Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

μισοδότζι.

-Συζητούμε.

-Συζητούμε, συζητούμε, μαλάκα ήντα μπου συζητούμε?!


Το μεγαλείο της συζήτησης.

Ο μονόλογος.

-Η τραγωδία της γλώσσας

εν μπορείς να την χρησιμοποιείς μόνος.


Ο μονόλογος έσχει την αξία μιας τρέλας.

Η τρελλα εν η διακαιωση της υπόστασης της άυρας.

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

τίποτε.

ψοφώ για να ζήσω.

ζείς για να ψοφήσεις.

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Δόγμα.



«Πιστεύουμε στον Θεό,
αρχή κάθε όντος,
κάθε καλού και κάθε δίκαιου,
αχώριστου από την φύση η οποία είναι ο νόμος του…
Πιστεύουμε στην ανθρωπότητα,
θυγατέρα του Θεού,
της οποίας όλα τα μέλη είναι αλληλέγγυα μεταξύ τους…»


(Ελιφάς Λευί, Το Βιβλίο των Σοφών)

ούλλα εν συμβολισμοί γαμώ τα τζίερρατα μου.














«Πιστεύουμε στον Εγωισμό,
αρχή κάθε όντος,
κάθε "καλού" και κάθε "δίκαιου",
αχώριστου από την φύση η οποία είναι η Αυτονομία του…
Πιστεύουμε στην ανθρωπότητα,
θυγατέρα του Εγωισμού,
της οποίας όλα τα μέλη είναι αλληλέγγυα μεταξύ τους…»



το καλό τζαι το δίκαιο νομίζω μπόρει να το ορίσει ο καθένας / η καθεμία προσωπικά.

Κοινή τράμπα κυπρίων.

"οι τράπεζες κλέφκουν μας, σκέψου το, γίνεται"

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

αυτονομία..




ελέυθερο να τραμπαριστεί. Φακκ κκόπιραιτ.

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

αλκοολισμός..

..ένι να παέννεις να πίανεις μπύρες, να μπαίνεις μπροστά που άλλους στο ταμείο, μόνο τζαι μόνο για να διαπιστώσεις ότι είσαι απάκκιρος..

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

..Aih ntont laik deh ntragkz

Ένας διαχωρισμός πρέπει να γίνει, οσο αφορά την κατηγοριοποίηση των ναρκωτικών. (ξανάμαναμ)

Η κάνναβης, τα ψυχοτρόπα τζαι τα ακόλουθα, λεγόμενα παράνομα ναρκωτικά, όπως μεσκαλίνη, lsd, ψιλοσυμπίνη, εν λιότερο πιθανών να δημιουργήσουν μία σωματική εξάρτηση, σε αντίθεση με τα "νόμιμα" εξαρτησιογόνα ναρκωτικά, όπως αλκοόλ, καπνός ή βαρβιτουρικά / ψυχοφάρμακα που διατίθονται στην αγορά ή προώθουνται από τους ψυχίατρους για παράδειγμα.

Οι λόγοι ποινικοποίησης συγκεκριμένων ναρκωτικών", τα οπόια αποδείχτηκαν να ευνούν την υγεία, ή είχαν χρησιμοποιηθεί και για θεραπευτικούς σκοπούς, ενώ γίνεται προώθηση εθιστικών και επικίνδυνων ουσίων, δεν βασίζονται σε ιατρικά ή επιστημονικά τεκμήρια.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι οι λόγοι είναι οικονομικοί, κοινωνικοπολιτικά βασισμένοι, ως ένας μηχανισμός προώθησηςανθρώπινης καταπίεσης, επεμβαίνοντας στις προσωπικές επιλογές, ένα λειτουργικό ιδανικό και μία προσέγγιση που διατηρά καταστάσεις (όπως ο άνισος καταμερισμός πλούτου)Φυτά, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για πρώτες ύλες για ρουχισμό, φάρμακα, σχοινία ή χαρτί, είναι συγκριτικά κάτι μή κερδοφόρο, όσο αφορά της μαζική παραγωγή που απαιτά η τεχνολογική εποχή, αφού μπόρουν να αντικατασταθούν με προιντα βασισμένα σε πετρέλαιο, προωθώντας μεγαύτερα κέρδη για τις βιομηχανίες.

Επίσης, η ποινικοποίηση της κάνναβης, είναι προς ώφελος των φαρμακοβιομηχανιών, προωθώντας χημικά εξαρτησιογόνα, αποτρέποντας την χρηση συγκεκριμένων ψυχοδηλωτικών

Το αλκοόλ, ένα εθιστικό ναρκωτικό, μπόρει να οδηγήσει σε δηλητηρίαση, μία κατάσταση που αποκαλείται μέθη, με στερητικά σύνδρομα ώς επιπτώσεις. Μεγάλες δοσολογίες μπορούν να οδηγήσουν σε κόμα ή ακόμα τζαι θάνατο. Η απαγόρευση του, από το 1920 μέχρι το '34) επέτρεψαν να σημειωθεί μια έξαρση, όσο αφορά την κατανάλωση του, για να μήν αναφερουμε την άνοδο της μαυρης αγοράς.


Είσχιε τζαι εξακολουθεί να χρησιμοποιέιται σαν αντικείμενο θρησκευτικής λατρείας, των ίδιων οργανισμών που προωθούν αυτοπεριορισμό, μέσω ηθικών κανόνων ή νομικά καταχωρημένων.

Το ότι μέρη της κοινωνίας κάνουν κατανάλωση ή χρήση ψυχοτρόπων ουσιών δεν αποτελεί πραγματικό κοινωνικό πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα που πρέπει να αναγνωριστεί ως πρόβλημα είναι η απαγόρευση του ατόμου από να κρίνει προσωπικά αν θα χρησιμοποιά [φυσικά ή χημικά, ψυχωδηλατικά, εξαρτησιογόνα/ τοξιομανιογόνα, ή μή] ναρκωτικά όπως αποκαλούνται, στο ίδιο του το σώμα. Τέτοια κατάσταση δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα σε κάτι που δεν πρέπει να θεωρείται προβλημα. Οι χρήστες χρησιμοποιούνται σαν εγκληματίες, από το κράτος, επουλώνοντας τις συνέπειες της απαγόρευσης που το ίδιο αποκαλείται, ανακυκλώνοντας ανθρώπους στα κελλία.

Τόυτο τονίζει την ανάγκη ύπαρξης/ ή δημιουργείας ενός αποδιοπομπαίου τράγου. Ένα συγκεκριμένο σύνολο ανθρώπων, που ανήκουν σε μια μειοψηφική ομάδα (όι αριθμητική αλλά χαμηλή σε κοινωνικοοικονομικό επιπεδο) θεσπίζοντας ένα διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων, ρίχνοντας την ευθύνη σε διαφορετικές καταστάσεις στην στοχοποιημένη ομάδα, διατηρώντας έτσι την εξουσία να υιοθετούν ένα λόγο ύπαρξης, ως προς το να προστατευσουν την κοινωνία από ναρκωτικά, αδιάφορα άν πολλές εθιστικές ουσίας πουλιούνται νόμιμα, ενώ οι παράνομες εξακολουθούν να είναι προσιτές, μέσω της μαυρης αγοράς, εκτεθειμένες στον κίνδυνο νοθευμένης δόσης, για παραδειγμα, ή τον κίνδυνο που κρύβει το έγκλημα, στην προσπάθεια του να επιβιώσει.

Οι λόγοι όπως ανάφερα προηγουμένως, εκτός από οικονομικοί, όπου η ποινικοποίηση των ψυχοτρόπων ουσίών, είναι πρός ώφελος και την ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος.

Τούτο υποδεικνύει, ότι η ιατρική, έν παίζει ρόλο στο να αποτρέψει τέθκειες καταστάσεις που το να συμβούν, επιτρέπωντας αλκοόλ τζαι καφείνη να πουληθούν ευρεία, παρά τους εθισμούς. Τούτο αντανακλά, τα πρότυπα τούντου μοντέρνου τύπου κοινωνίας, να ανταποκρίνεται στο ταχύτατο τρόπο ζωής και παραγωγής. Μέσα που εμποδίζουν χημικές πληροφορίες να εξαπλωθούν, κουντώντας τες να συσσωρευτούν. Η ντοπαμίνη, που βρίσκεται στην καφείνη, δίνει ανεβασμένη διάθεση, αίσθημα ενέργειας, αυπνίες΄ όλα τα συστατικά που απαιτούνται για να τροφοδοτά ένα λειτουργικό εργατικό δυναμικό. Μερικές έρευνες εισηγούνται ότι ουσίες που βρίσκονται στην κοκαίνη, μπορούν να βρεθούν/ βρέθονταν σε προιόντα της κόακολα, έχοντας το μονοπώλιο. Οι γραμμές παραγωγής, εν θα ήταν παραγωγικές καθόλου αν δεν ήταν ένα συνειδητά εργατικό σύνολο ανθρώπων την συγκεκριμένη στιγμή. Το ίδιο μπόρει να εφαρμοστεί στο σύνολο ανθρώπων που έκθετονται σε ψυχοτρόπες ουσιες, έν θα ήταν ακριβώς στην διάθεση να εργαστούν, σε αντίθεση με την χρήση όπως καφείνης ή νικοτίνης, που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα, αυξάνοντας τα επίπεδα πίεσης τζαι μυικού τραβίματος.


Η κυριαρχία της πολιτικής, εφαρμόζεται μέσω του μονοπώλιο το να επεξεργάζεται την κατασκευή νόμων, τζαι η προβολή τους μέσω του κράτους. Μια μερίδα ανθρώπων που λαμβάνει τις αποφάσεις, που αφορούν την ποινικοποιηση ή αποποινικοποίηση ψυχοτρόπων ουσίών. Αποφάσεις που είναι λειτουργικές για μερικούς, μία λειτουργικότητα βασισμένη στην δυσλειτουργική υπαρξη του συστήματος τζαι των άνισων σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων.

Τράγος.


-


A distinction should be made as concerned to the classification of drugs. Cannabis, and psychoactive, which all of the above are illegal, drugs (mescaline, lsd, psilocybin) are more less likely to create a physical addiction as compared to legal addictive drugs such as alcohol and tobacco or barbiturates and medicine provided legally by psychiatrists for example.


The reasons of prohibiting specific drugs which where proved to be helpful or were used as medicine, while promoting more addictive and dangerous drugs as legal, are not health or scientific based.

It should be noted that the reasons are financial, socio-politically based, as a mechanism promoting human oppression and interfering with personal options, a functionalist ideally and approach for sustaining situations such as the unequal distribution of wealth.

Plants which produce the first material for clothing, medication, ropes or paper, is something not profitable compared to mass production, in the technological era since it can be replaced with petroleum based products, providing more income for the industries. Also, the prohibition of cannabis for instance is in advance of the pharmaceutical companies, promoting chemical addictives or prevail the use or certain psychoactive drugs

Alcohol, a drug addictive, can lead to poisoning, a state described intoxication, with deprived syndrome as a consequence. Large amounts can lead to coma or even death. Alcohol was prohibited in 1920 until the 34, allowing it to reach elation, considered to its consumption, not to mention the rise of the black market.

It has been and it is still being used, as an object of religious worshipping, the same agencies who promote self restriction, morally or legally.

The leaning of parts of the society to drugs does not make it a social problem. The only problem that should be recognized is the prohibition of one selves right to use and add any substances, or apply any kind of authority to its own body. Promoting situation as such does not give a solution to this solution. Users are only being treated as a criminal by the state, healing the consequences of its own prohibition, recycling people behind jails.

This bolds the need of existence/ or creation of a scapegoat. A specific group of people, belonging in a minority group (not numeral, but by having a low socio economical status in society)

This establishes a division between people, blaming different situations into a target group, sustaining the authority to adopt a reason of existence, as to defend society from drugs, regardless if many addictive ones are sold legally while the illegal ones can still be acquired through black market, beholding the risk of trashy dose, or the danger the crime promotes in order to survive.

The reasons, as mentioned before, besides economical where the prohibition of psychedelic drugs is in favor or the expansion of the capitalist system.
This indicates, that me medicine science, has no role in preventing such separations to happen, allowing alcohol and caffeine, being addictive, to be sold, even they are not healthy. This can be reflected on the standards of this modern type model of society, corresponding to the fast living as well as fast production. Stimulants that stop the neurotransmitters from sending chemical information, distinguished as dopamine, contained in coffee for instance.

By the blocked out receptors, the dopamine levels in the brain increase, causing mood elevation, sense of energy, insomnia; all the ingredients needed for describing a functional and productive labor. Some reports suggests, that stimulants found in cocaine, can also be (or used to be) found in coca cola products, having a monopoly on it. The productive lines wouldn’t be productive at all with a not fully aware productive group of people. The same can be applied, that people exposed on psychoactive drugs, wouldn’t probably be exactly “in the mood” for working, in contrast with the use of stimulants (caffeine, nicotine,) whose affect the nervous system, increasing blood pressure and muscular tension.

Political policy’s control is by having the monopoly of editing and construction of laws, provided by the state authority. This means, only specific persons are take decisions about the legalization or illegalization of psychoactive substances. Decisions, which are only being functional for few, and that functionality it is based on the dysfunctional and unfair relationships between people..

tragos


..mpat the ntragkz laik mi.

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

...

"Θα πρέπει να αποφύγουμε τις αδέξιες παρεμβάσεις, που θα τους υποκινήσουν να δημιουργήσουν κίνημα"

..τζαι άμα ανοιξει το στόμα του..

..τίποτε εν τον μπουκώνει. Γιατί τρώει τον η αδικία, τζαι το μπούχτισμα με τούτες τις αθλιότητες.
Με την καθημερινή μας καταπίεση, με την έμφαση που κάποιοι διούν στην ύπαρξη μας. Στην ανάγκη μας να εκτονωθούμε, να ζήσουμε, να εκφραστούμε, να σχηματίσουμε τον δικό μας ζωής.
Αλλά κανένας εν μας σέβεται. Άσχετα όλοι επιθυμούν να τους σέβονται, έστω τζαι αν σε παίρνουν τρυφτό. Η απαίτηση για ΣΕΒΑΣΜΟ σε ότι δεν μας σέβεται. ΣΕΒΑΣΜΟ σε κάτι που δέν σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό? Σεβασμό σε κάτι που ειρωνικά αυτοκαταργείται?

Η ανάγκη να σεβαστούμε την εκκλησία και τους εκκλησιαζόμενους. Τους ίδιους που κάμνουν χρήση ναρκωτικών, αλκοόλη τζαι θρησκευτικού "όπιου".Τους ίδιους ανθρώπους που έχουν ως ιδανικά την υπακοή και την εξουσία. Σεβασμό σε μια θρησκεία έγινε η αιτία σφαγών. Η ίδια θρησκεία που μας αναγκάζει να πιστέυουμε στην κατάργηση μας ως όντα. Σεβασμό σε μία θρησκεία που σου επιβάλλεται από τα βρεφικά χρόνια.Σεβασμό στην εκμετάλλευση?
Σεβασμό στο κεφάλαιο? Σεβασμό στους θρήσκους που προσκυνούν τζαι θεωρούν ιεροσυλία που ιερά τους σύμβολα να βανδαλίζονται. Τα ίδια σύμβολα που είναι αποτυπωμένα σε γαμημένο φτηνίαρικο μουσιαμμά! Πλαστικά θρησκυτικά είδωλα. Το ξεπέρασμα του χριστιανικού θεού. Η αντικατάσταση του αρμόζει τέλια στις σύχρονες συνθήκες..

Τούτα εν τα μεγαλεία του ανθρώπου κ. Ι. Κάθε τι απάνθρωπο, όπως το σύστημα που συντηράτε, η ανισότητα, τζαι το μίσος, ούλλα στην πυρά, άλλη μια θυσία για το χρήμα. Μα η φωθκία της εστίας ξυπνά τιτάνες, ξεπεσμένους θεούς κ Ι. Γιατί ότι σπείρεις, θερίζεις. Τζαι άμα σπέρνεις μίσος, εννα θερίζεις οργή, σε κάθε γωνία, σε κάθε μανώλη, σε κάθε χαμένη γειτονία, στο βλέμμα κάθε ¨βάνδαλου", κάθε νεολαίου που αγανακτά τζαι εκδικείται, σε κάθε χώρα, σε κάθε εξάρχεια..

τον σεβασμό σας παρακαλώ, για την ασέβια μας.

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Τωρά εννα μιλήσει ο Μανώλης.

..μέσα που τον καθένα τζαι κάθε μία που τζιαμέ, που φέρνει άποψη τζαι κριτική σκέψη. Τωρά εννα μιλήσει μια μειοψηφία, συλλογικά ή προσωπικά, η ίδια που της παραχωρείται το νοητό δικαίωμα να εκφέρει άποψή, ενώ την ίδια ώρα αποσιωπάται που την κυρίαρχη ιδεολογία τζαι τα μέσα (μαζικής εξημέρωσης) που χρησιμοποιούνται.

Κατά συχνές περιπτώσεις, η πλατεία του μανώλη (φανερωμένης) στην εντός τειχών Λευκωσίας, δέχεται επιθέσεις βίας σωματικές από φασιστοειδή (ένστολα ή μη) ή επιθέσεις κριτικής χωρίς περιθώριο ανταπόκρισης.
Με αφορμή, δυστυχώς, το γεγονός ότι η πλατεία απέκτησε πλέον διαστάσεις ως κοινωνικός χώρος τζαι συνεύρεσης ατόμων, διαφορετικών συμπεριφορών τζαι χαρακτήρα, μια εστία για πολιτικές συζητήσεις, τζαι προβολές πολιτικού περιεχομένου, εναντιωμένες σε κάποια πρότυπα που το μοντέλο κοινωνίας μας ακολουθά, καθιστά τον χώρο στόχαστρο.

Η αστυνόμευση της περιοχής, πρόκειται να εντατικοποιηθεί, όπως συζητείται στην βουλή . «Συγκεκριμένα, εκπρόσωπος της αστυνομικής διεύθυνσης Λευκωσίας ανέφερε στην επιτροπή Νομικών, ότι η αστυνομία διενέργησε κατά τη διάρκεια του 2009, 2.316 επιχειρήσεις στην Παλιά Λευκωσία» Δηλαδή πόσο πιο πολύ να εντατικοποιηθεί? Μια καλή εισήγηση θα ήταν ένα θόλος ίσως, ή ένα κουβούκλιο / παράρτημα του αστυνομικού σταθμού. Το περιβάλλον είναι αποπνιχτικό από την συνεχή παρακολούθηση και φακελώματος καταχώρησης προσωπικών στοιχείων.

Μια κατάσταση όπου, όπως έγινε κατανοητό, η διεκδίκηση της πλατείας αποτελεί κάτι το «λάθος» ή ακόμα όπως αποκαλέστηκε παράνομο ή κάποιες φορές ανήθικο, σύμφωνα με την αντιμετώπιση της κοινωνίας ή πολύ απλά κάτι που πρέπει να κατασταλεί τζαι να εξολοθρευτεί. Η «εκδίωξη» μας δεν θα λάβει μέρος αν δεν βρεθεί πρώτα ένα χώρο για αφεθούν οι θαμώνες μέσα. Εμείς δεν ζητούμε στρατόπεδα συγκέντρωσης ως χώρο δραστηριοποίησης, αλλά την ευκαιρία διαμόρφωσης του δικού μας άσυλου τζαι κέντρο επικοινωνίας τζαι δημιουργίας, αφήνοντας μια διαφορετική, ίσως πιο κρυστάλλινη μορφή οργάνωσης, όχι ως μέρος αλλά ως κομμάτι και παρακλάδι σε τούτο που ονομάζουμε κοινωνία.

Σε μια κοινωνία όπου τα συμφέροντα των πολλών υπερνικούν τις επιθυμίες των εαυτών μας ξεχωριστά, απαιτώντας μία ομαλή διαμορφωμένη συμπεριφορά τρόπου ζωής τζαι σκέψης.
Το πρόγραμμα de minimis, όπως περιέγραψε η κ. Ελένη Μαύρου, αφορά αιτήσεις για διεύρυνση και επιχορήγησης νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που συσχετίζονται με επενδύσεις πολλών εκατομυρίων ευρώ. Μια σύχρονη πόλη φυλακή, παράδεισος για τα πάνω στρώματα της κοινωνίας, κερδοφόρους επαγγελματίες και βουλευτές. Για να γίνει λειτουργικό, πρέπει να επιδιορθωθεί η κατάσταση όπου η ύπαρξη μας, ως άνθρωποι ή όντα με διαφορετικούς πολιτικούς προσανατολισμούς, διαφορετικούς από τέτοιους που προασπίζονται το «δίκαιο μας».
Η δυσλειτουργική ύπαρξη μας, για το κεφάλαιο και τους θεσμούς, μέσα στο κοινωνικό μοντέλο πρέπει να διαγραφεί.
Μα ποίοι αναγνωρίζουν την ύπαρξη μας ως ανθρώπινη. Συνεχώς σχολιάζεται απρόσωπα και αόριστα, επειδή ακριβώς μια άλλη πτυχή της πραγματικότητας βρίσκεται στα χέρια μας, έτοιμη να εξαπλωθεί όπως στα Εξάρχεια, σε ένα χώρο συνεύρεσης, επικοινωνίας και αυτόνομης οργάνωσης. Αυτό θα ήταν το σωστό μέτρο σύγκρισης.
Οι λόγοι που μας καθιστούν μη ευπρόσδεκτους, αποτυπώνεται μόνο από ένα κομμάτι άρχουσας τάξης που σέβονται την ύπαρξη μας, μόνο και μόνο για να γίνει το πρόσχημα και ο αποδιοπομπαίος τράγος, θυσία για την ενδυνάμωση και επέκταση του κεφαλαίου και των συμφερόντων.

Ακολουθώντας μια θεώρηση, αλλά ή/και μια πρακτική στον τρόπο ζωής και συμβίωσης, έξω όσο γίνεται από τα καπιταλιστικά πρότυπα (και μαγαζιά/ κλαμπ)
χωρίς την ανάγκη να βασίζεσαι σε θρησκευτικούς οργανισμούς
χωρίς δέχεσαι να ταυτιστείς με μία εθνική ταυτότητα που σου έχει δοθεί
χωρίς να υπόκεισαι στην εξουσία της κοινής «ηθικής», των άγραφων νόμων που συντηρούν την νοοτροπία που θέλει την κοινωνία να χρειάζεται ένα εχθρό.
Οι λόγοι μπορέι να φανούν δελεαστικοί ή αποκρουστικοί (ως προς θρησκευτικούς νόμους ηθικής ή εθνικά ιδανικά), αλλά και συνάμα καταστρεπτικοί για θεσμούς που βασίζονται στην εξουσία τζαι την ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων.

Η φοβία του συστήματος που βιώνουμε, ότι κάποιες τάσεις αναρχισμού μπορούν να εξαπλωθούν και σε άλλα στρώματα της κοινωνίας, αναγκάζει να αποσιωπήσει τους λόγους που μπορούν να δικαιολογούν την ύπαρξη του Μανώλη, τονίζοντας μόνο τις επιπτώσεις της κατάστασης που διαμορφώνεται.
Η κατάσταση που βιώνεται σε γειτονικές χώρες, όπως η Ελλάδα, όπου άνθρωποι συλλαμβάνονται και οδηγούνται σε φυλάκιση χωρίς δίκη λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων οδηγά στην ταύτιση με το ότι τα άτομα προέρχονταν από γειτονία της Αθήνας, όπως τα εξάρχεια. Έτσι καθίσταται πιο πιθανό να υλοποιηθεί η ιδέα ότι ο περιορισμός τέτοιων ανθρώπων πρέπει να επιβληθεί και στην φανερωμένη (?!)

Σύμφωνα με τον κ. Ιωνά Νικολάου, στον «Μανώλη» συγκεντρώνονται νεαροί Κύπριοι (πιθανώς οι Κύπριες ή τα άτομα με διαφορετική καταγωγή ή ηλικία να μην είναι ευδιάκριτοι, ούτε καθώς και γονείς παιδιών που επίσης να αναμιγνύονται στο σύνολο του Μανώλη) οι οποίοι όμως, όπως αναφέρει, ενδεχομένως να προβαίνουν σε παραβατικές συμπεριφορές όπως αναγραφή συνθημάτων, οχληρία και χρήση ναρκωτικών.

Ίσως η επιτροπή νομικών να πρέπει να αναθεωρήσει πως ακριβώς υποδεικνύει ότι αποτυπώνεται η παραβατική ή εγκληματική συμπεριφορά, αφού έχει τον πρώτο λόγο, στην αποποινικοποίηση και ποινικοποίηση χρήσης ναρκωτικών. Το αλκοόλ, θεωρείται τοξικομανιογόνο, προκαλεί εθισμό και προβλήματα στην υγεία. Το τσιγάρο, ή ο καπνός, είναι το ίδιο τοξικό, όσο και εθιστικό, προκαλώντας σύνδρομα στέρησης. Και τα δύο θεωρούνται νόμιμα, όσο επίσης πρέπει να θεωρούνται ως εξαρτησιογόνες ουσίες και συνεπώς ναρκωτικά.

Η μόνη παραβατικότητα είναι ότι τέτοιες ουσίες πουλιούνται νόμιμα, μαζί με μία λίστα εθιστικών βαρβιτουρικών που προωθούνται από τις φαρμακοβιομηχανίες, ενώ οι παράνομες προάγουν την μαύρη αγορά.
Τα κέρδη είναι τεράστια, ενώ αυτός είναι πάλι πιθανών ο λόγος που η Λευκωσία δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι υπόκειται σε άλλη οχληρία εκτός από εκείνη που προκαλείται στην πλατεία, που παρεμπιπτόντως βρίσκεται συνοριακά δίπλα από βωμούς χλιδάτης κατανάλωσης, πίσω από γυαλισμένες βιτρίνες και κάτω από προβολείς του θεάματος.
Δυστυχώς, χώροι σαν αυτοί στην πλατεία του Μανώλη, δεν πρόκειται ποτέ να εκδιωχθούν παρά μόνο να μετακινηθούν μόνο όταν το θελήσουμε εμείς. Αν ο χώρος που εβλάστησε στην πλατεία του Μανώλη, υποστεί διάσπαση από εξωτερικούς παράγοντες, η αντίληψη και ο πολιτικός χαρακτήρας που αναπτύχτηκαν πιθανών να συνεχίσουν την εξάπλωση τους.

Περιστατικά αντιδραστικότητας πάντα εμφανίζονταν στην κοινωνία, όπου τμήματα της κοινωνίας βανδαλίζουν και καταστρέφουν. Η αστυνόμευση και η επίβλεψη, με φρουρούς η κάμερες, σε πάρκα, σχολεία ή πλατείες μπορεί να καθήλωσαν την ανάγκη κάποιων ατόμων να εκφραστούν (καταστρέφοντας – σε μια αποπνιχτική κοινωνία γεμάτη απαιτήσεις) ή να δημιουργήσουν σε τοίχους. (Οι προϊστορικές τοιχογραφίες σε σπηλιές εν παράνομες?)
Αν η νεολαία νιώθει οργή, για την καταπίεση που υπόκειται καθημερινά, τότε η λύση θα ήταν να καταπιέσουμε την εξωτερικευση τέτοιων πράξεων, οδηγώντας σε εκρήξεις κραυγής, ή να κατανοήσουμε ποια είναι φύση τέτοιων πράξεων, θα ήταν το ίδιος ο κρατικός μηχανισμός επιβολής εξουσίας.

Το πουλλίν επέτασεν. Επέτασεν γιατί εβαρέθηκε την πλαστή πραγματικότητα γυρώ του, τα καλοστημένα σκηνικά των ΜΜΕ, τα γερασμένα σενάρια ότι το κυπριακό βρίσκεται στην διαδικασία να λυθεί, εβαρέθηκε τον συντηρητισμό τζαι την θρησκοληψία. Εβαρέθηκε να θωρεί την άθλια τεχνολογική τζαι εμπορική ανάπτυξη του κεφαλαίου. Το πουλλίν επέτασεν, όπως κάθε νεολαίο που έν έβρισκε διέξοδο σε τούντη παράσταση που ονομάζεται κυπριακή κοινωνία. Η επιθυμία μας να ζήσουμε καταστάσεις, διοχετεύεται στην πλατεία
Όπου όλοι είναι γύρω και ο μανώλης στην μέση. Όπου όλοι έιναι στην μέση και γύρω ο μανώλης.

Τράγος.



-

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

φαντάστου..

φαντάστου ότι έν εσχει κόλαση
εν έυκολο αν μασχιεσαι
χωρίς κόλαση πουκάτω,
που πάνω μας μόνο ο ουρανός
φαντάστου ούλλους τους ανθρώπους
να ζούν για το σήμερα.

φαντάστου ότι έσχει πατρίδες
έννε δύσκολο
τίποτε να σκοτώσεις ή να για να σκοτωθείς
χωρίς θρησκείες θέμας
φαντάστου ούλλους τους ανθρώπους
να ζούν σε ειρήνη.

μπορεί να λαλέις ότι είμαι ονειρόπολος
αλλά έν είμαι μόνος μου
ελπίζω μια μέρα να ενωθείς μαζί μας
τζαι ο ντουνίας εννα γίνει ένα.

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Στον ναό..

Στον ναό της λύπης, μια μύηση παίρνει μέρος,

θυσία για την ατάλαντη ποίηση,

Εκδίκηση με ρομαντισμό για πείσμα,

να διεκδικά λόγια αληθινά.

Πνίου! Φωνάζει, στα εγωιστικά σου δάκρυα.

Ψόφα, ψιθυρίζει, στην ηθική σου έρημο.

Μόνο μείνε μακριά, άφηστες ήσυχες

γιατι εν δική τους στιγμή, νηστεία,

να κρατά παρέα στην μοναξιά,

θρηνώντας την χαμένη συντροφία.

Χήρες μαυρες, πουτάνες του χρόνου

τζαι της πατρόνισσας στιγμής,

εξανεμίζονται σαν οπτασία

στην πλημυρισμένη σου όαση που καχυποψία..

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

νίωθω εγωιστής..

..πολλά τωρα τελευταία. Έν μου φκαίνει να μοιραστώ τίποτε..
μόνο στιβάζουνται τζαι συνάουνται..

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

εμείς..

...εσείς?

τζίνοι? οι ποά? οι ποτζί? οι πριν?

α?

α?!

έν έσχει εμείς, έν έσχει εσείς.

Το μόνο που υπάρχει εν άνθρωποι τζαι ηλίθια έξυπνοι διαχωρισμοί με την σφραγίδα της εξουσίας.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Εγκλωβισμένος στον χρόνο πάλε..
Φυλακισμένοι στο παρελθόν, προσμένουμε το μέλλον, ηρωικό τζαι ελπιδοφόρο..
Τα όνειρα μας πετάσσουμε, αντικαθηστούμε τα με ιδανικά.
Εξεχάσαμε ότι ζούμε το τωρά, ο χρόνος έννε γιατρειά, μόνο μια ασθένεια βαρία
γεμάτη με πόνο τζαι προσχήματα καλά, για να νιώθουμε ζωντανά, σε μια πόλη, σε ένα βούρκο που σκατά, συναισθήματα μιχτά, επικίνδυνα εκρηκτικα, της λογικής κυρήττουν πόλεμο ανήθικο, σε ένα κόσμο υλικό, γεμάτος από αίχμες τζαι τέχνες, του πολιτισμού οι φταίχτες..
Όμορφη μοναξία, άγια θλίψη, του εγωισμού μου τα παιδιά, το μόνο που εκληρονομήσαν, εν την ανάγκη να μου τρών τα σωθικά...

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Νεολαί(ρ)α

Είμαστε η γενία που πρέπει να φυτέψει τζαι να ποτίσει τον σπόρο.
Η ζωή εν δική μας, οι δρόμοι μας ανήκουν, να τα διεκδηκίσουμε, για εμάς που εμάς. Εμείς έχουμε την δύναμη, με πίστη στο άτομο μας, να χτίσουμε τζαι να δημιουργήσουμε, να κάμουμε ότι εμείς νομίζουμε ότι εν καλύτερο για μας.
Είμαστε οι απόγονοι των σκιών, των παιδκιών χωρίς μέλλον, καταδικασμένα να δουλευκουν ως τρόπο ζωής, με πτυχία ώς έπαθλα αποτυχίας, τα εισητήρια για το γραφέιο ανεργίας, το σημάδι για μια ζωή που αργοπεθαίνει, αλυσοδεμένη με τις επιπτώσεις του σύχρονου πολιτισμού, πνιγμένη που τα προσχεδιασμένα πρότυπα της κυρίαρχης ιδεολογίας.

Να αναιρείσουμε τους θεσμούς που μας έχουν επιβάλει, να καταργήσουμε τους ρόλους που μας σκλαβώνουν, να απαρνηθούμε την αδικία τζαι την καταπίεση που διοχετευκεται μεσω της δημοκρατίας τζαι κάθε άλλου μηχανισμού εξουσίας. Να μάθουμε να καταστρέφουμε με την ίδια χαρά που δημιουργούμε, να θέσουμε τον δικό μας τρόπο ζωής. Οι συμβουλές τζαι τα ιδανικά των μεγαλύτερων μας εν η κατάρα μας, εν τζίνο που μας τρώει, υποτιμούν μας, νομίζουν ότι εν εχουμε την γνώση, την ικανότητα τζαι την συνείδηση να καταλάβουμε τις συνθήκες στες οποίες είμαστε. Οι εξουσιαστές ξέρουν το καλά τούτο. Φοούνται μας, επειδή εμάθαμε κάτι που τζίνοι έν θα εκτιμήσουν ποττέ. Να τους δείξουμε ότι υπάρχουμε, τζαι ότι στεκούμαστε για τζίνα που σκεφτούμαστε,

Να συλλογιστούμε τον ρόλο ύπαρξης μας, τζαι να τον συγκρίνουμε με την εγκεκριμένη κοσμοθεωρία που μας ελέγχει. Να δούμε κάθε πτυχή που μας δημιουργά ελλέιψεις, που μας ασκέι έλεγχο, που μας εκβιάζει με καθήκοντα, αυτοκτονίες του ψυχικού μας κόσμου για το κοινό καλό, για ένα χρέος στην πατρίδα, επειδή πρέπει, επειδή έτσι μας εμάθαν, επειδή ούλλοι κάμνουν το, ούλλοι εν πρόβατα, ούλλοι ακολουθούν τζαι ελπίζουν τζαι τζίνοι κάποτε να καθοδηγούν.

Τα προβλήματα μας ούλλα αρκέφκουν που την στιγμή που κάτι μας ορίζει το πώς να ζούμε. Ν μέν συμβιβαστούμε με τζίντον ρόλο, να τον αμβισβητήσουμε, τζαι να του ασκήσουμε κριτική, να ορίσουμε τις θέσεις μας ξεκάθαρα, τζαι να το εφαρμόσουμε σε πράξη. Να μάθουμε για πολεμούμε για ότι μας ενοχλεί, να μεν το ανεχούμαστε, να μεν σιωπούμε τζαι να γυρίζουμε που τη άλλη. Γιατι τζιαμέ αδέρφκια, εννα χαθούμε, εννα χαθούμε μέσα σε τούντο σύστημα που τροφοδοτούμε. Αν δεν πιστέψουμε σε μάς, τότε σε ποίον εννα βασιστούμε, τζαι πότε. Για να πετύχει κάτι σωστά πρέπει να το κάμουμε μόνοι μας. Να απαιτήσουμε την κάθε ελευθερία μας, σαν άτομα, όι σαν πολίτες, χωρίς να βασιζούμαστε σε κόμματα τζαι πολιτικούς.

Να απελευθερώσουμε τον εαυτό μας που κάθε προκατάληψη τζαι ταμπού, να ανακαλύψουμε τί πραγματικά ένι ο καθένας μας, με σεβασμό τζαι θετικό εγωκεντρισμό, να ζυμωθούμε τζαι να ταυτιστούμε, δρώντας σαν ένα, ολόκληρο αλλά τζαι κενό απέναντι σε κάθε ηθική τζαι αμφιβολία που εννα μας στερήσει που ότι θέλουμε.

Σκατά σε ούλλα.

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

κατάργηση

καταργώντας κοινωνικούς ρόλους, τον διαχωρισμών των φύλων, τις εθνικές πλαστές ταυτότητες, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άλλο ένα σκαλοπάτι. ίσως το μονοπάτι να μεν οδηγά στην ελευθερία, αλλά να μας φέρνει πιο κοντά με το στην υιοθετηση μιας κριτικής σκέψης τζαι την μεταβολή τζίντης επαναστατικής συνείδησης σε πράξη, απελευθερώνοντας μας ως ένα βαθμό, επιτρέποντας μας να δούμε το άτομο μας συνολικά, τις πραγματικές του επιθυμίες τζαι βουλήσεις, καθώς συναναστρέφεται σε μία υγιες κοινωνία, χωρίς εξουσία.

Η βία εν αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης μας. Αν αποσπαστούμε την φύση μας, αρνούμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό μέσω μίας πάλης μεταξύ λογικής συνειδητής επιλογής τζαι έμμεσου υποσυνείδητου τρόπου σκέψεις που συνήθως επηρεάζεται που τις ελλείψεις που έχουμε στα πλάισια του πολιτισμού. Η άγνοια ώς προς την αυτονομία μας, καταρρέει την σημασία ουσιώδων στόχων που χρειάζεται το άτομο μας για να επιβιώσει, σε ένα χαώδες αλλά ταυτοχρονα αρμονικό περιβάλλον.

βία

Αναγνωρίζοντας τρόπους κοινωνικής συμπεριφοράς σε συγκεκριμένο, ή ευρύ πεδίο, διακρίνονται στοιχεία"φυσιολογικής" ή "ανώμαλης" δομής χαρακτήρα. Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε κάποιες καταστάσεις ή περιστάσεις, πρέπει να αφαιρέσουμε τον φακό διακρίσεων τζαι ταξηνόμησης ανθρώπων σε διάφορες κατηγόρίες. Κάθε άτομο έσχει την δική του προσωπικότητα, τις δικές του εμπειρίες τζαι άρα διαφορετικές δομές από ένα άλλο άτομο.

Το οικογενειακό περιβάλλον ή υπόβαθρο, παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση ατόμου, επίσης όπώς άλλα μέσα που δρούν παράλληλα, όπως θρησκευτικοί κανόνες ηθικολογίας, εθνικά ιδεώδη τζαι κοινωνικά πρότυπα, μολύνουν την διαδικασία μίας ομαλής διαδικασίας ωρίμανσης, με αυτόνομο τρόπο μακρυά απο εξωτερικές επιρροές.

Κάθε "μεμονομένη πράξη εξουσίας ή βίας, μπορεί να φαίνεται άκακη, ταυτόχρονα κατα καποιο τρόπο υποχρεωτική καθως εθεωρείτουν τζαι θεωρείται ωφέλιμη. Το ζήτημα ένι για ποίον. Για τον εξουσιαστή, το να καθηλώνει τζαι να στερεί αρετές ή ένστινκτα εν κάτι δύσκολο, αφού κάθε περιορισμός σωματικός ή ψυχικός εν καθοδηγούμενος να καταπιέσει, διευκολύνοντας την θέση του ιδίου τζαι όι του εξουσιαζόμενος.

Οι ελλέιψεις που δημιουργούνται που την απουσία της εκπλήρωσης των πραγματικών αναγκών του κάθε ατόμου, μεταβάλλονται, αφού η ενέργεια τζαι η πράξη εν χαννουνται ποττέ, τζαι διαμορφώνουνται ως καστάσεις που θεωρούνται ψυχικές ασθένειες.

Βάση προηγούμενων βιωμάτων, ένας σκελετός που έντονες καταστάσεις μπορεί να σχηματιστει, με έντονα γεγονότα που πιθανών να επηρέασαν το άτομο. Το άτομο είναι πιό ευάλωτο στα πρώιμα του χρόνια τζαι μία δράση βίας μπορεί να αφήσει ανεξίτιλα σημάδια στον χαρακτήρα μακροπρόθεσμα, καθώς τζαι οι επιπτώσει εννα φανούν σε μεταβατική φάση, όπως ή εφηβεία.

Βία μπορεί να χαρακτηριστεί, όι μόνο ο περιορισμός αλλά τζαι οι υποχρεώσεις.