Οι φασιστικές/ εθνικιστικές/ ναζιστικές ομάδες πληθαίνουν, αφήνοντας στο πέρασμα τους περιστατικά βίας. Φασίστες που δεν συνταντάμε μόνο σε ακραίες δεξιές εθνικόφρωνες παρατάξεις, αλλά και αριστερές, "σοσιαλιστικές" κομμουνιστικές ομάδες.. Ομάδες, οργανώσεις και πολιτικοί που έχουν ώς αρχή τους την ιεραρχία και την εξουσία ως προς τους άλλους, διαιωνίζουν πολιτικά προβλήματα.
Οι κάτοικοι αυτού του νησιού, και ακόμα παραπέρα, ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής
τάξης, θρησκευτικών πεπειθήσεων, βρίσκόμαστε όλοι βυθισμένοι σε ένα πολύπλοκο μηχανισμό εξουσίας.
Αμέτρητα γρανάζια δουλέυουν ως προς την υποδούλωση του ανθρώπινου πνέυματος. Μηχανισμοί που βασίζονται στον άνθρωπο ως κινητήρια δύναμη για να συνεχίζει το σύστημα να συντηρείται.
Το κυπριακό κράτος, χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό. Ένα καθεστώς, που όσο και να μιλά
για ελευθερία, επιβάλλεται και επιβάλλει νομοθεσίες, απαγορέυσεις και περιορισμούς ως αντιβαρο για τα "δικαιώματα" που μας προσφέρει. Κάθε δικαιωμα κουβαλά και μια υποχρέωση καθώς με κάθε αντίδραση ή εναντίωση ως προς αυτή, το νομικό σύστημα μπάινει σε εφαρμογή. Η δικαιοσύνη και οι νόμοι είναι τυφλόι. Δεν βλέπουν τί οδηγεί ένα άτομο να φτασει στο σημείο να αναγκαστεί, να διαπράξει αυτό που θεωρείται έγκλημα, παρα μόνο την πράξη και τις συνέπειες του.
Ανθρώποι συλλαμβάνονται, δικάζονται φυλακίζονται υπό το πρόσχημα της ασφάλειας
και του δικαίου. Ο ρόλος του δικαστηρίου αναπαράγεται,το ίδιο και ο ρόλος του δικαστα,
που κρίνοντας από τελευταίες αποφάσεις που έχουν παρθέι, φανερώνουν
καθαρό φασισμό. Σαν αντίκρυσμα, διώξεις, ποινές, φυλακίσεις λαμβάνουν χώρο καθώς εδώ αναδυκνύεται ο υποτιθέμενος θεσμός της αστυνόμευσης. Οι εκπροσώποι του νόμου εχούν δέιξει όμως αμέτρητες φορές τα πραγματικά τους μούτρα. Χτυπώντας, βασανίζοντας, απηγάγοντας, πυροβολόντας
και γενικά τρομοκρατόντας κόσμο και νεολάιους στο όνομα της εξουσίας που τους έχει δοθει.
Η αστυνομική βία και η εγκληματικότητα δεν πρόκειται να καταργηθούν μέχρι να καταργηθεί η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Η οικονομική αδικία, ο διαχωρισμός των τάξεων, οι αισχρή κερδοσκοπεία πολυεθνικών καπιταλιστικών εταιριών, σπρώχνει τον κόσμο να αντιδρά, να βγάινει στους δρόμους διεκδικώντας ότι του ανήκει.
Ετσι το επίπεδο ελέγχου και καταστολής ανεβαίνει, βλέποντας συνεχώς καινούργιες κάμερες, περισσότερους ελέγχους, ψευτικες κατηγορίες και κλησεις για δικαστήρια.
Σ’αυτό το νησί η ανισότητα, οικονομική και φυλετική,υπάρχει και είναι αισθητή. Την χειρότερη θέση πέρνουν οι μετανάστες, κυρίως αυτοί που προέλχονται απο τριτοκοσμικές χώρες. Η ανισότητα φουντώνει στην κοινονία μας, κυρίως μέσω του κρατικού μηχανισμού, και του τρόπου διαχείρησής του απέναντι στους μετανάστες. Η ανισότητα αυτή δεν θα σταματήσει να υπάρχει εφόσον οι πλήστοι Κύπριοι εργοδότες αλλά και πολίτες δέχονται αυτή την άνιση μεταχείρηση μεταναστών ενώ κάπιοι την ενισχύουν και την επεκτίνουν. Η Ευρωπαική Ένωση ανάλογα με τα οιονομικά της συμφέροντα ανοιγοκλείνει τα σύνορα στους μετανάστες τριτοκοσμικών χορών για να δικαιολογίσει αλλά και να οξύνει ουσιαστικά την οικονομική εκμετάλλευσή τους. Σύμφωνα με ανακοίνωση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών ο αριθμός των ξένων εργαζομένων στην Κύπρο είναι 116.000 περίπου, εκ των οποίων οι 57.000 είναι κοινοτικοί και οι 59.000 υπήκοοι τρίτων χορών. 176.000 περίπου ανέρχεται ο αριθμός όλων των αλλοδαπών που ζούν στο νησί. Εκτιμάται ότι οι 25.000 βρίσκονται εδώ παράνομα και συνεπώς ζούν στις πιο άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Σύμφωνα με την Κυπριακή νομοθεσία, όπως εξάλλου συμβαίνει σε όλα τα κράτοι μέλη της Ευρώπης, ουδής αλλοδαπός τρίτης χώρας δεν εισέρχεται στην Κύπρο χωρίς άδεια εισόδου. Επίσης οι οδηγείες της κ. Σ , διευθήντρια του Τμήματος Μετανάστευσης, φαίνονται άκρως ρατσιστικές. Με βάση αυτή την οδηγεία της καμία κρατική υπηρεσία να μην εξυπηρετεί αλλοδαπό αν δεν διαπιστώσει πρώτα οτι βρίσκεται στην Κυπρο νόμιμα. Δηλαδή το παιδί «παράνομου» αλλοδαπού δεν μπορεί να εγγραφεί σε σχολείο ούτε να έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εμείς ως αυτόνομα και αυτοσυνείδητα άτομα απαιτούμε να σταματήσει η εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών σαν φτυνή εργατική δύναμη. Να σταματήσει η εκμετλαλλευση νεαρών αλλοδαπών γυναικών σαν σεξουαλικά αντικείμενα και η εξώθηση τους στην πορνεία. Να σταματήσουν τα ρατσιστικά εγκλήματα κατά των αλλοδαπών. Να τερματιστεί αυτή η απάνθρωπη μεταναστευτική πολιτική. Τα παιδιά των μεταναστών δικαιούνται παιδεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τροφή και στέγη.
Το εκπαιδευτικό σύστημα, οι παιδαγωγικές σχολές έχουν ώς σκοπό να διαμορφώνουν την συνείδηση του ατόμου ανάλογα με τους θεσμούς του κράτους, προσδιορίζοντας την συμπεριφορά που πρέπει να διακατέχει την κοινωνία που ζούμε.
Το κράτος, διακατέχει το μονοπώλιο στο να επεμβαίνει στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του ατόμου, καθώς η πρώιμη παιδική ηλικία είναι ευάλωτη και έυκολο να διαπλαστεί ανάλογα με τις πληροφορίες που λαμβάνει.
Η νέες γενίες δέν εχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τον δικό τους τρόπο ζωής ή σκέψης αφού μέσω της πλύσης εγκεφάλου, πλαστά ιδανικά φυτέυονται στα μυαλα των παιδίων ώς δεδομένα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Μέσω της ιστορίας, των θρησκευτικών κα γενικά των μαθημάτων που λαμβάνουν μέρος στα σχολικά κελία, τα παιδία έρχονται σε επαφή με όρους και αόριστες έννοιες όπως θεός, πατρίδα, έθνος, οικογένεια κτλ τα οποία υποχρεούνται ώς πολίτες να ακολουθούν και να τιμούν.
Η ομοιομορφία που επιβάλλεται, αποσκοπεί στο να μαζικοποιεί την κοινή αντίληψη, χάνοντας κάποιος την ατομικότητα του και να ακολουθεί την πλειοψηφική γνώμη ώς σωστή.
Μετά το σχολείο και συγκεκριμένα, μετά το 18ο έτος ηλικίας, (όριο ενηλικίωσης που θέτει το κράτος) το αρσενικό γένος, υποχρεούται με τον νόμο να υπηρετήσει και να θυσιαστεί για την σκλαβωμένη του "πατρίδα". Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, η διαδικασία προπαγάνδας συνεχίζει. Μίσος αρχίζει να αναπτύσσεται ώς προς άλλους λαούς και φυλές καθώς μία ρατσιστική συμπεριφορά λαμβάνει μέρος απέναντι τους. Μέσω τον εθνικών ιδεών, προωθείται επίσης μία τάση ώς προς φασιμό, μιλιταρισμό και απέχθεια ώς προς οτιδήποτε το διαφορετικό.
Η ιστορία που αναγκαζόμαστε να κουβαλούμε στις πλάτες μας, ως προσδιορισμός για την καταγωγή μας, κρύβει ψευτίες, αιματοχυσίες και πτώματα που θυσιάστηκαν στον βωμό των συμφερόντων των κρατών για να φτίαξουν μελλοντικούς "παραδείσους".
Η εκκλησία, μία εταιρία που αρχικά είχε την σημασία του κράτους, δηλαδή να υποτάσει και να κλέβει λεφτά από τον λαό, εμπλέκεται επίσης στις βρωμίες της ιστορίας, προσπαθόντας να αποφύγει τυχόν μεταρυθμίσεις. Οι αντιπροσώποι του ¨θεού¨, έχουν στην κατοχή τους, τεράστιες εκτάσεις γής, μετοχές σε εταιρίες αφήνοντας τους περιθώρια να ασχολούνται με πολιτικά ζητήματα, οικονομικά, ακόμη και εκλογικά.
Όλα αυτοι οι μηχανισμοί υποταγής συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους. Η διαφθορά στην αστυνομία συνεχίζει, το παρακράτος ενδυναμώνει όλο και περισσοτερο.
Οι σάπιες δομές που έχει στο υπόβαθρο της η κυπριακή κοινωνία, όπως ο συντηριτισμός και η πατριαρχεία, καλλιεργεί μία νοοτροπία απάθειας, αδιαφορίας και άγνοιας ως προς κοινωνικά ζητήματα που δεν αφορούν μόνο εκέινους αλλά και τους γύρω τους.
Είμαστε το κομμάτι της κοινωνίας που περιπλανάται γύρω από το νεκρό σώμα της. Είμαστε ίσως άγνωστοι σε σάς, ίσως γνωστοί, μπορεί να είμαστε οι γείτονες σας, οι φίλοι σας. Είμαστε η χαμένη νεολαία που αρνείται να ακολουθήσει τα χνάρια σας, τον τρόπο ζωής σας, τα πρότυπα σας, τα ιδεώδη σας. Είμαστε οι άνθρωποι που αμφέβαλαν και προβληματίζονταν για τα πάντα γύρω τους, σε ότι προσπαθήσατε να μας παρουσιάσεται ως το μονοπάτι για τον καλό δρόμο. Είμαστε οι άνθρωποι που η ζωή τους πνίγεται στην μπόχα των πόλεων, η όραση τους συναντά παντού το γκρίζο. Είμαστε οι ανθρώποι που ξεψυχούμε όσο συλλογιζόμαστε την κατέυθυνση που έχει πάρει η ανθρώπινη φύση βλέποντας καθημερινά την πρόοδο του "πολιτισμού".
Πιστέυουμε στην ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, στις ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται
στην συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Αρνούμαστε κάθε μορφή εξουσίας, καταπίεσης, ιεραρχίας, ρατσισμού και περιορισμού στον άνθρωπο.
3 σχόλια:
Σφαιρικότατα
...Εσυγκινησες με!
Θέλουμεν νέα άτομα να οδηγήσουν τα "κράτη" μας, όσπου να επι-κρατήσει η αξία της ζωής, τζαι οι ανθρωποι να "κρατούν" τη ζωή σαν μωρό στην αγκάλη τους.
...Να μεν χρειαζούμαστεν άλλον "κρατη" να μας ναντεύκουν.
έν θέλουμε ούτε άλλους ηγέτες/καθοδηγητές. μπορούμε τζιε μόνοι μας.
Πολλά καλό το κείμενο τζιε σφαιρικό. Αλλά ας δοκιμάσουμε να το κάμουμε ακόμα πιο σφαιρικό. Κάποια σχόλια ίσως βοηθήσουν σε τούτο.
«Φασίστες που δεν συνταντάμε μόνο σε ακραίες δεξιές εθνικόφρωνες παρατάξεις, αλλά και αριστερές, "σοσιαλιστικές" κομμουνιστικές ομάδες.»
Φασίστες (με μια πιο ευρεία έννοια) συναντούμε παντού. Ακόμα τζιε σε αναρχικές/ αντιεξουσιαστικές ομάδες υπάρχουν τέθκια άτομα, άτομα που, χωρίς να το συνειδητοποιούν καν πολλές φορές, εκφράζουν φασιστικές/ ρατσιστικές/ σεξιστικές κ.ο.κ. συμπεριφορές/ αντιλήψεις. Έσσιει τζιε άτομα που κολλούν την ταμπέλα του «αναρχικού»/ «αντιεξουσιαστή», επειδή κατά κάποιο τρόπο βολεύκει τους ή αρέσκει τους τούτη η ταμπέλλα, αλλά στην προσωπική τους ζωή τζιε στις διαπροσωπικές τους σχέσεις συμπεριφέρονται πιο φασιστικά που χρυσαυγίτες.
«Δηλαδή το παιδί «παράνομου» αλλοδαπού δεν μπορεί να εγγραφεί σε σχολείο ούτε να έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.»
Θεωρητικά τουλάχιστο, τα παιδιά των μεταναστών που διαμένουν χωρίς χαρτιά («παράνομα») έχουν ίση πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα. Τα σχολεία δεν δικαιούνται να ζητούν άδειες διαμονής για να εγγράψουν παιδιά στο σχολείο. Αντιθέτως, παράνομο είναι παιδιά κάτω των 16 ετών να μην φοιτούν στο σχολείο. Τούτη η «ίση πρόσβαση» μέχρι πρόσφατα εν ίσχυε, αλλά κάποιοι επαλεψαν για να επιτευχθεί. Στην πράξη, όμως, το θέμα εν εν τόσο απλό τζιε η «ίση πρόσβαση» εν εν τζιε τόσο «ίση» στο τέλος της μέρας. Για παράδειγμα, πολλοί μετανάστες που διαμένουν «παράνομα» φοούνται να γράψουν τα παιδιά τους στα σχολεία, αφού φοούνται πως κάποιος δάσκαλος/ διοικητικός εν να τους καρφώσει στην αστυνομία ότι εν «παράνομοι» - φόβος όχι αδικαιολόγητος, αφού το κάρφωμα ήταν συνήθης πρακτική των σχολείων ως πρόσφατα τουλάχιστο. Επίσης, πολλοί μετανάστες λόγω των δικών τους θρησκευτικών/ κοινωνικών πεποιθήσεων, δεν εγγράφουν τις κόρες τους στα σχολεία γιατί θεωρούν ότι δεν είναι σημαντικό ή/ και «πρέπον» για μια γυναίκα να μορφωθεί. Εφόσον στην Κύπρο δεν υπάρχουν προγράμματα κοινωνικής ενσωμάτωσης των μεταναστών, δυστυχώς τούτες οι αντιλήψεις διαιωνίζονται με αποτέλεσμα πολλά κορίτσια να μην έχουν στην πράξη πρόσβαση στην εκπαίδευση. Ακόμα, υπάρχουν ασυνόδευτοι ανήλικοι, οι οποίοι δεν έχουν στην πράξη πρόσβαση στην εκπαίδευση, αφού δεν υπάρχει το κατάλληλο υποστηρικτικό περιβάλλον που να τους διευκολύνει την πρόσβαση και την παραμονή στο σύστημα εκπαίδευσης ή/ και πολλές φορές εν έχουν την «πολυτέλεια» να φοιτούν σε σχολεία, αφού αναγκάζονται να εργαστούν για να επιβιώσουν. Αλλά ακόμα τζιε για τα παιδιά μεταναστών (με ή χωρίς χαρτιά) που εγγράφονται σε σχολεία, το θέμα της «ίσης πρόσβασης» εν πολλά σχετικό, αφού εν υπάρχουν αποτελεσματικά προγράμματα για την ενσωμάτωση των παιδιών αυτών στα σχολεία, για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας κ.ο.κ. Ως αποτέλεσμα, πολλά από αυτά τα παιδιά παρατούν το σχολείο και άλλα παρακολουθούν μεν τα μαθήματα, αλλά ως «παρατηρητές», χωρίς ενεργό συμμετοχή. Το κράτος εθελοτυφλεί σε όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις, αλλά και οι πολίτες κατά κάποιο τρόπο «παίζουμε πελλό» τζιε ανεχούμαστε ούλλοι που γυρώ τούντη κατάσταση. Έχουμε ούλλοι μερίδιο ευθύνης για τούντη κατάσταση.
«Η νέες γενίες δέν εχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τον δικό τους τρόπο ζωής ή σκέψης αφού μέσω της πλύσης εγκεφάλου, πλαστά ιδανικά φυτέυονται στα μυαλα των παιδίων ώς δεδομένα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.»
Εν αλήθκεια τούτο, αλλά όι μόνο για τις «νέες γενιές», πάντα έτσι ήταν, για ούλλες τις γενιές. Αλλά τζιε τούτο εν μια βολική δικαιολογία για πολλούς, οι οποίοι με προσχήματα του τύπου «εν τζιε φταίω εγώ, εν είχα άλλη επιλογή» δικαιολογούν τα δικά τους σκατά φορτώνοντας ούλλες τις ευθύνες στο σύστημα. Ναι, το σύστημα εν ο κύριος υπεύθυνος για την γενική κατάσταση, αλλά ο καθένας/ η καθεμιά που μας εν υπεύθυνος/ η για το άτομό του/ της. Πάντα υπάρχει επιλογή, αλλά πολλές φορές εν οδυνηρή η επιλογή τζιε βολεύκει μας παραπάνω να κλείουμε τα μάθκια μας.
Δημοσίευση σχολίου