Χακί σκατό.

Άλλη μια μέρα, στης λευκωσίας τον άσφαλτο βραστό,

κοχλώ δίχα ρέυμα χάρη στον στρατό,

μάχουμαι να δώ, μα άλλο νάκκο να στραωθώ

που του κ΄ρατους τον ηλίθιο σκέψεων ηρμών,

για το τι να πούν, πώς να δικαιολογηθούν,

για 2,5 σχιλιάες τόνους εκρηκτικά που εφίαν ίσχια πάνω

13 άτομα νεκρά που εθυσιαστήκαν ηρωικά,

τζαι άλλη να επιμένει να στέλει τα κοπελλούθκια της σκοπιά

αλόπως εν τα θέλει ζωντανά,

προτιμά τα σε πορτρέτα κάτω που σύμβολα εθνικά,

θαμένα θκιόμισι πόθκια βαθκία, στην γή

να συνοδέυκει κάθε της πληγή που σύνορα τζαι στρατόπαιδα σαδιστικά.