Ο θεωρητικός τομέας, η γνώση και συνεπώς τα βιβλία, πρέπει να είναι μια πυξίδα τόσο για τον αναρχικό χώρο αλλά και για την ζωή. Πρέπει να μας δινουν σπρώξιμο για ψάξιμο κάποιας ουσίας στα πάντα γύρω μας.
Άν όμως η θέληση για κατανόηση της ίδιας της ουσίας της ζωής γίνει δυνατότερη από την ανάγκη για ζωή, η όλη γνώση και θεωρία καθιστούνται απλά ανούσια.
Η πράξη συνήθως ακολουθεί την θεωρία, ή το αντίθετο ή καθόλου. Η ίδια η ζωή είναι μια σειρά από πράξεις, από την στιγμή της σύλληψης, μέχρι την τελευταία πνοή πριν τον θάνατο.
Εδώ φαίνεται η θεωρία και η σημασία της καθώς έρχεται να κατανοήσει αυτές τις πράξεις.
Ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει χρησιμοποιόντας πράξεις και μόνο, μέσω του φυσικού ενστίνκτου για ζωή. Άν φανεί κάποιος ανίκανος να το χρησιμοποιά και δεν κατέχει την γνώση του, τότε δεν θα είναι ικανός να αντεπεξέλθει σε διάφορες καταστάσεις.
Η θεωρία, είναι το βοήθημα για το ξεπέρασμα της άγνοιας δείχνοντας τον δρόμο προς τις πράξεις. Τις πράξεις με ουσία και υπόσταση.
Όταν όμως η θεωρία δεν γίνεται πράξη, μετατρέπετε σε απώθηση της ζωής, καθώς το άτομο περιορίζεται στην απάθεια και την ακινησία.
Άρα η θεωρία και η πράξη πρέπει να συνυπάρχουν, αφού είναι εργαλεία για τον μηχανισμό της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου