Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011
τυπικούρες.
Εψές έσπασα θέμας τζαι τα μούτρα μου. Κομα οι φατσιες εν εφύαν που το προηγούμενο φειςπλαντ (hint:vodka). σπασμένο το σπίτι, σπασμένα τα μούτρα μου. ημουν κότσινος. τα μαξιλάρκα επίσης, το πάτωμα. σκατά. τσιάρο. τωρα. πουντην τσεντα μου? πουντην τσέντα μου?! εξιπουκουππισα τα έπιπλα.. αρχίδια. ΈΞΩ! βουρώ, θορώ. φοούμαι. αλλη λαντα γαιμα έξω δίπλα η τσέντα, να της κάμνει παρέα μια πότσα βότκα. Ετράμπαρα την. Σαν επίνναμε με τους παρεές, φαντάζουμαι απλά έπιαα την τζαι βούρησα η κάτι? Ενιξέρω, πρέπει να τους ρωτήσω. Σίκλα, σκούπα έφια τα παραπανω να μεν λαοθεί η γειτόνισσα, κοτζίακαρη τωρά μετά εβαρεθηκα τζαι πεταξα τα πίσω που ήταν.
Ιερή στιγμή. χαίρε νικοκοτίνη. Εσκάτεψε μου το η μάνα μου. κρεμασμένα τα σχείλη μου, εν εκατάφερα να μιλήσω. Επέρασε μου που τον νού ο ψυχίατρος. Ο σχειρόττερος μου εφιάλτης. Ήρτε η ώρα? Εν θελω να μου κάψουν τον εγκέφαλο. Καταφέρνω τα τζαι μόνος μου. Τελικά εξιτίμαζα την εψές σαν ήρτε να δεί αν είμαι καλά.
Πρώτες βοήθειες, ραφές, (σ)εξ ρει μασhιν τζαι άλλες μαλακίες. Το πιο ενοχλητικό ήταν οι "ανθρώποι". Ούλλοι να μπούν μες τα ρουθούνια σου αλλο λίο. Κανένας εν θωρεί την δουλειά του. Ασχολούνται με το ΄πρόβλημα του άλλου παντές τζαι εν δικό τους? Οξά μάχουνται να φκάλουν πόρισμα πριν τον γιατρό. Για να μεν χρειάζεται να τον περιμένεις αλόπος Ή απλά εν θωρούν το γαμημένο το ππιριλή τους. Λόχος νεοσύλλεκτων νοσοκόμων. Μια γιατρός να εξηγά τις συνέπειες της κατάχρησης αλκοόλ με το να με δείχνει. καριόλα.
Μετά βούρα ποτζί ποδά άρκέψαν οι γραφειοκρατίες τζαι τα βούρηστρα. Φάκελο? Ήντα μπου τούτο? Κάρτα? Οι. Σιουρα? Σιουρα. Ποτέ εν ασχολήθηκα με χαρτούρες τζαι εξάλλου μόνο στις πρώτες βοήθειες πάω αμα το κακό εν πολύ. Ήβρα τζαι 2 γνωστούς μου. Απαίσιος τόπος να θωρείς γνωστούς σου αλλά ντά ούλλοι σαπιζούμε σιγά σιγά αρα κάμνει το καθησιχαστικό (έτσι που γράφεται?)
ήρτα έσσο. χτιτζίον. Εν αφάινουνταν τόσο χάλια εψές. Γάμα το. Επία περίπτερο, έπιασα μια μπύρα τζαι μια λεμονάδα να παν κατω τα πανατολ ενα σάντουιτσ τζαι έτριψα την οθόνη να θωρώ ήντα μπου γράφω. τρείς ραφές μες τα σχείλη, τόσο πρησμένα τα σκούλαρίτζια εμπηχτήκαν μέσα, θκιο στο σχέρι, τσακρησμένη φουσκωμένη μούττι. Το ποτό μεταβάλλει καταστάσεις, πράμα ενδιαφέρων, σε ενα κόσμο που εν εσχει νόημα πουθενά...
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011
μα αφού..
Μάταια τα πράματα, άσχετα αν περνούμε καλά. Έν εσχει μέλλον, μόνο ηλίθιες στιγμές που μας ανεβάζουν για να ξεχνούμε το τελικό αποτέλεσμα. Θάνατος. Ως τοτε να το σχαιρούμαστε, τζαι για να σχαίρουμαι τζαι να ξεχανουμαι, έκλωσα στο ποτό. Ουτε δουλειά, ούτε σταθερή σχέση, κανένα ενδιαφέρων για την υγεία. Νηφάλιος? Μάταια, άσκοπα παλε, η άρνηση μου στο οκτάωρο εν στιβαρή. Σκατά στα ριάλλια. Πρέπει να κάμνουμε πράματα για να μεν βαρκούμαστε. Η πίνεις ποτό. Τζαι να μεν πιεις πάλε, πράματα εννα κάμεις, κάτι που σε ευχαριστά εσένα, που εν αποδυκνύεται μέσα που ένα χρηματικό ποσό που εννα πιάεις για τον κόπο σου τζαι τον χρόνο σου, αλλά που την δημιουργηκότητα σου, τζαι τζίνο δια "πραγματική" χαρα.
μπλαχ
Σε κάθε hangover που αποκτώ, εννα γράψω. Κάμνει με να σκεφτώ, οι εμετοί, οι προσπάθειες να περιμένω υπομονετικά στην στάση το λεοφορείο, σπάζουν, τσακρούν, διαταράσσουνται που εμετούς. Η κατάντια να «φαίνεσαι» φυσιολογικός άμα περνούν τα αυτοκίνητα τζαι να φκάλεις τα ντερα σου. Ένα ποτήρι τσάι αναπολά στιγμές που το έπινες για να το χαρείς, να βράσεις. Όι να κατευνάσεις τα στομασχια σου που την κατάχρηση αλκοόλ. Στατιστικά, εν ειμαι αλκοολικός. Νομίζω κάπου επροςπέρασα το. Τζαι ξέρω το. Τζαι συνεχίζω. Σκέφτουμαι να πάω για βοήθεια. Δυστυχώς συνελέυσεις για έτσι πλάσματα, έιτε εν σε καθολικούς ναούς, ήτε σε ιδρύματα, τυχαία, δίπλα που το τμήμα ψυχιατρικής πτέρυγας της αθαλάσσας. Να το αντικαταστήσω τον εθισμό μου με θεισμό, ή να πάω στα δόντια του λύκου, να τυλιχτώ μόνος μου τον «ζουρλομανδύα». Η ψυχιατρική σαν κλαδος έσχει το δικαίωμα να σε σκλαβώσει πολλά πιο ανώτερο που της κρατικής αρχής..
Σκατά, κάθε τι εν μια απόφαση τζαι μία ιδέα, για να αποδέιξεις στον εαυτό σου πόση αποφασιστικότητα έσχεις. Έν χρειάζεσαι κανένα- τζαι σήμερα γράφω νηφάλιος.
έν ήπια.
έσχει 2-3 μέρες να γίνω άχρηστος. Δηλαδή να μεν θυμούμαι τι έκαμνα καν, να μεν θωρω μπροστά μου, να πασχίζω να περπατήσω. εξεκίνησα εντατικό πιώμα που τις αρχές του περασμένου καλοτζαιρκού. Μπύρες μπύρες μπύρες. Δώστου.
Μες σε τούντη περίοδο εν ήπια σύνολο 2-3 εβδομάδες τζαι τζίνες ήταν μέρες που είχα hangover. έφτασα σε μιά κατάσταση που όντως ίσχιε γίνει αηδιαστική. Πέρα που τα συνεχες σχόλια που ούλλους γυρώ μου, τους τυπικούς εμετούς, τα πράματα είχαν πιάει διάσταση. Το να χάνεις στιγμές εν απαίσιο πράμα. Με άτομα που ερωτέυτικες, με φίλους σου, με γνωστούς σου, ακόμα τζαι με εχθρούς σου. Στην αρκή παίρνεις το χαλάρά. Ε, εντάξει, σιγά - τζαι πίνεις. Πίνεις, πίνεις..
Αρκέφκουν οι φάσεις που κάμνεις μαλακίες, τζαι τζίνες οι μαλακίες έχουν επίπτωση. Πέρα που τον αχρείο εαυτό σου, τον κκελετζίη που στα ρχίδια του αν θα ψοφήσει, μια βουθκιά με τα μούτρα εν θα σε ξυπνήσει. Εν σε κόφτει. άμα "μασχιερωθείς" στην ψυσχίη όμως τζαι φτάσει ώς το εγώ σου, ξεφουσκώνει το. Τζαι τζιαμέ νιώθεις μικροσκοπικός, τζαι η ιδέα του ότι κάτι επέτυχες τόσο τζαιρό, αποδείχτηκε ότι απλά είσαι ενας μαλάκας εγωιστής. Που στην τελική είσαι, αλλά το ποτό δέιχνει το, τζαι εσύ ας μεν εισαι συνειδητός. μετά ανιλαμ΄βανεσαι την ανεκτικότητα των άλλων γυρώ σου.
πέρα που την ζημία στες κοινωνικές σχέσεις, που φανερώνει πόσο κυνικός, εγωιστής τζαι ππεζεβένκης εν ο άλλος, ένας που πίνει έσχει να αντιμετωπίσει διάφορα σκατά. Πέρα που τες ζημιές σε ζωτικά όργανα, τρύπες στα στομάσχια, κρουσμένα κύτταρα εγκεφάλου. σε περιπτώσεις που μάσχιεσαι να γλυτώσεις που τούντη πρέζα (αν ήταν πρέζα ήταν να σχε τζαι 'λεος) τρώεις πατσαρκές. Που πουτάνα σου, το ποτό καταντά ο πατρονος σου. Έσχιε σε, ακόμα τζαι αν φύεις μακρυά του, εννα σε βρει τζαι πάλε εννα σου τες δώκει που πάνω.
Ο δρόμος προς την νηφαλιότητα αρκέφκει με απέραντι βαρεμάρα. Νιώθεςι ότι κάτι λείπιει. Συγκρατάς το, περνουν ώες, ή μέρα. Ττιλαρισμένος ως το κόκκαλο. Κανα σφίξιμο πας τιην κκελέ τις επόμενες τζαι η μη ομιλητικότητα συνοδέυκεται με εξάψεις τζαι τρέμούλα.. Στον πολύ τζαιρό απόχής που το ποτό, φτάνεις σε μια κατάσταση -ohfuck
.

η πυραμίδα εν εσύ, τζαι ο λυπητερός κώλος σου.
ο κύκλος, εν το αλκοόλ που έσχει ενσωματωθεί στην ζωή σου.
ο κύβος εν η ανταπόκριση τζαι αντεπίθεση του οργανισμού που μασχιεται να αντεπεξέλθει στο ποτο.
ο κύκλος τζαι ο κύβος, εχουν το ίδιο βάρος πλέον, πράμα που βαστά την ζυγαρία, κομμάτι του εαυτού σου πλεόν, ίσχια.
φίε τον κύκλο. φκάλε πόρισμα. Πίεννε στα σχόλια.
φυλακή.
Ανθρώποι κρατούνται παράνομα, είτε ανθρώποι που εμετανάστευαν δαμέ είτε ανθρώποι που εγεννηθήκαν σε τούντο κωλονήσι. Ανθρώποι που έπρεπε να ελευθερωθούν, κάποιοι τους κρατούν μέσα. Ανθρώποι που εν επρεπε καν να τεθούν υπο σύλληψη, είτε επειδή υπάρχουν, είτε επειδή κάμνουν κάποια πράματα που, στην τελική, επιβαρύνον μόνο τον εαυτό τους, είτε επειδή κάμνουν χρήση ουσιών, είτε επειδή έχουν τον δικό τους τρόπο σκέψης.
Κάθε άνθρωπος που κρατείται πέρα που την θέληση του σε κελι ή ίδρυμα εννα πρεπε να θεωτείται, όι, παράνομο, αλλά κάτι εξευτεριστικό για την ανθρώπινη ύπαρξη. Άλλα τούτο εκαταντήσαμε, τούτο εμάθαμε. Χτηνά σε εκτροφείο. Τζίνα σφάγκουμε τα τζαι τρώμε τα τουλάχιστο, εμείς σφατζιαζει ο ενας τον άλλο ψυχολογικά τζαι καθημερινά. Ο μηχανισμός του συστήματος εν φτιαγμένος που σαδιστικά έντερα.
Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011
Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011
ζυγαριά.
Ο θετικισμός ως αναποσπαστο κομμάτι του χριστιανισμου. Η χριστιανική επιστήμη της ηθικολογίας.
Η εξύμνηση του εγώ, ο υπερτονισμός της ανάγκης για χαρά τζαι ευτυχία, δίψα για ζωή, μίσος για τον θανατό, για το θρυμάτισμα της ναρκισσιστικής εικόνας που ταρακουνά πεκκα τζαι μυαλά. Η απόθηση κάθε τι σαπιμένου τζαι αυτοκαταστροφικόυ. Η άρνηση στην ισορροπία.
σκατά.
να εκτιμούμε κάθε γέλιο που φκάινει που τα σωθικά μας τζαι κάθε δάκρυ που έσχει στάξει. Να μισούμε οτι μας χαλά, με τον ίδιο τρόπο που αγαπούμε ότι μας κάμνει χαρούμενους.
ντα?
να μεν νερώνεις τον εαυτό σου, να μεν συμβιβάζεσαι. το ουίσκι σου ναι.
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011
shot?
επούλησα την ψυσχίη μου στον θκιάολο, για μια πότσα αλκοόλ.
-εμεγαλωσα
-τζαι τί έγινες?
-αλήτης."
ίσχιε 2-3 μέρες, αλόπος, να έρτω έσσο.
εξύπνησα τζαι έξυζα κακκάθκια που αίμα, που μες τα αυτία μου τζαι τα ρουθούνια μου.
είμαι γεμάτος σχιήσματα, πουζιάσματα. καφκάες, αγάπες, ποτό.. ποτό. Είμαι διαλυμένος, εξουθενωμένος. επερνούσα που κάτω τζαι ίσχιε μια ηλίθια διαφήμιση (όπως ούλλες) πας σε ένα καταστημα ρούχων.
shut up and let your body talk.
YOU SHUT DA FUCK UP.
μετά εσκέφτηκα.. είδα με. Το χάλι μου το μαύρο. Εννα σκάσω..
Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011
motherfaqer
Εκτονόνουμαι, αποκτηνώνουμαι, ξεφέυγω ή εν η αφορμή να μιλώ μόνος μου παντές τζαι έχω με αντιμέτωπο. Φρίκη, νομίζω εννα το σβήσω τζαι κανεί. Μπορεί να με αφήκει να αποτυπώσω τζαι κάτι στο χαρτί.
Στο θκιάολο.
Πέρα που κάτι υποσυνείδητα σκατά που αναβλύζουν όπως τον βόθρο, αμα ξυσχειλήσει, η ικανότητα μου να στήσω υποθέσεις μες το νού μου φρικάρει με. Ειδικά άμα με αναγνωρίζω σε τζιντη φάση γιατί μετά καταργώ το. Τζαι μετά αφήνω το να ενδυναμώσει που τες πιο ηλίθιες πατατηρήσεις., αναγκάζοντας με να γράφω τούντες μαλακίες. Κάτι άλλαξε, εν θα πω νάκκον. Άμα εστιάσω να κάμω κάτι, εε βαρκούμαι, δυσπιρκώ, ξαπολώ το γιατί αμέσως χάνει την αξία τοιυ. Εν θωρώ λόγο να έσχεις «στόχους» τζαι κορυφές να σκαρφαλώσεις, να αφήκεις το αποτύπωμα σου στο πολιτισμό τζαι στην κουλτούρα, το μεγαλούργημα σου, στιβαρό τζιαμέ, να το θωρεί ούλλος ο κόσμος τζαι να λαλέι, ήντα ξικάβλωτο πουλλί. Να σχείς προσδοκίες, τζαι ριάλλια, τζαι να κάμνεις επενδύσεις στον μέλλον τζαι τζαι..
Πρέπει ανν αρκετά ηλίθια βαρετά αν δεν τα έσχεις τζίνα πας την κκελέ σου φαντάζουμαι. Άλλά τζαι να καταφέρναμε,(εγώ τζαι οι πολλαπλές μου προσωπικότητες υποθέτω) να αντικρύσουμε θεωρητικά ποττέ μια κοινωνία όπου ούλλοι εννα έχουν ήδη αποκατασταθεί, έσσο τους με την γιενέκα, τον σχύλο τους, τον κάττο τους, τον πούττο τους. (βιλλο ανάλογα) Τα γρανάζια του συστήματος τζυλλούν «καλά», καθένας καταναλώνει τζαι καταναλώνται, να το παρασχίεσουμε, έν εσχει κυπριακό, εν εσχει ανεργία, ο άλλος εν θελεί τούρκους, σε άλλο χωρόχρονο, ο άλλος εν θελει ξένους. Ούλλα τέλια για τον καθένα ξεχωριστά, όπως εννα ‘ταν για τζίνο ι δική του πραγματικότητα αλλά πάντα που πάνω ένα σύστημα να «καθοδηγα» τζαι να «συντηρά». Τζαι διωρωθκιούμε? Εν θα βαρκούμαστουν πάλε?
Εν θα εμπουχτίζαμε πάλε?! Εν φαινεται ότι λειπει κάτι?!
εφημερίδα.
"φέρε να δούμε αν ελύθηκε το κυπριακό"
τζαι χαχχανίζω μόνος μου.
πραγματικότητα, τί εν τούτο?
λίστα
μπ5,
ππουνιαδώρος,
καλασχνικοβ,
χειροβομδίδα,
ναπαλμ
rpg,
c4,
αυτοπυρπόλισμα
μασχαίρι,
πρέζα
πνιγμός
ηκ11
g3
αλκοόλ,
κουτσομπολιό
εν είμαι σίουρος πιο κάμνει παραπάνω ζημία.
έχω γάζα για το τελευταίο, χωρίς μορφίνη, μόνο κυνισμό τζαι σταρχιδισμό.
ωπ, εδιεφυγε μου το στάυρωμα, μεσσία.
εγώ εγώ εγώ
τουλέτα
σήμερα όι. 2 μπουκάλια επίαν κάτω εχτές μαζί με πολλές μπύρες για να αραιώσουν τα ουίσκια.
εκαμα τον καθημερινό μου σχαιρετισμό. αγκάλιασα τον φιλο μου τζαι εψιθύρησα του φτύμματα. μια κραυγή τζαι μετά, τζίτρινα. Ξινά, απαίσια, να τα νιώθω να μου χτέρνουν τον οισοφάγο, να νιώθω τα δόντια μου να λιώνουν. ήντα συνηθισμένο εκατάντησε. Συνήθως τα πλάσματα χρησιμοποιόυν τες ζάμπες τους αμα παν τουαλέτα. εν μπόρω να ξεχωρίσω αν έγινα βουλιμικός ή άρκεψαν να λιώνουν τα σωθικά μου. Το φαι εν σπάνιο για μένα άρα βουλιμία ένι να φκάλεις το φαι σου. πίνω σιτηρά τζαι κριθάρι αν μετρά για φαι. Κάτι στότσχιη για να βρίξει το στομάσχι μου, ετσι μέσα μέσα..
γμτ ξέρω οτι έστω τζαι να βρεχτούν τα σχείλη μου με λίη μπύρα, ετέλιωσε, εννα μάχουμαι να μεθυσω ως τα αυριο πάλε.
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011
η παράξενη στιγμή..
σαν την σχίζεις, θωρέις που πίσω της ενα μπατσικό με ένα μαδίτη να σε θωρεί.. χαρ χαρ
αυθάδεια
Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011
άου.
ε καλά, δεν γαμιούνται ούλλα...
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011
ψιτ.
Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011
κοινωνικοποίηση
ένα πρώτο παράδειγμα, πάρκο ακρόπολης πριν χρόνια, είχαμε με μιά φίλη μου, ένα κύπελλο παγωτό τζαι εχρειαζόυμαστουν όπως ούλλοι ενα κουτάλι για να το φάμε. Πάω να ζητήσω: "ΉΝΤΑ ΜΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟ ΚΟΥΤΆΛΙ?" εξήγησα τζαι αμέσως εκατάλαβα την περεξήγηση που εννα παιζε αν επίεννε ενα πρεζόνι να ζητήσει ενα κουτάλι.
Πρόσφατα επία να πιάω υλικά να βάψω τες τρίσχιες μου. Ρωτώ την πωλήτρια αν διαθέτουν τζαι την απαραίτητη σκόνη για να φκέι το μίγμα. Λαλέι μου, "ήντα μπου να την κάμεις?!" επήρε μου λία δευτερόλεπτα να επεξεργαστώ την ερώτηση τζαι απάντησα κάθετα, να την βαλω πας την κκελέ μου, ήντα μπου την θέλω. Εννοώ, τι εννα μπορούσα να την κάμω? Γιατί φαίνεται τόσο αλλόκοτο να ζητώ πράματα που εννα ζητούσε ο οποιοσήποτε τζαι λαμβάνω μια ερώτηση ως προς τι εννα αξιοποιήσω την ιδιότητα που έσχει τζίντο αντικείμενο?
μπλοκς.
δικαίωμα
καλά, επίαμεντο, θέλει τζαι το πουσχτλίκι συντάξεις, ασφαλιστικά τζαι χαρτούρες για να αποδέιξει την ύπαρξη τους μια διαφορετική σεξουαλικότητα। να μεν ακόυσω κανά ρχίδι να με πει ρατσιστή। Το πουσχτλίκι εν πουσχτλίκι, οπως τζαι το μουννί εν μουννι τζαι ο βίλλος βίλλος। Τόυντα εν τα δικαιώματα που επιζητούν? Να αναγνωριστεί η σχέση τους που την πολιτεία? Εννα κάμει ενα έρωτα πιο δυνατό? Τι διαφορά εννά σχει ενα ετεροφιλικό ζευγάρι που ένα ομοφυλικό, άμα τζαι τα 2 θεωρούν την ύπαρξη τους αμαοιβάια, σαν ένας ομφάλιος λώρος που εν θελέι να αποκοπεί επειδή το σύστημα αγαπά μας τζαι συντηρά μας. Σκατά.
Τι απέγινε η σεξουαλικότητα? εν το πρώτο θέμα που πρέπει να αναπτύξεις άμα μιλας για μια διαφορετική σεξουαλική κατευθυνση? Η απορία μου εν γιατί εν προωθείται η τάση bi? Νομίζω εν κάτι που τσακρά τα πρότυπα τζαι στες θκιο περιπτώσεις επειδή θεωρώ οτι εν όντως εν μια απελευθερωμένη μορφή σεξουαλικότητας। Εν θκιαλέει στρατόπαιδο, αλλά αναγνωρίζει την ηδονη σε κάθε ερωτική σχέση τζαι συνουσία।
θέλω ούζο।
p.s. σαν το πουττι εν έσχει.
τζιάλλο.
μια απόγνωση. ποτό
μια απελπισία, παραπάνω ποτό
απέχθεια αντίδραση, τζιαλλο ποτό.
ο εγωισμός του σατανισμού καταρρίπτει τον θεισμό, ποτό
ο αθεισμός γίνεται μηδενισμός. τα κοινωνικά πρότυπα καταργούνται όπως ο ίδιος ο θεός.
το ποτό, όι.
ο αναρχισμός βλαστά, αφού θωρείς τι εννά θελες πέρα που την λάσπη που σου λαλούν ούλλοι να επιζητάς. ποτό
αναρχισμός, απόγνωση, η ελπίδα κάπου εν κλειδωμένη 'κομα.
έλκος.
καμία σχέση.
υπνοερωτομαχία.
humana omnia non nisi so
mnium esse ostendit, at
que obiter plur ima
scitu sane quam
digna com
memo
rat
***
**
*
Η υπνοερωτομαχία του Πολύφιλου, όπου όλα τα ανθρωπινα πράγματα δείχνουν ότι δεν υπάρχει τίποτα παρά ένα όνειρο, παρά τα βάθη της γνώσης η οποία όντως αξίζει περισσότερο από ό, τι θυμάται τυχαία.
που το βιβλίο Hypnerotomachia Poliphili
- 1499 - Colonna, Francescο
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011
εάλω.
γέμωμα με ακοόλ τζαι πόρωμα, κάμε τζί για τους δαίμονες,
εμμονές που σμίουν τζαι μπιουν σε σάρκες τζαι μαθκια,
όνειρα σαπιμένα αλλόκοτα, να σου θυμίζουν τεμαχισμένα πτώματα
βουτημένα σε ότι εν ήβρες πάτημα. Ρωγμή τζαι άνοιγμα
για τον μαυρο καπνό σκέψης να μπεί, να κρούσει τζαι να φκέι
να εξανεμιστεί σε καμένη γή, στου νού σου τα πεδία.
Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011
τρρ.
χωμα απλούμενο μέσα έξω.
ΧΑΜΕ. εννα κάμω κόμμα. Τζίνη η παραβολή (έτσι καλός χριστιανός που μαι, θυμούμαι), που αναστήθηκε ο λάζαρος τζαι εχορκογύριζε τζαι ίσχιε δεί ένα γεωργό να τσαππίζει. Εγέλασε τζαι είπε του το χώμα τσαππίζει το χώμα. Το ίδιο ανούσιο, φαντάζει στιγμιαία, για εναν που μάσχιεται να συνάξει τον άλλο που χαμέ στα μπαρ. Αλλά όπως ο γεωργός εννα μαζέψει τους καρπούς των κόπων του..
Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011
jaggermeister.
μετά αθυμήθηκα τα βιβλία μου! έπιαα τα εχτές τζαι εβουρούσατα ούλλη νύχτα που πίσω σαν τα μωρά μου. Μια φάση ήβρα τους τζαι μπειπισιττερ αλλά μες το μπαρ έπρεπε να τα χα δίπλα που το ουίσκι μου.
Τελοσπαντων. Έτσι χαρούες. Εφτασα στα μισά καποιου βιβλίου, στέκοντας, περπατώντας μες το σπίτι, θκιαβάζοντας δυνατά, σχολιάζοντας τζαι γελώντας μόνος μου, εφαρμόζοντας τις σκέψεις του πανω μου. Μετά εσκέφτηκα ρε μαλάκα.. Ξέρώ ότι στην κοινωνική μας ζωή φορούμε μια μάσκα για κάθε περίισταση, τζαι ξέρω άτομα θέλω να γνωρίσουν κάθε μάσκα που φορώ τότε, αλλά αμα συνειδητοποιώ τελικά ότι η συμπεριφορά μου με τον εαυτό μου εν η ίδια αμα είμαι μαζί σου, ήντα μάσκα φορώ? Την ίδια με τζίνη που φορώ τζαι μιλώ με μένα αλόπος..
παω να φατσχίσω καφέ..
Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011
Μεσάνυχτα.
Τα πάντα τόσο.. απλά.. σκέττα, όδκιερα, μουντά. Ο χρόνος κωλωμένος. Κάθε τόσο το βλέμμα μου συναντά την οθόνη του κινητού, ανυπόμονα να ακούσει τον ήχο του μηνύματος. Έπηξα που το τσιάρο. Βάλω ένα ποτήρι νερό. Γουλία γουλία. Πιάνει με εκνευρισμός. Αν το πίνεις σαν το ουίσκι, εν θα γίνει ουίσκι.
Έλειψε η μουσική. Σάννα τζαι εν θελώ να ακούσω άλλη. Η ησυχία εν πολύτιμη. Αφήνει σε να ακούσεις τις σκέψεις σου. Καμία κλανία διαπερνά τον αέρα.. τζαι τα ρουθούνια μου.
Το στομάσχι μου κάμνει ευχαρηστήριο πάρτυ που για μία φορα εχώνεψε φαί, τζαι το καλύτερο χωρίς καν να πρέπει να χωνέψει αλκοολ.
Μετά που ένα χρόνο εντατικής κατάχρησης, είμαι στην 2μέρα χωρίς αλκοόλ. Που είμαι αρκετά ήρεμος αλλά τζαι ττιλαρισμένος κάπως. Ο καφές απλά διά ένταση στο μάγκωμα τζαι νιώθεις το να σε τρώει. Εμάχουμουν να θκιαβάσω ένα βιβλίο πριν. Ελαλούσε για ένα τύπο που εμάσχιετουν να τζοιμηθεί αλλά έπιανε τον νεκατωσχία, επάλευκε το κρασί με το ουίσκι στο στοχάσηι του. Τελικά εκατάφερε να στρέψει τζαι να παει να ππέσει. Ώσπου να φτάσω στα μέσα της άλλης σελίδας, εσυγχύστηκα, έχασα τα λόγια μου, εμασούσα τις λέξεις..
ήθελα μια μπύρα.. για να συνεχίσω να θκιαβάζω για ένα αλκοολικό. Ένιωσα μια απέραντη ειρωνία τζαι άφηκα το κάτω. Τωρά ο νούς μους πάει στην κατάψηξη όπου το βασίλειο της τσακρή μπύρας έσχει στηθέι μα που την άλλη ενας δράκος μασχιεται στα έγκατα του στομασχιού μου να απελευθερωθεί.
γράφω για να μοιραστώ πραματα, τίποτε άλλο. Κάποιες καταστάσεις ήταν γεμάτες απόκρουστικες τζαι βίαιες στιγμές στο βαθμό που να φτάνουν να επίπεδα αστείας ηλιθιότητας.
εκέρδισα, τζαι έχασα πολλά τούντα τελευταία χρόνια, που την μέρα που άνοια μια μπύρα για να ξεκινήσει η μέρα μου, μέχρι την αισχρότητα που έφτασα σήμερα. Τουλάχιστο εννα την παλέψω για ένα απολογισμό.
Απονθαρύνουμαι μόνος μου. Από πού να ξεκινήσω? Παντές τζαι πρέπει να θυμηθώ τι ποτά ήπια την προηγούμενη νύχτα. Τζαι αν δεν κανεί τούτο, έσχεις πάντα ένα λοαρκασμό να σου θυμήζει. Αλλά στην πραγματική ζωή, οι εμπειρίες εν συγκρίνουνται με τα ποτά. Μπόρεις όμως να συγκρίνεις πόσες έχασες ανάλογα μετα ποτά που κατανάλωσες τζαι τα επαγγελματικά πορίσματα του πότη που μπόρεις να φκάλεις, με γνώμονα:
πόσα μπλακ αου έπαθες.
πόσες φορές εξύπνησες τζαι να μεν ξέρεις που είσαι.
πόσες φορές εξύπνησες σπίτι τζαι να μεν θυμάσαι πως έφτασες.
πόσες φορές εξύπνησες τζαι εν ξέρεις ποία ξαπλώνει δίπλα σου.
αν έκαμες τίποτε μαζί της.
πόσες φορές εξύπνησες μες σε μπαρ κλειδωμένος.
πόσες φορές άκουσες τους φίλους σου να σου λαλόυν πόσο μόχθο εκατέβαλαν για να σε συνάξουν να σε πάρουν.
πόσες φορές εβρέθηκες να ανοίξεις τα μάθκια σου τζαι να είσαι στην μέση του καφκά με ένα παρέα σου τζαι να τον ρωτάς τι κάμνει.
πόσους καφκάες έκαμες μεθυσμένος.
πόσες φορές εξύπνησες με μάυρα μάθκια που ππουνίες.
ποσες φορές εφίρτικες χαμέ.
στο παρκο, σε παγκάκι, στην μεση του δρόμου.
ποσες φορες εκατούρησες στην Μέση του δρόμου.
ποσες φορες επίες να μπέις σπίτι του άλλου για να μεν καταρούσεις στην μέση του δρόμου?
πόσα δικαστήρια τζαι υποθέσεις ανοίξαν σου σαν ήσουν μεθυσμένος
ποσες φορές αστόχησες άμα επίες να έβρεις κάτι
Να φκάλεις κάτι? Να σπάσεις κάτι? Πόσες φορές την έφαες χαμέ σαν επίες να βουρήσεις.
πόσες φορές έστρεψες πάνω σου. Να κατουρήσεις? Πόσα χανγοβερ? Πόσες φορες έστρεψες το καινούργιο αυτοκίνητο της μάνας σου καθ οδον για το πρωτοχρονιάτικο δείπνο. Πόσες φορές έστρεψες σε μια μέρα. Πόσες φορές επροτίμησες το ποτό για παρέα παρά άτομα? ΠΌΣΟ ΠΟΤΟ ΗΠΙΕΣ.
Μπόρω να συνεχίσω για ωρες.. έννε μόνο σκάρτα πράματα. Σκατά έσχει πολλά ή ζωή, άλλα ελκύεις τα, άλλα τραβάς τα, αλλα κουντας τα, άλλα έρκουνται τζαι διούν πάνω σου. Τζαι εν αλήθκεια. Έν εσχει σημασία πως σκέφτεσαι, θετικά η όι, αν θα ππέσει σκατό εννα ππέσει. Ή αν είσαι μεθυσμένος. Μπορεί να δρούσες κάπως διαφορετικα, όπως τζαι η αντίληψη σου. Δαμέ εν η μαλακία ούλλη. Αν δεν ήσουν μεθυσμένος τα πράματα εν θα ταν τόσο ενδιαφερων. Εννα γλύτωνες πολλά σκατά, μπορεί, όπως τζαι φάσεις που εν θα εθελες να αντιμετωπίσεις σε έτσι κατάσταση. Αλλά πάλε..
«άμα τα πράματα εν σκατά, πίνεις για γίνεις καλά.
Αμα τα πράματα εν καλά, πίνεις για να γίνεις καλύτερα.
Τζαι αμα τα πράματα εν νεκρά, πίνεις πέρκει γίνει τίποτε»
τίποτε εν μπορέι να περιγράψει την φιλοσοφία του αλκοολισμου πέρα που τούντη κουβέντα του μπουκόβσκι.
Μα εν θα μπορούσα να τον λατρέυω τζαι να τον ξικοκκαλίζω για πολλά ακόμα. Μετά.. μετά εννα τον εχώνευκα, όπως τζαι την μαυρίλλα μου. Εννα έπιανα την μορφή του. Εν μπόρω να κάμω κάτι τέθκοιο. Ο τύπος έγραψε ένα σπάσμα βιβλία.. σαν ήταν μεθυσμένος. Εννοώ, προτιμώ να πιώ λίες μπυρούες τζαι μετά να γράψω κάτι. Μετά σαν γράφω εννα πιώ τζιάλλες τζαι στο τέλος απλά εννα πώ γάματα, εννα φκώ να πιώ. Σίουρα πρέπει να αξιοποιάς τζίνο που έσχεις τζαι τζίνο που κάμνεις, αλλά άμα μιλούμε για ένα ναρκωτικό που εν το ποτό, πως ένα προτιμήσεις να το δουλέψεις? Να φιλοσοφάς τζαι να κουμποβαράς ή αλωνίζεις να πίνεις τζαι να .. όπου να ‘ναι, ότι να ‘ναι. Αλλά τζαι τζιαμέ, κάποια πράματα απλά αποτυγχάνουν στο να λειτουργήσουν. *1
Νιώθω όπως τον τριππαρισμένο τωρά που μία χαμογελά σαν την εικόνα του σχιζοφρενή αλλά τζαι την οργή τζαι μίσος μιας ολόκληρης γενίας να κουβαλά. Μα τα πόθκια του εν αδύνατα, πιασμένα που το τίποτε, ζαοπατά τζαι σύρνει τους με τα μούτρα μπροστά, δίπλα του καταλήγει να ξεψυχά. )
Μπόρω να κάμω τζαι μια γαμημένη γραφική κατάσταση..
…
εμάχουμουν να κάμω, αλλά ήρτε ένας παρέας τζαι λαλέ μια ιστορία, αφού πρώτα εσυγχύστικα τζαι ήθελα ένα διάλειμμα για τσιάρο. Κάτι εξίασε τζαι άψε φωθκιά, έφιε που το δωμάτιο τζαι ώςπου να πάει πίσω, ήβρε καπνούς, εβούρησε να πίαει σίκλα, εφώναξε μιας συγγένισας να πιάει πυροσβεστική τζαι να φκάλει πράματα έξω. Τελικά εκατάφερε έσβησε την αφου επιεννωέρκετουν τζαι εν επαθε ηλεκτροπληξία που εσυρνε τα νερά όπου να ναι. Το αστείο εν ότι ούλλη την διάρκεια της τραγωδίας, το pc που πίσω έπαιζε τσόντα δυνατά.
γάμα την γραφική παράσταση, εβάεθηκα να πασχίαζω μες το paint.
Ήντα απογοήτευση, σκοπός της ζωής κόμα να παέννεις σκολείο.
ήντα μαλακία, πρέπει να τελιώσεις το σκολείο, ανυπομονάς, τζιαμέ εννα κάμεις μπούμ.
τελιώνεις. Πίνεις καμία μπύρα.. σύρνουν σε στρατό. Έφτασες ως δαμέ για να κάμεις τούντο πράμα? Ήντα μπου απέγινε η ζωή μετα τα μαθήματα, τζίνο που εθέλαμε να κάμουμε μόλις φίουμε που το σκολείο. Χακί, όπλο τζαι μιζέρκα. Γνωριιμίες εννα μου πείς. Εννα τυχαίναν τζαι εξω που τον στρατό. Η πατρίδα μας, τα όπλα μας, οι νεκρόι ήρωες μας. Έπιαα το μαλάκα ντα, εσύ έπιαστο? Εν ΝΕΚΡΟΙ. Πόσα πρότυπα. Σημαιούθκια, έθνη, στρατή, σε μια χωρα που έν χωρέι σύνορα, τα διαχωριστικά εν βαρέλλες. Η ιδέα του θεού. ΑΓΡΚ. Η γαμημένη ιδέα του θεού. Παντού business men, δικηγοροι με σκατωμένα ρούχα, ο θεός τους, το χρήμα τους, η ζωής τους. Τόυτο πιστέυκεις? Τούτο Τιμάς? Επεράσαν άλλες 2 νυχτες. Μπλιαχ
Την εψέσινη ήπια. *ποφυσημα* οι καλύτερες γουλιές μπύρας που ήπια δαμε τζαι τζαιρο. Αφού την τελευταία μου μπύρα είχα την πιει με μια κοριτσάρα που καταγουστάρω, την επόμενη φορά που την εξανάδα, ήθελα να πιώ μαζί της. Πρέπει να ίσχιε γίνει πέντε το πρωί. Το στομάσχι μου ίσχιε πελλάνει. Όι πάλε τα ίδια. Άλλη μια φορά να αγκαλιάζω την τουαλέτα τζαι να φκάλω κραυγές με μια επιμονή παντές τζαι κάποιος ήταν να μου απαντήσει πίσω που τα έγκατα του βόθρου. Το πολύ πολύ να μου λαλούσε cheers για το ποτό που εννα του διούσα. Kanpai μαλακα.
Συνείδηση , συμπέρασμα, κόσμος σκατά, μιζέρκα, απόγνωση, η αλήθκεια μου πλεον, η πραγματικότητα μου. Εν προσπαθώ να είμαι μίζερος, εν προσπαθώ να μια χαρούμενος. Κάμνω επιλογές όμως. Τούτο το κείμενο εκαταντησε το ημερολόγιο μου ασυνείδητα. Αρέσκει μου να μονολογώ, παραπάνω που να κάμνω μια συζήτηση, είδικά μια συζήτηση που έν θελω να κάμω, που εν θέλω να επαναλάβω. Για να ξεδιπλώσεις την γλώσσα σου, πρέπει πρώτα να δέις αυτιά στο ακροατήριο, πρόθυμα να κούσουν αλλά τζαι να απαντήσουν, με τον ίδιο τρόπο που απαντάς εσύ, σχετικά.
Χωρίς να ρωτάς τι ώρα ένι τζαι να σου απαντούν, μαυρο.. Κακό παράδειγμα γιατί φκάλει νόημα. Άμα η έρτει η μαυρη ώρα σημαίνει εν ώρα να σταθείς τζαι να αντισταθείς. Η κάθε ώρα εν μαυρη ώρα. Ένα πένθος για την ζωή που χάνουμε τζαι μια τελετουτγία για την πρώτη μέρα της ζωης μας που τα σήμερα..
Ερωτήσαν με αν νιώθω να πριτρυγιρίζουμαι που ηλίθιους τζαι αν είμαι εγώ ο έξυπνος.. Που την μια θέλω να πώ: «Ναι.» Απλά τζαι καθαρά. Αλλά εννε έτσι. Έννε θέμα βλακείας ή εξυπνάδας. Εν θέμα κατανόησης τι σε περιβάλλει.
*1( Όπως τα γαμημένα παραθύρκα που είσαι στην Τρίτη σελίδα τζαι μάσχιεσαι να κάμεις save πέρκει εν παν ούλλα του κώλου, επειδή εφίαν τα δακτύλια σου – τζαι επειδή, έν εισαι πιττα τζαι αθυμάσει τζαι ξαφίαζεσαι, όπως άμα αντιλαμβάνεσαι ότι εν μια η ώρα τζαι μπορέις να δείς μπροστά σου, τζαι αηδιάζεις, θωρείς γυρώ σου τζαι ξαναγυρίσεις στον να φακκας πλήκτρα, τζαι να τα φυσάς να φευκει ο σταχτός του τσιάρου.
Ουφ, ποφησώ μόνος μου αλλα ξέρω ότι ξεφεφκω τζαι φκάλω το άχτι μου τωρά। Εχω ένα πάθος να στυλλώσω μια μπύρα τζαι να την αφήκω να παει κατω ωσπου να τσακρίσουν τα δόντια μου.[ Εν χωνευκω όπως επληκτρολογούσα, πάλε, στο γαμημένο το κινητό ότι εν χρειάζεται να κλείσω το ένα μάτι για να εστιάσω με το άλλο περκει φκάλω νόημα, να σταθεροποιήσω την κκελέ μου τζαι να μεν διαγράφω κάθε πεντε γράμματα τα τρία επειδή επάτησα τα καταλάθος.])
συνεχίζω μετά, κάπου δαμέ γυρώ εννα συχνάζω, παω για μπύρα..