Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Αντίδραση?

Αντίδραση ένι να παραπονιούμαστε τζαι να ξιτιμάζουμε για τες υπηρεσίες του κράτους που έν δουλευκουν, ή ξεσχειλίζουν που διαφρορά, ή που εν ανύπαρκτες?
Αντίδραση ένι να καταργάς ορισμένα κοινωνικά πρότυπα?
Αντίδραση ένι να μεν υποτάσσεσαι σε κώδικες ηθικές ή τους νόμους του κράτους?
Αντίδραση ένι να φκάλεις τα νέυρα σου πάς σε άλλους, συγγενείς ή γνωστούς, φίλους ή εχθρούς?
Τζαι ποιοί εν οι εχθροι? Ο μετανάστης? Ο κουμμουνιστής? Ο αποελίστας? Ο τουρκος? Μία άλλη πλαστή ταυτότητα?
Αντίδραση ένι να καταργάς τζαι να εναντιώνεσαι σε ρόλους?
Σε τί ρόλους? Που επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα εσένα ή / τζαι τους άλλους?
Τζίνοι οι λόγοι χώνουν συμφέροντα? Αν όι που το ξέρουμε?

Για κάθε δράση έσχει τζαι αντίδραση. Είπε μου ένας φίλος που αγγλίες. Εβυθίστηκα μέσα.
Η ενέργεια ποτέ εν ψοφά. Απλά μετάβαλλεται.
Η δράση / η πράξη εν ενέργεια.
Η αντίδραση εν αναπόφεκτή. Ακόμα τζαι άν μιλούμε για την κοινωνία, την οποία εν ανθρώποι που την σχηματίζουν.

Ο κάθε άνθρωπος γεννίεται χωρίς αλυσίδες.. Ελευθερός. Τζαι που την στιγμή που σκλαβώθηκε, πάντα αντιδρούσε.
Τα μωρά κλαίσιν άμα τα βουττούν μες την χρυσή σίκλα οι παπάες για να τα βαφτήσουν.
Οι κοπελλούες φακκούν πάνω τους ούλλη μέρα που τα πέμπουν ούλλη μέρα σκολέιο τζαι φροντιστήρια.
Οι στρατιώτες αυθαδιάζουν, σικκιρτούν, σπάζουν πράματα, φέφκουν με πελλόχαρτα ή αυτοκτονούν.
Άλλοι φκάλουν το άχτι τους με ποτό τζαι ναρκωτικά.
Κάτι άλλοι φασίστες δέρνουν τζαι φακκούν μετανάστες, άλλοι σκοτώνουνται μόνοι τους μές τα γήπεδα, οπαδοί να παίρνουν τα σημαιούθκια τους τα ενωτικά που πίκκα στην ουέφα τζαι πρίουνται ότι εν έλληνες. Αντίδραση έρκετε ούλλους κάποια στιγμή τζαι πάει προς ούλλες τες κατευθύνσεις. Οι παρενέργειες τούθκιου είδους "αντίδρασης" έν έσχει στόχο να βοηθήσει να λυθεί το πρόβλημα που φέρνει τους ανθρώπους σε τούντη κατάσταση που άλλοι εννα εθεωρούσαν πελλάρα.
Δαμε μόνο οι δούλοι τζαι οι μάστροι έν άντιδρουν. Τζαι είμαστε ούλλοι δούλοι τζαι αφέντες.
Αντίδραση- αντίσταση σε κάθε κωλο-ιδεολογία που μας αναθέτει τί είμαστε τζαι ποίος/α είμαστε. Να καταργήσουμετην σημασιολογία των ψευτικών ταυτότητων που άλλοι, ή οι ίδιοι εμείς αναθέτουμε σε κάθε άτομο που το εντάσσουμε σε μία ιδιότητα.

Το μίσος, ο φανατισμός, ο ρατσισμός που προωθούν τα θρησκευτικά/ εθνικά/ πατριωτικά ιδανικά τζαι αξίες εν πληγή για τους ανθρώπους. Η εξουσία τρέφεται με αίμα τζαι σάρκα όμως. Η κοινωνία εκατάντησε πετσοκομμένη, η εξουσία καλοαναθρεμένη σύρνει μας πίσω τα απομεινάρκα, τα ίδια μας πτώματα. Αλλά στολίζει τα πρώτα.
Τζαι ξαναπλασάρει μας τα με την συσκευασία των συμφερόντων τους...

Η ελευθερία εν θεραπευτική.

Δεν υπάρχουν σχόλια: