εκόλλησε ο εγκέφαλος μου( ότι έμεινε που τζίνον) πας το κρανίο μου που την αφυδατωση. Μια που τις πιο σπουδαίες ιδιότητες του αλκοόλ. Η νύχτα εν πολλά πιο εμπνευστική για να σκεφτείς αλλά μέχρι το πρωί, το μόνο που μενει εν σκουπίθκια που έφκαλε το κύμα.
χωμα απλούμενο μέσα έξω.
ΧΑΜΕ. εννα κάμω κόμμα. Τζίνη η παραβολή (έτσι καλός χριστιανός που μαι, θυμούμαι), που αναστήθηκε ο λάζαρος τζαι εχορκογύριζε τζαι ίσχιε δεί ένα γεωργό να τσαππίζει. Εγέλασε τζαι είπε του το χώμα τσαππίζει το χώμα. Το ίδιο ανούσιο, φαντάζει στιγμιαία, για εναν που μάσχιεται να συνάξει τον άλλο που χαμέ στα μπαρ. Αλλά όπως ο γεωργός εννα μαζέψει τους καρπούς των κόπων του..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου