυνομικό σώμα, ή αφομοιώνεται ώς μέρος του, σκοτώνοντας τον χαρακτήρα αντίδρασης ώς προς τζίνο.
[*Στην περιοχή του μανώλη επικρατεί ένα κλιμα εχθρικό από τους τριγύρω, βασίζοντας τζίντη έχθρα πάνω σε θέματα κυρίως που αφορούν την ηθική.]
Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009
Μπάτσοι εναντίων όλων.
[Το κείμενο επροστέθηκε μετά]
Θκιό μορφές εξουσίας, μέρος τζαι οι θκίο του ίδιου συστήματος, συγκρούονται.
Οι καθολικοί τζαι οι ορθόδοζοι θέλουν να μιλησουν μπιζνες (κέρδος, ριάλλια, συμφέροντα)
Οι παπάες έδειξαν πιστοί και υπάκουοι στο σκέυος τους.
Εσταθήκαν εμπόδιο ανάμεσα στα συμφέροντα. Ηρταν τζαι οι μπάτσοι,
που αντιπροσωπευκουν τον νόμο τζαι την προστασία των συμφερόντων.
"Αποκάλυψαν την µυθοποίηση του θρησκευτικού κόσµου και την αντικατέστησαν µε την µυθοποίηση του τεχνολογικού και εµπορευµατικού καπιταλισµού"
Το κέρδος εν ο νέος θεός, ο καπιταλισμός ο νέος φασισμός.
Μόνο που οι οπαδόι του, έννε ρατσιστές, δέρνουν μας ούλλους που γυρώ
Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009
κάποιοι, κάποιες, κάποιος μανώλης.
κάποιες εν περιστασιακές.
Κάποιοι μηνίσκουν τζιαμέ,
κάποιοι περνούν παραπάνω ώρα που τζίνους που μηνίσκουν τζιαμε.
Για κάποιες έγινε το σπίτι τους, για κάποιους το στρατόπεδο τους,
για κάποιους τζαι κάποιες έγινε ο χώρος τους,
ο δικός τους,
κάτι που τους ανήκει,
το άσυλο τους,
σε τούντη γαμημένη κοινωνία τυφλή που την εξουσία που παίρνει τζαι δίνει.
Κάποιοι θέλουν να καταρρέυσουν κάποιες δομές,
Κάποιοι τζιε κάποιες θέλουν να φτίαξουν
την δική τους πραγματικότητα,
μακρυά που κάθε ιδεολογία που περιλαμβάνει υπακοή.
Κάποιοι θεωρούν ότι η δημιουργεία έρχεται μέτα την καταστροφή.
Κάποιοι ελπίζουν,
κάποιοι τα πίνουν,
κάποιοι μας θέλουν τζαι εμάς στριμωγμένους στην γωνία.
Κάποιοι μας χτυπούν,
κάποιες την ανάσα μας ζητούν,
κάποιοι μας κοιτούν, άλλοι μας μισούν.
Κάποιοι μας κατηγορούν
κάποιοι δέρνουν για ναρκωτικά
κανναούρκα ή συνθετικά,
κάποιοι για εθνικά ιδανικά.
Κάποιοι αλητέυκουν,
κάποιοι εν τουρίστες,
κάποιοι εν θεατές,
κάποιοι αντιδρούν,
κάποιοι εν "ντόπιοι"
κάποιοι εν "ξένοι"
Έσχιη τζαι κάποιους τζαι κάποιες που συνειδητοποιούν τζαι που κατανοούν.
Κάποιοι μας θέλουν ενταγμένους.
Κάποιοι εδηλώσαν ότι ένι.
Κάποιοι νομίζουν ότι αρνούνται να ενταχθούν ενώ εν μέσα.
Κάποιοι παραποιούν τα πάντα,
κάποιοι μας διαστρεβλώνουν,
κάποιοι μας θέλουν κάτι άλλο,
κάποιοι θέλουν να περνούν καλά,
κάπως "διαφορετικά".
Κάποιοι ήρταν που μακρυά τζαι ξεφτιλίζουνται στην δουλειά,
κάποιοι επαναλαμβάνουν εμβατήρια ρατσιστικά,
κάποιοι εξιστορούν για παναίρκα δημοκρατικά ,
κάποιοι εξυπηρετούν συμφέροντα καπιταλιστικά,
στολισμένα με λόγια, με σχέδια ευρωπαικά,
για πλατείες γκρίζες δίχως φρικία, με πολύχρωμα ρούχα ή μαλλία, ανθρώπους εκτοπισμένους εσωτερικά, που θέλουν να ξεφύγουν ή με θεωρήματα μηδενιστικά ντυμένα σε χρώματα σκοτεινά.
Κάποιοι μας θέλουν παραταγμένους στην σειρά, κάποιοι θέτουν πρότυπα κοινωνικά, νεοηθικολογικά, προσεγμένα στα λεφτά, ή απαρχαιωμένα πατριωτικά, για κάποιο πολιτισμό.
Κάποιοι μας λαλούν για μια γαμημένη δημοκρατία, για δεξιά τζαι αριστερά, αν πρέπει να "σκεφτούμε" προοδευτικά ή πρωτοποριακά, να θκιαλέξουμε ανάμεσα σε αναγκαστικές, δήθεν ελεύθερες επιλογές, για ναί ή όι, για λάθος τζαι σωστό για κάποιο θεό που απαιτά γαμημενό "σεβασμό"?
Κάποιοι σκοτώνουν οτιδηποτε ζωντανό,
αλλά ποτέ εν εμάθαν να δημιουργούν.
Κάποιοι αντικαθιστούν τον κενό χρόνο.
Κάποιοι εν ανήκουν σε κανένα.
Κάποιος που ξέρει τον μανώλη...
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
Είμαστε όλοι μετανάστες.

Πορεία αλληλεγγύης κυριακή 3 οκτόβρη στην πλατεία ελευθερίας.
Ούλλα για τα συμφέροντα, ούλλα για το κέρδος, για το στολίδι της "μαύρου", που θέλει την λευκωσία να μετατραπεί σε άλλη μια προβλεπόμενη καπιταλιστική πρωτέυουσα της ευρώπης.
Αν το δούμε πιό ευρεία, η ανάπλαση της πλατείας ελευθερίας έν μινίσκει τζιαμέ.
Ούλλοι ξέρουμε που εν το παλιό δημαρχείο, η δημοτική αγορά. Ούλλοι επροσέξαμε την "στοά" που ήρτε να κάμει παρέα στα άλλο φλωροκλάμπ. Νομίζετε εννα σταματήσει τζιαμε?
Το σχέδιο περιλαμβάνει να διοχετευκεται η σκατίλα της μακαρίου μέσω πλατείας, μετά να κατεβαίνει μάρκου δράκου τζιε να εξαπλώνεται εντός των τειχών.
Η δίωξη των κατοίκων εννα συνεχιστεί, τούτη εν η δουλεία της αστυνομίας όπως ανάφερε τζιε ο εκρόσωπος τύπου των μπάτσων. Να εξυπηρετούν δηλαδή τα συμφέροντα του κράτους.
Που εμίνισκα στο φανάρι του διογένη οι γειτόνισσες μας είχαν λάβει χαρτί που τους έθκιοχνε ο δήμος, το ίδιο τζιε ο παπουτσής καρτζί μας. Οι ανθρώποι τουτοι, έννε "παράνομοι", ούτε καν μετανάστες, αλλά πάλε καποιος του θέλει εκτός τζιντου σημείου που εννα αναπλαστεί(!)
Τούτα ούλλα εν μέρος ενός καλοστημένου σχεδίου.
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009
Ψυχική Υγεία.

Ο άνθρωπος: Το μόνο ζώο που ταξινομεί ίσχιε αναφέρει ο Τόμας Σάζ.
(βλ. δύο δοκίμια για την ψυχιατρική καταπίεση)
Σάν άνθρωποι, αρεσκόμαστε να χωρίζουμε τζιε να ταξινομούμε σε κατηγορίες τα πάντα. Τα δέντρα σαν δέντρα, τις πέτρες σαν πέτρες. Τα παραδείγματα γινίσκουνται συγκεκριμένα άμα ταξινομούμαι τις πέτρες ανάλογα με τα κριτήρια που τους βάλουμε εμείς. Πλακουθκιανές, στροτζιλες, λίες.. Βασικά βρίσκει ένα κοινό παρονομαστή σε κάποια αντικείμενα τζιε ανάλογα κατηγοριαποιά τα λεκτικά ώς σύνολο.
Ήντα μπου γίνεται όμως άμα τζίνες οι ταπέλλες αρκέφκουν να μπαίνουν σε άνθρώπινα όντα?
Κάθε άτομο εν αναγκασμένο να αναλάβει ένα ρόλο, άμεσα ή έμμεσα. Εν αναγκασμένο να ανοίκει σε μία ομάδα με άνθρώπους, με όμοια χαρακτηριστικα. Οι ρόλοι που αναλαμβάνει τες παραπάνω φορές, εν παραπάνω που ένας. Ήτε γιατρός εν κάποιος, ήτε δικηγόρος, ήτε νοικοκυρά, ήτε κομμουνιστής, ήτε εθνικιστής, καλός, κακός ήτε άστεγος, άνεργος, χριστιανός, μουσουλμάνος, κυπραίος, ισπανός, μπάτσος, μόνιμος, αναρχικός, κκιλιντζιρος, σχιεσολίρις, υγιής ή άρρωστος κ.οκ...
Για κάθε τι ιδιότητα, θρήσκευμα και οτιδήποτε κάθε άλλο, οι ανθρωποι καταχωρούν και καταχωρούνται σε κατηγορίες αναθέτοντας και το επικαλούμενο ρόλο και στερεότυπα που πρέπει να κουβαλούν οι άλλοι και οι ίδιοι.
Η εισαγωγή τούτη ένι για να δειξω που βασίζεται η λογική της ψυχιατρικής. Έν θεωρώ την ψυχιατρική ώς ιατρική.
Μία αρρώστεια, μπόρει να διαγνωστεί που τα συμπτώματα που πάσχει ένας ασθενής, χωρίς ο γιατρός να ενδιαφερτεί για το κοινωνικό τζιε πολιτικό φόντο του ασθενή, κρίνοντας που βλάβη στα όργανα.
Η νευρολογία π.χ αφορά τις δυσλειτουργίες στο νευρικό σύστημα.
Στην ψυχιατρική, ίσχιε γίνει το αντίθετο. Ούλλες οι διαγνώσεις εν βασισμένες πάς τα λεγόμενα του ασθενή, τζιε τα κριτήρια για ένα σύμπτωμα βασίζουνται πάς τες ηθικές αντιλήψεις της εποχής τζιε τα μοντέλλα συμπεριφοράς μια κοινωνίας. Άν το άτομο έννε σε θέση να τα ακολουθά, κατατάσσεται κάτω που το όνομα της ψυχικής ασθένειας.
Ένα στενό πρόσωπο, ο κοινωνικός λειτουργός, ή ακόμη και ο κοινωνικός περίγυρος κάποιου, μπόρουν να έχουν τις υποψίες, ή τις τεκμηριώσεις ότι ένα άτομο "πάσχει" που τούτη την ασθένεια, κοινώς, την τρέλλα, την πελλάρα. Το άτομο στέλνεται για εξέταση για να εξεταστεί και συνήθως να επιβεβαιωθει ότι το άτομο χρειάζεται "βοήθεια" μέ ή χωρίς την έγκριση του.
1264: Ιερά εξέταση - Λαικά Δικαστήρια.
Τα ίδια άτομα τότε που έν εντάσσουνταν με την υπόλοιπη κοινωνία, εθεωρούντουσαν τζιε εκαταδικάζονταν για χρήση μάυρης μαγείας, ερίφκαν τους στες φωθκίες για να εδραιωθεί, η πίστη . Το κράτος εχρειάζετουν ένα εχθρό, είτε πραγματικό έιτε φανταστικό. Αν δέν υπήρχε εννά πρεπε να δημιουργηθεί ώς μηχανισμός ελέγχου της κοινωνίας.
Στην εποχή μας, η λογική αντικατέστησε την πίστη. Το κυνήγι μαγείας έγινε κυνήγι πέλλαρας τζιε το κάψιμο εμετατράπηκε στην φυλάκιση τζιε αποξένωση του ψυχικά "άρρωστου".
Μέρος ΙΙ
Αρχικά στάδια ψυχιατρικής:
1800 - Σάμιουελ Κάρτραιτ
Ανακάλυψη (Δημιουργεία) 2 νέων ψυχικών ασθενείων.
Δραπετομάνια
Η ασθένεια που προσλαμβάνει μόνο έγχρωμους σκλάβους και τους ωθούσε να δραπετεύσουν απο τα αφεντικά τους.
Αιθιοπική δυσαισθησία
Η αιτία που οι μάυροι σκλάβοι εβαρκούνταν να δουλέψουν.
Ευτυχώς σαν ψυχίατρος, ήβρε την θεραπεία. Πλυνίσκεις τους με βραστό νερο τζιε σαπούνι, αλόιφκεις τους με λάδι τζιε διάς τους μουστουνίες με δερμάτινη ζώνη (!) Μετά ξαπολάς τους μες τα χωράφκια να δουλέψουν.
Κάπου δαμέ η ψυχιατρική άρκεψε να αναπτύσσεται με τούντο πρότυπο.
Τον τζιερό του Τόμας Σάζ ίσχιε πάς τες 7-8 ασθένεις. Σήμερα το DSM IV (diagnostic and statistical manual of mental disorders) έσχι καμία τριακοσχία(385 βασικά) ψυχικές ασθένειες.
Ήντα μπου ωθά τα πλάσματα να πέλλανισκουν. Υπάρχει όντως ο όρος ψυχικά ασθενής, ή
πελλός, σχιζοφρενής κ.τ.λ? Πάντα υπήρχαν τούτες οι ψυχικές ασθένειες? Τωρά ανακαλύπτουνται? Ή τωρά δημιουργούνται?
Σίουρα αλλαγές μπόρουν να ειδωθούν πας την συμπεριφρορά κάποιου "πελλού" μεταβατικά, ή εμφανίστηκαν που πίο πρίν. Όι σε σημέιο που να προερχεται που την στιγμή της γέννας, το ζήτημα έννε γεννετικό.
-Το απόλυτο αδιέξοδο που μπόρει να νίωσει.
-Να διαισθάνεται ένα υπαρξιακό κενό.
-Μια έλλειψη στα συνεισθήματα του.
-Άμα καταπιεστεί σεξουαλικά
-Η έλλειψη νοήματος στην ζωή του.
-Μια πλήρης ανασφάλεια που μπορεί να διακατέχει το άτομο.
-Γενικά μία εξουσιαστική σχέση που μπορεί να βρίσκεται.
-Η μοναξία της ανθρώπινης φύσης.
-Η έλλειψη αλληλεγγύης που άλλα άτομα.
-Ο οικονομικός τζιε ο επαγγελματικός ανταγωνισμός.
Τούτα μπορεί να εν τζιε προιόντα που παράγει το σύστημα..
Η κατανόηση του κόσμου που τρίτο μάτι, οι ένεργειες, οι στόχοι που μπορεί να ίσχιε ένα άτομο προηγουμένως τωρά μπορεί να του φαίνουνται ανούσιες, ήτε τους έφτασε ητε οι
(όπως τζιε νά 'σχι, πάντα στην κορυφή ενός βουνού ή καρίερας, εν εσιη τίποτε, εν η διαδρομή που μετρα. Ήντα μπου γίνεται άμα το πλάσμα αρκίσει να το κατανοήσει? Ή αλήθκειες κάποιες φορές εν τρομαχικές)
Ή προιόντα του θεσμού της οικογένειας
Οι απαγορέυσεις, τα όρια τζιε οι περιορισμοί αλλά τζιε οι αντιφάσεις σε τζίνα που τζίνους που τα θέτουν σαν πρότυπα, ο μελλοντικός "σχιζοφρενής" γίνίσκεται ένα αντικείμενο ασυμβίβαστων απαιτήσεων χωρίς να μπόρει να ξεφύγει. Συνήθως η διαταραγμένη επικοινωνία που έσχιη κάποιος, αντανακλά πίσω πας τα διαταρακτικό τρόπο επικοινωνίας της οικογένειας.
Ο Ρόλαντ Λάινγκ εξηγά.
"Όταν θεωρείται κοινωνικό γεγονός ότι ένας άνθρωπος φτάνει να θεωρείται σχιζοφρενής, κάθε εμπειρία τζιε συμπεριφορά είναι, μία ειδική στρατηγική που εφευρίσκει ένας άνθρωπος για να μπορέσει να επιβιώσει σε μία κατάσταση που δέν έιναι βιώσιμη.¨
Η πράξη ταξινόμησης του αλλά τζιε η ίδια η συμπεριφορά που ακολουθά ένα άτομο έν μέρος κάτι πολλά πίο ευρύτερα διαταραγμένο που αναπαράγει ο κοινωνικός περίγυρος.
Ότι δηλαδή έν ταιρκάζει μές τα κοινωνικά πρότυπα συμπεριφοράς, εν κάτι το άρρωστο, το διεστραμμένο, το πελλό τζιε άρα πρέπει να αφαιρεθεί, να διωχθεί, να κομμαθκιαστεί.
Παλίες τεχνικές αφορούσαν επεμβάσεις λογοτομής, η αποκοπή δηλαδή τεμαχίου από μέρος του εγκεφάλου. Ηλεκτροπληξία. Ζουρλομανδύας. Τα περισσότερα έχουν καταργηθεί, καθώς στις μέρες μας "υπάρχουν δικαιώματα"
Οι λοβοτομές συνεχίζονται, χημικά με χρήση φαρμάκων. Ο εγκέφαλος καταστέλνεται, καθώς τζιε το ίδιο το σώμα. Για να μεν αναφερτώ στες αμέτρειτες "παρενέργειες". Οξά εννε παρανέργειες?
Γιατί τούτα ούλλα? Γιατί συνεχίζει τούτη κατάσταση. Γιατί οι "πελλοί" καθηλώνουνται ενω τίποτε εν γίνεται ώς προς την θεραπεια τους?
Συμφέροντα.
Φαρμακοβιομηχανίες του τζιερρατά.
Πολυεθνικές, σχίεζουν εκατομύρια κάθε χρόνο.
Η ελευθερία εν θεραπευτική.
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009
Εμφάνιση ||
Η τέχνη το ίδιο.
Το να καταχωρείς κάτω τες σκέψεις σου εν έκφραση.
Το να δημιουργάς εν έκφραση.
Το να καταστρέφεις εν έκφραση.
Τι εν έκφραση?
Να φκάλεις το μέσα σου, έξω.
Να υιοθετάς πράματα που ταυτίζεσαι με τζίνα.
Τζιε να τα εφαρμόζεις.
Μέσω συμβολισμών,
σε ενα γλυπτό,
σε ένα καμβά,
σε ένα τοίχο,
σε μια μουσική σύνθεση,
χορεύκοντας,
τραουδόντας.
Το ζήτημα εν προσωπικό.
Η εμφάνιση, ο τρόπος που φαινούμαστε, το σώμα μας, το κρέας μας, εν ο καμβάς μας.
Εν η αντανάκλαση μας, η σκιά που χώνει την ψυσχιή μας.
Εν το έιδωλο της κοινωνίας που καθρεπτίζεται πάνω μας.
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009
Εννε ώρα τωρά.

Τί εν χρόνος, η ώρα, τι εν η κάθε στιγμή που μας ρέσσει τζιε βουρα?
"Ο χρόνος εν πολύτιμος."
οξά
"Ο χρόνος εν ριάλλια?"
Ο τζιερός περνά, οι εποχές αλλάσουν, η γή φακκά κυρκλίλες γυρώ της.
Ανθρώποι γεννιόυνται, ψοφούν σαν οτιδήποτε άλλο.
Στο πέρασμα τους ξαπολούν ανεξίτιλα σημάθκια.
Θέλουν να περάσουν στην αιωνιότητα?
Να συνεχίζουν την ροή τούντου στάσιμου κόσμου?
Ο χρόνος, η ώρα.
Άλλό ένα παραισθησιογόνο.
Καθορισμός. Αριθμοί.
Τεχνητές αλήθκειες.
Εμέις τες κάμνουμε υπαρκτές.
Πιστέυκουμε σε ότι μας πούν.
Ωράρια.
Μισθοί.
Ο χρόνος εν απέραντος.
Ετεμαχίσαμε τον τζιε εφυλακίσαμετον.
Μές τον μυελλό των οστό μας.
Παραισθήσιογόνα τζιε μαλακίες.
Καθαρή ψύχωση.
Μαζική.
Ίντα μπού να κάμναμε χωρίς χρόνο?
Αν ήταν ούλλο μία μέρα, μία ώρα, ένα δευτερόλεπτο?
Εννα θα θορόυσαμε την στιγμή?
Εννα την εζούσαμε?
σκατά
Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009
Εμφάνιση.
Ανάθεμα τα ποιος τηρά τούντο πράμα.
Μιλώ για τα στερότυπα που εντάσσουμε ο ένας τον άλλον μέσα.
Μιλώ για τον τρόπο που με αντιμετωπίσαν ανθρώποι σε διάφορες περιπτώσεις.
Τωρά εννα μου πείς, εν επιλογή σου ο τρόπος εμφάνισης σου. Το γιατί, εξηγώ άλλη φορα.
Ώτοστοπ.
Αποτυχία, όσες φορές τζιε αν το επροσπάθησα.
-Μάστρε, γεία σου, πεττάσεις με δαμέ πάρακατω?
-Μεν κουμπάς πας το αυτοκίνητο μου, φίε που δαμέ.
-Ε κυρία, μπόρεις να με πάρεις τζιε μένα, άρκησα τζιε μάχουμαι να..
κλείει παράθυρο τζιε δικλα που την άλλη.
-Συγνώμη..
-αααα..
ξερογύρισμα, χαζίρι να μπηχτεί.
-εεε, μπορείτ..
-ΟΙ!
-Γεία..
-Έν θελώ, αγόρασα στα προηγούμενα φώτα.
-μα εν τζιε πουλώ..
-Εν θέλω.
Τράπεζα:
Άλουτος, ρούχα των 2 εφτομάων, μαλλία ίσχια πάνω, κολλιτσιασμένα, δερμάτινο σάκκο με ατσαλόσποντες.
καρτερώ.
καρτερώ..
καρτερώ...
Έρκεται το γυρί μου..
Η υπάλληλος κάθεται τζιε θωρεί με.
Βάλω το σχίερι μες την εσωτερική πούγκα του σάκκου..
Ένας υπευθυνος κατεβαίνει τα σκαλία σχιονοτός
-Ποιός επαιξε τον συναγερμό?!
Γυρίζουν, ΟΥΛΛΟΙ, πάνω μου. Θωρούν με.
Θωρώ την υπάλληλο.
Φκάλω το σχιέρι μου που την πούγκα.
-'Μέρα, έχω ένα τσιέκκι να μου αλλάξεις.
Εκπνοές τζιε αναστεναγμοί..
Μα σαστε σοβαροί, κανεί ταινίες..
Στράτα.
Πρώτες επαφές με ελδυκάριους.
-ψίτ, να σου πω..
-ε?
-Βρίσκεις κάτι να φτιαχτούμε?
-...
-κανένα μπάφο καλέ.
-Μοίαζω σου με ντίλερ ρε μαλάκα?
-Ναι.
-Αεισιχτ..
Μπακάλη.
-Ναι, έσχιετε, πόκκες?
-ΚΟΚΕΣ?!
-πόκες, γαμώ το κέρατο μου, πόκες.
Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009
Αναγέννηση.
για να μου θυμίζουν οτι τίποτε εν αλλάσει τα σάπια τους μυαλά.
Λόγια πικρά, εξανεμίζουνται σιωπηλά, έμαθα να βλέπω χαμηλά
γιατί νιώθω ότι ανέβηκα ψηλά, μα εβαρέθηκα να έχω για παρέα
μια τρυπημένη μοναξία, να μου θυμίζει οτί τίποτε έν εσχιη αξία πία,
μόνο λιμένα πρότυπα τζιε ιδανικά, τζιε καμπόσα ναρκωτικά.
Θέλω να *****ρω τζιε να χαθώ, μακρυά που κάθε πολιτισμό,
άνθρωπο συντηρητικό, θρήσκο ή στρατιωτικό.
Ετσι τζιε αλλίως εν ούλλα ένα ναρκωτικό, ένα όνειρο απατηλό πλασμένο που άγγελο
σχιζοφρενικό, τζίνον που ονομάσαν κάτι το διαβολικό γιατί δίνει
μόνο διέξοδο πλαστό τζιε τζίνο που νιώθω εννα το πώ, τζιε ας με πουν
κάφρο ή κομπλεξικό, μάλλον επειδή εν εγνωρίσαν τον μηδενισμό γιατί οι πλείστοι
έχουν ένα πρόβλημα ψυχικό, ενα κόλλημα που εν για ούλλους κοινό.
Το δικό μου εν διαφορετικό, ενόμιζα ήταν να δώκω ένα μήνυμα λυτρωτικό
μα απέτυχα, στην προσπάθεια μου να έβρω τον δικό μου εαυτό,
εδημιούργησα ακόμα ένα, πίο συμβατικό, εξοικοιωμένο με την ιδέα για ένα
πρόωρο τερματισμό, ένα θάνατο αηδιαστικό, αλλά ταυτόχρονα απελευθερωτικό.
Ο ηρμός των σκέψεων μου εν χαοτικός, οδηγημένος πλέον που μίσος για οτιδήποτε
που έσχιη χαρακτήρα παθητικό τζιε που μάταια προσπαθεί να στηρίξει τον
λόγο ύπαρξης του σε ένα σύστημα καταπιεστικό.
Είμαι ακόμα ζωντανός.
Αναπνέω.
Υπο άλλες συνθήκες, έν θα ήμουν σε τούντη θέση.
Ποτό γαμώτο, πολύ ποτό.
Πρέπει να κόψω.
Οξά?
Εννα δείξει.
Έμαθα να εκτιμώ κάποιες "αλήθκειες". Βασισμένες πάς σε κάποια δεδομένα. Οι οποιές διαμορφώνουν την δική μου πραγματικότητα.
Η κύπρος εν σκατά.
Εννα συμβιβαστώ με τούντη ιδέα.
όπως τζιε με κάποια άλλα δεδομένα.
Δηλαδή: Οι παραπάνω εν ττόπουζοι για μένα. Ένα μάτσο βλάκες τζιε ηλίθιες. Κολλημένοι, στον κόσμο τους. Τζίνοι εν οι πελλοί. Όι εγώ.
Η κοινωνία εν ταυτίζεται με μένα. Εγώ έν πρόκειται να ενταχθώ σε τζίνη. Έν γουστάρω.
Τούτα εν δεδομένα πιον. Τζιε γώ πάλε εννα αντιδρώ, όπως μπορώ. Αλλά τίποτε εν θα με ξανασύρει χαμέ. Η ταπεινότητα επέθανε. Έν θα σικκιρτώ πιον για την νοοτροπία που έσχιη ο περίγυρος μου. Στα αρχίδια μου, έν θα χαλιούμαι για τον κάθε παλαβό.
Ρεσπέκτ στις φιλίες που έκαμα τα τελευταία χρόνια.
Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009
Νίτσιε.
Ο θεός εν μία ιδέα, κάτι το ανύπαρκτο. Στηρίζεται στην ανάγκη του ανθρώπου για πίστη. Υπάρχει μόνο για κάποιον φτάνει να έσχιη πίστη σε τζίνο. Με την ίδια πίστη μπόρει κάποιος να πείσει τον εαυτό του ότι τζίνη η ιδέα εν ανόυσια τζιε μή υπαρκτή. Για να πεθάνει κάτι, πρέπει πρώτα να υπάρξει. Ο θεός εν υπήρξε ποττέ, μόνο μια σάπια ιδέα μέσα σε άρρωστα μυαλά. Τζίνη η ιδέα πρέπει να πεθάνει. Ο θεός εν υπάρχει! Τζιε αν υπήρχε, τότε εννά πρεπε να τον σκοτώσουμε. Τζίνο εννα ήταν θρίαμβος για την ανθρώπινη ράτσα, τότε εννα φώναζα τζιε γώ ο θεός εν νεκρός.
-Πώς; είναι ο άνθρωπος απλώς ένα λάθος του Θεού; Ή μήπως ο Θεός ένα λάθος του ανθρώπου;
Το δεύτερο.. Τζιε έννε το μόνο λάθος, αλλά εν που τα πιό ζωτικά.
-Να μάθει κανείς να σκέφτεται: Στα σχολεία μας κανείς δεν έχει πια την παραμικρή ιδέα αυτού του πράγματος.
Έν αλλάξαν τζιε πολλά πράματα..
-Τι; Ψάχνεις;Θέλεις να πολλάπλασιαστείς επί δέκα, επί εκατό; Ψάχνεις για οπαδούς; Ψάξε για μηδενικά!
Τζιε η απελπισία τζιε απόγνωση μεγαλώνει.. Καμία ελπίδα πλέον..
-Η συναναστροφή με τους ανθρώπους χαλάει το χαρακτήρα, ιδιαίτερα όταν δεν έχει κανείς τέτοιον.
Απλά ακούς τις απόψεις σου να ταλαντέυονται πίσω στο τύμπανο του αυτιού σου με άλλα λόγια..
-Σκέφτομαι, άρα υπάρχω. (ντεκαρτ)
υπάρχω, σκέφτοντας ότι έν ζώ..
Σάββατο 29 Αυγούστου 2009
Το χάος εν τάξη τζιε η τάξη εν χάος.
Άρα τα πάντα εν καθορισμένα. Ότι ισχύει τούτο, εν σημαίνει ότι έτσι πρέπει να εν τα πράματα.
Ζούμε σε ένα σύστημα. Είμαστε μέρος του, ήτε το θέλουμε ήτε όι. Τα πάντα εν προκαθορισμένα που πριν. Η αιτιοκρατία (ντετερμινισμός) στηρίζει το τούτο, καθώς βασίζει την ύπαρξη της σε φυσικούς νόμους τζιε δυνάμεις οι οποίες ορίζουν τούτη την τάξη. Το σύστημα θέλει μας σε μία τάξη. Τζίνη επιβάλλεται, ήτε με νόμους, ήτε διαμορφώνει τους ανθρώπους να ορίζουν μόνοι τους νόμους για τον εαυτό τους. Η ηθικολογία που διακατέχει τον καθένα μας ορίζεται που τα πρότυπα της κοινωνίας, δηλαδή το τί εν αποδεκτό τζιε σωστό ή το τί εν ανάρμοστο τζιε λαθος. Η τάξη απορρίπτει την τυχαιότητα.
Η επιβαλλόμενη τάξη, ήτε που το σύστημα (νομοθεσίες) ήτε που τους εαυτούς μας (ηθική) προκαλέι ένα αφύσικο χάος πάνω στην φύση τζιε τα ένστινκτα της, καθώς είμαστε μέρος της.
Το σύμπαν, ο χαρακτήρας του ανθρώπου, η φύση, ο πλανήτης έχουν μόνο μία συμπεριφορά. Τζίνη η συμπεριφορά έν μπόρει να καθοριστεί, εν ανεξέλεκτη τζιε διακρώς μεταβαλλόμενη. Άρα επικρατεί μία κατάσταση χαώδες, η οπόια όμως εν αρμονική. Η φυσική τάξη των πραγμάτων ένι να λειτουργούν υπό ένα χάος. Τα ένστινκτα πρέπει να μας διακατατέχουν, όχι η ηθική τζιε οι αξίες που μας επλασάραν. Τουτο εννα ονόμαζα ελευθερία, καθώς τίποτε εν πρεπει να καθορίζεται. Η ελευθερία προαπαιτέι χάος για να υπάρξει, τζιε μετά τίποτε έν χρειάζεται να υποθεί. Το δικαίωμα της ελευθερίας που προνοεί η δημοκρατία, ή η ηθική ότι έν πρέπει να επηρεάζει τους άλλους εν μάλλον μια αξία που επροσδιορίστηκε που τους ισχυρούς.
Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009
Γενία του Χάους
θαύμασε το δάκρυ, πριν στεγνώσει,
θαύμασε τη μέρα, πριν νυχτώσει,
αγάπησε την ομορφιά, πριν σε προδώσει.
Γιατί αυτό που θαυμάζεις σήμερα,
να ξέρεις πως δε διαρκεί για πάντα...
Είναι ήχος που σπάει τη σιωπή,
είναι φως που διαπερνά τη σκοτεινιά,
είναι γιατρειά ανίατης αρρώστιας,
είναι ελπίδα για μικρά παιδιά.
Κι όσο καλό κι αν σου φαίνεται πως είναι,
τόσο εύκολα μπορεί να σκοτώσει.
Αυτό το κάτι, άλλοι το λένε ομορφιά
κι άλλοι το λένε θάνατο."
αφιερωμένο.
αναπάυσου τώρα, τα βάσανα σου ετελιώσαν.
Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
Αντίφα.

Αρκετά σας ανεχτήκαμε!
Μέσω των δικών μας προσωπικών εμπειριών και γενικά μέσω της κοινωνικής αδικίας που διατυπώνεται στα μυαλά μας, για λόγους συνείδησης δεν μπορούμε να μέινουμε αδρανής σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Φασιστοειδή, ακροδέξιων παρατάξεων ενταγμένα σε εθνικιστικές οργανώσεις, έχουν δείξει αμέτρητες φορές ξεκάθαρα τις θέσεις τους. Μέσω των εθνικών ιδεωδών που προπαγανδίζονται και αναπαράγονται στα σχολεία, τον στρατό αλλά και σε οικογενειακό περιβάλλον, φανατίζονται ενάντια σε ότιδήποτε το διαφορετικό.
Κυνηγητά, καταστροφές σε καταστήματα μεταναστών, αυτοκίνητα κύπριων, επιθέσεις σε άτομα που δεν ταυτίζονται με τις δικές τους πολιτικές πεποιθήσεις, ιδεολογικά διαφορετικής φυλής, χρώματος, κοινωνικής τάξης, καταγωγής, θρησκευτικών, πολιτικών ή ιδεολογικών πεποιθήσεων. Επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά κέντρα, απειλές και εκβιασμοι, βία σε κάθε μορφή, σωματική και ψυχική.
Το κράτος παράλληλα, με το αριστερό προσωπείο, είναι συνένοχο καθώς με τις επιχειρήσεις σκούπας προωθέί τον ρατσισμό. Μένει αμέτοχο σε τέτοιες φασιστικές επιθέσεις.
Όλα αυτά δεν μας αφήνουν περιθώρια παρά να αντιδράσουμε σε αυτή την φασιστική συμπεριφορά.
Δηλώνουμε παρών, εναντιώνοντας σε κάθε μορφή εξουσίας και καταπίεσης. Παίρνουμε την πρωτοβουλία να καλέσουμε ανοιχτή λαική συνέλευση για να αποφασίσουμε συλλογικά διάφορες ενέργειες και εισηγήσεις που μπόρουν να υλοποιηθούν, καθώς και τα περιθώρια δράσης μας.
Κοινός γνώμονας: Αντιρατσισμός/Αντιφασισμός.
27 Ιούλη. Παλία Λευκωσία / πλατεία μανώλη (φανερωμένης) - ώρα 18:00
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009
Σφαιρικά.
Οι κάτοικοι αυτού του νησιού, και ακόμα παραπέρα, ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής
τάξης, θρησκευτικών πεπειθήσεων, βρίσκόμαστε όλοι βυθισμένοι σε ένα πολύπλοκο μηχανισμό εξουσίας.
Αμέτρητα γρανάζια δουλέυουν ως προς την υποδούλωση του ανθρώπινου πνέυματος. Μηχανισμοί που βασίζονται στον άνθρωπο ως κινητήρια δύναμη για να συνεχίζει το σύστημα να συντηρείται.
Το κυπριακό κράτος, χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό. Ένα καθεστώς, που όσο και να μιλά
για ελευθερία, επιβάλλεται και επιβάλλει νομοθεσίες, απαγορέυσεις και περιορισμούς ως αντιβαρο για τα "δικαιώματα" που μας προσφέρει. Κάθε δικαιωμα κουβαλά και μια υποχρέωση καθώς με κάθε αντίδραση ή εναντίωση ως προς αυτή, το νομικό σύστημα μπάινει σε εφαρμογή. Η δικαιοσύνη και οι νόμοι είναι τυφλόι. Δεν βλέπουν τί οδηγεί ένα άτομο να φτασει στο σημείο να αναγκαστεί, να διαπράξει αυτό που θεωρείται έγκλημα, παρα μόνο την πράξη και τις συνέπειες του.
Ανθρώποι συλλαμβάνονται, δικάζονται φυλακίζονται υπό το πρόσχημα της ασφάλειας
και του δικαίου. Ο ρόλος του δικαστηρίου αναπαράγεται,το ίδιο και ο ρόλος του δικαστα,
που κρίνοντας από τελευταίες αποφάσεις που έχουν παρθέι, φανερώνουν
καθαρό φασισμό. Σαν αντίκρυσμα, διώξεις, ποινές, φυλακίσεις λαμβάνουν χώρο καθώς εδώ αναδυκνύεται ο υποτιθέμενος θεσμός της αστυνόμευσης. Οι εκπροσώποι του νόμου εχούν δέιξει όμως αμέτρητες φορές τα πραγματικά τους μούτρα. Χτυπώντας, βασανίζοντας, απηγάγοντας, πυροβολόντας
και γενικά τρομοκρατόντας κόσμο και νεολάιους στο όνομα της εξουσίας που τους έχει δοθει.
Η αστυνομική βία και η εγκληματικότητα δεν πρόκειται να καταργηθούν μέχρι να καταργηθεί η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Η οικονομική αδικία, ο διαχωρισμός των τάξεων, οι αισχρή κερδοσκοπεία πολυεθνικών καπιταλιστικών εταιριών, σπρώχνει τον κόσμο να αντιδρά, να βγάινει στους δρόμους διεκδικώντας ότι του ανήκει.
Ετσι το επίπεδο ελέγχου και καταστολής ανεβαίνει, βλέποντας συνεχώς καινούργιες κάμερες, περισσότερους ελέγχους, ψευτικες κατηγορίες και κλησεις για δικαστήρια.
Σ’αυτό το νησί η ανισότητα, οικονομική και φυλετική,υπάρχει και είναι αισθητή. Την χειρότερη θέση πέρνουν οι μετανάστες, κυρίως αυτοί που προέλχονται απο τριτοκοσμικές χώρες. Η ανισότητα φουντώνει στην κοινονία μας, κυρίως μέσω του κρατικού μηχανισμού, και του τρόπου διαχείρησής του απέναντι στους μετανάστες. Η ανισότητα αυτή δεν θα σταματήσει να υπάρχει εφόσον οι πλήστοι Κύπριοι εργοδότες αλλά και πολίτες δέχονται αυτή την άνιση μεταχείρηση μεταναστών ενώ κάπιοι την ενισχύουν και την επεκτίνουν. Η Ευρωπαική Ένωση ανάλογα με τα οιονομικά της συμφέροντα ανοιγοκλείνει τα σύνορα στους μετανάστες τριτοκοσμικών χορών για να δικαιολογίσει αλλά και να οξύνει ουσιαστικά την οικονομική εκμετάλλευσή τους. Σύμφωνα με ανακοίνωση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών ο αριθμός των ξένων εργαζομένων στην Κύπρο είναι 116.000 περίπου, εκ των οποίων οι 57.000 είναι κοινοτικοί και οι 59.000 υπήκοοι τρίτων χορών. 176.000 περίπου ανέρχεται ο αριθμός όλων των αλλοδαπών που ζούν στο νησί. Εκτιμάται ότι οι 25.000 βρίσκονται εδώ παράνομα και συνεπώς ζούν στις πιο άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Σύμφωνα με την Κυπριακή νομοθεσία, όπως εξάλλου συμβαίνει σε όλα τα κράτοι μέλη της Ευρώπης, ουδής αλλοδαπός τρίτης χώρας δεν εισέρχεται στην Κύπρο χωρίς άδεια εισόδου. Επίσης οι οδηγείες της κ. Σ , διευθήντρια του Τμήματος Μετανάστευσης, φαίνονται άκρως ρατσιστικές. Με βάση αυτή την οδηγεία της καμία κρατική υπηρεσία να μην εξυπηρετεί αλλοδαπό αν δεν διαπιστώσει πρώτα οτι βρίσκεται στην Κυπρο νόμιμα. Δηλαδή το παιδί «παράνομου» αλλοδαπού δεν μπορεί να εγγραφεί σε σχολείο ούτε να έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εμείς ως αυτόνομα και αυτοσυνείδητα άτομα απαιτούμε να σταματήσει η εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών σαν φτυνή εργατική δύναμη. Να σταματήσει η εκμετλαλλευση νεαρών αλλοδαπών γυναικών σαν σεξουαλικά αντικείμενα και η εξώθηση τους στην πορνεία. Να σταματήσουν τα ρατσιστικά εγκλήματα κατά των αλλοδαπών. Να τερματιστεί αυτή η απάνθρωπη μεταναστευτική πολιτική. Τα παιδιά των μεταναστών δικαιούνται παιδεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τροφή και στέγη.
Το εκπαιδευτικό σύστημα, οι παιδαγωγικές σχολές έχουν ώς σκοπό να διαμορφώνουν την συνείδηση του ατόμου ανάλογα με τους θεσμούς του κράτους, προσδιορίζοντας την συμπεριφορά που πρέπει να διακατέχει την κοινωνία που ζούμε.
Το κράτος, διακατέχει το μονοπώλιο στο να επεμβαίνει στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του ατόμου, καθώς η πρώιμη παιδική ηλικία είναι ευάλωτη και έυκολο να διαπλαστεί ανάλογα με τις πληροφορίες που λαμβάνει.
Η νέες γενίες δέν εχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τον δικό τους τρόπο ζωής ή σκέψης αφού μέσω της πλύσης εγκεφάλου, πλαστά ιδανικά φυτέυονται στα μυαλα των παιδίων ώς δεδομένα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Μέσω της ιστορίας, των θρησκευτικών κα γενικά των μαθημάτων που λαμβάνουν μέρος στα σχολικά κελία, τα παιδία έρχονται σε επαφή με όρους και αόριστες έννοιες όπως θεός, πατρίδα, έθνος, οικογένεια κτλ τα οποία υποχρεούνται ώς πολίτες να ακολουθούν και να τιμούν.
Η ομοιομορφία που επιβάλλεται, αποσκοπεί στο να μαζικοποιεί την κοινή αντίληψη, χάνοντας κάποιος την ατομικότητα του και να ακολουθεί την πλειοψηφική γνώμη ώς σωστή.
Μετά το σχολείο και συγκεκριμένα, μετά το 18ο έτος ηλικίας, (όριο ενηλικίωσης που θέτει το κράτος) το αρσενικό γένος, υποχρεούται με τον νόμο να υπηρετήσει και να θυσιαστεί για την σκλαβωμένη του "πατρίδα". Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, η διαδικασία προπαγάνδας συνεχίζει. Μίσος αρχίζει να αναπτύσσεται ώς προς άλλους λαούς και φυλές καθώς μία ρατσιστική συμπεριφορά λαμβάνει μέρος απέναντι τους. Μέσω τον εθνικών ιδεών, προωθείται επίσης μία τάση ώς προς φασιμό, μιλιταρισμό και απέχθεια ώς προς οτιδήποτε το διαφορετικό.
Η ιστορία που αναγκαζόμαστε να κουβαλούμε στις πλάτες μας, ως προσδιορισμός για την καταγωγή μας, κρύβει ψευτίες, αιματοχυσίες και πτώματα που θυσιάστηκαν στον βωμό των συμφερόντων των κρατών για να φτίαξουν μελλοντικούς "παραδείσους".
Η εκκλησία, μία εταιρία που αρχικά είχε την σημασία του κράτους, δηλαδή να υποτάσει και να κλέβει λεφτά από τον λαό, εμπλέκεται επίσης στις βρωμίες της ιστορίας, προσπαθόντας να αποφύγει τυχόν μεταρυθμίσεις. Οι αντιπροσώποι του ¨θεού¨, έχουν στην κατοχή τους, τεράστιες εκτάσεις γής, μετοχές σε εταιρίες αφήνοντας τους περιθώρια να ασχολούνται με πολιτικά ζητήματα, οικονομικά, ακόμη και εκλογικά.
Όλα αυτοι οι μηχανισμοί υποταγής συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους. Η διαφθορά στην αστυνομία συνεχίζει, το παρακράτος ενδυναμώνει όλο και περισσοτερο.
Οι σάπιες δομές που έχει στο υπόβαθρο της η κυπριακή κοινωνία, όπως ο συντηριτισμός και η πατριαρχεία, καλλιεργεί μία νοοτροπία απάθειας, αδιαφορίας και άγνοιας ως προς κοινωνικά ζητήματα που δεν αφορούν μόνο εκέινους αλλά και τους γύρω τους.
Είμαστε το κομμάτι της κοινωνίας που περιπλανάται γύρω από το νεκρό σώμα της. Είμαστε ίσως άγνωστοι σε σάς, ίσως γνωστοί, μπορεί να είμαστε οι γείτονες σας, οι φίλοι σας. Είμαστε η χαμένη νεολαία που αρνείται να ακολουθήσει τα χνάρια σας, τον τρόπο ζωής σας, τα πρότυπα σας, τα ιδεώδη σας. Είμαστε οι άνθρωποι που αμφέβαλαν και προβληματίζονταν για τα πάντα γύρω τους, σε ότι προσπαθήσατε να μας παρουσιάσεται ως το μονοπάτι για τον καλό δρόμο. Είμαστε οι άνθρωποι που η ζωή τους πνίγεται στην μπόχα των πόλεων, η όραση τους συναντά παντού το γκρίζο. Είμαστε οι ανθρώποι που ξεψυχούμε όσο συλλογιζόμαστε την κατέυθυνση που έχει πάρει η ανθρώπινη φύση βλέποντας καθημερινά την πρόοδο του "πολιτισμού".
Πιστέυουμε στην ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, στις ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται
στην συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Αρνούμαστε κάθε μορφή εξουσίας, καταπίεσης, ιεραρχίας, ρατσισμού και περιορισμού στον άνθρωπο.
Κυριακή 19 Ιουλίου 2009
Ουίσκια II -αντικατοχική
Η αλλαγή εννα ρτει μέσω νοητικής επανάστασης, άμα ο κόσμος εξανεμίσει κάθε φασιστική ή ρατσιστική συμπεριφορα τζιε αντιληφθεί ποιος εν πραγματικός εχθρός.
Τζιε επειδή, άμα λαλούμε μάυρο, λαλέιτε άσπρο. Άμα λαλούμε κάτω τα σύνορα, εσείς εννα πάτε άυριο με τούβλα τζιε κουνκρι? οξά εννα μουντάρετε?
Εγώ έν έζησα τούντα πράματα, έν με επηρεάσαν, εν εχαράξαν ενα σημάδι μέσα μου. Θορώ το θέμα εγωιστικά, μπορεί, αλλά τζιε παροντικά. Η παρούσα αλήθκεια ένι οτι έσχιη 2 κράτη, το ένα εν δέχεται την ύπαρξη του άλλου, τζιε το άλλο, θορέι την ύπαρξη του. Εν πατωμένοι οι τόποι με σημαίες παντού, κυπριακες, ελληνικές, τουτζικες, τουρτζικοκυπριακες, εγγλέζικες, πας τες πρεσβέιες η κάθε μια την δική της, των un, της εκκλησιας, με σταυρους, ελίες τζιε ότι άλλη μαλακία για να προσδιορίζει την γαμημένη ύπαρξη μας. Σκατα.
Όυλλοι βουρουν να αξιοποιήσουν την κύπρο καλύτερα για συμφέροντα οικονομικα, σκοτωνουνται, ή μάλλον βάλουν στρατιωτούθκια να σκοτώνουνται τζιε μετά τιμούν τους σαν ήρωες για την πατρίδα.
Κάτω η εξουσία, η γή εν για ούλλους, με ελληνική με τουρτζική, εν του λαού της, ούλλων όσων την κατοικόυν τζιε κανενού άλλου.
raw.
Ουίσκια.
Κάποια συμβάντα ήταν επακόλουθα για λόγους συνείδησης.
Καταρχάς, αρκέψαμε παραγωγές, σκατεμένο μπάσταρτο σκλερόκαρτο χιπ χοπ. Εννα σας ταράξουμε τα πέκκα σας.
Αδέρφκια φέφκουν.
Νόμιζω πλέον εκατάντησε σταθερή αξία να εγκαταλείπουν ούλλοι τουντο νησί. Κάποτε ούλλοι εννα ξανακαταλήξουμε δαμε. Δαμέ αναγιωθήκαμε.
Περιστατικά με φασιστούθκια. Οι όροι εννα αντιστραφούν, αμα σας βουρήσουμε εμείς εν θα σταματάτε.
Οι απειλές σας εν θα περάσουν ούτε μέσω του όχλου τζιε των εκβιασμών σας.
Άμα ξιχασετε εννα καταλάβετε.
Ο έρωτας κάθε φορά έρκεται πιο εκδικητικός. Εφλίππαρα με έτσι πλάσμα. Κρίμα που η σαπίλα του αποχωρισμού εννα μας σκοτώσει πρίν καν ριζώσει τζιε φουντώσει
Μπάτσοι. Να ********* εσεις τζιε τα δικαστήρια σας. [...]
Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009
Θεογόνια.
έφερες με σε αδιέξοδο,
μπροστά η αρετή τζιε πίσω η αθλιότητα.
Έσχιη τζιερό να με δείς.
Μαλάκα Έρως..
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009
Τα ίδια σκατα για αλλη μια φορα
Η αστυνομία συνεχίζει να κάμνει το καθήκον της.
9/7 έξω απο την ιρανική πρεσβεία.
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009
Ο δρόμος
εμυρίστηκες θκιό τρείς ανθούς που εππέσασιν
που το δεντρό τζιε χαρκέσαι εν τζίνοι που μυρίζουν
θκιό τρείς μέρες εννα μυρίσουσιν
τζιε ύστερις εννα μαράνουν.
Οι ανθοί οι καλοί εν τζίνοι
που εμείνασιν πας το δεντρό δεμένοι
εν τζίνοι που εκρατήσασιν μές το χαλάζι, μές το σχίονι
Εν τούτοι που είχασιν την δύναμη τζιε αντέξασιν
Την μυρωθκία τους, καρπούς εννά την δώσουν.
Μα τζίνοι που εμαράνασιν τίποτε έν θα δώκουν
ούτε καρπό, ούτε μυρωθκία.
Κατύσχιη των παιθκιών που εν κρόνουνται τους γονιόυς τους
σαν τους ανθούς παθαίνουσιν μα ακόμα σχιηρόττερα,
για τους γονιούς που εν οι καρποί τους"
-Μεν νομίζεις τζίρη μου
οτι μόνο μια στράτα έσχιη.
Το δεντρό μεγαλώνει, ανθίζει τζιε καρπίζει.
Τζιε άμα ψοφίσει, σπόρους ξαπολά
τίποτε εν φέφκει παντοτινά
Οι ανθοί που βαστούν γερά
φοούνται να ξαπολήσουν
Την αληθινή ζωή αρνούνται
να γνωρίσουν
Άνθισα που μόνος μου
τζιε μόνος εννα σαπίσω
Μπορεί που το χαλάζι
μπορεί τζιε που το σχιόνι
μα είμαι μόνος μου ολάν
τζιε ωσπου με παιρνει παω.
Η μυρωθκία του χώματος, μυρίζει ελευθερία
τζιε αμα ανοιξει ο σπόρος,
δεντρό με νέες δομές εννα βλαστήσει,
άιστο μόνο του τζιε εννα επιζήσει
Είμαστε άλλοσπος καρποί, οι εξεγερμένοι
τζίνοι που έχουν πόθο για ζωή τζιε εν θα μας χαλασεις
Στο χώμα ούλλοι εννα σαπίσουμε, έννε αναγκη να καταπιεζούμαστε
Τα σχιρόττερα ήρτασιν πιλε.
τζιερός οι γονιοι, των καρπών τους να κροστουσιν..
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Μπάτσοι..
Αρέσκει σας η δουλεία σας? Η εξουσία εν γλυτζία έννε? Έννα γίνεται διαβητικοί που την κατάχρηση αλλο λίο. Εσιχάθηκα σας, είσαστε άχρηστοι για τούντον κόσμο. Το μόνο που κάμνετε ένι να προσέχετε το κράτος τζιε τα συμφέροντα του.
Η δουλεία σας έν εσχιη να κάμει καμία σχέση με την προστασία του πολίτη. Κάτω που το πρόσχημα της ασφάλειας, τυρανίατε ούλλο τον κόσμο. Ποτέ εν αισθάνθηκα ότι σας χρειάζουμαι, με την συμπεριφορά σας ετονίσετε ακριβώς το αντίθετο.
Αρέσκει σας η δουλεία σας? Να κάμνετε ελέγχους σε περαστικούς, να διάτε ξύλο σε νεολαίους, να τους δίνεται τζιε να τους σπάζετε τα μούτρα τους?
Αρέσκει σας η δουλεία σας? Να φκάλετε πιστόλι μες τα μούτρα μας, να μας τιτσιρώνεται τζιε να μας εξεφτελίζεται? Άρέσκει σας η δουλεία σας? Να μπουκάρετε μες τα σπίθκια μας, να τσιεκάρεται παθιασμένα τα αρχίδια μας τζιε την στρούππα του κώλου μας με την ελπίδα να έβρετε ουσίες, μινέρβες, πόμπες, ένιξέρω τι άλλο, για να μας πάρετε μέσα? Έισαστε σαδιστές, καβλώνετε με το να μας μειώνετε τζιε να μας κουράζεται. Αρέσκει σας να σας ξιτιμάζουμε έννε? Να νομίζετε ότι βαστάτε τον θεό που τα αρχίδια. Να χρησιμοποιάτε τες νομοθεσίες όπου σας συμφέρει, να αδιαφορείτε για τα "δικαιώματα" που έχουμε σαν ανθρώπινα πλάσματα. Να πετάσσεστε σαν τα αγγούρκα στους πίο άκυρους τόπους τζιε να ενοχλέιτε όποιον εν σας κάθετε στο μάτι. Να ενοχλείτε ζεφκαρούθκια μες τα δρομούθκια που κάμνουν τα δικά τους. Να συλλαμβάνετε κόσμο τζιε να συντηρείτε με μούχλα τούντο διεφθαρμένο κωλονομικό σύστημα για να πίατε μία προαγωγή.
Συλλαμβάνετε μας στην προσπάθεια μας να διεκδηκίσουμε κάποια δικαιώματα μας. Μέτα κατηγορείτε μας ότι σας δέρνουμε, φορτώνετε μας τζιέ ένα ζίλικούρτι ψέυτικες κατηγορίες για να μας φοιτσίασετε. Μετά ξιτιμάζετε μας τζιε απειλάτε μας. Αποκαλείτε μας μουνία επειδή έν υπογράφουμε τες καταθέσεις σας. Επειδή, εν ειμαστε σαν εσάς. Ρουφκίανοι.
Έισαστε ξεφτίλες. Μισάτε την ζωή μέσα σας τζιε στους γύρω σας. Σκοτώνεται οτιδήποτε ζωντανό, με τα λόγια σας, την συμπεριφορά σας τζιε την νοοτροπία σας. Γουστάρετε να μουντάρετε οπάδούς, είσαστε ξιμαρισμένοι, άρεσκει σας να χουμίζεστε για το αξίωμα σας, να παίζετε τους ωραίους πας τες πουσχτομοτορούες που σας αγοράζουμε. Είσαστε φασιστούθκια. Στα ανάθεμα εσέις τζιε οι στολές σας, τα νισχίανια σας, τα όπλα σας τζιε τα κελιά σας. Έν σας φοούμαστε, απεχθανούμαστε σας.
Ναι, βάλω σας ούλλους μες στο ίδιο καλούπι, επειδή είσαστε ούλλοι σκατάες. Ο ρόλος που αναλάβετε εν τζίνος του σκατά. Που αγνοεί τα ανθρώπινα αισθήματα τζιε προβλήματα τούντης κοινωνίας τζιε απλά επιβαρύνει τα τζίαλλο. Είσαστε ιός, ενα καρκίνωμα για την ανθρωπότητα. Έισαστε πιόνια, σχίλλοι φρουροί του κράτους, ρομποτούθκια που έν διστάζουν για τίποτε. Οι νόμοι που τάχα τηράτε, πάντα προστατευκουν σας τζιε πάντα αδικούν τους υπόλοιπους.
Έν έσχιη έτσι πράμα, καλό μπάτσο. Αν είχατε έστω τζιε ένα κόκκο καλοσύνης τζιε ανθρωπίας, εν θα είσαστουν κάν μπάτσοι. Σκατά στες γραφειοκρατίες τζιε τα μάθκια σας. Έν έσχιετε ιδέα τι αντιπροσωπέυκετε, στάσετε που μίσος τζιε διαφθορά. Ακόμα τζιε να είσαστουν νομοταγείς, ο κόσμος πάλε εννα σας εμισούσε τζιε εννα αντιδρούσε σε τούντη σκευωρία ελέγχου τζιε καταστολής.
ΕΙΣΑΣΤΕ ΤΕΛΛΙΑ ΜΠΑΤΣΟΙ.
Συνειδητοποιάτε τί κάμνετε?
Να διευκρινίσω επίσης, οτι το σχίεσιμο απευθύνετε επίσης σε όσους ηλίθιους απλά αναλαμβάνουν το ρόλο του μπάτσου για να την πουν του συνάνθρωπου του, ρουφκιανέφκουν τον για να νιώσουν τζιε τζίνοι άξιοι για κάτι.
Σκότωσε τον μπάτσο που έχεις μέσα σου. Αγάπη μου.
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009
Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009
Ναρκωτικά οξά ελλείψεις?

Όι, εν θα μιλήσω για το προβλημα της νεολαίας για τα ναρκωτικά. (πρόβλημα θεωρώ ότι τα ναρκωτικά εν παράνομα. ο καθένας έσχιη την δική του κρίση, εν χρειάζεται να επιβληθείς του άλλου άμα τον βλάφτει κάτι. Κόφκω την ότι άν δέν είμασταν σε τούντο κωλοσύστημα τα ποσοστά χρήσης έν θα ταν τόσο ψηλά. (Μπορεί να λαλώ τζιε μαλακίες.) αλλά σίουρα τούτος ο μηχανισμός αφήνει τα να κυκλοφορόυν ήτε παράνομα ήτε νόμιμα ως μέσο καταστολής τζιε καθήλωσης. Κάποιες ουσίες βοηθούν για διέυρυνση του μυαλού, σύλληψη ιδεών ή ώθηση για δημιουργικότητα. Άλλες, κρούζουν σε, κάμνουν σε να αδιαφορείς για τα πάντα, κλειώνουν σε μες σε ένα κέλυφος κτηνώδες ατομικισμού τζιε συνήθως βοηθούν στην αποφυγή των προβλημάτων παρά στην αντιμετώπιση τζιε επίλυση τους.
( Ήντα μπου γίνεται άμα το πρόβλημα εν τζιαμέ 'κομα, άσχετα με τα πίνεις ή οι, αλλά πάλε είσαι ενεργός σε θέματα δράσης?
Καλή ερώτηση, έννε? Να την απαντήσουμε να τελίωνουμε γιατί έννε τούτο το θέμα που θέλω να θίξω. Μάλλον χρειάζεται συλλογικότητα μεταξύ της μαζικότητας που εννά μαζευτεί γύρω που τον κοινό παρονομαστή, το πρόβλημα. Πάντα το πρόβλημα πρέπει να ξεριζώνεται, όι να κλαδέυκουνται οι συνέπειες τζιε οι επιπτώσεις του γιατί ξανάβλαστα. Επίσης λίη οργάνωση έν θα έκαμνε κακό.)
Τέλοςπαντων, εχτός που την ματαιοδοξία, μία τάση μηδενισμού, απελπισίας, ή ένα περιστασιακό ή συνεχόμενο γεγονός, νομίζω τούτες εννα 'ταν οι αιτίες για να κουντηθεί κάποιος στην χρήση ουσιών.
Μπορεί να γίνουν τζιε το στήριγμα του για να αντεπεξέλθει σε τζίντη κατάσταση που ζεί. (Όπως η συνετή ή όι, αντιδράστική συμπερίφορα ή αντικοινωνική μορφή στρατηγικής που δημιουργά κάποιος που κάποιες φορές μπορεί να χαρακτηριστεί ψυχική ασθένεια.)
Μπορεί να γίνουν τζιε η νέμεσις του όμως σαν ανθρώπινο όν.
Η γενική ιδέα του κειμένου βασίζεται πάς τες ελλήψεις που έχουμε σαν όντα τζιε ότι μπορεί να εν το σκαλί πρίν την χρήση ναρκωτικών.
Έτσι επανέρκουμαι στον πρόλογο.
Ο θεισμός για μένα θεωρείται ναρκωτικό. Ή μια έλλειψη σε θέμα πίστης στραμμένη στον εαυτό, το άτομο τζιε την αναγνώριση ικανοτήτων του.
Η τηλεόραση, τα ππόππικα τραούθκια τζιε η στροφή στα κλαμπ σαν μορφή ψυχαγωγίας εννά ήταν μία έλλειψη για δημιουργικότητα τζιε για αληθινή κοινωνικοποίηση.
Ο μούτσιος τζιε οι δακτύλες (θορε αυνανισμός τζιε των 2 φύλων) μάλλον εν η έλλειψη έρωτα τζιε η υπερθεματισμένη ανάγκη για σεξ, μια ανάγκη για να αναδυθούν κλειδωμένες λίμπιντο.
(Που την άλλη μπορεί να θεωρηθέι τζιε προσωπική ευχαρίστηση. )
Μάππα - έλλειψη ατομικότητας τζιε η ανάγκη μαζικοποίησης.
Μόδα - έλλειψη προσωπικότητας τζιε χαρακτήρα, η εισχώρηση προτύπων για ένα κοινωνικό μοντέλλο στους εγκεφάλους, μέσω ΜΜΕ. Επίσης η ανάγκη μαζικοποίησης εννα εταίρκαζε τζιε δαμέ. Ενισχύετε που την ομοιομορφία που επιβάλλεται μέσω του κράτους (θόρε σκολείο, στρατό, χώρους εργασίας)
Εθνικά ιδεώδη - έλλειψη κατανόησης του γεγονότος ότι είμαστε ούλλοι άνθρωποι τζιε οτι το χώμα εν χώμα παντού. Συνήθως επιβάλλεται καποιες φορές πάλε μέσω του κρατικόυ μηχανισμού, ως προς διατήρηση συμφερόντων, ή μέσω της οικογένειας τζιε του κοινωνικού περίγυρου. Κάποιες φορές εν πίο έντονο αφού ενισχύετε ο ρατσισμός τζιε η ανάγκη για ένταξη σέ μία εθνότητα με "ένδοξη" ιστορία "τιμημένων" προγώνων στα πλαίσια του εθνικοσοσιαλισμου. - έλλειψη ισότητας μεταξύ φυλών.
Κρατισμός - έλλειψη αυτοδιαχείρησης ζωής τζιε απουσία πάθους ώς προς διεκδήκιση της.
Εμπλουτίζεται που τους πολιτικούς αφού διεκδίκηση σημαίνει ψήφος, άρα αξουσία, άρα πάλε κρατισμός.
Υλικά αγαθά. - έλλειψη εκτίμησης φυσικών τζιε ανθρώπινων αξιών. (Δηλ. σεβασμός στην φύση, συνειδητοποίση ότι είμαστε μέρος της, σεβασμό στην αξία της ανθρώπινης συλλογικότητας τζιε συνήπαρξης.) Ούλλα τούντα αντικαθιστούνται με μασκαραλίκια που αγοράζουνται για να χώσουν κόμπλεξ τζιε να καλύψουν ψευτικες ανάγκες.
Ρουτίνα - έλλειψη αυθορμιτισμόυ.
Ουσίες - έλλειψη για αληθινή ζωή, προσπάθεια αποφυγής της πραγματικότητας.
Αν οι ουσίες χρησιμοποιύνται συνειδητά, έστω τζιε για τούτο, εν κατανοητό. Τούτος ο σκατόκοσμος που μας περιβάλλει, εν αξίζει να τον ζούμε αν δεν τον ζούμε όπως θέλουμε. (Εν σημαίνει ότι οι ουσίες έν πάντα του κράτους όμως (αλκοόλ, καφείνη), αλλά ούτε τζιε το αντίθετο. (μαύρη αγορά - κόκες, χασχίσχια, πρέζες, χάπια)
Όπως τζιε νά 'σχι, τζίνο έσχι πάντα τα συμφέροντα του τζιε η κοινωνία πρέπει να απεξαρτητοποιηθεί που τζίνο τζιε τα ναρκωτικά του.
...
Οι ναρκωτικές ουσίες να απελευθερωθούν τζιε να γίνεται μια ενημέρωση για τις ιδιότητες, παρενέργειες, επιπτώσεις που έχουν αλλά τζιε προληπτική ενημέρωση.
Παρασκευή 15 Μαΐου 2009
Εμπειρίες που στρατό...

Ο Χ. υπηρέτησε, χαζίρι, 8 μήνες.
Αρκετοί για να καταλάβει ίντα μπου παίζει στον στρατό.
Εννά θελε να μοιραστεί με τον καθένα κάποιες εμπειρίες που εμέιναν σημαδεμένες.
Αρχικά επέψαν τον πάφο. Επίε με τσακρισμένο σπόνδυλο, γεμάτο πίο πάς τους δίσκους τζιε τες συνδέσεις του (άλλη κουβέντα πώς είσχιε φατσίσει) γιατί ο τζίρης του έν ήθελε να πάει αρφάς μετά.
Η πρώτη εφτομάα ίσχιε κουτσά στραβά περάσει, δώστου ούλλη μερα χάπια τζιε κρέμες.
Ορκίσαν τον, αριθμήσαν τον, εμετρήσαν τον τζιε εφαθκίασαν τον. Εκάμαν τον άντρα, έμαθαν του να βαστά τον φλόκκο, την σκούπα, το φκιαρούι, να πλυνίσκει πίατα, να ξηκολλά με την λαστίχα του νερού τα ποξεραμένα κοτσίρκα πας τους τοίχους, να κλαδέυκει, να συνάει ττένεκκούθκια τζιε σκουπίθκια που την νεκρά, να καθαρίζει την χύτρα. Εμάθαν τον να στήνει τζιε να ξηστήνει όπλα, εβάλαν τον να το κάμνει με διμένα τα μάθκια (ήρτε πρώτος μες το τάγμα),
Ελαλούσαν του για μία ελευθερία την ίδια ώρα που τον είχαν σκλαβωμένο.
Επέψαν τον φυλάκια, εδωκαν του φακό τζιε εκολλήσαν του τζινούρκα ιδιότητα.
Αναγκάσαν τον να σηκώνεται κάθε 3 τζιε λίο να παέννει σε ένα κουβούκλιο τζιε να στέκεται τζιαμέ για πόσες ώρες. Έπρεπε να κάμνει αναγνώρηση σε κάτι ηλίθιους που έρκουνταν να τζιζάρουν κάτι χαρτία,
Μετά εθέλαν να τον κάμουν μαχητή. Ξανά πίσω κεν.
εδώκαν του όπλα να πυροβολά στόχους, εκοττίσαν του σακκίδια τζιε εβάλαν τους να βουρούν, εχρονομετρήσαν τους, εμάθαν τους να πιέννουν όπως τους κουρτισμένους παλαβούς, να φακκούν το ένα πόι τζιε να σηκώνεται το άλλο σχίερι με την συνοδεία στρατοκάβλικων εμβατηρίων.
Εβάλαν τους να φωνάζουν τζιε να σχιζούνται για μία αδερφή που εν στην καρτζί μερκά σκλαβωμένη, για μία μακεδονία τζιε μία ελλάδα. Μα ενόμισα εν κύπρο που μαστε. Εμάχουνταν να τους εμβολιάσουν με μίσος για μια άλλη ράτσα ανθρώπων που εν εγνώρισε ποττέ, είπαν του για χαμένες περιουσίες που έν είσχιε ποττέ, αλλά πρέπει να πάει να σκοτωθεί για τζίνες. Εδείξαν του κάτι πατσιαούρκα τζιε είπαν του ότι άν πεθάνει τό έπαθλο εννα ένι να τον σχιεπάσουν με τζίνες, άσχετα αν δεν σημαίνουν τίποτε για τζίνον. Είπαν του για ένα τούρκο που εννα έρτει να σκοτώσει το τζίρη του τζιε να να βιάσει την μάνα του.
Τζιαμέ ένιωσε μια τεράστια απέχθεια για το σώμα του, για το τί προπαγάνδα έπρεπε να αφήνει τον εγκέφαλο του να δέχεται τζιε για κάθε τί διαδικασίες που τον βάλλαν να ανέχεται.
Έφυλακίζαν τον μέσα επειδή τα μαλλία του εμιαλινίσκαν, το ίδιο τζιε τα μούσχια του, έτρωε την για τα άρβυλα, για κάτι ακούμπωτα κουμπία, για πυλά πας τα άρβυλα του, επειδή ετζιματουν πας την σκοπία, επειδή ούλλων των "ανώτερων" εσουζε τους την κκελέ του καταφατικά αντί να τους σχιερετά, ελαλούσαν του την γιατι εκολοσύρνετούν αντί περπατά σαν περήφανος στρατιώτης, επειδή αυθαδίαζε τζιε εσικκιρτούσε όπου εβρέθετουν τζιε εστέκετουν.
Έκαμνε γνωριμίες με τον καλό τρόπο τζιε τον κακό τρόπο. Έμαθε να καλημερίζει στα παφίτικα: "γαμώ την μάνα σου".Έμαθε λέξεις που την λεμεσιανή διάλεκτο, είδε συμπεριφορές τζιε νοοτροπίες του άλλου κόσμου. Άκουσε ιστορίες για το τί εκάμναν διάφοροι πριν τον στρατό, τί εννα θελαν να κάμουν μετά, με αντάλαγμα τις δικές του ιστορίες. Με κάποιους εδέθηκε, ώς τα σήμερα. Με άλλους εσχιλλοφαοθήκε, έπαιξε ξύλο, εσχίσαν τον κάτω που το μάτι, εχάρισε τους πίσω κλωτσίες μες τα μούτρα. Έμαθε τι σημαίνει όχλος, πώς λειτουργεί, είδε την εξουσία ίνταλως αναπαράγετουν σε κάθε ευκαιρία.
Ο τζιερός επαιρνόυσε τζιε ήθελε να φύει, να πάει οπουδήποτε, να πάει πίσω στες γειτονίες του, στα βουνά, στα χωράφκια, σε πάρκα, οπουδήποτε. Να δεί τους παρέες του, να αλητέυκει για μερόνυχτα, να πίνει ώσπου να τα φκάλει που την μούττι, να τουμπανίαζει ώστι να μέν θορεί ίντζα ομπρός του. Να γνωρίσει άτομα του άλλου φύλου τζιε να μοιράστει "εμπειρίες" μαζί τους. Να τζιμαται όπου έβρει, να "ψουνίζει" που την λαική αγορά ότι πετάσσουν, να "ανακυκλώνει" ότι πετάσσουν οι φούρνοι, να συχνάζει στα σοκκάκια του, να ξυπνά τζιε να κόφκει χιλιόμετρα ώσπου να βρει ένα τοπούι να γουστάρει, μόνο για τζίνον, για την κάυλα του. Εθορούσε τα γαμημένα πουσχτιοττέλια που τους είχαν βαόμενους μέσα τζιε επίαναν τον οι θκιαόλοι, κάθε μέρα εψηλώναν τζίαλλο.
Αναφορά πάλε. Κάποιος εννά σχιεσε μες τα ντούς πάλε ή ηταν να τους πάρουν να "φάν" για εννα τους εβάλαν να ασκούντε πάλε.
Τελικά ανακοινώσαν κάποια ονόματα που εννα μινίσκαν πάφο τζιε τούντη εφτομάδα επειδή εκάμαν μαλακία τζιε εφάαν την. Έν ειπε πολλούς, αλλά ήταν ένας που τζίνους. Ο λοχαγός του ήταν τέλλια αρχίδι, έβαλε του κατάρες του άλλου κόσμου. Άρκεψε να σικκιρτά, το ίδιο τζιε κάτι άλλοι συράες. Αγριοείδε τους τζιε είπε όποιοι έχουν πρόβλημα να πάν στο γραφείο του τζίντη ώρα. Επίε πρώτος, τζιε άρκεψε να του λαλεί ότι με καμία δύναμη έν πρόκειται να μείνει μέσα τζιε να τους αφήκει να φκόυν γιατί επήξαν τζιμέσα. Οι άλλοι εσαλαπατούσαν που πίσω.
Ξανά πάλε αναφορά, αλλά τούντη φορά έστησε τον τζιε τους υπόλοιπους στην πρώτη γραμμή. Ο λοχαγός άρκεψε να σχίζεται όπως τον παλαβό. Κωλόπαιδα, ήντα μπου τούτη συμπεριφορά, που νομίζετε ότι είσαστεεε?!
Τα νέυρα του είχαν τεντώσει, το γίεμα ίσχιε πομπάρει μες σε ούλλες του τες φλέβες, μάθκια να στάσουν που άχτι, εθεώρησε μάλλον ότι έν ηταν ρητορική ερώτηση τζιε απάντησε πίσω.
Σε μια κωλοφυλακή.
Το σχίερι του ίσχιε φύει μόνο του, έσυρε το κράνος τζιε σπούρτησε πας τον τόιχο δίπλα του τζιε μετά ακαλούθησε το όπλο σε μία προσπάθεια να πέτάσει, μόνο τζιε μόνο για να δώκει πας τα σκαλία ομπρός του λοχαγού.
Ο χρόνος ίσχιε παγώσει, ήταν δικός του. Εσηκώστηκε έφιε.
Μετά εγνώρισε τον διοικητή, ήρτε τζιε ήβρεν τον βασικά, ένα λείψανο, εφαίνετουν σαν τον τζινιό τον πόρτη με τζίντα ρούχα, εμιλούσε του παντές τζιε ήταν έγια μες τα χωράφκία. Η ικανότητα του για να μιλα τζίντη ώρα πρέπει να ήταν περιορισμένη. Απάντησε με μία κουντιά, ήταν να την φάει χαμε ο γέρος. Ήρταν κάτι τυπάες με αστερούθκια πας τον ώμο τζιε εσυνάξαν τον. Σάν τον ετραβούσαν ελαλόυσε ότι μια σφαίρα να ππέσει μες τα σχίερκα του, εννα του την κάτσει πας την κκελέ.
Τελικά έν εισχιε φκεί τζίντο σαββατοκυρίακο. Είσχιε κάτσει τζιμέσα.. Είσχιε δεί το στρατόπαιδο διαφορετικά. Ίσχιε αλλό καμία 10ρκα πλάσματα, είχαν τζίνη ούλλη την έκταση δική τους. Η δύση του ήλιου έν ήταν πιόν η ίδια. Ο ήλιος έφευκε χαλαρά μες τες πίο ζωηρές αποχρώσεις που είσχιε δεί ποττέ. Τζιντα πρωίνα, μια μεγαλειώδης πηγή ενέργειας, ανάτελλε, ενιωθε ότι εσιερετούσε τον, τζίνον προσωπικα. Τζίνή δόση αδρεναλίνης έφερε πίσω τα μίλλια του, τον εαυτό του. Έφιε τζίντο νέφος που εμάχουνταν να του κάμουν μές τον νού. Ήξερε πολλά καλά ήντα μπου θελε.
Επόμενες μέρες, που στραφήκαν πίσω οι μαννομόνιμοι, ήρταν τζιε εσυνάξαν του το όπλο του, την ξιφολόγχη του, το υπηρεσιακό τσιακκούι που τού χαν δώκει, ακόμα τζιε το πιρούνι του
Εκυρήξαν τον επικίνδυνο, τζιε εφκάλαν τον ελέυθερο υπηρεσίας. Σε λίες μέρες είχαν του ραντευού με τον ψυχίατρο.
Επίεννε μαζι τους στες ασκήσεις αλλά εν έπρεπε να κοντέυκει. Ο λοχαγός του έπαιζε τον ράμπο, εβαστούσε το όπλο με ένα σχίερι τζιε έπαιζε αβολίδωτα. Επόμενη μέρα εμάθαν ότι εν με αναρρωτική, ίσχιε φύει ο κάλυκας σαν εμάσχιετουν τζιε έκατσε τάνγκα μες το μάτι του.
Οι επόμενες μέρες είχαν τζιλίσει ομαλά.. (για τον Χ.)
Τελικά η εκπαίδευση ίσχιε τελιώσει. Ο διοικητής έψαλλε για τα καμάρια του που εννα κάμουν περήφανους το έθνος τους αλλά εν επαρέλειψε να σχίεσει τζιε να γρίσει κάποιους άλλους.
Ο Χ. ήταν πρώτος στην λίστα που εκφώνιζε το όνομα του φωνάζοντας τους ανεκπαίδευτους, απροσάρμοστους τζιε κάποια άλλα κοσμιτικά επίθετα για όλο το ΚΕΝ να ξέρει.
Επίε πίσω στο τάγμα τελικά, λευκωσία. Εκαλωσόρισε τον προσωπικά ο λοχαγός, λαλόντας του ότι έμαθε για τα κατορθώματα του.. Είπε του την φυλακή του. Αιτήθηκε ψυχίατρο. Έδωκε του άδεια γιατι ίσχιε τζιερό να φκεί. 72 ώρες Τελικά είχαν περάσει + ακόμα 26. Δευτέρα, έν είσχιε παρουσιαστεί, ίσχιε πίαει τζιε μία που λλόου του τζιε επία τζιε ήπιε τα. Μετά αθυμήθηκε ότι εννα τον φκάλαν λιποτάχτη τζιε το επόμενο πρωί επίε. Αλλό 20 μέρες φυλακή. Τελικά είχαν περάσει 2 μέρες τζιε 'πεψαν τον ιατρό. Επίααν του τα στοιχεία του τζιε ανοίξαν φάκελο.
Ερωτούσαν τον ίντα μπου πίνει, αν πίνει, πόσο πίνει, αν τσιαρίζει τζιε πόσο, αν πιντώνει, αν σνιφάρει, για την οικογενειακή του κατάσταση τζιε κάτι άλλες κλανίες. Μετα εθκίοξαν τον. Ίσχιε αρκέψει μία περίοδος ρουτίνας. Πίεννε-έλα, ελαλόυσε τους ότι έν κάμνει για στρατό, να τον χαμνίσουν, οτι έν υπηρετά άλλο σε μαλακίες που έν πιστέυκει, ότι έν ένι θύμα τζιε να πάν τζίνοι να σκοτωθούν για ότι θέλουν. Εν του περνούσε να κάμνει άλλο τούντο πράμα.
Ο γιατρός εδιούσε του άδειες τζιε ελαλούσε του να το ξανασκέφτει. Ο τζίρης του να πίανει τηλέφωνα τζιε να τους σχίζεται με καμία πουτάνα να μέν αναστολάρουν την θητεία του.
Τελευταία φορά που επίεννε, είσχιε φτομολίσει. Ήταν ο αρχι(δια)γιατρός, με ένα ζίληκουρτι μασκαραλίκια να κρέμουνται που πανω θκίο του. Ακόμα ένας ψυχίατρο, ένα νευρολόγος, ένας νοσοκόμος, τζιε θκιο χτινάτζια στρατονόμους στην πόρτα. Τούτοι ούλλοι μες σε ένα δωμάτιο 3χ2. Οι μασκάλες του εφτομολούσαν. Εψάλαν του με το γυρί οτι εννα πάει πίσω στο τάγμα να τελίωσει την θητεία μου τζιε ότι έν θα τον ξαναδεχτούν. Τζίνος έσουζε απλά την κκελέ του.
Σαν εμάχουνταν, έφκαλε μια πότσα που είσχιε τυλιμένη μές σε ένα ρούχο. Άρκεψε να την αννοίει χαλαρά τζιε εχαμηλωναν ούλλοι την φωνή τους ώσπου είχαν σκάσει. Το δωμάτιο ίσχιε ττοζίασει που την μυρωθκία της πεζίνας.
-Να την λουθώ να πνάσω οξά να τα άψω ούλλα δαμέσα?
Εφκήκε έξω με υπογραμμένο χαρτί για αναστολή. Οι δικοί του ήρταν τζιε απλά εκάτσαν τζιε εθορούσαν τον. Τζίνος εγύρευκε τσιάρο που κατι άλλους στρατιώτες τζιαμέ.. Τζιε ένα αναπτήρα.
*Οι πρωταγωνιστές τζιε το σενάριο έν έχουν με καμία πουτάνα σχέση με την πραγματικότητα τζιε η πιθανή τάυτιση με τζίνα εν εντελώς συμπτωματική*
-fuck copyright©