Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κοινωνία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κοινωνία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Νεολαί(ρ)α

Είμαστε η γενία που πρέπει να φυτέψει τζαι να ποτίσει τον σπόρο.
Η ζωή εν δική μας, οι δρόμοι μας ανήκουν, να τα διεκδηκίσουμε, για εμάς που εμάς. Εμείς έχουμε την δύναμη, με πίστη στο άτομο μας, να χτίσουμε τζαι να δημιουργήσουμε, να κάμουμε ότι εμείς νομίζουμε ότι εν καλύτερο για μας.
Είμαστε οι απόγονοι των σκιών, των παιδκιών χωρίς μέλλον, καταδικασμένα να δουλευκουν ως τρόπο ζωής, με πτυχία ώς έπαθλα αποτυχίας, τα εισητήρια για το γραφέιο ανεργίας, το σημάδι για μια ζωή που αργοπεθαίνει, αλυσοδεμένη με τις επιπτώσεις του σύχρονου πολιτισμού, πνιγμένη που τα προσχεδιασμένα πρότυπα της κυρίαρχης ιδεολογίας.

Να αναιρείσουμε τους θεσμούς που μας έχουν επιβάλει, να καταργήσουμε τους ρόλους που μας σκλαβώνουν, να απαρνηθούμε την αδικία τζαι την καταπίεση που διοχετευκεται μεσω της δημοκρατίας τζαι κάθε άλλου μηχανισμού εξουσίας. Να μάθουμε να καταστρέφουμε με την ίδια χαρά που δημιουργούμε, να θέσουμε τον δικό μας τρόπο ζωής. Οι συμβουλές τζαι τα ιδανικά των μεγαλύτερων μας εν η κατάρα μας, εν τζίνο που μας τρώει, υποτιμούν μας, νομίζουν ότι εν εχουμε την γνώση, την ικανότητα τζαι την συνείδηση να καταλάβουμε τις συνθήκες στες οποίες είμαστε. Οι εξουσιαστές ξέρουν το καλά τούτο. Φοούνται μας, επειδή εμάθαμε κάτι που τζίνοι έν θα εκτιμήσουν ποττέ. Να τους δείξουμε ότι υπάρχουμε, τζαι ότι στεκούμαστε για τζίνα που σκεφτούμαστε,

Να συλλογιστούμε τον ρόλο ύπαρξης μας, τζαι να τον συγκρίνουμε με την εγκεκριμένη κοσμοθεωρία που μας ελέγχει. Να δούμε κάθε πτυχή που μας δημιουργά ελλέιψεις, που μας ασκέι έλεγχο, που μας εκβιάζει με καθήκοντα, αυτοκτονίες του ψυχικού μας κόσμου για το κοινό καλό, για ένα χρέος στην πατρίδα, επειδή πρέπει, επειδή έτσι μας εμάθαν, επειδή ούλλοι κάμνουν το, ούλλοι εν πρόβατα, ούλλοι ακολουθούν τζαι ελπίζουν τζαι τζίνοι κάποτε να καθοδηγούν.

Τα προβλήματα μας ούλλα αρκέφκουν που την στιγμή που κάτι μας ορίζει το πώς να ζούμε. Ν μέν συμβιβαστούμε με τζίντον ρόλο, να τον αμβισβητήσουμε, τζαι να του ασκήσουμε κριτική, να ορίσουμε τις θέσεις μας ξεκάθαρα, τζαι να το εφαρμόσουμε σε πράξη. Να μάθουμε για πολεμούμε για ότι μας ενοχλεί, να μεν το ανεχούμαστε, να μεν σιωπούμε τζαι να γυρίζουμε που τη άλλη. Γιατι τζιαμέ αδέρφκια, εννα χαθούμε, εννα χαθούμε μέσα σε τούντο σύστημα που τροφοδοτούμε. Αν δεν πιστέψουμε σε μάς, τότε σε ποίον εννα βασιστούμε, τζαι πότε. Για να πετύχει κάτι σωστά πρέπει να το κάμουμε μόνοι μας. Να απαιτήσουμε την κάθε ελευθερία μας, σαν άτομα, όι σαν πολίτες, χωρίς να βασιζούμαστε σε κόμματα τζαι πολιτικούς.

Να απελευθερώσουμε τον εαυτό μας που κάθε προκατάληψη τζαι ταμπού, να ανακαλύψουμε τί πραγματικά ένι ο καθένας μας, με σεβασμό τζαι θετικό εγωκεντρισμό, να ζυμωθούμε τζαι να ταυτιστούμε, δρώντας σαν ένα, ολόκληρο αλλά τζαι κενό απέναντι σε κάθε ηθική τζαι αμφιβολία που εννα μας στερήσει που ότι θέλουμε.

Σκατά σε ούλλα.

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

κατάργηση

καταργώντας κοινωνικούς ρόλους, τον διαχωρισμών των φύλων, τις εθνικές πλαστές ταυτότητες, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άλλο ένα σκαλοπάτι. ίσως το μονοπάτι να μεν οδηγά στην ελευθερία, αλλά να μας φέρνει πιο κοντά με το στην υιοθετηση μιας κριτικής σκέψης τζαι την μεταβολή τζίντης επαναστατικής συνείδησης σε πράξη, απελευθερώνοντας μας ως ένα βαθμό, επιτρέποντας μας να δούμε το άτομο μας συνολικά, τις πραγματικές του επιθυμίες τζαι βουλήσεις, καθώς συναναστρέφεται σε μία υγιες κοινωνία, χωρίς εξουσία.

Η βία εν αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης μας. Αν αποσπαστούμε την φύση μας, αρνούμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό μέσω μίας πάλης μεταξύ λογικής συνειδητής επιλογής τζαι έμμεσου υποσυνείδητου τρόπου σκέψεις που συνήθως επηρεάζεται που τις ελλείψεις που έχουμε στα πλάισια του πολιτισμού. Η άγνοια ώς προς την αυτονομία μας, καταρρέει την σημασία ουσιώδων στόχων που χρειάζεται το άτομο μας για να επιβιώσει, σε ένα χαώδες αλλά ταυτοχρονα αρμονικό περιβάλλον.

βία

Αναγνωρίζοντας τρόπους κοινωνικής συμπεριφοράς σε συγκεκριμένο, ή ευρύ πεδίο, διακρίνονται στοιχεία"φυσιολογικής" ή "ανώμαλης" δομής χαρακτήρα. Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε κάποιες καταστάσεις ή περιστάσεις, πρέπει να αφαιρέσουμε τον φακό διακρίσεων τζαι ταξηνόμησης ανθρώπων σε διάφορες κατηγόρίες. Κάθε άτομο έσχει την δική του προσωπικότητα, τις δικές του εμπειρίες τζαι άρα διαφορετικές δομές από ένα άλλο άτομο.

Το οικογενειακό περιβάλλον ή υπόβαθρο, παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση ατόμου, επίσης όπώς άλλα μέσα που δρούν παράλληλα, όπως θρησκευτικοί κανόνες ηθικολογίας, εθνικά ιδεώδη τζαι κοινωνικά πρότυπα, μολύνουν την διαδικασία μίας ομαλής διαδικασίας ωρίμανσης, με αυτόνομο τρόπο μακρυά απο εξωτερικές επιρροές.

Κάθε "μεμονομένη πράξη εξουσίας ή βίας, μπορεί να φαίνεται άκακη, ταυτόχρονα κατα καποιο τρόπο υποχρεωτική καθως εθεωρείτουν τζαι θεωρείται ωφέλιμη. Το ζήτημα ένι για ποίον. Για τον εξουσιαστή, το να καθηλώνει τζαι να στερεί αρετές ή ένστινκτα εν κάτι δύσκολο, αφού κάθε περιορισμός σωματικός ή ψυχικός εν καθοδηγούμενος να καταπιέσει, διευκολύνοντας την θέση του ιδίου τζαι όι του εξουσιαζόμενος.

Οι ελλέιψεις που δημιουργούνται που την απουσία της εκπλήρωσης των πραγματικών αναγκών του κάθε ατόμου, μεταβάλλονται, αφού η ενέργεια τζαι η πράξη εν χαννουνται ποττέ, τζαι διαμορφώνουνται ως καστάσεις που θεωρούνται ψυχικές ασθένειες.

Βάση προηγούμενων βιωμάτων, ένας σκελετός που έντονες καταστάσεις μπορεί να σχηματιστει, με έντονα γεγονότα που πιθανών να επηρέασαν το άτομο. Το άτομο είναι πιό ευάλωτο στα πρώιμα του χρόνια τζαι μία δράση βίας μπορεί να αφήσει ανεξίτιλα σημάδια στον χαρακτήρα μακροπρόθεσμα, καθώς τζαι οι επιπτώσει εννα φανούν σε μεταβατική φάση, όπως ή εφηβεία.

Βία μπορεί να χαρακτηριστεί, όι μόνο ο περιορισμός αλλά τζαι οι υποχρεώσεις.


Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

εχθροί

Άν σε πραγματικό χρόνο, έν ξορτόνουμε να επικοινωνήσουμε τζαι νά βρουμε μόνοι μας λύσεις για τα ζητήματα που μας απασχολούν, ήντα μπου θκίαολο κάμνουμε μες τα ίντερνετ? Αναπληρώνουμε τούντη ανάγκη με το να πίσσουμε στα λόγια τζαι τα μπα μπλά.

Οι τζιεροί έννε οι ίδιοι. Έν θα μιλησω για κάτι που εν εβίωσα τζαι έν ξέρω. Ο κόσμος αλλάσει συνεχώς. Οι ανθρώποι τζαι οι συνήθειες τους μεταβάλουνται. Κάτι που επαναλαμβάνεται όπως λαλούν, αλλά ντυμένο διαφορετικά. Πουκάτω που το σχιέπαστρο εν ο ίδιος σκελετός.Τζαι παιζει το ίδιο φκιολί, βασισμένο πας την καταπίεση τζαι την εκμεταλλευση. Οι ίδιες δομές, οι ίδιοι περιορισμοί, η ίδια σκλαβκία που εβιώναν πρόγονοι του ανθρώπινου είδους που τζίνους της ράτσας του.

ήντα μπου κάμνουμε πιον? Συνεχίζουμε τζαι μείς το φκιολί μας. Βολικά μασκαραλίκια για υλικά αγαθά, σάπια ιδανικά για αξίες, ανούσιες τζαι γεμάτες προκαταλήψεις παραδόσεις τζαι έθικμα. Να τελιώσουμε το σκολείο, να πάμε στρατό, να πίαμε πτυχία, να έβρουμε γιενέκα, να πίαμε δουλεία.. γιατί? Για να κάμουμε κοπελλούθκια τζαι να τα βουρούμε να κάμουν ότι εκάμαμε εμείς, παντές τζαι εν θα μπόρουν να επιβιώσουν. Ισψς όι, επειδή για κάποιοθς τούτος ο κόσμος εν σκληρός. Αλλά εν οι ανθρώποι που τον κρατούν έτσι, σε τούντο χάλι.

Αν οι ανεργίες συνεχίσουν να αυξάνουνται, ήντα μπυ να γίνει?
Πόσος κόσμος εννα αντέξει να ζεί μες την φτώσχια?
Πόσο εννα αντέξει ένα σύστημα να τους σηντηρά με ένα τρόπο αφού μπορούν να θεωρηθούν απειλή αν καταλάβουν ότι κάτι μες σε τούντο σύστημα βρωμεί?
Πόσο εννα εν μες σε λήθαργο?
Πότε εννα αντιδράσουν?
Πόσο εννα αντέξουν την καταστολή που τους μπάτσους?
Πόσο εννα πάρει να εξαντληθεί ούλλη η εμπιστοσύση ως προς τους πολιτικούς?
Πότε εννα αποφασίσουν τί θέλουν πραγματικά τζαι να βάλουν μπρος να το κατακτήσουν?

Άν δαμέ έσχει χώμα, τζαι γυρώ νερό με αλάτι τζαι έσχει ανθρώπους, το ίδιο τζαι παντού, ήντα διάφορα έχουμε μεταξύμας τελικά? Τί σημασία παίζουν τα έθνη τζαι τα σύνορα έν παντού εν η ίδια μορφή εξουσίας. Ποίος εν ο εχθρός τελικά?
Ο μςτανάστης?
Οι κκιλίντζιροι?
Οι άλουτοι?
Οι ανάπηρο?
Οι λεσβίες?
Οι πελλοί?
Οι τρομοκράτες?
Οι οπαδοί?
Οι χουλιγκαν?
Οι αναρχικοί?
Πάντα η εξουσία εχρειάζετουν ένα εχθρό, υπαρκτό ή όι για να θεμελιώσει την έλλειψη ασφάλιας τζαι να δείξει την ανάγκη ενός συστήματος. Το ίδιο σύστημα που το κεφάλαιο, οι ιδιοκτήτες τζαι τα αφεντικά γαμούν μας.

Ούλλα για το κέρδος.
Κάθε σχειμώνα οι γιορτές εν για τζίνο.
Για να ξοθκιαστεί, ότι εκερτίθηκε με δουλεία τζαι οχτάωρα.

Ωραίος κύκλος.
Λίο βαρετός για μένα.

Η ίδια φορά που επαναλαμβάνει κάθε φορά, δείχνει σου τι μπορείς να καρτεράς.
Αν τό βρετε τί εννα γίνει με το κυπριακό. Ξέρω τι θέλουν οι δεξιοί, οι αριστεροί, οι δημοκράτες τζαι οι φασίστες. Έν θα έσχει σημασία όμως η άποψη τους, αφού στην τελική η λύση εννα έρτει σύμφωνα με τα συμφέροντα που έχουν τζαι οι εγγλέζοι, τζαι οι αμερικάνοι, τζαι γενικά το κεφάλαιο. Τα κοινωνικά ζητήματα εν χεσμένα, αφού η μόνη αιτία επίλυσης των επιπτώσεων τους εν για να συνεχιστεί η εξουσία τους να υπάρχει, αποφευγοντας έτσι τις κοινωνικές αντιδράσεις πυ σίουρα αν ενδυναμωθούν με μαζική συμμετοχή του κόσμου που εν άξιες να ανατρέψουν την ροή του όλου. Οι ανθρώποι εν το όλο. Τζαι άμα τζίνοι επιθυμήσουν κάτι που εννα τους φέρει πιο κοντά σε κάποιες ελευθερίες, τότε εννα ελευθερωυεί τζαι το περιβάλλον που τους σκλαβώνει τζαι το αντίθετο.

Αν νομιζεις οτι η σκλαβία εν ανύπαρκτη στον τόπο μας, (πέρα που τον γαμημένο τούρτζικο στρατό, τζαι τες πουσχτοβάσεις)

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Προσωρινή επιστροφή.


Έσχει τζαιρό να σχοληθώ με το μπλόκ (τζαι να λουθώ). Ο λόγος εν ότι προτιμώ να έχω επαφή με πραγματικούς ανθρώπους, σε πραγματικό χρόνο, πρόσωπο με πρόσωπο. Ούτε με τους παρέες μου στο εξωτερικό έχω ιδιαίτερη επαφή τζαι τούτο εν που τα αρνητικά. Κατα τα άλλα, ηρέμησα λίο, μακρυά που τον διαδυχτιακό ντουνία. Η αλήθκεια ένι ότι έφια που έσσο πάλε τζαι έν αντρέπουμαι να το πώ. Προτιμώ τον δρόμο, αν τζαι εν νάκκο σχιονία τωρά τελευταία αλλά σικκιμέ, περνώ καλύτερα αφού βρέθουμαι με πλάσματα που όντως επικοινωνώ.

Ήθελα να αναρτήσω διάφορα. Τζαι φυσικά εννα ξεκινήσω που την γειτονία μου. Πριν λίο τζαιρό, μόλις είχαν αρκέψει τα καλά τα νερά, τζιαμέ ίσχιε γίνει πισίνα. Επλέαν ένα ζίλικούρτι σκουπίθκια, μαχτοναλτ τζαι μαλακίες. Οι βόθροι αντί να καταπίνουν, εφτύναν. Επίαμε καμία-θκιο ζιβανίες τζαι εκάτσαμε τζαι εχαρήκαμε τα νερά. Εδώκαμε τζαι τους γυρούς μας, εγίναμε σούππα λούμα αλλά εχαρήκαμε το. Η νύχτα έππεσε, να νερά εποκάτσαν, οι σχάρες πας τα τσιμέντα ίπιαν τα . Η κκελέ μου επίεννε τζαι έρκετουν. Ήβραμε στέγαστρο κάτω που την εκκλησχία τζαι κάτι παιθκία εφέραν ναρκιλέ. Αντακώσαμε κουβέντα που τες θρησκέιες επίαμε στον μηδενισμό. Άρεσε μου, καλά παιθκία, ο νούς τους εφακκόυσε στροφές συνέχεια.

Έρεξε ο παπάς, είδε μας τέλλια αξινόστραφα τζαι ύστερα που λίο ήρταν μπάτσοι. Βασικά ήρταν να μας αεισιχτιρίσουν. Ο ένας έπαιζε το καλός μπάτσος τζαι ο άλλος καλός μπάτσος. Ευτυχώς που έν ισχει αλλό ‘να να μας φωνάζει «αγάπη μου». Για λόγους ηθικής, επείδή είπαν μας ότι έννε σωστό τζαι ότι έν πρέπει να καταναλώνουμε ποτό ή να πίνουμε ναρκιλέ (η θεία κοινωνία εν χυμό μήλο που έσχει μέσα?), έπρεπε να φίουμε. Επερπάτησα λία μέτρα τζαι είπα του να μεν διανοηθεί να έρτει δαμέ. Λαλέι μου, έν θα μου πείς ήντα μπου να κάμω. Απαντώ του ότι τζίνος είπε μου ήντα μπου να κάμω τζαι απαίτησα τζαι γώ να μεν με ενοχλεί άλλο..

Μετά που τζαιρό, επία στην πλατειούα. Ήταν ολόφωτη. Παραβάν, τσιατίρκα τζαι τέντες εγεμώναν τον περίβολο της εκκλησχίας. Μέσα ήταν γεμάτα ρούχα. Ή πλατεία είσχιε μεταλλαχτεί σε κάτι άλλο. Ενα ολόκληρο σκηνικό έισχιε στηθεί. Ένα τοπίο που μόνο σχέση με την κύπρο τζαι την περιοχή τζιαμέ έν είσχιε. Τραπεζούθκια, σοπούες, λαμπούθκια να κρέμουνται που τα δεντρά, πάνω που τες κκελλάες μας,γλαστρόυες, ώς τζαι τα φκίορα ήταν κυριλλέ.

Έκατσα εμάννεψα λίο τζαι έφια άρων άρων. Που εξαναπία, είσχιε σεκιουριτάες, μπάτσους, (που εμείς πιερώνουμε) να προσέχουν, τζαι μία φάση εκατάφτασε η πυροσβεστική. (που επίσης πιερώνουμε) τζαι άρκεψε να πιτά νερά καπάλι, ποτζί τζαι ποδά.

Τελικά, τούτα ούλλα έγιναν για διαφημιστικούς σκοπούς, για να προωθήσουν μία τράπεζα. Το χριστουγεννίατικο τοπίο άρμοζε άψογα. Είχαν κοντέψει χριστούγεννα, άλλο μία γιορτή του καπιταλισμού για άλλη μια φορά, όπως κάθε χρόνο. Η εκκλησία έπαιξε καλά τον ρόλο της, παραχωρώντας άδεια για τις ανάγκες της τράπεζας. Συνεργασία εταίριών. Η άλλη πτυχή της ηθικής της, εν το θεωρεί ανάρμοστο να προωθεί τα συμφέροντα για να κερδοφορήσουν οι τράπεζες, αφού η γιορτη εν τζαι δική της. Τζίνη συνεχίζει να αναπαράγει το παραμυθάκι που επλάσαν για τον χριστούλι, που φέτος απόκτησε πλαστική μορφή (ήντα συμβολική ειρωνία).
Τα χριστούγεννα εν η επέτειος της πλαστικούρας τζαι των υλικών αγαθών. Τζαι για τεκμηρίωση, ότι η εκκλησχία έν μια εγγεγραμμένη καπιταλιστική εταιρία, το σύμβολο που βρίσκεται πάς το δολλάριο, η πυραμίδα με το μάτι πας την μούττη, μπόρει να βρεθεί τζαι πας την νότια μερκά της εκκλησχίας, χαραγμένο.

Μίας τζαι εμίλησα για ειρωνία, ταυτόχρονα με την διαφημιστική επιχείρηση ελάμβανε μέρος μία προβολή που εκανονίσαν κάποια άτομα. Το όνομα ήταν «το χρήμα ώς χρέος» τζαι επεξηγούσε πώς οι τράπεζες κλέφκουν τζαι γαμούν το κόσμο. Πώς παράγουνται τα ριάλλια τζαι πώς δουλέυκει το τραπεζικό σύστημα. Μετά ακολούθησε πάρτυ με μουσική, κουτούτζιη χιπ χοπ τζαι μικρόφωνο για όποιον ήθελε να σχιπεθκίασει καμία ρήμα. Έισχε τζαι κάτι τύπους που τα εράφκαν στα γαλλικά, καλή φάση, μόνο που έν εκαταλάβαινα τίποτε. Εβαόσαν τα η ώρα μία, επερνούσαμε καλά τζαι ετραβήσαμε το νάκκο παραπάνω. Εσυνάξαμε τα ποσκούπια τζαι οι παραπάνω εφίαμε μαζικά.

Την επομένη, έμαθα ότι μια στράτα που είχα λέιψει που τζιαμέ για λίη ώρα (ούτε που θυμούμαι ήντα μπου έκαμνα) έισχιε πεταχτεί ‘ενας τυπάς με κάμερα, τζαι επίεννε φουρκατός πάς τον ντι τζει. Έφκαλε πλάνα τζαι κάποιοι επαρακαλέσαν τον να μεν μάσχιεται τζαι ότι έν γουστάρουμε να μας φκάλουν πλάνα τζαι να ξαναστραφεί χωρίς κάμερα αν θέλει να εν στην παρέα μας. Απλά επουτσόγραψε τους τζαι εκωλόσχιεσε τους τζαι εσυνέχισε να τραβά. Μετά που του εμπήξαν τες παουρκές έφιε τζαι την επομένη, ένας σταθμός στην τηλεόραση, έκαμε ένα ρεπορτάζ για την περιοχή. Εμπήκαν πλάνα που τες σκηνές που ετράβησε ο κάμεραμαν τους, καθώς τζαι πλάνα που ένα αυτοκίνητο που έν σπασμένο το τζίαμι του έσχει ένα μήνα, πλάνα που ένα σιερένο ρολό που εφαίνετουν ξεκάθαρο ότι έισχιε τουμπάρει πάνω αυτοκίνητο, πλάνα που ένα πουκουππισμένο κάλαθο τζαι σκουπίθκια, που εμπορούσε να πουκουππίσει ο καθένας που έρεξε που τζιαμέ (ακόμα τζαι ο κάμεραν) Επίσης πλάνα που το αρχείο που είχαν γίνει φασαρίες στην περιοχή πριν εφτομάες τζαι είχαν ξεμέινει σκουπίθκια που την προηγούμενη, μπίωντας τα ούλλα σε ένα δείχνοντας παντες τζαι τα επεισόδεια έιχαν επαναληθτεί. Ιδού ο ρόλος των ΜΜΕ. Να αναπαράγει σκατίλα για οτιδήποτε που λειτουργεί έξω που κάποια πλάισια που θέτει ο μηχανισμός εξουσίας τζαι να αλλοιώνει οτιδήποτε αναγίωνει μορφές κοινωνικής οργάνωσης τζαι αυτονομίας του ατόμου. Επειδή οι εκδηλώσεις έν τίθονται κάτω που ιεραρχία., τζαι κάτι τέθκιοι πρέπει να δαμαστεί, να αφομοιωθεί ή να εξολοθρεφτεί. Επειδή τούτος εν ο δρόμος που ορίσαν σαν κακό τζαι αμάρτημα που διάφορες όψεις. Επιδή ο δρόμος τούτος βασίζεται πάς την επικοινωνία των ανθρώπων. Επειδή τωρά φκάινουν τα βλαστάρκα προηγούμενων βροχές που κοινωνικά κέντρα, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, πορείες τζαι επιρροές που ενα διαφορετικό τρόπο ζωής.
Κάποιοι απλά θωρούν μόνο μια πτυχή της εναντίωσης τζαι επιλογής τζίντου διαφορετικού τρόπου σκέψης τζαι ζωής. Η πτυχή για ένα εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης, ή μένουν απαθείς σε διάφορα γεγονότα καθώς η περιοχή τζιαμέ ώς σημείο αναφοράς, έσχει τα στριτ παρτυ ως πυρήνα. Η συμμετοχή στην πορεία του σαββάτου, που αρκετούς θαμώνες, απόδειξε ότι έχω λάθος, τζαι ότι νέες πτυχές αρκέφκουν να ανοίνουν στην αντίληψη κάποιων ατόμων.

Στην ελλάδα κρούζουν τα ούλλα πάλε. Με το δίκιο τους. Επέρασε ένας χρόνος. Είχαν κατεβέι απ ότι έμαθα πας τες 12.000 σχιλίαες μπάτσοι, τζαι εμπουκαρίσκαν μες σε στέκια τζαι χώρους «προληπτικά» συλλαμβάνοντας κόσμο.
Εγίναν πας τες σχίλιες προσαγωγές τζαι εκατό συλλήψεις σε ούλλη την ελλάδα.
Δακάτω η πορεία έν είσχε χαρακτήρα επιθετικό αλλά τζαι οι μπάτσοι πρέπει να ετζιμούνταν πριν τους πιαν να τους πουν να πέψουν ενισχύσεις. Κόσμος που το δρόμο έμπαινε τζαι εσυμμέτείχε στην πορέια.

(Κάποιοι καρτερούν δικαστήρια που τα πέρσι, την επόμενη της δολοφονίας του αλέξη)

Επίσης, σκατά στον ζητά που εβούρησε το κοπελλούι που πίσω με την μοτόρα τζαι έκαμε τον να μπηχτεί. Η δολοφονία εν δολοφονία, ήτε με πιστόλι, ήτε έτσι. Το κράτος δολοφονεί τζαι πάρτε το χαπάρι.

Το στένσιλ εν του νόα, limited edition.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Αντίδραση?

Αντίδραση ένι να παραπονιούμαστε τζαι να ξιτιμάζουμε για τες υπηρεσίες του κράτους που έν δουλευκουν, ή ξεσχειλίζουν που διαφρορά, ή που εν ανύπαρκτες?
Αντίδραση ένι να καταργάς ορισμένα κοινωνικά πρότυπα?
Αντίδραση ένι να μεν υποτάσσεσαι σε κώδικες ηθικές ή τους νόμους του κράτους?
Αντίδραση ένι να φκάλεις τα νέυρα σου πάς σε άλλους, συγγενείς ή γνωστούς, φίλους ή εχθρούς?
Τζαι ποιοί εν οι εχθροι? Ο μετανάστης? Ο κουμμουνιστής? Ο αποελίστας? Ο τουρκος? Μία άλλη πλαστή ταυτότητα?
Αντίδραση ένι να καταργάς τζαι να εναντιώνεσαι σε ρόλους?
Σε τί ρόλους? Που επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα εσένα ή / τζαι τους άλλους?
Τζίνοι οι λόγοι χώνουν συμφέροντα? Αν όι που το ξέρουμε?

Για κάθε δράση έσχει τζαι αντίδραση. Είπε μου ένας φίλος που αγγλίες. Εβυθίστηκα μέσα.
Η ενέργεια ποτέ εν ψοφά. Απλά μετάβαλλεται.
Η δράση / η πράξη εν ενέργεια.
Η αντίδραση εν αναπόφεκτή. Ακόμα τζαι άν μιλούμε για την κοινωνία, την οποία εν ανθρώποι που την σχηματίζουν.

Ο κάθε άνθρωπος γεννίεται χωρίς αλυσίδες.. Ελευθερός. Τζαι που την στιγμή που σκλαβώθηκε, πάντα αντιδρούσε.
Τα μωρά κλαίσιν άμα τα βουττούν μες την χρυσή σίκλα οι παπάες για να τα βαφτήσουν.
Οι κοπελλούες φακκούν πάνω τους ούλλη μέρα που τα πέμπουν ούλλη μέρα σκολέιο τζαι φροντιστήρια.
Οι στρατιώτες αυθαδιάζουν, σικκιρτούν, σπάζουν πράματα, φέφκουν με πελλόχαρτα ή αυτοκτονούν.
Άλλοι φκάλουν το άχτι τους με ποτό τζαι ναρκωτικά.
Κάτι άλλοι φασίστες δέρνουν τζαι φακκούν μετανάστες, άλλοι σκοτώνουνται μόνοι τους μές τα γήπεδα, οπαδοί να παίρνουν τα σημαιούθκια τους τα ενωτικά που πίκκα στην ουέφα τζαι πρίουνται ότι εν έλληνες. Αντίδραση έρκετε ούλλους κάποια στιγμή τζαι πάει προς ούλλες τες κατευθύνσεις. Οι παρενέργειες τούθκιου είδους "αντίδρασης" έν έσχει στόχο να βοηθήσει να λυθεί το πρόβλημα που φέρνει τους ανθρώπους σε τούντη κατάσταση που άλλοι εννα εθεωρούσαν πελλάρα.
Δαμε μόνο οι δούλοι τζαι οι μάστροι έν άντιδρουν. Τζαι είμαστε ούλλοι δούλοι τζαι αφέντες.
Αντίδραση- αντίσταση σε κάθε κωλο-ιδεολογία που μας αναθέτει τί είμαστε τζαι ποίος/α είμαστε. Να καταργήσουμετην σημασιολογία των ψευτικών ταυτότητων που άλλοι, ή οι ίδιοι εμείς αναθέτουμε σε κάθε άτομο που το εντάσσουμε σε μία ιδιότητα.

Το μίσος, ο φανατισμός, ο ρατσισμός που προωθούν τα θρησκευτικά/ εθνικά/ πατριωτικά ιδανικά τζαι αξίες εν πληγή για τους ανθρώπους. Η εξουσία τρέφεται με αίμα τζαι σάρκα όμως. Η κοινωνία εκατάντησε πετσοκομμένη, η εξουσία καλοαναθρεμένη σύρνει μας πίσω τα απομεινάρκα, τα ίδια μας πτώματα. Αλλά στολίζει τα πρώτα.
Τζαι ξαναπλασάρει μας τα με την συσκευασία των συμφερόντων τους...

Η ελευθερία εν θεραπευτική.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

στρατός

Κάτι πιό ανησυχητικό που την θέση που φέρνει η στρατιωτική θητεία, να εξουσιάζεσαι τζαι να εξουσιάζεις, έν το πόσο έυκολα προσαρμόζουνται οι ανθρώποι, στρατιώτες τζαι μόνιμοι, σε τζίντη θέση.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

θκιάολε

Οι παπάες μιλούν για ηθική. Για σωστό τζαι λάθος.
Τί ξεφτίλα..

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

στριτ παρτυ

Σχαίρουμαι που τα street party έχουν όντως αρκέψει να θεσμοποιούνται.
Η αρκή της άρνησης κάποιων προτύπων, έν πρέπει να σταματήσει στον τρόπο διασκέδασης, αλλά να επεκταθέι τζαι σε άλλους τομείς της καθημερινότητας.
Η διέυρυνση του πνεύματος τζαι της συνείδησης, αυτούσιο που τον όχλο, έν ζωτικής σημασίας ώς προς την επίτευξη μίας θεώρησης. Οι δομές της, πρέπει να τεθούν που τα ίδια τα άτομα αυτόνομα.
Σκοπός τούντου κειμένου, έννε να κατευθύνω, ούτε να παρακινήσω άτομα στο να υιοθετήσουν τον δικό μου τρόπο σκέψης, αλλά στο να έρτουν σε θέση να σκεφτούν για τους εαυτούς τους, μακρυά που προκαθορισμένες ιδεολογίες, που μόνο στόχο έχουν να στερήσουν που το άτομο την δική του προσωπική κρίση τζαι θεώρηση.
Έν θεωρώ, ότι έιμαι σε θέση να αντιπροσωπέυσω κάποια άτομα ή σύνολο, ούτε θέλω να αναλάβω ένα τέθκοιο ρόλο.
Τούτα που ειπώνουνται, αντιπροσωπευκουν με προσωπικά σάν άτομο, ενώ η συμβολή που έσχει η συμμετοχή μου στα street party έσχει χαρακτήρα στήριξης, τζαι όι παρακίνησης, ούτε διοργάνωσης. Για να μπορέσω να έρτω σε σημείο να θέσω σε εφαρμογή μια κριτική, πρέπει πρώτα να ξεκινήσω που το άτομο μου.
Η αυταπάτη που τίθεται, ότι η διεκδίκηση κάποιου χώρου, απλά ώς ένα εναλλακτικό μέσο διασκέδασης τζαι αξιοποίησης του νεκρού χρόνου εν τη θεωρώ τάση επαναστατική.
Μπόρει να εξελιχτεί σε μία τεθκοια, μέσω της συσπείρωσης των ατόμων σε μία ομάδα με πολιτικό λόγο τζαι γνώμονα της πεποιθήσεις που θέτουν οι ίδιοι.
Μέχρι τότε, εννα παρατηρούμε ότι τα λεγόμενα "αντιεπορικά" πάρτυ, υστερει στο σημείο του καταναλωτισμού, καθώς η άρνηση σε ένα σύνολο που ακολουθά κάποια κοινωνικά πρότυπα, αντικαθιστάται με μία διαφορετική δόση καταναλωτισμού. (ίσως σε μικρότερο βαθμό)
Πρόθεση μου, έννε να ισοπεδώσω, ούτε να εκμηδενίσω την ανάγκη μίας μερίδας της κοινωνίας να κοινωνικοποιείται, να συναναστρέφεται ή να δρά με βάση τες δικές του επιλογές.
Κάθε άλλο, επειδή έχω πίστη σε τούντα άτομα, (ήτε μέρος της νεολαίας ήτε όι), θεωρώ ότι το κάθε άτομο εννα ήταν καλά να κατανοήσει τον ρόλο του σε ένα τεθκοιο σύνολο θέτωντας κάποιες δικές του εισηγήσεις, με κοινό παρονομαστή την ανάγκη να λαμβάνει αποφάσεις γενικά στον τρόπο ζωής του τζαι να μέν περιορίζεται σε συγκεκριμένους τομείς.
Δική μου εισήγηση, ένι να δούμε τα περιθώρια διεκδίκησης κάποιου χώρου, έτσι ώστε να μπόρει να μας καλύψει (εκτός που τα καιρικά φαινόμενα-σχειμωνίαζει όπου να 'σαι) που τυχόν επιθέσεις που φασιστικές ομάδες τζαι που την αστυνομική καταστολή, που νομίζω ότι εννα εντατικοποιειθεί. (άσχετα άν κάποια άρθρα που μέσω στρατηγικής επροσπάθησαν να δείξουν ένα χαρακτήρα πίο προσιτό, για τη περιοχή που διεκδικούμε, ώς προς άλλα πλειοψηφικά κοινωνικά στρώματα*)
Η οργάνωση, έν πρέπει να θεωρηθεί κοινωνικό χρέος ή υποχρέωση αλλά μια ανάγκη. Μια ανάγκη να εφαρμοστεί η προσωπική θεώρηση του κάθε ατόμου σε πράξη για επιτύχουμε κάποιες επιθυμίες μας.
Ζούμε σε ένα σύστημα που μοναδικός σκοπός του έιναι να μας υποτάσσει, να ορίζει τα πρέπει τζαι τα έν πρεπει που πρέπει να ακολουθούμε ως "μέρος" του. Οτιδήποτε έν ταυτίζεται μαζί με την ιδεολογία του, ήτε καταστρέφεται μέσω μίας καταστολής που το αστυνομικό σώμα, ή αφομοιώνεται ώς μέρος του, σκοτώνοντας τον χαρακτήρα αντίδρασης ώς προς τζίνο.

[*Στην περιοχή του μανώλη επικρατεί ένα κλιμα εχθρικό από τους τριγύρω, βασίζοντας τζίντη έχθρα πάνω σε θέματα κυρίως που αφορούν την ηθική.]

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Μπάτσοι εναντίων όλων.




[Το κείμενο επροστέθηκε μετά]
Θκιό μορφές εξουσίας, μέρος τζαι οι θκίο του ίδιου συστήματος, συγκρούονται.
Οι καθολικοί τζαι οι ορθόδοζοι θέλουν να μιλησουν μπιζνες (κέρδος, ριάλλια, συμφέροντα)
Οι παπάες έδειξαν πιστοί και υπάκουοι στο σκέυος τους.
Εσταθήκαν εμπόδιο ανάμεσα στα συμφέροντα. Ηρταν τζαι οι μπάτσοι,
που αντιπροσωπευκουν τον νόμο τζαι την προστασία των συμφερόντων.

"Αποκάλυψαν την µυθοποίηση του θρησκευτικού κόσµου και την αντικατέστησαν µε την µυθοποίηση του τεχνολογικού και εµπορευµατικού καπιταλισµού"

Το κέρδος εν ο νέος θεός, ο καπιταλισμός ο νέος φασισμός.
Μόνο που οι οπαδόι του, έννε ρατσιστές, δέρνουν μας ούλλους που γυρώ

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Είμαστε όλοι μετανάστες.


"Στις 25/9/09 ολόκληρο το ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας αστυνομοκρατείτο από πέραν των 250 μελών της δύναμης με σκοπό τις συλλήψεις «παράνομων» μεταναστών.

Επιχειρήσεις «σκούπα», έλεγχοι, ξύλο και τρομοκρατία από μπάτσους, αστυνομική βαρβαρότητα, σπάσιμο εισόδων, βιασμοί από εργοδότες και όχι μόνο, καθημερινός εξευτελισμός στο χώρο εργασίας, καθημερινός εξευτελισμός και ξυλοδαρμοί από ξενοφοβικούς, ρατσιστές και φασίστες, καθημερινός εξευτελισμός από αρχές και ιδιώτες. Αυτά περιλαμβάνει η ρουτίνα χιλιάδων μεταναστών/τριών που έρχονται στην Κύπρο αλλά και σε όλη την Ευρώπη με στόχο μία καλύτερη ζωή για τους ίδιους/ες και τις οικογένειές τους.

Τα τελευταία γεγονότα απέδειξαν περίτρανα πόσο αρμονικά λειτουργούν μεταξύ τους οι εξουσιαστικοί θεσμοί. Για μήνες τώρα, αλλά κυρίως την εβδομάδα πριν από την επιχείρηση «σκούπα», τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης πρόβαλλαν συνεχώς πως «έχει καταντήσει γκέτο η Παλιά Λευκωσία» και πως «οι κάτοικοι απαιτούν περισσότερη αστυνόμευση». Καθημερινά παρέλαυναν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες κάθε λογής «υπεύθυνοι» και «αρμόδιοι» να μας διαβεβαιώσουν πως θα ληφθούν μέτρα. Η δήμαρχος της Λευκωσίας, Ελένη Μαύρου, με δηλώσεις της και εμφανίσεις της στα ΜΜΕ ζητούσε περισσότερη αστυνόμευση της εντός των τειχών πόλης και δικαιολογούσε τα αισθήματα ρατσισμού και ξενοφοβίας των Κυπρίων ως «αποτέλεσμα της όλης συμπεριφοράς των μεταναστών», οι οποίοι «δείχνουν να μην σέβονται τη χώρα που τους φιλοξενεί». Η κα Μαύρου δεν βλέπει τα χάλια του δήμου της, εξαιτίας του οποίου οι κάτοικοι της εντός των τειχών πόλης ζουν μες στη βρωμιά και τη δυσωδία από τα σκουπίδια, αλλά έφταιξαν οι μετανάστες για το ότι η παλιά πόλη έχει εγκαταλειφθεί παντελώς. Κανείς από αυτούς τους κυρίους/κυρίες δεν έχει προφανώς περπατήσει κάποια νύκτα στην Παλιά Λευκωσία για να διαπιστώσει πως τα λόγια περί «γκέτο» είναι όλα ψέματα. Κανείς δεν έχει αντιληφθεί ότι την εικόνα της παραδοσιακής Λευκωσίας είναι τα πολύβουα και φωταγωγημένα κλαμπ που την καταστρέφουν και όχι οι μετανάστες που έχουν δώσει κυριολεκτικά ζωή στην παλιά πόλη, η οποία έχει εγκαταλειφθεί και περιφρονηθεί από όλους τους «αρμοδίους».

Εκεί ακριβώς εμφανίζεται και η αστυνομία, ως «απομηχανής θεός», που θα «σώσει» τους κατοίκους από το «μένος» των λαθρομεταναστών. Με αυτό τον τρόπο η αστυνομία «δικαιολογεί» τον εξουσιαστικό και καταπιεστικό της ρόλο μέσα στην κοινωνία και παράλληλα το κράτος παρουσιάζεται ως «λυτρωτής» των κατοίκων.

Παράλληλα, μέσα σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου, γινόμαστε μάρτυρες μιας περαιτέρω ενοχοποίησης των μεταναστών χωρίς χαρτιά και των προσφύγων, οι οποίοι αποκαλούνται ως «λαθρομετανάστες» . Τα ΜΜΕ δείχνουν να είναι πιο «ανεκτικά» με τους νόμιμους μετανάστες κι επιλέγουν να μην αναγνωρίζουν ότι όταν ένας άνθρωπος προσφυγοποιείται και εκτοπίζεται από τον τόπο του επειδή διώκεται πολιτικά ή λόγω ενός πολέμου ή λόγω της φτώχιας είναι πιθανόν να μην έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει νόμιμες διαδικασίες για να μεταβεί σε μία άλλη χώρα. Είναι μήπως εγκληματίας αυτός ο άνθρωπος, που, παρεμπιπτόντως, θα δώσει ότι έχει και δεν έχει στους μαφιόζους του trafficking για να φτάσει στην Ευρώπη; Επίσης, κανείς δεν αναγνωρίζει ότι στην Κύπρο η παραμονή των περισσότερων μεταναστών χωρίς χαρτιά οφείλεται στο ίδιο το κράτος και τις πολιτικές του, που μεταχειρίζονται τους μετανάστες ως σκλάβους με «ημερομηνία λήξης» και όχι ως ανθρώπους με δικαιώματα και ευκαιρίες. Δυστυχώς, ως εγκληματίες παρουσιάζονται αυτοί οι άνθρωποι τόσο από τα ΜΜΕ όσο και από τους εκπροσώπους του κράτους (βλ. δηλώσεις Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, Λουκά Λουκά, για την πρόσφατη επιχείρηση «σκούπα», η οποία, σύμφωνα με τον κ. Λουκά, σκοπό είχε «την πάταξη της εγκληματικότητας»).

Έτσι, τα συνήθη θύματα αυτής της κοινωνίας, βρέθηκαν πρόσφατα «ένοχα» για ένα ακόμα «έγκλημα»: στην έλλειψη στεγαστικής πολιτικής, είναι αναγκασμένοι να διαμένουν και οι ίδιοι/ες και οι οικογένειές τους στις τρώγλες που οι Κύπριοι ιδιοκτήτες τους νοικιάζουν έναντι αδρής αμοιβής. Και για αυτό τους το «έγκλημα» η ετυμηγορία του κράτους είναι να παραμείνουν χωρίς καθόλου στέγη πάνω από τα κεφάλια τους. Όσο απάνθρωπες είναι οι επιχειρήσεις «σκούπα», άλλο τόσο απάνθρωπη είναι και η εισήγηση που συζητείται στη βουλή και που διαφημίζεται από τον κ. Λουκά για να θεσπιστεί νόμος που να μην επιτρέπει σε ιδιοκτήτες να ενοικιάζουν υποστατικά σε μετανάστες χωρίς χαρτιά. Δηλαδή όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θα μείνουν; Στο δρόμο; Αυτή η εισήγηση μάλιστα παρουσιάζεται ως «δίκαιη», επειδή φαίνεται να επιρρίπτει ευθύνες και στους ιδιοκτήτες. Σε τελική όμως ανάλυση πάλι τους μετανάστες και τους πρόσφυγες πλήττει.

Από τη στιγμή που σιωπούμε μπροστά στο σύστημα της παγκόσμιας εξαθλίωσης, πρέπει να δεχτούμε και τις συνέπειές του που δεν είναι άλλες από την προσφυγιά και την μετανάστευση από τον λεγόμενο «τρίτο κόσμο» στον «πρώτο» κόσμο. Σ’ αυτόν τον κόσμο της εξαθλίωσης, της φτώχιας και της πείνας, της καταπίεσης, των επιχειρήσεων «σκούπα», της ανισότητας και της ανελευθερίας, εμείς δεν μπορούμε παρά να στεκόμαστε απέναντί του. Δεν μπορούμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυοι σε όσους δέχονται την στυγνή σωματική και κάθε είδους βία από τους εξουσιαστές και τα αφεντικά. Δεν μπορούμε παρά να καταργήσουμε τις όποιες προκαταλήψεις έχουμε και να πολεμήσουμε για το δίκαιο των καταπιεζομένων.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Αυτόνομη Δράση Αντιεξουσιαστών "


Πορεία αλληλεγγύης κυριακή 3 οκτόβρη στην πλατεία ελευθερίας.


Ούλλα για τα συμφέροντα, ούλλα για το κέρδος, για το στολίδι της "μαύρου", που θέλει την λευκωσία να μετατραπεί σε άλλη μια προβλεπόμενη καπιταλιστική πρωτέυουσα της ευρώπης.

Αν το δούμε πιό ευρεία, η ανάπλαση της πλατείας ελευθερίας έν μινίσκει τζιαμέ.

Ούλλοι ξέρουμε που εν το παλιό δημαρχείο, η δημοτική αγορά. Ούλλοι επροσέξαμε την "στοά" που ήρτε να κάμει παρέα στα άλλο φλωροκλάμπ. Νομίζετε εννα σταματήσει τζιαμε?

Το σχέδιο περιλαμβάνει να διοχετευκεται η σκατίλα της μακαρίου μέσω πλατείας, μετά να κατεβαίνει μάρκου δράκου τζιε να εξαπλώνεται εντός των τειχών.

Η δίωξη των κατοίκων εννα συνεχιστεί, τούτη εν η δουλεία της αστυνομίας όπως ανάφερε τζιε ο εκρόσωπος τύπου των μπάτσων. Να εξυπηρετούν δηλαδή τα συμφέροντα του κράτους.

Που εμίνισκα στο φανάρι του διογένη οι γειτόνισσες μας είχαν λάβει χαρτί που τους έθκιοχνε ο δήμος, το ίδιο τζιε ο παπουτσής καρτζί μας. Οι ανθρώποι τουτοι, έννε "παράνομοι", ούτε καν μετανάστες, αλλά πάλε καποιος του θέλει εκτός τζιντου σημείου που εννα αναπλαστεί(!)

Τούτα ούλλα εν μέρος ενός καλοστημένου σχεδίου.

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Ψυχική Υγεία.


Ο άνθρωπος: Το μόνο ζώο που ταξινομεί ίσχιε αναφέρει ο Τόμας Σάζ.
(βλ. δύο δοκίμια για την ψυχιατρική καταπίεση)
Σάν άνθρωποι, αρεσκόμαστε να χωρίζουμε τζιε να ταξινομούμε σε κατηγορίες τα πάντα. Τα δέντρα σαν δέντρα, τις πέτρες σαν πέτρες. Τα παραδείγματα γινίσκουνται συγκεκριμένα άμα ταξινομούμαι τις πέτρες ανάλογα με τα κριτήρια που τους βάλουμε εμείς. Πλακουθκιανές, στροτζιλες, λίες.. Βασικά βρίσκει ένα κοινό παρονομαστή σε κάποια αντικείμενα τζιε ανάλογα κατηγοριαποιά τα λεκτικά ώς σύνολο.

Ήντα μπου γίνεται όμως άμα τζίνες οι ταπέλλες αρκέφκουν να μπαίνουν σε άνθρώπινα όντα?
Κάθε άτομο εν αναγκασμένο να αναλάβει ένα ρόλο, άμεσα ή έμμεσα. Εν αναγκασμένο να ανοίκει σε μία ομάδα με άνθρώπους, με όμοια χαρακτηριστικα. Οι ρόλοι που αναλαμβάνει τες παραπάνω φορές, εν παραπάνω που ένας. Ήτε γιατρός εν κάποιος, ήτε δικηγόρος, ήτε νοικοκυρά, ήτε κομμουνιστής, ήτε εθνικιστής, καλός, κακός ήτε άστεγος, άνεργος, χριστιανός, μουσουλμάνος, κυπραίος, ισπανός, μπάτσος, μόνιμος, αναρχικός, κκιλιντζιρος, σχιεσολίρις, υγιής ή άρρωστος κ.οκ...
Για κάθε τι ιδιότητα, θρήσκευμα και οτιδήποτε κάθε άλλο, οι ανθρωποι καταχωρούν και καταχωρούνται σε κατηγορίες αναθέτοντας και το επικαλούμενο ρόλο και στερεότυπα που πρέπει να κουβαλούν οι άλλοι και οι ίδιοι.

Η εισαγωγή τούτη ένι για να δειξω που βασίζεται η λογική της ψυχιατρικής. Έν θεωρώ την ψυχιατρική ώς ιατρική.

Μία αρρώστεια, μπόρει να διαγνωστεί που τα συμπτώματα που πάσχει ένας ασθενής, χωρίς ο γιατρός να ενδιαφερτεί για το κοινωνικό τζιε πολιτικό φόντο του ασθενή, κρίνοντας που βλάβη στα όργανα.

Η νευρολογία π.χ αφορά τις δυσλειτουργίες στο νευρικό σύστημα.

Στην ψυχιατρική, ίσχιε γίνει το αντίθετο. Ούλλες οι διαγνώσεις εν βασισμένες πάς τα λεγόμενα του ασθενή, τζιε τα κριτήρια για ένα σύμπτωμα βασίζουνται πάς τες ηθικές αντιλήψεις της εποχής τζιε τα μοντέλλα συμπεριφοράς μια κοινωνίας. Άν το άτομο έννε σε θέση να τα ακολουθά, κατατάσσεται κάτω που το όνομα της ψυχικής ασθένειας.

Ένα στενό πρόσωπο, ο κοινωνικός λειτουργός, ή ακόμη και ο κοινωνικός περίγυρος κάποιου, μπόρουν να έχουν τις υποψίες, ή τις τεκμηριώσεις ότι ένα άτομο "πάσχει" που τούτη την ασθένεια, κοινώς, την τρέλλα, την πελλάρα. Το άτομο στέλνεται για εξέταση για να εξεταστεί και συνήθως να επιβεβαιωθει ότι το άτομο χρειάζεται "βοήθεια" μέ ή χωρίς την έγκριση του.

1264: Ιερά εξέταση - Λαικά Δικαστήρια.
Τα ίδια άτομα τότε που έν εντάσσουνταν με την υπόλοιπη κοινωνία, εθεωρούντουσαν τζιε εκαταδικάζονταν για χρήση μάυρης μαγείας, ερίφκαν τους στες φωθκίες για να εδραιωθεί, η πίστη . Το κράτος εχρειάζετουν ένα εχθρό, είτε πραγματικό έιτε φανταστικό. Αν δέν υπήρχε εννά πρεπε να δημιουργηθεί ώς μηχανισμός ελέγχου της κοινωνίας.
Στην εποχή μας, η λογική αντικατέστησε την πίστη. Το κυνήγι μαγείας έγινε κυνήγι πέλλαρας τζιε το κάψιμο εμετατράπηκε στην φυλάκιση τζιε αποξένωση του ψυχικά "άρρωστου".

Μέρος ΙΙ
Αρχικά στάδια ψυχιατρικής:
1800 - Σάμιουελ Κάρτραιτ
Ανακάλυψη (Δημιουργεία) 2 νέων ψυχικών ασθενείων.

Δραπετομάνια
Η ασθένεια που προσλαμβάνει μόνο έγχρωμους σκλάβους και τους ωθούσε να δραπετεύσουν απο τα αφεντικά τους.

Αιθιοπική δυσαισθησία
Η αιτία που οι μάυροι σκλάβοι εβαρκούνταν να δουλέψουν.

Ευτυχώς σαν ψυχίατρος, ήβρε την θεραπεία. Πλυνίσκεις τους με βραστό νερο τζιε σαπούνι, αλόιφκεις τους με λάδι τζιε διάς τους μουστουνίες με δερμάτινη ζώνη (!) Μετά ξαπολάς τους μες τα χωράφκια να δουλέψουν.
Κάπου δαμέ η ψυχιατρική άρκεψε να αναπτύσσεται με τούντο πρότυπο.

Τον τζιερό του Τόμας Σάζ ίσχιε πάς τες 7-8 ασθένεις. Σήμερα το DSM IV (diagnostic and statistical manual of mental disorders) έσχι καμία τριακοσχία(385 βασικά) ψυχικές ασθένειες.
Ήντα μπου ωθά τα πλάσματα να πέλλανισκουν. Υπάρχει όντως ο όρος ψυχικά ασθενής, ή
πελλός, σχιζοφρενής κ.τ.λ? Πάντα υπήρχαν τούτες οι ψυχικές ασθένειες? Τωρά ανακαλύπτουνται? Ή τωρά δημιουργούνται?

Σίουρα αλλαγές μπόρουν να ειδωθούν πας την συμπεριφρορά κάποιου "πελλού" μεταβατικά, ή εμφανίστηκαν που πίο πρίν. Όι σε σημέιο που να προερχεται που την στιγμή της γέννας, το ζήτημα έννε γεννετικό.

-Το απόλυτο αδιέξοδο που μπόρει να νίωσει.
-Να διαισθάνεται ένα υπαρξιακό κενό.
-Μια έλλειψη στα συνεισθήματα του.
-Άμα καταπιεστεί σεξουαλικά
-Η έλλειψη νοήματος στην ζωή του.
-Μια πλήρης ανασφάλεια που μπορεί να διακατέχει το άτομο.
-Γενικά μία εξουσιαστική σχέση που μπορεί να βρίσκεται.
-Η μοναξία της ανθρώπινης φύσης.
-Η έλλειψη αλληλεγγύης που άλλα άτομα.
-Ο οικονομικός τζιε ο επαγγελματικός ανταγωνισμός.

Τούτα μπορεί να εν τζιε προιόντα που παράγει το σύστημα..
Η κατανόηση του κόσμου που τρίτο μάτι, οι ένεργειες, οι στόχοι που μπορεί να ίσχιε ένα άτομο προηγουμένως τωρά μπορεί να του φαίνουνται ανούσιες, ήτε τους έφτασε ητε οι
(όπως τζιε νά 'σχι, πάντα στην κορυφή ενός βουνού ή καρίερας, εν εσιη τίποτε, εν η διαδρομή που μετρα. Ήντα μπου γίνεται άμα το πλάσμα αρκίσει να το κατανοήσει? Ή αλήθκειες κάποιες φορές εν τρομαχικές)

Ή προιόντα του θεσμού της οικογένειας
Οι απαγορέυσεις, τα όρια τζιε οι περιορισμοί αλλά τζιε οι αντιφάσεις σε τζίνα που τζίνους που τα θέτουν σαν πρότυπα, ο μελλοντικός "σχιζοφρενής" γίνίσκεται ένα αντικείμενο ασυμβίβαστων απαιτήσεων χωρίς να μπόρει να ξεφύγει. Συνήθως η διαταραγμένη επικοινωνία που έσχιη κάποιος, αντανακλά πίσω πας τα διαταρακτικό τρόπο επικοινωνίας της οικογένειας.

Ο Ρόλαντ Λάινγκ εξηγά.
"Όταν θεωρείται κοινωνικό γεγονός ότι ένας άνθρωπος φτάνει να θεωρείται σχιζοφρενής, κάθε εμπειρία τζιε συμπεριφορά είναι, μία ειδική στρατηγική που εφευρίσκει ένας άνθρωπος για να μπορέσει να επιβιώσει σε μία κατάσταση που δέν έιναι βιώσιμη

Η πράξη ταξινόμησης του αλλά τζιε η ίδια η συμπεριφορά που ακολουθά ένα άτομο έν μέρος κάτι πολλά πίο ευρύτερα διαταραγμένο που αναπαράγει ο κοινωνικός περίγυρος.
Ότι δηλαδή έν ταιρκάζει μές τα κοινωνικά πρότυπα συμπεριφοράς, εν κάτι το άρρωστο, το διεστραμμένο, το πελλό τζιε άρα πρέπει να αφαιρεθεί, να διωχθεί, να κομμαθκιαστεί.


Παλίες τεχνικές αφορούσαν επεμβάσεις λογοτομής, η αποκοπή δηλαδή τεμαχίου από μέρος του εγκεφάλου. Ηλεκτροπληξία. Ζουρλομανδύας. Τα περισσότερα έχουν καταργηθεί, καθώς στις μέρες μας "υπάρχουν δικαιώματα"

Οι λοβοτομές συνεχίζονται, χημικά με χρήση φαρμάκων. Ο εγκέφαλος καταστέλνεται, καθώς τζιε το ίδιο το σώμα. Για να μεν αναφερτώ στες αμέτρειτες "παρενέργειες". Οξά εννε παρανέργειες?


Γιατί τούτα ούλλα? Γιατί συνεχίζει τούτη κατάσταση. Γιατί οι "πελλοί" καθηλώνουνται ενω τίποτε εν γίνεται ώς προς την θεραπεια τους?

Συμφέροντα.
Φαρμακοβιομηχανίες του τζιερρατά.
Πολυεθνικές, σχίεζουν εκατομύρια κάθε χρόνο.





Η ελευθερία εν θεραπευτική.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Εμφάνιση.

Ποττέ μεν κρίνεις ένα βιβλίο που το εξώφυλλο του.

Ανάθεμα τα ποιος τηρά τούντο πράμα.
Μιλώ για τα στερότυπα που εντάσσουμε ο ένας τον άλλον μέσα.
Μιλώ για τον τρόπο που με αντιμετωπίσαν ανθρώποι σε διάφορες περιπτώσεις.
Τωρά εννα μου πείς, εν επιλογή σου ο τρόπος εμφάνισης σου. Το γιατί, εξηγώ άλλη φορα.

Ώτοστοπ.
Αποτυχία, όσες φορές τζιε αν το επροσπάθησα.

-Μάστρε, γεία σου, πεττάσεις με δαμέ πάρακατω?
-Μεν κουμπάς πας το αυτοκίνητο μου, φίε που δαμέ.

-Ε κυρία, μπόρεις να με πάρεις τζιε μένα, άρκησα τζιε μάχουμαι να..
κλείει παράθυρο τζιε δικλα που την άλλη.

-Συγνώμη..
-αααα..
ξερογύρισμα, χαζίρι να μπηχτεί.

-εεε, μπορείτ..
-ΟΙ!

-Γεία..
-Έν θελώ, αγόρασα στα προηγούμενα φώτα.
-μα εν τζιε πουλώ..
-Εν θέλω.

Τράπεζα:
Άλουτος, ρούχα των 2 εφτομάων, μαλλία ίσχια πάνω, κολλιτσιασμένα, δερμάτινο σάκκο με ατσαλόσποντες.
καρτερώ.
καρτερώ..
καρτερώ...
Έρκεται το γυρί μου..
Η υπάλληλος κάθεται τζιε θωρεί με.
Βάλω το σχίερι μες την εσωτερική πούγκα του σάκκου..
Ένας υπευθυνος κατεβαίνει τα σκαλία σχιονοτός

-Ποιός επαιξε τον συναγερμό?!

Γυρίζουν, ΟΥΛΛΟΙ, πάνω μου. Θωρούν με.
Θωρώ την υπάλληλο.
Φκάλω το σχιέρι μου που την πούγκα.

-'Μέρα, έχω ένα τσιέκκι να μου αλλάξεις.

Εκπνοές τζιε αναστεναγμοί..
Μα σαστε σοβαροί, κανεί ταινίες..

Στράτα.
Πρώτες επαφές με ελδυκάριους.
-ψίτ, να σου πω..
-ε?
-Βρίσκεις κάτι να φτιαχτούμε?
-...
-κανένα μπάφο καλέ.
-Μοίαζω σου με ντίλερ ρε μαλάκα?
-Ναι.
-Αεισιχτ..

Μπακάλη.
-Ναι, έσχιετε, πόκκες?
-ΚΟΚΕΣ?!
-πόκες, γαμώ το κέρατο μου, πόκες.

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Αντίφα.


Αρκετά σας ανεχτήκαμε!

Μέσω των δικών μας προσωπικών εμπειριών και γενικά μέσω της κοινωνικής αδικίας που διατυπώνεται στα μυαλά μας, για λόγους συνείδησης δεν μπορούμε να μέινουμε αδρανής σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Φασιστοειδή, ακροδέξιων παρατάξεων ενταγμένα σε εθνικιστικές οργανώσεις, έχουν δείξει αμέτρητες φορές ξεκάθαρα τις θέσεις τους. Μέσω των εθνικών ιδεωδών που προπαγανδίζονται και αναπαράγονται στα σχολεία, τον στρατό αλλά και σε οικογενειακό περιβάλλον, φανατίζονται ενάντια σε ότιδήποτε το διαφορετικό.

Κυνηγητά, καταστροφές σε καταστήματα μεταναστών, αυτοκίνητα κύπριων, επιθέσεις σε άτομα που δεν ταυτίζονται με τις δικές τους πολιτικές πεποιθήσεις, ιδεολογικά διαφορετικής φυλής, χρώματος, κοινωνικής τάξης, καταγωγής, θρησκευτικών, πολιτικών ή ιδεολογικών πεποιθήσεων. Επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά κέντρα, απειλές και εκβιασμοι, βία σε κάθε μορφή, σωματική και ψυχική.

Το κράτος παράλληλα, με το αριστερό προσωπείο, είναι συνένοχο καθώς με τις επιχειρήσεις σκούπας προωθέί τον ρατσισμό. Μένει αμέτοχο σε τέτοιες φασιστικές επιθέσεις.
Όλα αυτά δεν μας αφήνουν περιθώρια παρά να αντιδράσουμε σε αυτή την φασιστική συμπεριφορά.
Δηλώνουμε παρών, εναντιώνοντας σε κάθε μορφή εξουσίας και καταπίεσης. Παίρνουμε την πρωτοβουλία να καλέσουμε ανοιχτή λαική συνέλευση για να αποφασίσουμε συλλογικά διάφορες ενέργειες και εισηγήσεις που μπόρουν να υλοποιηθούν, καθώς και τα περιθώρια δράσης μας.
Κοινός γνώμονας: Αντιρατσισμός/Αντιφασισμός.

27 Ιούλη. Παλία Λευκωσία / πλατεία μανώλη (φανερωμένης) - ώρα 18:00

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Σφαιρικά.

Οι φασιστικές/ εθνικιστικές/ ναζιστικές ομάδες πληθαίνουν, αφήνοντας στο πέρασμα τους περιστατικά βίας. Φασίστες που δεν συνταντάμε μόνο σε ακραίες δεξιές εθνικόφρωνες παρατάξεις, αλλά και αριστερές, "σοσιαλιστικές" κομμουνιστικές ομάδες.. Ομάδες, οργανώσεις και πολιτικοί που έχουν ώς αρχή τους την ιεραρχία και την εξουσία ως προς τους άλλους, διαιωνίζουν πολιτικά προβλήματα.

Οι κάτοικοι αυτού του νησιού, και ακόμα παραπέρα, ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής
τάξης, θρησκευτικών πεπειθήσεων, βρίσκόμαστε όλοι βυθισμένοι σε ένα πολύπλοκο μηχανισμό εξουσίας.
Αμέτρητα γρανάζια δουλέυουν ως προς την υποδούλωση του ανθρώπινου πνέυματος. Μηχανισμοί που βασίζονται στον άνθρωπο ως κινητήρια δύναμη για να συνεχίζει το σύστημα να συντηρείται.
Το κυπριακό κράτος, χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό. Ένα καθεστώς, που όσο και να μιλά
για ελευθερία, επιβάλλεται και επιβάλλει νομοθεσίες, απαγορέυσεις και περιορισμούς ως αντιβαρο για τα "δικαιώματα" που μας προσφέρει. Κάθε δικαιωμα κουβαλά και μια υποχρέωση καθώς με κάθε αντίδραση ή εναντίωση ως προς αυτή, το νομικό σύστημα μπάινει σε εφαρμογή. Η δικαιοσύνη και οι νόμοι είναι τυφλόι. Δεν βλέπουν τί οδηγεί ένα άτομο να φτασει στο σημείο να αναγκαστεί, να διαπράξει αυτό που θεωρείται έγκλημα, παρα μόνο την πράξη και τις συνέπειες του.
Ανθρώποι συλλαμβάνονται, δικάζονται φυλακίζονται υπό το πρόσχημα της ασφάλειας
και του δικαίου. Ο ρόλος του δικαστηρίου αναπαράγεται,το ίδιο και ο ρόλος του δικαστα,
που κρίνοντας από τελευταίες αποφάσεις που έχουν παρθέι, φανερώνουν
καθαρό φασισμό. Σαν αντίκρυσμα, διώξεις, ποινές, φυλακίσεις λαμβάνουν χώρο καθώς εδώ αναδυκνύεται ο υποτιθέμενος θεσμός της αστυνόμευσης. Οι εκπροσώποι του νόμου εχούν δέιξει όμως αμέτρητες φορές τα πραγματικά τους μούτρα. Χτυπώντας, βασανίζοντας, απηγάγοντας, πυροβολόντας
και γενικά τρομοκρατόντας κόσμο και νεολάιους στο όνομα της εξουσίας που τους έχει δοθει.
Η αστυνομική βία και η εγκληματικότητα δεν πρόκειται να καταργηθούν μέχρι να καταργηθεί η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Η οικονομική αδικία, ο διαχωρισμός των τάξεων, οι αισχρή κερδοσκοπεία πολυεθνικών καπιταλιστικών εταιριών, σπρώχνει τον κόσμο να αντιδρά, να βγάινει στους δρόμους διεκδικώντας ότι του ανήκει.
Ετσι το επίπεδο ελέγχου και καταστολής ανεβαίνει, βλέποντας συνεχώς καινούργιες κάμερες, περισσότερους ελέγχους, ψευτικες κατηγορίες και κλησεις για δικαστήρια.

Σ’αυτό το νησί η ανισότητα, οικονομική και φυλετική,υπάρχει και είναι αισθητή. Την χειρότερη θέση πέρνουν οι μετανάστες, κυρίως αυτοί που προέλχονται απο τριτοκοσμικές χώρες. Η ανισότητα φουντώνει στην κοινονία μας, κυρίως μέσω του κρατικού μηχανισμού, και του τρόπου διαχείρησής του απέναντι στους μετανάστες. Η ανισότητα αυτή δεν θα σταματήσει να υπάρχει εφόσον οι πλήστοι Κύπριοι εργοδότες αλλά και πολίτες δέχονται αυτή την άνιση μεταχείρηση μεταναστών ενώ κάπιοι την ενισχύουν και την επεκτίνουν. Η Ευρωπαική Ένωση ανάλογα με τα οιονομικά της συμφέροντα ανοιγοκλείνει τα σύνορα στους μετανάστες τριτοκοσμικών χορών για να δικαιολογίσει αλλά και να οξύνει ουσιαστικά την οικονομική εκμετάλλευσή τους. Σύμφωνα με ανακοίνωση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών ο αριθμός των ξένων εργαζομένων στην Κύπρο είναι 116.000 περίπου, εκ των οποίων οι 57.000 είναι κοινοτικοί και οι 59.000 υπήκοοι τρίτων χορών. 176.000 περίπου ανέρχεται ο αριθμός όλων των αλλοδαπών που ζούν στο νησί. Εκτιμάται ότι οι 25.000 βρίσκονται εδώ παράνομα και συνεπώς ζούν στις πιο άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Σύμφωνα με την Κυπριακή νομοθεσία, όπως εξάλλου συμβαίνει σε όλα τα κράτοι μέλη της Ευρώπης, ουδής αλλοδαπός τρίτης χώρας δεν εισέρχεται στην Κύπρο χωρίς άδεια εισόδου. Επίσης οι οδηγείες της κ. Σ , διευθήντρια του Τμήματος Μετανάστευσης, φαίνονται άκρως ρατσιστικές. Με βάση αυτή την οδηγεία της καμία κρατική υπηρεσία να μην εξυπηρετεί αλλοδαπό αν δεν διαπιστώσει πρώτα οτι βρίσκεται στην Κυπρο νόμιμα. Δηλαδή το παιδί «παράνομου» αλλοδαπού δεν μπορεί να εγγραφεί σε σχολείο ούτε να έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εμείς ως αυτόνομα και αυτοσυνείδητα άτομα απαιτούμε να σταματήσει η εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών σαν φτυνή εργατική δύναμη. Να σταματήσει η εκμετλαλλευση νεαρών αλλοδαπών γυναικών σαν σεξουαλικά αντικείμενα και η εξώθηση τους στην πορνεία. Να σταματήσουν τα ρατσιστικά εγκλήματα κατά των αλλοδαπών. Να τερματιστεί αυτή η απάνθρωπη μεταναστευτική πολιτική. Τα παιδιά των μεταναστών δικαιούνται παιδεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τροφή και στέγη.

Το εκπαιδευτικό σύστημα, οι παιδαγωγικές σχολές έχουν ώς σκοπό να διαμορφώνουν την συνείδηση του ατόμου ανάλογα με τους θεσμούς του κράτους, προσδιορίζοντας την συμπεριφορά που πρέπει να διακατέχει την κοινωνία που ζούμε.
Το κράτος, διακατέχει το μονοπώλιο στο να επεμβαίνει στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του ατόμου, καθώς η πρώιμη παιδική ηλικία είναι ευάλωτη και έυκολο να διαπλαστεί ανάλογα με τις πληροφορίες που λαμβάνει.
Η νέες γενίες δέν εχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τον δικό τους τρόπο ζωής ή σκέψης αφού μέσω της πλύσης εγκεφάλου, πλαστά ιδανικά φυτέυονται στα μυαλα των παιδίων ώς δεδομένα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Μέσω της ιστορίας, των θρησκευτικών κα γενικά των μαθημάτων που λαμβάνουν μέρος στα σχολικά κελία, τα παιδία έρχονται σε επαφή με όρους και αόριστες έννοιες όπως θεός, πατρίδα, έθνος, οικογένεια κτλ τα οποία υποχρεούνται ώς πολίτες να ακολουθούν και να τιμούν.
Η ομοιομορφία που επιβάλλεται, αποσκοπεί στο να μαζικοποιεί την κοινή αντίληψη, χάνοντας κάποιος την ατομικότητα του και να ακολουθεί την πλειοψηφική γνώμη ώς σωστή.

Μετά το σχολείο και συγκεκριμένα, μετά το 18ο έτος ηλικίας, (όριο ενηλικίωσης που θέτει το κράτος) το αρσενικό γένος, υποχρεούται με τον νόμο να υπηρετήσει και να θυσιαστεί για την σκλαβωμένη του "πατρίδα". Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, η διαδικασία προπαγάνδας συνεχίζει. Μίσος αρχίζει να αναπτύσσεται ώς προς άλλους λαούς και φυλές καθώς μία ρατσιστική συμπεριφορά λαμβάνει μέρος απέναντι τους. Μέσω τον εθνικών ιδεών, προωθείται επίσης μία τάση ώς προς φασιμό, μιλιταρισμό και απέχθεια ώς προς οτιδήποτε το διαφορετικό.
Η ιστορία που αναγκαζόμαστε να κουβαλούμε στις πλάτες μας, ως προσδιορισμός για την καταγωγή μας, κρύβει ψευτίες, αιματοχυσίες και πτώματα που θυσιάστηκαν στον βωμό των συμφερόντων των κρατών για να φτίαξουν μελλοντικούς "παραδείσους".

Η εκκλησία, μία εταιρία που αρχικά είχε την σημασία του κράτους, δηλαδή να υποτάσει και να κλέβει λεφτά από τον λαό, εμπλέκεται επίσης στις βρωμίες της ιστορίας, προσπαθόντας να αποφύγει τυχόν μεταρυθμίσεις. Οι αντιπροσώποι του ¨θεού¨, έχουν στην κατοχή τους, τεράστιες εκτάσεις γής, μετοχές σε εταιρίες αφήνοντας τους περιθώρια να ασχολούνται με πολιτικά ζητήματα, οικονομικά, ακόμη και εκλογικά.

Όλα αυτοι οι μηχανισμοί υποταγής συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους. Η διαφθορά στην αστυνομία συνεχίζει, το παρακράτος ενδυναμώνει όλο και περισσοτερο.

Οι σάπιες δομές που έχει στο υπόβαθρο της η κυπριακή κοινωνία, όπως ο συντηριτισμός και η πατριαρχεία, καλλιεργεί μία νοοτροπία απάθειας, αδιαφορίας και άγνοιας ως προς κοινωνικά ζητήματα που δεν αφορούν μόνο εκέινους αλλά και τους γύρω τους.

Είμαστε το κομμάτι της κοινωνίας που περιπλανάται γύρω από το νεκρό σώμα της. Είμαστε ίσως άγνωστοι σε σάς, ίσως γνωστοί, μπορεί να είμαστε οι γείτονες σας, οι φίλοι σας. Είμαστε η χαμένη νεολαία που αρνείται να ακολουθήσει τα χνάρια σας, τον τρόπο ζωής σας, τα πρότυπα σας, τα ιδεώδη σας. Είμαστε οι άνθρωποι που αμφέβαλαν και προβληματίζονταν για τα πάντα γύρω τους, σε ότι προσπαθήσατε να μας παρουσιάσεται ως το μονοπάτι για τον καλό δρόμο. Είμαστε οι άνθρωποι που η ζωή τους πνίγεται στην μπόχα των πόλεων, η όραση τους συναντά παντού το γκρίζο. Είμαστε οι ανθρώποι που ξεψυχούμε όσο συλλογιζόμαστε την κατέυθυνση που έχει πάρει η ανθρώπινη φύση βλέποντας καθημερινά την πρόοδο του "πολιτισμού".

Πιστέυουμε στην ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, στις ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται
στην συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Αρνούμαστε κάθε μορφή εξουσίας, καταπίεσης, ιεραρχίας, ρατσισμού και περιορισμού στον άνθρωπο.

Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Ουίσκια II -αντικατοχική

Αναρωθκιόυμαι αν άυριο, οι τύποι που μας βουρουν πουπίσω επειδη μας θεωρούν απειλή, εννα συνεχίσουν τούντο παραλήρημα ενάντια στην ανθρωπότητα τζιε ειδικά στην κυπριακή κοινωνία, τόσο φανατισμένα ενάντια στην ελέυθερία ως προς την αυτοικανοποιηση το να πίαν εκδίκηση μεσω μίσους για ένα "άλλο" λαό. Ωσπού αναπαράγεται τούντο πράμα, εννα κάμνετε για πολλάαα χρονια ακόμα αντικατοχικές, επειδή η μόνη λύση που μπόρουν να σας προσφέρουν οι πολιτικοι εννά εν ακόμα μια παντέντα ώς προς τα συμφέροντα των κρατών, όι του λαού.

Η αλλαγή εννα ρτει μέσω νοητικής επανάστασης, άμα ο κόσμος εξανεμίσει κάθε φασιστική ή ρατσιστική συμπεριφορα τζιε αντιληφθεί ποιος εν πραγματικός εχθρός.

Τζιε επειδή, άμα λαλούμε μάυρο, λαλέιτε άσπρο. Άμα λαλούμε κάτω τα σύνορα, εσείς εννα πάτε άυριο με τούβλα τζιε κουνκρι? οξά εννα μουντάρετε?

Εγώ έν έζησα τούντα πράματα, έν με επηρεάσαν, εν εχαράξαν ενα σημάδι μέσα μου. Θορώ το θέμα εγωιστικά, μπορεί, αλλά τζιε παροντικά. Η παρούσα αλήθκεια ένι οτι έσχιη 2 κράτη, το ένα εν δέχεται την ύπαρξη του άλλου, τζιε το άλλο, θορέι την ύπαρξη του. Εν πατωμένοι οι τόποι με σημαίες παντού, κυπριακες, ελληνικές, τουτζικες, τουρτζικοκυπριακες, εγγλέζικες, πας τες πρεσβέιες η κάθε μια την δική της, των un, της εκκλησιας, με σταυρους, ελίες τζιε ότι άλλη μαλακία για να προσδιορίζει την γαμημένη ύπαρξη μας. Σκατα.
Όυλλοι βουρουν να αξιοποιήσουν την κύπρο καλύτερα για συμφέροντα οικονομικα, σκοτωνουνται, ή μάλλον βάλουν στρατιωτούθκια να σκοτώνουνται τζιε μετά τιμούν τους σαν ήρωες για την πατρίδα.
Κάτω η εξουσία, η γή εν για ούλλους, με ελληνική με τουρτζική, εν του λαού της, ούλλων όσων την κατοικόυν τζιε κανενού άλλου.

raw.

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Ronald D. Laing.

"Αυτό που επιβάλλεται λοιπόν είναι:
Ένα ταξίδι από το έξω στο μέσα,
από την ζωή σε ένα είδος θανάτου,
την κίνηση προς τα εμπρός σε μία πορεία προς τα πίσω,
από μία εγκόσμια κίνηση σε μία εγκόσμια ακινησία,
από τον επίγειο στον αιώνιο χρόνο,
από το Εγώ στον εαυτό,
από την ύπαρξη έξω πίσω στην μήτρα όλων των πραγμάτων
και μετά ένα ταξίδι επιστροφής από:
Το μέσα στο έξω,
το θάνατο στη ζωή,
την κίνηση προς τα πίσω στην κίνηση προς τα εμπρός,
την αθανασία στην θνηνότητα,
την αιωνιότητα στον χρόνο,
τον εαυτό σε ένα νέο Εγώ,
μια κοσμική εμβρυοποίηση σε μία υπαρξιακή αναγέννηση.
[...] Είναι μια διαδικασία που, σε κάποια μορφή της, τη χρειαζόμασε ίσως όλοι μας.
Η διαδικασία αυτή θα μπορούσε να έχει μία κεντρική λειτουργία σε μια πραγματικά υγιές κοινωνία."

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Ο μόνος θκίαολος



-Ετέλιωσες το σχολείο με άριστα?
Υπηρέτησες την πατρίδα?
Τέλιωσες τις σπουδές σου?
Αγόρασες καινούργιο αυτοκίνητο?
Το κινητό σου εν αρκετά προηγημένο?
Χρωστάς πόσες σχιλλίαες δάνεια αλλά οι δικοί σου λαλούν σου μπράβο για τούτο?
Χουμίζεσαι ούλλη μέρα τες μαλακίες που αγοράζεις πέρκει φκάλεις ταίρι?
Τα ρούχα σου εν η τελευταία λέξη της μόδας?
Ακολουθείς τα πρότυπα συμπεριφοράς που θέτει το σύστημα μέσω των μμε?
Λύεις ούλλη μερα μέσ τα κλαμπς τζιε τα κκαφε?
Εξακολουθείς να νοίαζεσαι για την γνώμη που έχουν οι άλλοι για σένα, σύμφωνα με την εμφάνιση και το κοινωνικό-οικονομικό σου υπόβαθρο?
Είσαι μέσα σε πολιτικές παρατάξεις τζιε βουράς όποτε σου πούν τζίνοι σαν το πρόβατο? Ή απλά κάθεσαι ούλλη μέρα πάς το πάγκο τζιε παίζεις πιλόττα? Έσασες το μέλλον σου που τα τωρά? Εν εκουράστηκες να δουλέυκεις? Η μάππα εν η ζωή σου? Τα μπούκκικα? Καπαρέ στανταρτ α? Οι ξένοι ήντα μπουν σου φταίν? Αναρωτήθηκες ποττέ, ποίος εσχεδίασε τούντο κόσμο γυρώ μας τζιε εκλείδωσε μας μέσα?Έν θωρείς σίερα? (Τα σκατά που έσχις στην μούρη σου μυρίζεσαι τα?) Έν σε σκοτώνει η ρουτίνα?

-..αφομοιώθηκα.

-Έγινικες γρανάζι, ένα ρουλεμά.

-Έτσι εν τα πράματα. Άτε χάθου τζιε έπρησες με. ο θεός πίον.

-Θκίαολε μάυρε.

-Μεν ξιτιμάζεις.

-Ο μόνος θκίαλος εν τζίνος μέσα μας. Τζίνος που αναπαράγει την απάθεια τζιε την αδιαφορία.
Τζίνον που καθηλώνουμε για να μέν αντιδρά πιόν. Τζίνος, ο κτηνώδης εγωισμός κουβαλούμε.
Η θέληση του ανθρώπου για ζωή τζιε ελευθερία, ο εωσφόρος μέσα μας, ο αιώνιος εξεγερμένος, ο ξεπεσμένος άγγελος, που αρνείται την εξουσία, την ιεραρχία, κατάντησε κάτι το "κακό¨, το απόμακρο, το αδιάφορο, το αναίτιο, το άσκοπο.. Κάτι θκιαολισμένο τζιε απαγορευμένο. Οι ανθρώποι επιλέξαν τον θεό στες άρρωστες κκελάες τους ώς ανώτερο όν, καταχωρώντας τον ιεραρχικά τζιε ακολούθως, τους εαυτούς τους, αναιρώντας το δικαίωμα που έχουν να διαλέξουν τον δικό τους τρόπο ζωής. Το καλοσχεδιασμένο παραμύθι, υποδεικνύει ότι, μόνο με κάτι ανώτερο που σένα να σε καθοδηγά μπορείς να επιβιώσεις. Τα κράτη έπιααν τον ρόλο τούτο. Τζιερός να ξυπνήσουμε τον τράουλλο μέσα μας, να πίαμε την ζωή στα σχίερκα μας τζιε να κατασφάξουμε θεούς, εξουσιαστές, κάθε τι που παίζει με ανθρώπινες ζωές τζιε ότι μας καταστρέφει.
Non serviam

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Η σιωπή αυτής της κοινωνίας αθωώνει τα οπλίσμένα χέρια της αστυνομίας

20 Δεκεμβρίου 2005
10 αστυνομικοί ξυλοκοπούν και κακοποιούν 2 φοιτητές. Προσάπτονταί κατηγορίες, στους 6 για κακούργημα και στους υπόλοιπους 4 για παράλειψη αποτροπής κακουργήματος και παραμέληση υπηρεσιακού καθήκοντος, καθώς προστίθεται το σχετικό βίντεο που κυκλοφόρησε το οποίο καταγράφει την σκηνή αυτη δείχνοντας τα πρόσωπα των αστυνομικών.
19 Μαρτίου 2009
Ο γλοιώδης κρατικός μηχανισμός, αφήνει την μάσκα του να πέσει άλλη μια φορά, δέιχνοντας το πραγματικό του απάνθρωπο πρόσωπο, ενας μηχανισμός που συντηρείται από διεγθαρμένα όργανα που αδιαφορούν για την σωματκή ακεραιότητα, κακοποιώντας με την έυνοια του κράτους, αφού τους αθωωνει από τις κτηνώδεις πράξεις τους. Η κοινωνία, χρειάζεται να καταδικάσει τέτοιες ενέργειες τζιε να φωνάξει για τζίνες γιατί αν περάσει τούτο χωρις καμία αντίδραση, εννα αφομοιωθεί, ενισχύοντας τον εξουσιαστικό ρόλο της αστυνομίας.
Να εναντιωθούμε στον θεσμό της αστυνόμευσης.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Kανένας άνθρωπος

Έν πρέπει να θεωρείται μετανάστης, και να διαχωρίζεται ανάλογα με την ταπέλα της εθνικότητας που δία του κάθε κράτος. Μία εθνότητα διαχωρίζει τους ανθρώπους όι μόνο ουσιαστικά αλλά τζιε του φορτώνει στις πλάτες μία ιστορία που πρέπει να τιμά, την σωστή σύμφωνα με κάθε έθνος, τζίε μία θρησκέια που πρέπει να υπερασπίζεται, τζιε να την αφήνει να τον καθοδηγά μέχρι τον θάνατο. Ο εθνικισμός διαιωνίζεται μέσω των σκολίων, που τα κοπελλούθκια εν σε μία πρώιμη τζιε ευάλωτη ηλικία, καθοριστική για την διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, μπίουν τους στον λαιμό όυλλα όσα το κράτος θέλει να ξέρουν. Να τους κάμνει να κατηγοριόποιούνται μόνοι τους, χρησιμοποιώντας έννοιες όπως ελληνοκύπριος, τουρκόφωνος, πακιστανός, κινέζος, αφρο αμερικάνος, τζιε τζίνοι με την σειρά τους να φορτώνουν τα στερεότυπα κάποιου λαόυ πάνω σε ένα άτομο, εκμηδενίζοντας την ύπαρξη τους σαν άτομο και σαν ξεχωριστή προσωπικότητα με δίκή του κρίση.
Είμαστε όλοι άνθρωποι, και η πατρίδα όλων μας είναι όλη η γή, δέν είμαστε ούτε τούρκοι, ούτε και έλληνες, ούτε χρειαζόμαστε ένα ή περισσότερα κράτη να μας καθορίζουν τον τρόπο κοινωνικοποίησης με άλλους ανθρώπους, ούτε και την ζωή μας. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ένστικτα επιβίωσης και συμβίωσεις με άλλους ανθρώπους, χώρις υπάρχει ο εξουσιαστικός, ρατσιστικός και καταπιεστικός τροπος συμπεριφοράς απέναντι τους.