Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σύστημα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σύστημα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τετάρτη 7 Απριλίου 2010
Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010
βία
Αναγνωρίζοντας τρόπους κοινωνικής συμπεριφοράς σε συγκεκριμένο, ή ευρύ πεδίο, διακρίνονται στοιχεία"φυσιολογικής" ή "ανώμαλης" δομής χαρακτήρα. Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε κάποιες καταστάσεις ή περιστάσεις, πρέπει να αφαιρέσουμε τον φακό διακρίσεων τζαι ταξηνόμησης ανθρώπων σε διάφορες κατηγόρίες. Κάθε άτομο έσχει την δική του προσωπικότητα, τις δικές του εμπειρίες τζαι άρα διαφορετικές δομές από ένα άλλο άτομο.
Το οικογενειακό περιβάλλον ή υπόβαθρο, παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση ατόμου, επίσης όπώς άλλα μέσα που δρούν παράλληλα, όπως θρησκευτικοί κανόνες ηθικολογίας, εθνικά ιδεώδη τζαι κοινωνικά πρότυπα, μολύνουν την διαδικασία μίας ομαλής διαδικασίας ωρίμανσης, με αυτόνομο τρόπο μακρυά απο εξωτερικές επιρροές.
Κάθε "μεμονομένη πράξη εξουσίας ή βίας, μπορεί να φαίνεται άκακη, ταυτόχρονα κατα καποιο τρόπο υποχρεωτική καθως εθεωρείτουν τζαι θεωρείται ωφέλιμη. Το ζήτημα ένι για ποίον. Για τον εξουσιαστή, το να καθηλώνει τζαι να στερεί αρετές ή ένστινκτα εν κάτι δύσκολο, αφού κάθε περιορισμός σωματικός ή ψυχικός εν καθοδηγούμενος να καταπιέσει, διευκολύνοντας την θέση του ιδίου τζαι όι του εξουσιαζόμενος.
Οι ελλέιψεις που δημιουργούνται που την απουσία της εκπλήρωσης των πραγματικών αναγκών του κάθε ατόμου, μεταβάλλονται, αφού η ενέργεια τζαι η πράξη εν χαννουνται ποττέ, τζαι διαμορφώνουνται ως καστάσεις που θεωρούνται ψυχικές ασθένειες.
Βάση προηγούμενων βιωμάτων, ένας σκελετός που έντονες καταστάσεις μπορεί να σχηματιστει, με έντονα γεγονότα που πιθανών να επηρέασαν το άτομο. Το άτομο είναι πιό ευάλωτο στα πρώιμα του χρόνια τζαι μία δράση βίας μπορεί να αφήσει ανεξίτιλα σημάδια στον χαρακτήρα μακροπρόθεσμα, καθώς τζαι οι επιπτώσει εννα φανούν σε μεταβατική φάση, όπως ή εφηβεία.
Βία μπορεί να χαρακτηριστεί, όι μόνο ο περιορισμός αλλά τζαι οι υποχρεώσεις.
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
εχθροί
Άν σε πραγματικό χρόνο, έν ξορτόνουμε να επικοινωνήσουμε τζαι νά βρουμε μόνοι μας λύσεις για τα ζητήματα που μας απασχολούν, ήντα μπου θκίαολο κάμνουμε μες τα ίντερνετ? Αναπληρώνουμε τούντη ανάγκη με το να πίσσουμε στα λόγια τζαι τα μπα μπλά.
Οι τζιεροί έννε οι ίδιοι. Έν θα μιλησω για κάτι που εν εβίωσα τζαι έν ξέρω. Ο κόσμος αλλάσει συνεχώς. Οι ανθρώποι τζαι οι συνήθειες τους μεταβάλουνται. Κάτι που επαναλαμβάνεται όπως λαλούν, αλλά ντυμένο διαφορετικά. Πουκάτω που το σχιέπαστρο εν ο ίδιος σκελετός.Τζαι παιζει το ίδιο φκιολί, βασισμένο πας την καταπίεση τζαι την εκμεταλλευση. Οι ίδιες δομές, οι ίδιοι περιορισμοί, η ίδια σκλαβκία που εβιώναν πρόγονοι του ανθρώπινου είδους που τζίνους της ράτσας του.
ήντα μπου κάμνουμε πιον? Συνεχίζουμε τζαι μείς το φκιολί μας. Βολικά μασκαραλίκια για υλικά αγαθά, σάπια ιδανικά για αξίες, ανούσιες τζαι γεμάτες προκαταλήψεις παραδόσεις τζαι έθικμα. Να τελιώσουμε το σκολείο, να πάμε στρατό, να πίαμε πτυχία, να έβρουμε γιενέκα, να πίαμε δουλεία.. γιατί? Για να κάμουμε κοπελλούθκια τζαι να τα βουρούμε να κάμουν ότι εκάμαμε εμείς, παντές τζαι εν θα μπόρουν να επιβιώσουν. Ισψς όι, επειδή για κάποιοθς τούτος ο κόσμος εν σκληρός. Αλλά εν οι ανθρώποι που τον κρατούν έτσι, σε τούντο χάλι.
Αν οι ανεργίες συνεχίσουν να αυξάνουνται, ήντα μπυ να γίνει?
Πόσος κόσμος εννα αντέξει να ζεί μες την φτώσχια?
Πόσο εννα αντέξει ένα σύστημα να τους σηντηρά με ένα τρόπο αφού μπορούν να θεωρηθούν απειλή αν καταλάβουν ότι κάτι μες σε τούντο σύστημα βρωμεί?
Πόσο εννα εν μες σε λήθαργο?
Πότε εννα αντιδράσουν?
Πόσο εννα αντέξουν την καταστολή που τους μπάτσους?
Πόσο εννα πάρει να εξαντληθεί ούλλη η εμπιστοσύση ως προς τους πολιτικούς?
Πότε εννα αποφασίσουν τί θέλουν πραγματικά τζαι να βάλουν μπρος να το κατακτήσουν?
Άν δαμέ έσχει χώμα, τζαι γυρώ νερό με αλάτι τζαι έσχει ανθρώπους, το ίδιο τζαι παντού, ήντα διάφορα έχουμε μεταξύμας τελικά? Τί σημασία παίζουν τα έθνη τζαι τα σύνορα έν παντού εν η ίδια μορφή εξουσίας. Ποίος εν ο εχθρός τελικά?
Ο μςτανάστης?
Οι κκιλίντζιροι?
Οι άλουτοι?
Οι ανάπηρο?
Οι λεσβίες?
Οι πελλοί?
Οι τρομοκράτες?
Οι οπαδοί?
Οι χουλιγκαν?
Οι αναρχικοί?
Πάντα η εξουσία εχρειάζετουν ένα εχθρό, υπαρκτό ή όι για να θεμελιώσει την έλλειψη ασφάλιας τζαι να δείξει την ανάγκη ενός συστήματος. Το ίδιο σύστημα που το κεφάλαιο, οι ιδιοκτήτες τζαι τα αφεντικά γαμούν μας.
Ούλλα για το κέρδος.
Κάθε σχειμώνα οι γιορτές εν για τζίνο.
Για να ξοθκιαστεί, ότι εκερτίθηκε με δουλεία τζαι οχτάωρα.
Ωραίος κύκλος.
Λίο βαρετός για μένα.
Η ίδια φορά που επαναλαμβάνει κάθε φορά, δείχνει σου τι μπορείς να καρτεράς.
Αν τό βρετε τί εννα γίνει με το κυπριακό. Ξέρω τι θέλουν οι δεξιοί, οι αριστεροί, οι δημοκράτες τζαι οι φασίστες. Έν θα έσχει σημασία όμως η άποψη τους, αφού στην τελική η λύση εννα έρτει σύμφωνα με τα συμφέροντα που έχουν τζαι οι εγγλέζοι, τζαι οι αμερικάνοι, τζαι γενικά το κεφάλαιο. Τα κοινωνικά ζητήματα εν χεσμένα, αφού η μόνη αιτία επίλυσης των επιπτώσεων τους εν για να συνεχιστεί η εξουσία τους να υπάρχει, αποφευγοντας έτσι τις κοινωνικές αντιδράσεις πυ σίουρα αν ενδυναμωθούν με μαζική συμμετοχή του κόσμου που εν άξιες να ανατρέψουν την ροή του όλου. Οι ανθρώποι εν το όλο. Τζαι άμα τζίνοι επιθυμήσουν κάτι που εννα τους φέρει πιο κοντά σε κάποιες ελευθερίες, τότε εννα ελευθερωυεί τζαι το περιβάλλον που τους σκλαβώνει τζαι το αντίθετο.
Αν νομιζεις οτι η σκλαβία εν ανύπαρκτη στον τόπο μας, (πέρα που τον γαμημένο τούρτζικο στρατό, τζαι τες πουσχτοβάσεις)
Οι τζιεροί έννε οι ίδιοι. Έν θα μιλησω για κάτι που εν εβίωσα τζαι έν ξέρω. Ο κόσμος αλλάσει συνεχώς. Οι ανθρώποι τζαι οι συνήθειες τους μεταβάλουνται. Κάτι που επαναλαμβάνεται όπως λαλούν, αλλά ντυμένο διαφορετικά. Πουκάτω που το σχιέπαστρο εν ο ίδιος σκελετός.Τζαι παιζει το ίδιο φκιολί, βασισμένο πας την καταπίεση τζαι την εκμεταλλευση. Οι ίδιες δομές, οι ίδιοι περιορισμοί, η ίδια σκλαβκία που εβιώναν πρόγονοι του ανθρώπινου είδους που τζίνους της ράτσας του.
ήντα μπου κάμνουμε πιον? Συνεχίζουμε τζαι μείς το φκιολί μας. Βολικά μασκαραλίκια για υλικά αγαθά, σάπια ιδανικά για αξίες, ανούσιες τζαι γεμάτες προκαταλήψεις παραδόσεις τζαι έθικμα. Να τελιώσουμε το σκολείο, να πάμε στρατό, να πίαμε πτυχία, να έβρουμε γιενέκα, να πίαμε δουλεία.. γιατί? Για να κάμουμε κοπελλούθκια τζαι να τα βουρούμε να κάμουν ότι εκάμαμε εμείς, παντές τζαι εν θα μπόρουν να επιβιώσουν. Ισψς όι, επειδή για κάποιοθς τούτος ο κόσμος εν σκληρός. Αλλά εν οι ανθρώποι που τον κρατούν έτσι, σε τούντο χάλι.
Αν οι ανεργίες συνεχίσουν να αυξάνουνται, ήντα μπυ να γίνει?
Πόσος κόσμος εννα αντέξει να ζεί μες την φτώσχια?
Πόσο εννα αντέξει ένα σύστημα να τους σηντηρά με ένα τρόπο αφού μπορούν να θεωρηθούν απειλή αν καταλάβουν ότι κάτι μες σε τούντο σύστημα βρωμεί?
Πόσο εννα εν μες σε λήθαργο?
Πότε εννα αντιδράσουν?
Πόσο εννα αντέξουν την καταστολή που τους μπάτσους?
Πόσο εννα πάρει να εξαντληθεί ούλλη η εμπιστοσύση ως προς τους πολιτικούς?
Πότε εννα αποφασίσουν τί θέλουν πραγματικά τζαι να βάλουν μπρος να το κατακτήσουν?
Άν δαμέ έσχει χώμα, τζαι γυρώ νερό με αλάτι τζαι έσχει ανθρώπους, το ίδιο τζαι παντού, ήντα διάφορα έχουμε μεταξύμας τελικά? Τί σημασία παίζουν τα έθνη τζαι τα σύνορα έν παντού εν η ίδια μορφή εξουσίας. Ποίος εν ο εχθρός τελικά?
Ο μςτανάστης?
Οι κκιλίντζιροι?
Οι άλουτοι?
Οι ανάπηρο?
Οι λεσβίες?
Οι πελλοί?
Οι τρομοκράτες?
Οι οπαδοί?
Οι χουλιγκαν?
Οι αναρχικοί?
Πάντα η εξουσία εχρειάζετουν ένα εχθρό, υπαρκτό ή όι για να θεμελιώσει την έλλειψη ασφάλιας τζαι να δείξει την ανάγκη ενός συστήματος. Το ίδιο σύστημα που το κεφάλαιο, οι ιδιοκτήτες τζαι τα αφεντικά γαμούν μας.
Ούλλα για το κέρδος.
Κάθε σχειμώνα οι γιορτές εν για τζίνο.
Για να ξοθκιαστεί, ότι εκερτίθηκε με δουλεία τζαι οχτάωρα.
Ωραίος κύκλος.
Λίο βαρετός για μένα.
Η ίδια φορά που επαναλαμβάνει κάθε φορά, δείχνει σου τι μπορείς να καρτεράς.
Αν τό βρετε τί εννα γίνει με το κυπριακό. Ξέρω τι θέλουν οι δεξιοί, οι αριστεροί, οι δημοκράτες τζαι οι φασίστες. Έν θα έσχει σημασία όμως η άποψη τους, αφού στην τελική η λύση εννα έρτει σύμφωνα με τα συμφέροντα που έχουν τζαι οι εγγλέζοι, τζαι οι αμερικάνοι, τζαι γενικά το κεφάλαιο. Τα κοινωνικά ζητήματα εν χεσμένα, αφού η μόνη αιτία επίλυσης των επιπτώσεων τους εν για να συνεχιστεί η εξουσία τους να υπάρχει, αποφευγοντας έτσι τις κοινωνικές αντιδράσεις πυ σίουρα αν ενδυναμωθούν με μαζική συμμετοχή του κόσμου που εν άξιες να ανατρέψουν την ροή του όλου. Οι ανθρώποι εν το όλο. Τζαι άμα τζίνοι επιθυμήσουν κάτι που εννα τους φέρει πιο κοντά σε κάποιες ελευθερίες, τότε εννα ελευθερωυεί τζαι το περιβάλλον που τους σκλαβώνει τζαι το αντίθετο.
Αν νομιζεις οτι η σκλαβία εν ανύπαρκτη στον τόπο μας, (πέρα που τον γαμημένο τούρτζικο στρατό, τζαι τες πουσχτοβάσεις)
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Αντίδραση?
Αντίδραση ένι να παραπονιούμαστε τζαι να ξιτιμάζουμε για τες υπηρεσίες του κράτους που έν δουλευκουν, ή ξεσχειλίζουν που διαφρορά, ή που εν ανύπαρκτες?
Αντίδραση ένι να καταργάς ορισμένα κοινωνικά πρότυπα?
Αντίδραση ένι να μεν υποτάσσεσαι σε κώδικες ηθικές ή τους νόμους του κράτους?
Αντίδραση ένι να φκάλεις τα νέυρα σου πάς σε άλλους, συγγενείς ή γνωστούς, φίλους ή εχθρούς?
Τζαι ποιοί εν οι εχθροι? Ο μετανάστης? Ο κουμμουνιστής? Ο αποελίστας? Ο τουρκος? Μία άλλη πλαστή ταυτότητα?
Αντίδραση ένι να καταργάς τζαι να εναντιώνεσαι σε ρόλους?
Σε τί ρόλους? Που επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα εσένα ή / τζαι τους άλλους?
Τζίνοι οι λόγοι χώνουν συμφέροντα? Αν όι που το ξέρουμε?
Για κάθε δράση έσχει τζαι αντίδραση. Είπε μου ένας φίλος που αγγλίες. Εβυθίστηκα μέσα.
Η ενέργεια ποτέ εν ψοφά. Απλά μετάβαλλεται.
Η δράση / η πράξη εν ενέργεια.
Η αντίδραση εν αναπόφεκτή. Ακόμα τζαι άν μιλούμε για την κοινωνία, την οποία εν ανθρώποι που την σχηματίζουν.
Ο κάθε άνθρωπος γεννίεται χωρίς αλυσίδες.. Ελευθερός. Τζαι που την στιγμή που σκλαβώθηκε, πάντα αντιδρούσε.
Τα μωρά κλαίσιν άμα τα βουττούν μες την χρυσή σίκλα οι παπάες για να τα βαφτήσουν.
Οι κοπελλούες φακκούν πάνω τους ούλλη μέρα που τα πέμπουν ούλλη μέρα σκολέιο τζαι φροντιστήρια.
Οι στρατιώτες αυθαδιάζουν, σικκιρτούν, σπάζουν πράματα, φέφκουν με πελλόχαρτα ή αυτοκτονούν.
Άλλοι φκάλουν το άχτι τους με ποτό τζαι ναρκωτικά.
Κάτι άλλοι φασίστες δέρνουν τζαι φακκούν μετανάστες, άλλοι σκοτώνουνται μόνοι τους μές τα γήπεδα, οπαδοί να παίρνουν τα σημαιούθκια τους τα ενωτικά που πίκκα στην ουέφα τζαι πρίουνται ότι εν έλληνες. Αντίδραση έρκετε ούλλους κάποια στιγμή τζαι πάει προς ούλλες τες κατευθύνσεις. Οι παρενέργειες τούθκιου είδους "αντίδρασης" έν έσχει στόχο να βοηθήσει να λυθεί το πρόβλημα που φέρνει τους ανθρώπους σε τούντη κατάσταση που άλλοι εννα εθεωρούσαν πελλάρα.
Δαμε μόνο οι δούλοι τζαι οι μάστροι έν άντιδρουν. Τζαι είμαστε ούλλοι δούλοι τζαι αφέντες.
Αντίδραση- αντίσταση σε κάθε κωλο-ιδεολογία που μας αναθέτει τί είμαστε τζαι ποίος/α είμαστε. Να καταργήσουμετην σημασιολογία των ψευτικών ταυτότητων που άλλοι, ή οι ίδιοι εμείς αναθέτουμε σε κάθε άτομο που το εντάσσουμε σε μία ιδιότητα.
Το μίσος, ο φανατισμός, ο ρατσισμός που προωθούν τα θρησκευτικά/ εθνικά/ πατριωτικά ιδανικά τζαι αξίες εν πληγή για τους ανθρώπους. Η εξουσία τρέφεται με αίμα τζαι σάρκα όμως. Η κοινωνία εκατάντησε πετσοκομμένη, η εξουσία καλοαναθρεμένη σύρνει μας πίσω τα απομεινάρκα, τα ίδια μας πτώματα. Αλλά στολίζει τα πρώτα.
Τζαι ξαναπλασάρει μας τα με την συσκευασία των συμφερόντων τους...
Η ελευθερία εν θεραπευτική.
Αντίδραση ένι να καταργάς ορισμένα κοινωνικά πρότυπα?
Αντίδραση ένι να μεν υποτάσσεσαι σε κώδικες ηθικές ή τους νόμους του κράτους?
Αντίδραση ένι να φκάλεις τα νέυρα σου πάς σε άλλους, συγγενείς ή γνωστούς, φίλους ή εχθρούς?
Τζαι ποιοί εν οι εχθροι? Ο μετανάστης? Ο κουμμουνιστής? Ο αποελίστας? Ο τουρκος? Μία άλλη πλαστή ταυτότητα?
Αντίδραση ένι να καταργάς τζαι να εναντιώνεσαι σε ρόλους?
Σε τί ρόλους? Που επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα εσένα ή / τζαι τους άλλους?
Τζίνοι οι λόγοι χώνουν συμφέροντα? Αν όι που το ξέρουμε?
Για κάθε δράση έσχει τζαι αντίδραση. Είπε μου ένας φίλος που αγγλίες. Εβυθίστηκα μέσα.
Η ενέργεια ποτέ εν ψοφά. Απλά μετάβαλλεται.
Η δράση / η πράξη εν ενέργεια.
Η αντίδραση εν αναπόφεκτή. Ακόμα τζαι άν μιλούμε για την κοινωνία, την οποία εν ανθρώποι που την σχηματίζουν.
Ο κάθε άνθρωπος γεννίεται χωρίς αλυσίδες.. Ελευθερός. Τζαι που την στιγμή που σκλαβώθηκε, πάντα αντιδρούσε.
Τα μωρά κλαίσιν άμα τα βουττούν μες την χρυσή σίκλα οι παπάες για να τα βαφτήσουν.
Οι κοπελλούες φακκούν πάνω τους ούλλη μέρα που τα πέμπουν ούλλη μέρα σκολέιο τζαι φροντιστήρια.
Οι στρατιώτες αυθαδιάζουν, σικκιρτούν, σπάζουν πράματα, φέφκουν με πελλόχαρτα ή αυτοκτονούν.
Άλλοι φκάλουν το άχτι τους με ποτό τζαι ναρκωτικά.
Κάτι άλλοι φασίστες δέρνουν τζαι φακκούν μετανάστες, άλλοι σκοτώνουνται μόνοι τους μές τα γήπεδα, οπαδοί να παίρνουν τα σημαιούθκια τους τα ενωτικά που πίκκα στην ουέφα τζαι πρίουνται ότι εν έλληνες. Αντίδραση έρκετε ούλλους κάποια στιγμή τζαι πάει προς ούλλες τες κατευθύνσεις. Οι παρενέργειες τούθκιου είδους "αντίδρασης" έν έσχει στόχο να βοηθήσει να λυθεί το πρόβλημα που φέρνει τους ανθρώπους σε τούντη κατάσταση που άλλοι εννα εθεωρούσαν πελλάρα.
Δαμε μόνο οι δούλοι τζαι οι μάστροι έν άντιδρουν. Τζαι είμαστε ούλλοι δούλοι τζαι αφέντες.
Αντίδραση- αντίσταση σε κάθε κωλο-ιδεολογία που μας αναθέτει τί είμαστε τζαι ποίος/α είμαστε. Να καταργήσουμετην σημασιολογία των ψευτικών ταυτότητων που άλλοι, ή οι ίδιοι εμείς αναθέτουμε σε κάθε άτομο που το εντάσσουμε σε μία ιδιότητα.
Το μίσος, ο φανατισμός, ο ρατσισμός που προωθούν τα θρησκευτικά/ εθνικά/ πατριωτικά ιδανικά τζαι αξίες εν πληγή για τους ανθρώπους. Η εξουσία τρέφεται με αίμα τζαι σάρκα όμως. Η κοινωνία εκατάντησε πετσοκομμένη, η εξουσία καλοαναθρεμένη σύρνει μας πίσω τα απομεινάρκα, τα ίδια μας πτώματα. Αλλά στολίζει τα πρώτα.
Τζαι ξαναπλασάρει μας τα με την συσκευασία των συμφερόντων τους...
Η ελευθερία εν θεραπευτική.
Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009
Μπάτσοι εναντίων όλων.
[Το κείμενο επροστέθηκε μετά]
Θκιό μορφές εξουσίας, μέρος τζαι οι θκίο του ίδιου συστήματος, συγκρούονται.
Οι καθολικοί τζαι οι ορθόδοζοι θέλουν να μιλησουν μπιζνες (κέρδος, ριάλλια, συμφέροντα)
Οι παπάες έδειξαν πιστοί και υπάκουοι στο σκέυος τους.
Εσταθήκαν εμπόδιο ανάμεσα στα συμφέροντα. Ηρταν τζαι οι μπάτσοι,
που αντιπροσωπευκουν τον νόμο τζαι την προστασία των συμφερόντων.
"Αποκάλυψαν την µυθοποίηση του θρησκευτικού κόσµου και την αντικατέστησαν µε την µυθοποίηση του τεχνολογικού και εµπορευµατικού καπιταλισµού"
Το κέρδος εν ο νέος θεός, ο καπιταλισμός ο νέος φασισμός.
Μόνο που οι οπαδόι του, έννε ρατσιστές, δέρνουν μας ούλλους που γυρώ
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009
Ψυχική Υγεία.
Ο άνθρωπος: Το μόνο ζώο που ταξινομεί ίσχιε αναφέρει ο Τόμας Σάζ.
(βλ. δύο δοκίμια για την ψυχιατρική καταπίεση)
Σάν άνθρωποι, αρεσκόμαστε να χωρίζουμε τζιε να ταξινομούμε σε κατηγορίες τα πάντα. Τα δέντρα σαν δέντρα, τις πέτρες σαν πέτρες. Τα παραδείγματα γινίσκουνται συγκεκριμένα άμα ταξινομούμαι τις πέτρες ανάλογα με τα κριτήρια που τους βάλουμε εμείς. Πλακουθκιανές, στροτζιλες, λίες.. Βασικά βρίσκει ένα κοινό παρονομαστή σε κάποια αντικείμενα τζιε ανάλογα κατηγοριαποιά τα λεκτικά ώς σύνολο.
Ήντα μπου γίνεται όμως άμα τζίνες οι ταπέλλες αρκέφκουν να μπαίνουν σε άνθρώπινα όντα?
Κάθε άτομο εν αναγκασμένο να αναλάβει ένα ρόλο, άμεσα ή έμμεσα. Εν αναγκασμένο να ανοίκει σε μία ομάδα με άνθρώπους, με όμοια χαρακτηριστικα. Οι ρόλοι που αναλαμβάνει τες παραπάνω φορές, εν παραπάνω που ένας. Ήτε γιατρός εν κάποιος, ήτε δικηγόρος, ήτε νοικοκυρά, ήτε κομμουνιστής, ήτε εθνικιστής, καλός, κακός ήτε άστεγος, άνεργος, χριστιανός, μουσουλμάνος, κυπραίος, ισπανός, μπάτσος, μόνιμος, αναρχικός, κκιλιντζιρος, σχιεσολίρις, υγιής ή άρρωστος κ.οκ...
Για κάθε τι ιδιότητα, θρήσκευμα και οτιδήποτε κάθε άλλο, οι ανθρωποι καταχωρούν και καταχωρούνται σε κατηγορίες αναθέτοντας και το επικαλούμενο ρόλο και στερεότυπα που πρέπει να κουβαλούν οι άλλοι και οι ίδιοι.
Η εισαγωγή τούτη ένι για να δειξω που βασίζεται η λογική της ψυχιατρικής. Έν θεωρώ την ψυχιατρική ώς ιατρική.
Μία αρρώστεια, μπόρει να διαγνωστεί που τα συμπτώματα που πάσχει ένας ασθενής, χωρίς ο γιατρός να ενδιαφερτεί για το κοινωνικό τζιε πολιτικό φόντο του ασθενή, κρίνοντας που βλάβη στα όργανα.
Η νευρολογία π.χ αφορά τις δυσλειτουργίες στο νευρικό σύστημα.
Στην ψυχιατρική, ίσχιε γίνει το αντίθετο. Ούλλες οι διαγνώσεις εν βασισμένες πάς τα λεγόμενα του ασθενή, τζιε τα κριτήρια για ένα σύμπτωμα βασίζουνται πάς τες ηθικές αντιλήψεις της εποχής τζιε τα μοντέλλα συμπεριφοράς μια κοινωνίας. Άν το άτομο έννε σε θέση να τα ακολουθά, κατατάσσεται κάτω που το όνομα της ψυχικής ασθένειας.
Ένα στενό πρόσωπο, ο κοινωνικός λειτουργός, ή ακόμη και ο κοινωνικός περίγυρος κάποιου, μπόρουν να έχουν τις υποψίες, ή τις τεκμηριώσεις ότι ένα άτομο "πάσχει" που τούτη την ασθένεια, κοινώς, την τρέλλα, την πελλάρα. Το άτομο στέλνεται για εξέταση για να εξεταστεί και συνήθως να επιβεβαιωθει ότι το άτομο χρειάζεται "βοήθεια" μέ ή χωρίς την έγκριση του.
1264: Ιερά εξέταση - Λαικά Δικαστήρια.
Τα ίδια άτομα τότε που έν εντάσσουνταν με την υπόλοιπη κοινωνία, εθεωρούντουσαν τζιε εκαταδικάζονταν για χρήση μάυρης μαγείας, ερίφκαν τους στες φωθκίες για να εδραιωθεί, η πίστη . Το κράτος εχρειάζετουν ένα εχθρό, είτε πραγματικό έιτε φανταστικό. Αν δέν υπήρχε εννά πρεπε να δημιουργηθεί ώς μηχανισμός ελέγχου της κοινωνίας.
Στην εποχή μας, η λογική αντικατέστησε την πίστη. Το κυνήγι μαγείας έγινε κυνήγι πέλλαρας τζιε το κάψιμο εμετατράπηκε στην φυλάκιση τζιε αποξένωση του ψυχικά "άρρωστου".
Μέρος ΙΙ
Αρχικά στάδια ψυχιατρικής:
1800 - Σάμιουελ Κάρτραιτ
Ανακάλυψη (Δημιουργεία) 2 νέων ψυχικών ασθενείων.
Δραπετομάνια
Η ασθένεια που προσλαμβάνει μόνο έγχρωμους σκλάβους και τους ωθούσε να δραπετεύσουν απο τα αφεντικά τους.
Αιθιοπική δυσαισθησία
Η αιτία που οι μάυροι σκλάβοι εβαρκούνταν να δουλέψουν.
Ευτυχώς σαν ψυχίατρος, ήβρε την θεραπεία. Πλυνίσκεις τους με βραστό νερο τζιε σαπούνι, αλόιφκεις τους με λάδι τζιε διάς τους μουστουνίες με δερμάτινη ζώνη (!) Μετά ξαπολάς τους μες τα χωράφκια να δουλέψουν.
Κάπου δαμέ η ψυχιατρική άρκεψε να αναπτύσσεται με τούντο πρότυπο.
Τον τζιερό του Τόμας Σάζ ίσχιε πάς τες 7-8 ασθένεις. Σήμερα το DSM IV (diagnostic and statistical manual of mental disorders) έσχι καμία τριακοσχία(385 βασικά) ψυχικές ασθένειες.
Ήντα μπου ωθά τα πλάσματα να πέλλανισκουν. Υπάρχει όντως ο όρος ψυχικά ασθενής, ή
πελλός, σχιζοφρενής κ.τ.λ? Πάντα υπήρχαν τούτες οι ψυχικές ασθένειες? Τωρά ανακαλύπτουνται? Ή τωρά δημιουργούνται?
Σίουρα αλλαγές μπόρουν να ειδωθούν πας την συμπεριφρορά κάποιου "πελλού" μεταβατικά, ή εμφανίστηκαν που πίο πρίν. Όι σε σημέιο που να προερχεται που την στιγμή της γέννας, το ζήτημα έννε γεννετικό.
-Το απόλυτο αδιέξοδο που μπόρει να νίωσει.
-Να διαισθάνεται ένα υπαρξιακό κενό.
-Μια έλλειψη στα συνεισθήματα του.
-Άμα καταπιεστεί σεξουαλικά
-Η έλλειψη νοήματος στην ζωή του.
-Μια πλήρης ανασφάλεια που μπορεί να διακατέχει το άτομο.
-Γενικά μία εξουσιαστική σχέση που μπορεί να βρίσκεται.
-Η μοναξία της ανθρώπινης φύσης.
-Η έλλειψη αλληλεγγύης που άλλα άτομα.
-Ο οικονομικός τζιε ο επαγγελματικός ανταγωνισμός.
Τούτα μπορεί να εν τζιε προιόντα που παράγει το σύστημα..
Η κατανόηση του κόσμου που τρίτο μάτι, οι ένεργειες, οι στόχοι που μπορεί να ίσχιε ένα άτομο προηγουμένως τωρά μπορεί να του φαίνουνται ανούσιες, ήτε τους έφτασε ητε οι
(όπως τζιε νά 'σχι, πάντα στην κορυφή ενός βουνού ή καρίερας, εν εσιη τίποτε, εν η διαδρομή που μετρα. Ήντα μπου γίνεται άμα το πλάσμα αρκίσει να το κατανοήσει? Ή αλήθκειες κάποιες φορές εν τρομαχικές)
Ή προιόντα του θεσμού της οικογένειας
Οι απαγορέυσεις, τα όρια τζιε οι περιορισμοί αλλά τζιε οι αντιφάσεις σε τζίνα που τζίνους που τα θέτουν σαν πρότυπα, ο μελλοντικός "σχιζοφρενής" γίνίσκεται ένα αντικείμενο ασυμβίβαστων απαιτήσεων χωρίς να μπόρει να ξεφύγει. Συνήθως η διαταραγμένη επικοινωνία που έσχιη κάποιος, αντανακλά πίσω πας τα διαταρακτικό τρόπο επικοινωνίας της οικογένειας.
Ο Ρόλαντ Λάινγκ εξηγά.
"Όταν θεωρείται κοινωνικό γεγονός ότι ένας άνθρωπος φτάνει να θεωρείται σχιζοφρενής, κάθε εμπειρία τζιε συμπεριφορά είναι, μία ειδική στρατηγική που εφευρίσκει ένας άνθρωπος για να μπορέσει να επιβιώσει σε μία κατάσταση που δέν έιναι βιώσιμη.¨
Η πράξη ταξινόμησης του αλλά τζιε η ίδια η συμπεριφορά που ακολουθά ένα άτομο έν μέρος κάτι πολλά πίο ευρύτερα διαταραγμένο που αναπαράγει ο κοινωνικός περίγυρος.
Ότι δηλαδή έν ταιρκάζει μές τα κοινωνικά πρότυπα συμπεριφοράς, εν κάτι το άρρωστο, το διεστραμμένο, το πελλό τζιε άρα πρέπει να αφαιρεθεί, να διωχθεί, να κομμαθκιαστεί.
Παλίες τεχνικές αφορούσαν επεμβάσεις λογοτομής, η αποκοπή δηλαδή τεμαχίου από μέρος του εγκεφάλου. Ηλεκτροπληξία. Ζουρλομανδύας. Τα περισσότερα έχουν καταργηθεί, καθώς στις μέρες μας "υπάρχουν δικαιώματα"
Οι λοβοτομές συνεχίζονται, χημικά με χρήση φαρμάκων. Ο εγκέφαλος καταστέλνεται, καθώς τζιε το ίδιο το σώμα. Για να μεν αναφερτώ στες αμέτρειτες "παρενέργειες". Οξά εννε παρανέργειες?
Γιατί τούτα ούλλα? Γιατί συνεχίζει τούτη κατάσταση. Γιατί οι "πελλοί" καθηλώνουνται ενω τίποτε εν γίνεται ώς προς την θεραπεια τους?
Συμφέροντα.
Φαρμακοβιομηχανίες του τζιερρατά.
Πολυεθνικές, σχίεζουν εκατομύρια κάθε χρόνο.
Η ελευθερία εν θεραπευτική.
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009
Εννε ώρα τωρά.
Τί εν χρόνος, η ώρα, τι εν η κάθε στιγμή που μας ρέσσει τζιε βουρα?
"Ο χρόνος εν πολύτιμος."
οξά
"Ο χρόνος εν ριάλλια?"
Ο τζιερός περνά, οι εποχές αλλάσουν, η γή φακκά κυρκλίλες γυρώ της.
Ανθρώποι γεννιόυνται, ψοφούν σαν οτιδήποτε άλλο.
Στο πέρασμα τους ξαπολούν ανεξίτιλα σημάθκια.
Θέλουν να περάσουν στην αιωνιότητα?
Να συνεχίζουν την ροή τούντου στάσιμου κόσμου?
Ο χρόνος, η ώρα.
Άλλό ένα παραισθησιογόνο.
Καθορισμός. Αριθμοί.
Τεχνητές αλήθκειες.
Εμέις τες κάμνουμε υπαρκτές.
Πιστέυκουμε σε ότι μας πούν.
Ωράρια.
Μισθοί.
Ο χρόνος εν απέραντος.
Ετεμαχίσαμε τον τζιε εφυλακίσαμετον.
Μές τον μυελλό των οστό μας.
Παραισθήσιογόνα τζιε μαλακίες.
Καθαρή ψύχωση.
Μαζική.
Ίντα μπού να κάμναμε χωρίς χρόνο?
Αν ήταν ούλλο μία μέρα, μία ώρα, ένα δευτερόλεπτο?
Εννα θα θορόυσαμε την στιγμή?
Εννα την εζούσαμε?
σκατά
Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009
Σφαιρικά.
Οι φασιστικές/ εθνικιστικές/ ναζιστικές ομάδες πληθαίνουν, αφήνοντας στο πέρασμα τους περιστατικά βίας. Φασίστες που δεν συνταντάμε μόνο σε ακραίες δεξιές εθνικόφρωνες παρατάξεις, αλλά και αριστερές, "σοσιαλιστικές" κομμουνιστικές ομάδες.. Ομάδες, οργανώσεις και πολιτικοί που έχουν ώς αρχή τους την ιεραρχία και την εξουσία ως προς τους άλλους, διαιωνίζουν πολιτικά προβλήματα.
Οι κάτοικοι αυτού του νησιού, και ακόμα παραπέρα, ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής
τάξης, θρησκευτικών πεπειθήσεων, βρίσκόμαστε όλοι βυθισμένοι σε ένα πολύπλοκο μηχανισμό εξουσίας.
Αμέτρητα γρανάζια δουλέυουν ως προς την υποδούλωση του ανθρώπινου πνέυματος. Μηχανισμοί που βασίζονται στον άνθρωπο ως κινητήρια δύναμη για να συνεχίζει το σύστημα να συντηρείται.
Το κυπριακό κράτος, χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό. Ένα καθεστώς, που όσο και να μιλά
για ελευθερία, επιβάλλεται και επιβάλλει νομοθεσίες, απαγορέυσεις και περιορισμούς ως αντιβαρο για τα "δικαιώματα" που μας προσφέρει. Κάθε δικαιωμα κουβαλά και μια υποχρέωση καθώς με κάθε αντίδραση ή εναντίωση ως προς αυτή, το νομικό σύστημα μπάινει σε εφαρμογή. Η δικαιοσύνη και οι νόμοι είναι τυφλόι. Δεν βλέπουν τί οδηγεί ένα άτομο να φτασει στο σημείο να αναγκαστεί, να διαπράξει αυτό που θεωρείται έγκλημα, παρα μόνο την πράξη και τις συνέπειες του.
Ανθρώποι συλλαμβάνονται, δικάζονται φυλακίζονται υπό το πρόσχημα της ασφάλειας
και του δικαίου. Ο ρόλος του δικαστηρίου αναπαράγεται,το ίδιο και ο ρόλος του δικαστα,
που κρίνοντας από τελευταίες αποφάσεις που έχουν παρθέι, φανερώνουν
καθαρό φασισμό. Σαν αντίκρυσμα, διώξεις, ποινές, φυλακίσεις λαμβάνουν χώρο καθώς εδώ αναδυκνύεται ο υποτιθέμενος θεσμός της αστυνόμευσης. Οι εκπροσώποι του νόμου εχούν δέιξει όμως αμέτρητες φορές τα πραγματικά τους μούτρα. Χτυπώντας, βασανίζοντας, απηγάγοντας, πυροβολόντας
και γενικά τρομοκρατόντας κόσμο και νεολάιους στο όνομα της εξουσίας που τους έχει δοθει.
Η αστυνομική βία και η εγκληματικότητα δεν πρόκειται να καταργηθούν μέχρι να καταργηθεί η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Η οικονομική αδικία, ο διαχωρισμός των τάξεων, οι αισχρή κερδοσκοπεία πολυεθνικών καπιταλιστικών εταιριών, σπρώχνει τον κόσμο να αντιδρά, να βγάινει στους δρόμους διεκδικώντας ότι του ανήκει.
Ετσι το επίπεδο ελέγχου και καταστολής ανεβαίνει, βλέποντας συνεχώς καινούργιες κάμερες, περισσότερους ελέγχους, ψευτικες κατηγορίες και κλησεις για δικαστήρια.
Σ’αυτό το νησί η ανισότητα, οικονομική και φυλετική,υπάρχει και είναι αισθητή. Την χειρότερη θέση πέρνουν οι μετανάστες, κυρίως αυτοί που προέλχονται απο τριτοκοσμικές χώρες. Η ανισότητα φουντώνει στην κοινονία μας, κυρίως μέσω του κρατικού μηχανισμού, και του τρόπου διαχείρησής του απέναντι στους μετανάστες. Η ανισότητα αυτή δεν θα σταματήσει να υπάρχει εφόσον οι πλήστοι Κύπριοι εργοδότες αλλά και πολίτες δέχονται αυτή την άνιση μεταχείρηση μεταναστών ενώ κάπιοι την ενισχύουν και την επεκτίνουν. Η Ευρωπαική Ένωση ανάλογα με τα οιονομικά της συμφέροντα ανοιγοκλείνει τα σύνορα στους μετανάστες τριτοκοσμικών χορών για να δικαιολογίσει αλλά και να οξύνει ουσιαστικά την οικονομική εκμετάλλευσή τους. Σύμφωνα με ανακοίνωση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών ο αριθμός των ξένων εργαζομένων στην Κύπρο είναι 116.000 περίπου, εκ των οποίων οι 57.000 είναι κοινοτικοί και οι 59.000 υπήκοοι τρίτων χορών. 176.000 περίπου ανέρχεται ο αριθμός όλων των αλλοδαπών που ζούν στο νησί. Εκτιμάται ότι οι 25.000 βρίσκονται εδώ παράνομα και συνεπώς ζούν στις πιο άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Σύμφωνα με την Κυπριακή νομοθεσία, όπως εξάλλου συμβαίνει σε όλα τα κράτοι μέλη της Ευρώπης, ουδής αλλοδαπός τρίτης χώρας δεν εισέρχεται στην Κύπρο χωρίς άδεια εισόδου. Επίσης οι οδηγείες της κ. Σ , διευθήντρια του Τμήματος Μετανάστευσης, φαίνονται άκρως ρατσιστικές. Με βάση αυτή την οδηγεία της καμία κρατική υπηρεσία να μην εξυπηρετεί αλλοδαπό αν δεν διαπιστώσει πρώτα οτι βρίσκεται στην Κυπρο νόμιμα. Δηλαδή το παιδί «παράνομου» αλλοδαπού δεν μπορεί να εγγραφεί σε σχολείο ούτε να έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εμείς ως αυτόνομα και αυτοσυνείδητα άτομα απαιτούμε να σταματήσει η εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών σαν φτυνή εργατική δύναμη. Να σταματήσει η εκμετλαλλευση νεαρών αλλοδαπών γυναικών σαν σεξουαλικά αντικείμενα και η εξώθηση τους στην πορνεία. Να σταματήσουν τα ρατσιστικά εγκλήματα κατά των αλλοδαπών. Να τερματιστεί αυτή η απάνθρωπη μεταναστευτική πολιτική. Τα παιδιά των μεταναστών δικαιούνται παιδεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τροφή και στέγη.
Το εκπαιδευτικό σύστημα, οι παιδαγωγικές σχολές έχουν ώς σκοπό να διαμορφώνουν την συνείδηση του ατόμου ανάλογα με τους θεσμούς του κράτους, προσδιορίζοντας την συμπεριφορά που πρέπει να διακατέχει την κοινωνία που ζούμε.
Το κράτος, διακατέχει το μονοπώλιο στο να επεμβαίνει στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του ατόμου, καθώς η πρώιμη παιδική ηλικία είναι ευάλωτη και έυκολο να διαπλαστεί ανάλογα με τις πληροφορίες που λαμβάνει.
Η νέες γενίες δέν εχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τον δικό τους τρόπο ζωής ή σκέψης αφού μέσω της πλύσης εγκεφάλου, πλαστά ιδανικά φυτέυονται στα μυαλα των παιδίων ώς δεδομένα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Μέσω της ιστορίας, των θρησκευτικών κα γενικά των μαθημάτων που λαμβάνουν μέρος στα σχολικά κελία, τα παιδία έρχονται σε επαφή με όρους και αόριστες έννοιες όπως θεός, πατρίδα, έθνος, οικογένεια κτλ τα οποία υποχρεούνται ώς πολίτες να ακολουθούν και να τιμούν.
Η ομοιομορφία που επιβάλλεται, αποσκοπεί στο να μαζικοποιεί την κοινή αντίληψη, χάνοντας κάποιος την ατομικότητα του και να ακολουθεί την πλειοψηφική γνώμη ώς σωστή.
Μετά το σχολείο και συγκεκριμένα, μετά το 18ο έτος ηλικίας, (όριο ενηλικίωσης που θέτει το κράτος) το αρσενικό γένος, υποχρεούται με τον νόμο να υπηρετήσει και να θυσιαστεί για την σκλαβωμένη του "πατρίδα". Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, η διαδικασία προπαγάνδας συνεχίζει. Μίσος αρχίζει να αναπτύσσεται ώς προς άλλους λαούς και φυλές καθώς μία ρατσιστική συμπεριφορά λαμβάνει μέρος απέναντι τους. Μέσω τον εθνικών ιδεών, προωθείται επίσης μία τάση ώς προς φασιμό, μιλιταρισμό και απέχθεια ώς προς οτιδήποτε το διαφορετικό.
Η ιστορία που αναγκαζόμαστε να κουβαλούμε στις πλάτες μας, ως προσδιορισμός για την καταγωγή μας, κρύβει ψευτίες, αιματοχυσίες και πτώματα που θυσιάστηκαν στον βωμό των συμφερόντων των κρατών για να φτίαξουν μελλοντικούς "παραδείσους".
Η εκκλησία, μία εταιρία που αρχικά είχε την σημασία του κράτους, δηλαδή να υποτάσει και να κλέβει λεφτά από τον λαό, εμπλέκεται επίσης στις βρωμίες της ιστορίας, προσπαθόντας να αποφύγει τυχόν μεταρυθμίσεις. Οι αντιπροσώποι του ¨θεού¨, έχουν στην κατοχή τους, τεράστιες εκτάσεις γής, μετοχές σε εταιρίες αφήνοντας τους περιθώρια να ασχολούνται με πολιτικά ζητήματα, οικονομικά, ακόμη και εκλογικά.
Όλα αυτοι οι μηχανισμοί υποταγής συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους. Η διαφθορά στην αστυνομία συνεχίζει, το παρακράτος ενδυναμώνει όλο και περισσοτερο.
Οι σάπιες δομές που έχει στο υπόβαθρο της η κυπριακή κοινωνία, όπως ο συντηριτισμός και η πατριαρχεία, καλλιεργεί μία νοοτροπία απάθειας, αδιαφορίας και άγνοιας ως προς κοινωνικά ζητήματα που δεν αφορούν μόνο εκέινους αλλά και τους γύρω τους.
Είμαστε το κομμάτι της κοινωνίας που περιπλανάται γύρω από το νεκρό σώμα της. Είμαστε ίσως άγνωστοι σε σάς, ίσως γνωστοί, μπορεί να είμαστε οι γείτονες σας, οι φίλοι σας. Είμαστε η χαμένη νεολαία που αρνείται να ακολουθήσει τα χνάρια σας, τον τρόπο ζωής σας, τα πρότυπα σας, τα ιδεώδη σας. Είμαστε οι άνθρωποι που αμφέβαλαν και προβληματίζονταν για τα πάντα γύρω τους, σε ότι προσπαθήσατε να μας παρουσιάσεται ως το μονοπάτι για τον καλό δρόμο. Είμαστε οι άνθρωποι που η ζωή τους πνίγεται στην μπόχα των πόλεων, η όραση τους συναντά παντού το γκρίζο. Είμαστε οι ανθρώποι που ξεψυχούμε όσο συλλογιζόμαστε την κατέυθυνση που έχει πάρει η ανθρώπινη φύση βλέποντας καθημερινά την πρόοδο του "πολιτισμού".
Πιστέυουμε στην ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, στις ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται
στην συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Αρνούμαστε κάθε μορφή εξουσίας, καταπίεσης, ιεραρχίας, ρατσισμού και περιορισμού στον άνθρωπο.
Οι κάτοικοι αυτού του νησιού, και ακόμα παραπέρα, ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής
τάξης, θρησκευτικών πεπειθήσεων, βρίσκόμαστε όλοι βυθισμένοι σε ένα πολύπλοκο μηχανισμό εξουσίας.
Αμέτρητα γρανάζια δουλέυουν ως προς την υποδούλωση του ανθρώπινου πνέυματος. Μηχανισμοί που βασίζονται στον άνθρωπο ως κινητήρια δύναμη για να συνεχίζει το σύστημα να συντηρείται.
Το κυπριακό κράτος, χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό. Ένα καθεστώς, που όσο και να μιλά
για ελευθερία, επιβάλλεται και επιβάλλει νομοθεσίες, απαγορέυσεις και περιορισμούς ως αντιβαρο για τα "δικαιώματα" που μας προσφέρει. Κάθε δικαιωμα κουβαλά και μια υποχρέωση καθώς με κάθε αντίδραση ή εναντίωση ως προς αυτή, το νομικό σύστημα μπάινει σε εφαρμογή. Η δικαιοσύνη και οι νόμοι είναι τυφλόι. Δεν βλέπουν τί οδηγεί ένα άτομο να φτασει στο σημείο να αναγκαστεί, να διαπράξει αυτό που θεωρείται έγκλημα, παρα μόνο την πράξη και τις συνέπειες του.
Ανθρώποι συλλαμβάνονται, δικάζονται φυλακίζονται υπό το πρόσχημα της ασφάλειας
και του δικαίου. Ο ρόλος του δικαστηρίου αναπαράγεται,το ίδιο και ο ρόλος του δικαστα,
που κρίνοντας από τελευταίες αποφάσεις που έχουν παρθέι, φανερώνουν
καθαρό φασισμό. Σαν αντίκρυσμα, διώξεις, ποινές, φυλακίσεις λαμβάνουν χώρο καθώς εδώ αναδυκνύεται ο υποτιθέμενος θεσμός της αστυνόμευσης. Οι εκπροσώποι του νόμου εχούν δέιξει όμως αμέτρητες φορές τα πραγματικά τους μούτρα. Χτυπώντας, βασανίζοντας, απηγάγοντας, πυροβολόντας
και γενικά τρομοκρατόντας κόσμο και νεολάιους στο όνομα της εξουσίας που τους έχει δοθει.
Η αστυνομική βία και η εγκληματικότητα δεν πρόκειται να καταργηθούν μέχρι να καταργηθεί η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Η οικονομική αδικία, ο διαχωρισμός των τάξεων, οι αισχρή κερδοσκοπεία πολυεθνικών καπιταλιστικών εταιριών, σπρώχνει τον κόσμο να αντιδρά, να βγάινει στους δρόμους διεκδικώντας ότι του ανήκει.
Ετσι το επίπεδο ελέγχου και καταστολής ανεβαίνει, βλέποντας συνεχώς καινούργιες κάμερες, περισσότερους ελέγχους, ψευτικες κατηγορίες και κλησεις για δικαστήρια.
Σ’αυτό το νησί η ανισότητα, οικονομική και φυλετική,υπάρχει και είναι αισθητή. Την χειρότερη θέση πέρνουν οι μετανάστες, κυρίως αυτοί που προέλχονται απο τριτοκοσμικές χώρες. Η ανισότητα φουντώνει στην κοινονία μας, κυρίως μέσω του κρατικού μηχανισμού, και του τρόπου διαχείρησής του απέναντι στους μετανάστες. Η ανισότητα αυτή δεν θα σταματήσει να υπάρχει εφόσον οι πλήστοι Κύπριοι εργοδότες αλλά και πολίτες δέχονται αυτή την άνιση μεταχείρηση μεταναστών ενώ κάπιοι την ενισχύουν και την επεκτίνουν. Η Ευρωπαική Ένωση ανάλογα με τα οιονομικά της συμφέροντα ανοιγοκλείνει τα σύνορα στους μετανάστες τριτοκοσμικών χορών για να δικαιολογίσει αλλά και να οξύνει ουσιαστικά την οικονομική εκμετάλλευσή τους. Σύμφωνα με ανακοίνωση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών ο αριθμός των ξένων εργαζομένων στην Κύπρο είναι 116.000 περίπου, εκ των οποίων οι 57.000 είναι κοινοτικοί και οι 59.000 υπήκοοι τρίτων χορών. 176.000 περίπου ανέρχεται ο αριθμός όλων των αλλοδαπών που ζούν στο νησί. Εκτιμάται ότι οι 25.000 βρίσκονται εδώ παράνομα και συνεπώς ζούν στις πιο άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Σύμφωνα με την Κυπριακή νομοθεσία, όπως εξάλλου συμβαίνει σε όλα τα κράτοι μέλη της Ευρώπης, ουδής αλλοδαπός τρίτης χώρας δεν εισέρχεται στην Κύπρο χωρίς άδεια εισόδου. Επίσης οι οδηγείες της κ. Σ , διευθήντρια του Τμήματος Μετανάστευσης, φαίνονται άκρως ρατσιστικές. Με βάση αυτή την οδηγεία της καμία κρατική υπηρεσία να μην εξυπηρετεί αλλοδαπό αν δεν διαπιστώσει πρώτα οτι βρίσκεται στην Κυπρο νόμιμα. Δηλαδή το παιδί «παράνομου» αλλοδαπού δεν μπορεί να εγγραφεί σε σχολείο ούτε να έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εμείς ως αυτόνομα και αυτοσυνείδητα άτομα απαιτούμε να σταματήσει η εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών σαν φτυνή εργατική δύναμη. Να σταματήσει η εκμετλαλλευση νεαρών αλλοδαπών γυναικών σαν σεξουαλικά αντικείμενα και η εξώθηση τους στην πορνεία. Να σταματήσουν τα ρατσιστικά εγκλήματα κατά των αλλοδαπών. Να τερματιστεί αυτή η απάνθρωπη μεταναστευτική πολιτική. Τα παιδιά των μεταναστών δικαιούνται παιδεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τροφή και στέγη.
Το εκπαιδευτικό σύστημα, οι παιδαγωγικές σχολές έχουν ώς σκοπό να διαμορφώνουν την συνείδηση του ατόμου ανάλογα με τους θεσμούς του κράτους, προσδιορίζοντας την συμπεριφορά που πρέπει να διακατέχει την κοινωνία που ζούμε.
Το κράτος, διακατέχει το μονοπώλιο στο να επεμβαίνει στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του ατόμου, καθώς η πρώιμη παιδική ηλικία είναι ευάλωτη και έυκολο να διαπλαστεί ανάλογα με τις πληροφορίες που λαμβάνει.
Η νέες γενίες δέν εχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τον δικό τους τρόπο ζωής ή σκέψης αφού μέσω της πλύσης εγκεφάλου, πλαστά ιδανικά φυτέυονται στα μυαλα των παιδίων ώς δεδομένα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Μέσω της ιστορίας, των θρησκευτικών κα γενικά των μαθημάτων που λαμβάνουν μέρος στα σχολικά κελία, τα παιδία έρχονται σε επαφή με όρους και αόριστες έννοιες όπως θεός, πατρίδα, έθνος, οικογένεια κτλ τα οποία υποχρεούνται ώς πολίτες να ακολουθούν και να τιμούν.
Η ομοιομορφία που επιβάλλεται, αποσκοπεί στο να μαζικοποιεί την κοινή αντίληψη, χάνοντας κάποιος την ατομικότητα του και να ακολουθεί την πλειοψηφική γνώμη ώς σωστή.
Μετά το σχολείο και συγκεκριμένα, μετά το 18ο έτος ηλικίας, (όριο ενηλικίωσης που θέτει το κράτος) το αρσενικό γένος, υποχρεούται με τον νόμο να υπηρετήσει και να θυσιαστεί για την σκλαβωμένη του "πατρίδα". Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, η διαδικασία προπαγάνδας συνεχίζει. Μίσος αρχίζει να αναπτύσσεται ώς προς άλλους λαούς και φυλές καθώς μία ρατσιστική συμπεριφορά λαμβάνει μέρος απέναντι τους. Μέσω τον εθνικών ιδεών, προωθείται επίσης μία τάση ώς προς φασιμό, μιλιταρισμό και απέχθεια ώς προς οτιδήποτε το διαφορετικό.
Η ιστορία που αναγκαζόμαστε να κουβαλούμε στις πλάτες μας, ως προσδιορισμός για την καταγωγή μας, κρύβει ψευτίες, αιματοχυσίες και πτώματα που θυσιάστηκαν στον βωμό των συμφερόντων των κρατών για να φτίαξουν μελλοντικούς "παραδείσους".
Η εκκλησία, μία εταιρία που αρχικά είχε την σημασία του κράτους, δηλαδή να υποτάσει και να κλέβει λεφτά από τον λαό, εμπλέκεται επίσης στις βρωμίες της ιστορίας, προσπαθόντας να αποφύγει τυχόν μεταρυθμίσεις. Οι αντιπροσώποι του ¨θεού¨, έχουν στην κατοχή τους, τεράστιες εκτάσεις γής, μετοχές σε εταιρίες αφήνοντας τους περιθώρια να ασχολούνται με πολιτικά ζητήματα, οικονομικά, ακόμη και εκλογικά.
Όλα αυτοι οι μηχανισμοί υποταγής συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους. Η διαφθορά στην αστυνομία συνεχίζει, το παρακράτος ενδυναμώνει όλο και περισσοτερο.
Οι σάπιες δομές που έχει στο υπόβαθρο της η κυπριακή κοινωνία, όπως ο συντηριτισμός και η πατριαρχεία, καλλιεργεί μία νοοτροπία απάθειας, αδιαφορίας και άγνοιας ως προς κοινωνικά ζητήματα που δεν αφορούν μόνο εκέινους αλλά και τους γύρω τους.
Είμαστε το κομμάτι της κοινωνίας που περιπλανάται γύρω από το νεκρό σώμα της. Είμαστε ίσως άγνωστοι σε σάς, ίσως γνωστοί, μπορεί να είμαστε οι γείτονες σας, οι φίλοι σας. Είμαστε η χαμένη νεολαία που αρνείται να ακολουθήσει τα χνάρια σας, τον τρόπο ζωής σας, τα πρότυπα σας, τα ιδεώδη σας. Είμαστε οι άνθρωποι που αμφέβαλαν και προβληματίζονταν για τα πάντα γύρω τους, σε ότι προσπαθήσατε να μας παρουσιάσεται ως το μονοπάτι για τον καλό δρόμο. Είμαστε οι άνθρωποι που η ζωή τους πνίγεται στην μπόχα των πόλεων, η όραση τους συναντά παντού το γκρίζο. Είμαστε οι ανθρώποι που ξεψυχούμε όσο συλλογιζόμαστε την κατέυθυνση που έχει πάρει η ανθρώπινη φύση βλέποντας καθημερινά την πρόοδο του "πολιτισμού".
Πιστέυουμε στην ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, στις ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται
στην συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Αρνούμαστε κάθε μορφή εξουσίας, καταπίεσης, ιεραρχίας, ρατσισμού και περιορισμού στον άνθρωπο.
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008
******ykan
Epses epia spiti pas tes treis tjie apsa to mavro kouti na dw ti paizei. Diafimiseis, saxles tainies kai ksanthes parousiastries na pinun kafe se epanalipsi. Ksafnika stamatw pas to rik. Itan mia ekpompi (pou en 8ymoumai to onoma tis) tjie ishie titlo: "To dhko tima tin ykan". Enas typas tjiame, me to pio ypokritiko, plasto kai metaniwmeno vlemma pou eida potte mou evgaze logo pros ton lao. Emasouse ta logia tou, ekamne morfasmous, evlepe allou, pantes tjie ekatsan ton tjiame me to zori.
Se mia fasi, elalouse, theloume na parakalesoume kai na eyxaristisoume polites pou tha mporousan na voithisoun tin ypiresia mas me tyxon "plirofories" (tonizontas to-ekame etsi mathkia) i ypopsies pou exoun gia kapoio. E tounti fora eparashiesan to. Na fkainun pas tin tileorasi tjie na protepei ton lao na roufkianepsei tjie na karfwsei ton diplano tou gia xari twn eksousiastwn. Tjie eshi kypreous pou ena to kamun tjie kamnun to, tjie pairnun tjie panw tous tjie xoumizuntai themas.
Inta mpou tous koftei inta mpou kamnei o kathenas? Diki tous i zwi. O kathenas eshi kathe dikaiwma ston thanato opws eshi tjie stin zwi. Oti thelei as kamnei symperilamvanomenou na potizei ton eayto tou me ousies, ite tjines en kafeini, ite nikotini, ite kanontas xrisi kannavis, alkool i akoma tjie preza. Ftanei na men parasernei allous mazi tou. I ykan enna eprepe na eshi ta mathkia tis strammena stous emporous, oi se kathe "ypopto" pou sygkofkoun mes tin strata. Tjie na stamatisei to kako synitheio na katanalwnei tes ousies pou klefkoun pou ton kosmo.
Ta pramata enna itan polla kalytera an oi ousies xwrizontan se eksartisiogones kai mi kai na apagoreutoun analoga. I kannavis, to dwro tis fysis pou eshi latreutei apo xiliades kosmo ana to pagkosmio, exei pareksigithei apo allous tosous logw tis propagandas pou ginetai kata tou. To koinws "xorto", exei voithisei kosmo se apeira themata, kyriws ygeias, simeiwnontas miden thanatous apo tin arxi tis istorias tis anakalipsis tou, alla pali diwketai poinika apo ta skylia tou kratous. Giati den ginetai to idio me to alkool i ta tsigara pou prokaloun e3artisi? Epeidi ekeina mporoun na forologithun apo to kratos enw i marixouana mporei na fyteytei pantou.
Dikaiologia tis ykan gia tin kannavi: mporei na odigisei se "sklirotera" (e3artisiogona dld.) narkwtika, pragma pou den exei apodeixthei pote kathws einai mono eas mythos.
Na thewrithei i kannavis mi e3artisiogona ousia kai na apopoinikopoieithei twra, apotrepontas ton kosmo na erthei se epafi me emporous ferontas tous stin thesi na plasaroun kai alla pragmata ston agorasti.
Se mia fasi, elalouse, theloume na parakalesoume kai na eyxaristisoume polites pou tha mporousan na voithisoun tin ypiresia mas me tyxon "plirofories" (tonizontas to-ekame etsi mathkia) i ypopsies pou exoun gia kapoio. E tounti fora eparashiesan to. Na fkainun pas tin tileorasi tjie na protepei ton lao na roufkianepsei tjie na karfwsei ton diplano tou gia xari twn eksousiastwn. Tjie eshi kypreous pou ena to kamun tjie kamnun to, tjie pairnun tjie panw tous tjie xoumizuntai themas.
Inta mpou tous koftei inta mpou kamnei o kathenas? Diki tous i zwi. O kathenas eshi kathe dikaiwma ston thanato opws eshi tjie stin zwi. Oti thelei as kamnei symperilamvanomenou na potizei ton eayto tou me ousies, ite tjines en kafeini, ite nikotini, ite kanontas xrisi kannavis, alkool i akoma tjie preza. Ftanei na men parasernei allous mazi tou. I ykan enna eprepe na eshi ta mathkia tis strammena stous emporous, oi se kathe "ypopto" pou sygkofkoun mes tin strata. Tjie na stamatisei to kako synitheio na katanalwnei tes ousies pou klefkoun pou ton kosmo.
Ta pramata enna itan polla kalytera an oi ousies xwrizontan se eksartisiogones kai mi kai na apagoreutoun analoga. I kannavis, to dwro tis fysis pou eshi latreutei apo xiliades kosmo ana to pagkosmio, exei pareksigithei apo allous tosous logw tis propagandas pou ginetai kata tou. To koinws "xorto", exei voithisei kosmo se apeira themata, kyriws ygeias, simeiwnontas miden thanatous apo tin arxi tis istorias tis anakalipsis tou, alla pali diwketai poinika apo ta skylia tou kratous. Giati den ginetai to idio me to alkool i ta tsigara pou prokaloun e3artisi? Epeidi ekeina mporoun na forologithun apo to kratos enw i marixouana mporei na fyteytei pantou.
Dikaiologia tis ykan gia tin kannavi: mporei na odigisei se "sklirotera" (e3artisiogona dld.) narkwtika, pragma pou den exei apodeixthei pote kathws einai mono eas mythos.
Na thewrithei i kannavis mi e3artisiogona ousia kai na apopoinikopoieithei twra, apotrepontas ton kosmo na erthei se epafi me emporous ferontas tous stin thesi na plasaroun kai alla pragmata ston agorasti.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)