φαντάστου..

φαντάστου ότι έν εσχει κόλαση
εν έυκολο αν μασχιεσαι
χωρίς κόλαση πουκάτω,
που πάνω μας μόνο ο ουρανός
φαντάστου ούλλους τους ανθρώπους
να ζούν για το σήμερα.

φαντάστου ότι έσχει πατρίδες
έννε δύσκολο
τίποτε να σκοτώσεις ή να για να σκοτωθείς
χωρίς θρησκείες θέμας
φαντάστου ούλλους τους ανθρώπους
να ζούν σε ειρήνη.

μπορεί να λαλέις ότι είμαι ονειρόπολος
αλλά έν είμαι μόνος μου
ελπίζω μια μέρα να ενωθείς μαζί μας
τζαι ο ντουνίας εννα γίνει ένα.

πάλη

Άν η λογική ξεπεράσει τα αισθήματα..

εκάτσαμεν την

Προσωρινή επιστροφή.

Έσχει τζαιρό να σχοληθώ με το μπλόκ (τζαι να λουθώ). Ο λόγος εν ότι προτιμώ να έχω επαφή με πραγματικούς ανθρώπους, σε πραγματικό χρόνο, πρόσωπο με πρόσωπο. Ούτε με τους παρέες μου στο εξωτερικό έχω ιδιαίτερη επαφή τζαι τούτο εν που τα αρνητικά. Κατα τα άλλα, ηρέμησα λίο, μακρυά που τον διαδυχτιακό ντουνία. Η αλήθκεια ένι ότι έφια που έσσο πάλε τζαι έν αντρέπουμαι να το πώ. Προτιμώ τον δρόμο, αν τζαι εν νάκκο σχιονία τωρά τελευταία αλλά σικκιμέ, περνώ καλύτερα αφού βρέθουμαι με πλάσματα που όντως επικοινωνώ.

Ήθελα να αναρτήσω διάφορα. Τζαι φυσικά εννα ξεκινήσω που την γειτονία μου. Πριν λίο τζαιρό, μόλις είχαν αρκέψει τα καλά τα νερά, τζιαμέ ίσχιε γίνει πισίνα. Επλέαν ένα ζίλικούρτι σκουπίθκια, μαχτοναλτ τζαι μαλακίες. Οι βόθροι αντί να καταπίνουν, εφτύναν. Επίαμε καμία-θκιο ζιβανίες τζαι εκάτσαμε τζαι εχαρήκαμε τα νερά. Εδώκαμε τζαι τους γυρούς μας, εγίναμε σούππα λούμα αλλά εχαρήκαμε το. Η νύχτα έππεσε, να νερά εποκάτσαν, οι σχάρες πας τα τσιμέντα ίπιαν τα . Η κκελέ μου επίεννε τζαι έρκετουν. Ήβραμε στέγαστρο κάτω που την εκκλησχία τζαι κάτι παιθκία εφέραν ναρκιλέ. Αντακώσαμε κουβέντα που τες θρησκέιες επίαμε στον μηδενισμό. Άρεσε μου, καλά παιθκία, ο νούς τους εφακκόυσε στροφές συνέχεια.

Έρεξε ο παπάς, είδε μας τέλλια αξινόστραφα τζαι ύστερα που λίο ήρταν μπάτσοι. Βασικά ήρταν να μας αεισιχτιρίσουν. Ο ένας έπαιζε το καλός μπάτσος τζαι ο άλλος καλός μπάτσος. Ευτυχώς που έν ισχει αλλό ‘να να μας φωνάζει «αγάπη μου». Για λόγους ηθικής, επείδή είπαν μας ότι έννε σωστό τζαι ότι έν πρέπει να καταναλώνουμε ποτό ή να πίνουμε ναρκιλέ (η θεία κοινωνία εν χυμό μήλο που έσχει μέσα?), έπρεπε να φίουμε. Επερπάτησα λία μέτρα τζαι είπα του να μεν διανοηθεί να έρτει δαμέ. Λαλέι μου, έν θα μου πείς ήντα μπου να κάμω. Απαντώ του ότι τζίνος είπε μου ήντα μπου να κάμω τζαι απαίτησα τζαι γώ να μεν με ενοχλεί άλλο..

Μετά που τζαιρό, επία στην πλατειούα. Ήταν ολόφωτη. Παραβάν, τσιατίρκα τζαι τέντες εγεμώναν τον περίβολο της εκκλησχίας. Μέσα ήταν γεμάτα ρούχα. Ή πλατεία είσχιε μεταλλαχτεί σε κάτι άλλο. Ενα ολόκληρο σκηνικό έισχιε στηθεί. Ένα τοπίο που μόνο σχέση με την κύπρο τζαι την περιοχή τζιαμέ έν είσχιε. Τραπεζούθκια, σοπούες, λαμπούθκια να κρέμουνται που τα δεντρά, πάνω που τες κκελλάες μας,γλαστρόυες, ώς τζαι τα φκίορα ήταν κυριλλέ.

Έκατσα εμάννεψα λίο τζαι έφια άρων άρων. Που εξαναπία, είσχιε σεκιουριτάες, μπάτσους, (που εμείς πιερώνουμε) να προσέχουν, τζαι μία φάση εκατάφτασε η πυροσβεστική. (που επίσης πιερώνουμε) τζαι άρκεψε να πιτά νερά καπάλι, ποτζί τζαι ποδά.

Τελικά, τούτα ούλλα έγιναν για διαφημιστικούς σκοπούς, για να προωθήσουν μία τράπεζα. Το χριστουγεννίατικο τοπίο άρμοζε άψογα. Είχαν κοντέψει χριστούγεννα, άλλο μία γιορτή του καπιταλισμού για άλλη μια φορά, όπως κάθε χρόνο. Η εκκλησία έπαιξε καλά τον ρόλο της, παραχωρώντας άδεια για τις ανάγκες της τράπεζας. Συνεργασία εταίριών. Η άλλη πτυχή της ηθικής της, εν το θεωρεί ανάρμοστο να προωθεί τα συμφέροντα για να κερδοφορήσουν οι τράπεζες, αφού η γιορτη εν τζαι δική της. Τζίνη συνεχίζει να αναπαράγει το παραμυθάκι που επλάσαν για τον χριστούλι, που φέτος απόκτησε πλαστική μορφή (ήντα συμβολική ειρωνία).
Τα χριστούγεννα εν η επέτειος της πλαστικούρας τζαι των υλικών αγαθών. Τζαι για τεκμηρίωση, ότι η εκκλησχία έν μια εγγεγραμμένη καπιταλιστική εταιρία, το σύμβολο που βρίσκεται πάς το δολλάριο, η πυραμίδα με το μάτι πας την μούττη, μπόρει να βρεθεί τζαι πας την νότια μερκά της εκκλησχίας, χαραγμένο.

Μίας τζαι εμίλησα για ειρωνία, ταυτόχρονα με την διαφημιστική επιχείρηση ελάμβανε μέρος μία προβολή που εκανονίσαν κάποια άτομα. Το όνομα ήταν «το χρήμα ώς χρέος» τζαι επεξηγούσε πώς οι τράπεζες κλέφκουν τζαι γαμούν το κόσμο. Πώς παράγουνται τα ριάλλια τζαι πώς δουλέυκει το τραπεζικό σύστημα. Μετά ακολούθησε πάρτυ με μουσική, κουτούτζιη χιπ χοπ τζαι μικρόφωνο για όποιον ήθελε να σχιπεθκίασει καμία ρήμα. Έισχε τζαι κάτι τύπους που τα εράφκαν στα γαλλικά, καλή φάση, μόνο που έν εκαταλάβαινα τίποτε. Εβαόσαν τα η ώρα μία, επερνούσαμε καλά τζαι ετραβήσαμε το νάκκο παραπάνω. Εσυνάξαμε τα ποσκούπια τζαι οι παραπάνω εφίαμε μαζικά.

Την επομένη, έμαθα ότι μια στράτα που είχα λέιψει που τζιαμέ για λίη ώρα (ούτε που θυμούμαι ήντα μπου έκαμνα) έισχιε πεταχτεί ‘ενας τυπάς με κάμερα, τζαι επίεννε φουρκατός πάς τον ντι τζει. Έφκαλε πλάνα τζαι κάποιοι επαρακαλέσαν τον να μεν μάσχιεται τζαι ότι έν γουστάρουμε να μας φκάλουν πλάνα τζαι να ξαναστραφεί χωρίς κάμερα αν θέλει να εν στην παρέα μας. Απλά επουτσόγραψε τους τζαι εκωλόσχιεσε τους τζαι εσυνέχισε να τραβά. Μετά που του εμπήξαν τες παουρκές έφιε τζαι την επομένη, ένας σταθμός στην τηλεόραση, έκαμε ένα ρεπορτάζ για την περιοχή. Εμπήκαν πλάνα που τες σκηνές που ετράβησε ο κάμεραμαν τους, καθώς τζαι πλάνα που ένα αυτοκίνητο που έν σπασμένο το τζίαμι του έσχει ένα μήνα, πλάνα που ένα σιερένο ρολό που εφαίνετουν ξεκάθαρο ότι έισχιε τουμπάρει πάνω αυτοκίνητο, πλάνα που ένα πουκουππισμένο κάλαθο τζαι σκουπίθκια, που εμπορούσε να πουκουππίσει ο καθένας που έρεξε που τζιαμέ (ακόμα τζαι ο κάμεραν) Επίσης πλάνα που το αρχείο που είχαν γίνει φασαρίες στην περιοχή πριν εφτομάες τζαι είχαν ξεμέινει σκουπίθκια που την προηγούμενη, μπίωντας τα ούλλα σε ένα δείχνοντας παντες τζαι τα επεισόδεια έιχαν επαναληθτεί. Ιδού ο ρόλος των ΜΜΕ. Να αναπαράγει σκατίλα για οτιδήποτε που λειτουργεί έξω που κάποια πλάισια που θέτει ο μηχανισμός εξουσίας τζαι να αλλοιώνει οτιδήποτε αναγίωνει μορφές κοινωνικής οργάνωσης τζαι αυτονομίας του ατόμου. Επειδή οι εκδηλώσεις έν τίθονται κάτω που ιεραρχία., τζαι κάτι τέθκιοι πρέπει να δαμαστεί, να αφομοιωθεί ή να εξολοθρεφτεί. Επειδή τούτος εν ο δρόμος που ορίσαν σαν κακό τζαι αμάρτημα που διάφορες όψεις. Επιδή ο δρόμος τούτος βασίζεται πάς την επικοινωνία των ανθρώπων. Επειδή τωρά φκάινουν τα βλαστάρκα προηγούμενων βροχές που κοινωνικά κέντρα, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, πορείες τζαι επιρροές που ενα διαφορετικό τρόπο ζωής.
Κάποιοι απλά θωρούν μόνο μια πτυχή της εναντίωσης τζαι επιλογής τζίντου διαφορετικού τρόπου σκέψης τζαι ζωής. Η πτυχή για ένα εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης, ή μένουν απαθείς σε διάφορα γεγονότα καθώς η περιοχή τζιαμέ ώς σημείο αναφοράς, έσχει τα στριτ παρτυ ως πυρήνα. Η συμμετοχή στην πορεία του σαββάτου, που αρκετούς θαμώνες, απόδειξε ότι έχω λάθος, τζαι ότι νέες πτυχές αρκέφκουν να ανοίνουν στην αντίληψη κάποιων ατόμων.

Στην ελλάδα κρούζουν τα ούλλα πάλε. Με το δίκιο τους. Επέρασε ένας χρόνος. Είχαν κατεβέι απ ότι έμαθα πας τες 12.000 σχιλίαες μπάτσοι, τζαι εμπουκαρίσκαν μες σε στέκια τζαι χώρους «προληπτικά» συλλαμβάνοντας κόσμο.

Εγίναν πας τες σχίλιες προσαγωγές τζαι εκατό συλλήψεις σε ούλλη την ελλάδα.

Δακάτω η πορεία έν είσχε χαρακτήρα επιθετικό αλλά τζαι οι μπάτσοι πρέπει να ετζιμούνταν πριν τους πιαν να τους πουν να πέψουν ενισχύσεις. Κόσμος που το δρόμο έμπαινε τζαι εσυμμέτείχε στην πορέια.

(Κάποιοι καρτερούν δικαστήρια που τα πέρσι, την επόμενη της δολοφονίας του αλέξη)

Επίσης, σκατά στον ζητά που εβούρησε το κοπελλούι που πίσω με την μοτόρα τζαι έκαμε τον να μπηχτεί. Η δολοφονία εν δολοφονία, ήτε με πιστόλι, ήτε έτσι. Το κράτος δολοφονεί τζαι πάρτε το χαπάρι.

Το στένσιλ εν του νόα, limited edition.

ε.ναί..

Έσχει τζαιρό να σχοληθώ με το μπλόκ (τζαι να λουθώ). Ο λόγος εν ότι προτιμώ να έχω επαφή με πραγματικούς ανθρώπους, σε πραγματικό χρόνο, πρόσωπο με πρόσωπο. Ούτε με τους παρέες μου στο εξωτερικό έχω ιδιαίτερη επαφή τζαι τούτο εν που τα αρνητικά. Κατα τα άλλα, ηρέμησα λίο, μακρυά που τον διαδυχτιακό ντουνία. Η αλήθκεια ένι ότι έφια που έσσο πάλε τζαι έν αντρέπουμαι να το πώ. Προτιμώ τον δρόμο, αν τζαι εν νάκκο σχιονία τωρά τελευταία αλλά σικκιμέ, περνώ καλύτερα αφού βρέθουμαι με πλάσματα που όντως επικοινωνώ.

Ουίσκια.

Τες τελευταίες μέρες έιμαι γεμάτος. Επέρασε αρκετός τζιερός που την τελευταία φορά που ήμουν πνιμένος μές σε συναισθήματα τζιε σκέψεις απανωτές σαν τα κουτούτζια.
Κάποια συμβάντα ήταν επακόλουθα για λόγους συνείδησης.

Καταρχάς, αρκέψαμε παραγωγές, σκατεμένο μπάσταρτο σκλερόκαρτο χιπ χοπ. Εννα σας ταράξουμε τα πέκκα σας.

Αδέρφκια φέφκουν.

Νόμιζω πλέον εκατάντησε σταθερή αξία να εγκαταλείπουν ούλλοι τουντο νησί. Κάποτε ούλλοι εννα ξανακαταλήξουμε δαμε. Δαμέ αναγιωθήκαμε.

Περιστατικά με φασιστούθκια. Οι όροι εννα αντιστραφούν, αμα σας βουρήσουμε εμείς εν θα σταματάτε.
Οι απειλές σας εν θα περάσουν ούτε μέσω του όχλου τζιε των εκβιασμών σας.
Άμα ξιχασετε εννα καταλάβετε.

Ο έρωτας κάθε φορά έρκεται πιο εκδικητικός. Εφλίππαρα με έτσι πλάσμα. Κρίμα που η σαπίλα του αποχωρισμού εννα μας σκοτώσει πρίν καν ριζώσει τζιε φουντώσει

Μπάτσοι. Να ********* εσεις τζιε τα δικαστήρια σας. [...]

Θεογόνια.

Απόγονε του χάους τζιε της γής,
έφερες με σε αδιέξοδο,
μπροστά η αρετή τζιε πίσω η αθλιότητα.
Έσχιη τζιερό να με δείς.
Μαλάκα Έρως..

Ο δρόμος

-"ο δρόμος που έπιαες έννε καλός
εμυρίστηκες θκιό τρείς ανθούς που εππέσασιν
που το δεντρό τζιε χαρκέσαι εν τζίνοι που μυρίζουν
θκιό τρείς μέρες εννα μυρίσουσιν
τζιε ύστερις εννα μαράνουν.

Οι ανθοί οι καλοί εν τζίνοι
που εμείνασιν πας το δεντρό δεμένοι
εν τζίνοι που εκρατήσασιν μές το χαλάζι, μές το σχίονι

Εν τούτοι που είχασιν την δύναμη τζιε αντέξασιν
Την μυρωθκία τους, καρπούς εννά την δώσουν.
Μα τζίνοι που εμαράνασιν τίποτε έν θα δώκουν
ούτε καρπό, ούτε μυρωθκία.

Κατύσχιη των παιθκιών που εν κρόνουνται τους γονιόυς τους
σαν τους ανθούς παθαίνουσιν μα ακόμα σχιηρόττερα,
για τους γονιούς που εν οι καρποί τους"




-Μεν νομίζεις τζίρη μου
οτι μόνο μια στράτα έσχιη.
Το δεντρό μεγαλώνει, ανθίζει τζιε καρπίζει.
Τζιε άμα ψοφίσει, σπόρους ξαπολά
τίποτε εν φέφκει παντοτινά

Οι ανθοί που βαστούν γερά
φοούνται να ξαπολήσουν
Την αληθινή ζωή αρνούνται
να γνωρίσουν
Άνθισα που μόνος μου
τζιε μόνος εννα σαπίσω

Μπορεί που το χαλάζι
μπορεί τζιε που το σχιόνι
μα είμαι μόνος μου ολάν
τζιε ωσπου με παιρνει παω.

Η μυρωθκία του χώματος, μυρίζει ελευθερία
τζιε αμα ανοιξει ο σπόρος,
δεντρό με νέες δομές εννα βλαστήσει,
άιστο μόνο του τζιε εννα επιζήσει

Είμαστε άλλοσπος καρποί, οι εξεγερμένοι
τζίνοι που έχουν πόθο για ζωή τζιε εν θα μας χαλασεις
Στο χώμα ούλλοι εννα σαπίσουμε, έννε αναγκη να καταπιεζούμαστε
Τα σχιρόττερα ήρτασιν πιλε.
τζιερός οι γονιοι, των καρπών τους να κροστουσιν..

Ronald D. Laing.

"Αυτό που επιβάλλεται λοιπόν είναι:
Ένα ταξίδι από το έξω στο μέσα,
από την ζωή σε ένα είδος θανάτου,
την κίνηση προς τα εμπρός σε μία πορεία προς τα πίσω,
από μία εγκόσμια κίνηση σε μία εγκόσμια ακινησία,
από τον επίγειο στον αιώνιο χρόνο,
από το Εγώ στον εαυτό,
από την ύπαρξη έξω πίσω στην μήτρα όλων των πραγμάτων
και μετά ένα ταξίδι επιστροφής από:
Το μέσα στο έξω,
το θάνατο στη ζωή,
την κίνηση προς τα πίσω στην κίνηση προς τα εμπρός,
την αθανασία στην θνηνότητα,
την αιωνιότητα στον χρόνο,
τον εαυτό σε ένα νέο Εγώ,
μια κοσμική εμβρυοποίηση σε μία υπαρξιακή αναγέννηση.
[...] Είναι μια διαδικασία που, σε κάποια μορφή της, τη χρειαζόμασε ίσως όλοι μας.
Η διαδικασία αυτή θα μπορούσε να έχει μία κεντρική λειτουργία σε μια πραγματικά υγιές κοινωνία."

Σταυρώστε, πετάξτε, σκουπίσατε

Έσχι θκίο σχιλίαες χρόνια που ζιείτε μες το περιπαίξιμο. Ας λοαρκάσουμε πως όντως επερπάτησε τζίνος ο κκερατάς πας την γή. Τα διδάγματα του επροσπαθούσαν να κάμουν τα πλασματα να δούν τούντο κόσμο που μια άλλη μερκά. Τζίνος εμιλούσε για ζωή τζιε εσέις εκάμετε τον θεό. Επεριμένατε πολλά παραπάνω που τζίνον. Εθέλετε να κάμει τα παντα για σάς χωρίς εσείς να χρειαστείτε να ταράξετε έστω το κωλομέρη σας.

Μες τα μουχλιασμένα "σκεπτόμενα" κύτταρα σας, επαρουσιάσετε τον σαν σωτήρα, εδημιουργήσετε ιστορίες, παραβολές τζιε "θάυματα" που τάχα έπραξε. Πάντα εκαρτερούσατε που κάποιον άλλον να σας σώσει. Ποτέ εν αναλάβατε την ίδια την ζωή σας. Εδιαστρεβλώσατε τα ΠΑΝΤΑ απ όσα εννούσε επειδή εν εμπορούσατε να συμβαδίσετε. Εκάμετε τα νόμους, μηχανισμό ως προς έλεγχο της ανθρώπινης συνείδησης. Μετά εκάμετε τον σύμβολο, εφορτώσατε του τες άθλιες ψυσχίες σας τζιε εσταυρώσατε τον για να εξαγνιστούν οι πουσκίες, οι αθλιότητες τζιε η μιζέρκα της ανθρώπινης φύσης. Ποτέ εν σας άρεσκε η ζωή. Εσκοτώσετε την, σκοτώνετε την, τζιε πάντα εννα την σκοτώνετε, όσοι "σωτήρες" τζιε "θεοί" τζιε αν έρτουν. Εσκοτώσετε την μέσα σας, στους γύρω σας, τζιε ήδη σκοτώνεται την στες μελλοντικές γενίες.
Σκατά στην διεστραμένη ανθρώπινη φύση τζιε τα κατασκευάσματα της φαντασίας της.
Σκουλούτζια στα ξεσχισμένα άντερα καθε τί "ανώτερου"

Χωρίς θεούς, χωρίς αφέντες

Κάτι λείπει, κάτι έσβησε. Ούλλα ξεθωρκάζουν, πίανουν γκρίζες αποχρώσεις, το φώς άρκεψε να φέυκει. Εν κρυά τούτη απόμακρη γωνία, του κόσμου. Θέλω να φύω, να δώ τον ήλιο να ανατέλλει μέσα μου πάλε, Γιατί εν μπορώ να σηκωστώ? Το αίμα μου άρκεψε να ξηραίνει, ο πόθος παλέυκει να ξεγλυστρίσει που τα σχίερκα μου. Εν θα τον αφηκω όμως, ώσπου να αφήκω την τελευταία μου πνοή πρώτα.

θεωρία και πράξη.

Ο θεωρητικός τομέας, η γνώση και συνεπώς τα βιβλία, πρέπει να είναι μια πυξίδα τόσο για τον αναρχικό χώρο αλλά και για την ζωή. Πρέπει να μας δινουν σπρώξιμο για ψάξιμο κάποιας ουσίας στα πάντα γύρω μας.

Άν όμως η θέληση για κατανόηση της ίδιας της ουσίας της ζωής γίνει δυνατότερη από την ανάγκη για ζωή, η όλη γνώση και θεωρία καθιστούνται απλά ανούσια.

Η πράξη συνήθως ακολουθεί την θεωρία, ή το αντίθετο ή καθόλου. Η ίδια η ζωή είναι μια σειρά από πράξεις, από την στιγμή της σύλληψης, μέχρι την τελευταία πνοή πριν τον θάνατο.

Εδώ φαίνεται η θεωρία και η σημασία της καθώς έρχεται να κατανοήσει αυτές τις πράξεις.
Ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει χρησιμοποιόντας πράξεις και μόνο, μέσω του φυσικού ενστίνκτου για ζωή. Άν φανεί κάποιος ανίκανος να το χρησιμοποιά και δεν κατέχει την γνώση του, τότε δεν θα είναι ικανός να αντεπεξέλθει σε διάφορες καταστάσεις.

Η θεωρία, είναι το βοήθημα για το ξεπέρασμα της άγνοιας δείχνοντας τον δρόμο προς τις πράξεις. Τις πράξεις με ουσία και υπόσταση.
Όταν όμως η θεωρία δεν γίνεται πράξη, μετατρέπετε σε απώθηση της ζωής, καθώς το άτομο περιορίζεται στην απάθεια και την ακινησία.
Άρα η θεωρία και η πράξη πρέπει να συνυπάρχουν, αφού είναι εργαλεία για τον μηχανισμό της ζωής.

Πεθαίνω για να ζήσω

Έχοντας χαθέι στην παράνοια του πολιτισμού, της προόδου και τής αποκαλούμενης "εξέλιξης" η καρδία μου χτυπά πιο γρήγορα, το βλέμμα μου είναι απλανές, σκέψεις βομβαρδίζουν το μυαλό μου και ενώ οι κόρες των ματίων μου διογκόνονται

από το θέαμα που αντικρυζω προσπαθώ να βρώ τρόπο να ξεφύγω από τον εφιάλτη που ζώ καθημερινά.

Προχωρόντας χλωμός, σέρνοντας μαζί μου το πτώμα μου, μπαίνω στον κόσμο των σκιών με τα βγαλμένα μάτια και την πετσοκομένη αντίληψη, ανίκανη να σπάσει το μοντέλο κοινωνίας που τους έχει επιβάλει το ο γλοιώδης, γεμάτος δηλητήριο, κρατικός μηχανισμός.

Σκιές αλυσομενές, ποτισμένες με την διεφθαρμένη ανάγκη για λεφτά.. Συνεχίζοντας να προχώρώ, βλέπω παντού μάσκες στην θέση του προσώπου. Μάσκες πλασμένες απο ψέυτικη ευχαρίστηση ενώ το ζωγραφισμένο χαμόγελο, που αρχίζει να φθείρεται, αρχίζει να με φοβίζει. Νεκροζώντανες φιγούρες γονατισμένες πάνω από τις σπασμένες μάσκες τους προσπαθούν να καλύψουν τα αιματωμένα, από την καταπίεση, πρόσωπα τους.
Το βλέμμα μου αντικρύζει την μιζέρια και το μεγαλείο της αθλιότητας του ανθρώπινου γένους. Μέσα στην ρουτίνα αρχίζουν σιγά- σιγά να ξεψυχούν, να πνίγονται από την μπόχα της καταραμένης πόλης.
Προσπαθώντας να ξεφύγουν εκγλωβίζονται ακόμη πιο βαθία στην αγκάθινη παγίδα της θρησκείας, ή μέσα στο άγαλμα του στρατιώτη/ ήρωα που οι ίδιοι έφτιαξαν. Πατρίδα, σύνορα, έθνη.. Μου φαίνοτανται όλα τόσο παράλογα. Τι εννοούν ότι πρέπει να πεθάνω γι' αυτά, για την ελευθερία. Αφού εσείς οι ίδιοι μου την πήρατε μακριά μου. Πόσο θέλω να τα δώ να καταστρέφονται. Πόσο πολύ θέλω να δώ κάθε αξιωματικό, λοχία, δόκιμο αλλά και στρατιώτη να πεθαίνει. Θάνατος σε κάθε εξουσιαστή αλλά και κάθε υποταγμένο που βολέυεται με κάλπικα ιδανικά.
Η ιστορία του ανθρώπου με μία λέξη? Ντροπή! Που έμαθε να καλοπερνά και να μήν νοιάζεται για το γεγονός οτι έφτασε στον πάτο του. Δίχως θέληση για ζωή.

Αειθανής κουβαλά μαζι του ένα τράγο, ένα χρυσό σταυρό, κάποιο σύμβολο, φοβούμενος από μία ανώτερη δύναμη, το άγνωστο αλλά και αχρείαστο, τους θεόυς. Ενα δικό τους προιόν της φαντασίας που παίρνει όλο το φταίξιμο, τις προσευχές και την πίστη από ένα ανθρώπινο όν. Η εποχή του θεισμόυ πρέπει να τελιώσει, οι πόρτες της αντίληψης πρέπει να ανοίξουν.

Όταν οι θεοί καταργηθούν, τότε μία νέα εποχή θα αρχίσει, ένας νέος κόσμος θα αρχίσει να σχηματίζεται. Έχω βαρεθέι να περπατάω πάνω σε τσιμέντα, έχω σιχαθέι τα καυσαέρια και την βρομιά. Αηδίασα με την μυρωδία των χημικών αρωμάτων και μπούχτισα με τα σάπια λόγια των πολιτικών και των παπάδων. Θέλω να βεβηλωσω και να καταστρέψω ναούς, κάθε εκκλησία, κάθε θρησκείας. Χέζω κάθε ιεραρχία, κάθε παράδεισο και κόλαση.
Η θέση μου ανοίκει στο χώμα όταν το σώμα γεράσει. Δεν θέλω να θαφτώ κάτω από ένα τάφο, αλλα να γίνω λίπασμα για κάποιο δέντρο, ισως ενέργεια για ένα φυτό, ένα ζώο. Θέλω να μυρίζομαι καθαρή ελευθερια, να την ζώ.

Θέλω την τροφή μου να την παίρνω από την φύση, να μαζέυω καρπους απο τα δέντρα ή να κυνηγώ το θύραμα μου. Θέλω να έιμαι ευγνόμων στην φύση γι αυτα που μου προσφέρει, παιρνοντας μόνο ότι ειναι απαραίτητο και τίποτα περισσοτερο. Θέλω να ξυπνώ και να χαιρετώ τον ήλιο που με κάνει να νιώθω τόσο ζωντανός. Θέλω να πλένομαι στον ποταμό χωρίς ανάγκη για σαπούνι. Θέλω να ερωτευτώ το ταίρι μου, χωρίς τα δεσμά του γάμου και της εκκλησίας. Θέλω τα παιδία μου να μεγαλωσουν στην φύση ελέυθερα, να μαθαίνουν και να σκέφτονται μόνα τους για τις επιλογές τους. Θέλω να ζούν αρμονικά και συλλογικά με άλλους ανθρώπους χωρίς μίσος μέσα τους, χωρίς καμιά μορφή ελέγχου και εξουσίας. Χωρίς την ανάγκη για πολέμους, για λεφτά και αντικείμενα πολυτελείας, ελέυθερα από κάθε υποχρέωση και κάθε περιορισμό.

Πανέμορφη και ρομαντική αναρχία, συνοδευμένη από τις φυσικές κινήσεις του χάους, άπλωσε τις φλόγες τις οργής σου σε κάθε τι που μας εξουσιάζει λαο δείξε μας το αληθινό πρόσωπο της ζωής. Κάθώς οι εξεγερμένοι πληθαίνουν, τόσο θα δυναμώνουν οι φλόγες σου που καίνε εδώ και αιώνες συνεχίζοντας την έμφυτη ανάγκη για απόλυτη ελευθερια. Θα γίνω τα μάυρα όνειρα των υποταγμένων, η κατάρα των εξουσιαστών, η αφύπνιση των αποβλακωμένων..