Νεολαί(ρ)α

Είμαστε η γενία που πρέπει να φυτέψει τζαι να ποτίσει τον σπόρο.
Η ζωή εν δική μας, οι δρόμοι μας ανήκουν, να τα διεκδηκίσουμε, για εμάς που εμάς. Εμείς έχουμε την δύναμη, με πίστη στο άτομο μας, να χτίσουμε τζαι να δημιουργήσουμε, να κάμουμε ότι εμείς νομίζουμε ότι εν καλύτερο για μας.
Είμαστε οι απόγονοι των σκιών, των παιδκιών χωρίς μέλλον, καταδικασμένα να δουλευκουν ως τρόπο ζωής, με πτυχία ώς έπαθλα αποτυχίας, τα εισητήρια για το γραφέιο ανεργίας, το σημάδι για μια ζωή που αργοπεθαίνει, αλυσοδεμένη με τις επιπτώσεις του σύχρονου πολιτισμού, πνιγμένη που τα προσχεδιασμένα πρότυπα της κυρίαρχης ιδεολογίας.

Να αναιρείσουμε τους θεσμούς που μας έχουν επιβάλει, να καταργήσουμε τους ρόλους που μας σκλαβώνουν, να απαρνηθούμε την αδικία τζαι την καταπίεση που διοχετευκεται μεσω της δημοκρατίας τζαι κάθε άλλου μηχανισμού εξουσίας. Να μάθουμε να καταστρέφουμε με την ίδια χαρά που δημιουργούμε, να θέσουμε τον δικό μας τρόπο ζωής. Οι συμβουλές τζαι τα ιδανικά των μεγαλύτερων μας εν η κατάρα μας, εν τζίνο που μας τρώει, υποτιμούν μας, νομίζουν ότι εν εχουμε την γνώση, την ικανότητα τζαι την συνείδηση να καταλάβουμε τις συνθήκες στες οποίες είμαστε. Οι εξουσιαστές ξέρουν το καλά τούτο. Φοούνται μας, επειδή εμάθαμε κάτι που τζίνοι έν θα εκτιμήσουν ποττέ. Να τους δείξουμε ότι υπάρχουμε, τζαι ότι στεκούμαστε για τζίνα που σκεφτούμαστε,

Να συλλογιστούμε τον ρόλο ύπαρξης μας, τζαι να τον συγκρίνουμε με την εγκεκριμένη κοσμοθεωρία που μας ελέγχει. Να δούμε κάθε πτυχή που μας δημιουργά ελλέιψεις, που μας ασκέι έλεγχο, που μας εκβιάζει με καθήκοντα, αυτοκτονίες του ψυχικού μας κόσμου για το κοινό καλό, για ένα χρέος στην πατρίδα, επειδή πρέπει, επειδή έτσι μας εμάθαν, επειδή ούλλοι κάμνουν το, ούλλοι εν πρόβατα, ούλλοι ακολουθούν τζαι ελπίζουν τζαι τζίνοι κάποτε να καθοδηγούν.

Τα προβλήματα μας ούλλα αρκέφκουν που την στιγμή που κάτι μας ορίζει το πώς να ζούμε. Ν μέν συμβιβαστούμε με τζίντον ρόλο, να τον αμβισβητήσουμε, τζαι να του ασκήσουμε κριτική, να ορίσουμε τις θέσεις μας ξεκάθαρα, τζαι να το εφαρμόσουμε σε πράξη. Να μάθουμε για πολεμούμε για ότι μας ενοχλεί, να μεν το ανεχούμαστε, να μεν σιωπούμε τζαι να γυρίζουμε που τη άλλη. Γιατι τζιαμέ αδέρφκια, εννα χαθούμε, εννα χαθούμε μέσα σε τούντο σύστημα που τροφοδοτούμε. Αν δεν πιστέψουμε σε μάς, τότε σε ποίον εννα βασιστούμε, τζαι πότε. Για να πετύχει κάτι σωστά πρέπει να το κάμουμε μόνοι μας. Να απαιτήσουμε την κάθε ελευθερία μας, σαν άτομα, όι σαν πολίτες, χωρίς να βασιζούμαστε σε κόμματα τζαι πολιτικούς.

Να απελευθερώσουμε τον εαυτό μας που κάθε προκατάληψη τζαι ταμπού, να ανακαλύψουμε τί πραγματικά ένι ο καθένας μας, με σεβασμό τζαι θετικό εγωκεντρισμό, να ζυμωθούμε τζαι να ταυτιστούμε, δρώντας σαν ένα, ολόκληρο αλλά τζαι κενό απέναντι σε κάθε ηθική τζαι αμφιβολία που εννα μας στερήσει που ότι θέλουμε.

Σκατά σε ούλλα.

κατάργηση

καταργώντας κοινωνικούς ρόλους, τον διαχωρισμών των φύλων, τις εθνικές πλαστές ταυτότητες, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άλλο ένα σκαλοπάτι. ίσως το μονοπάτι να μεν οδηγά στην ελευθερία, αλλά να μας φέρνει πιο κοντά με το στην υιοθετηση μιας κριτικής σκέψης τζαι την μεταβολή τζίντης επαναστατικής συνείδησης σε πράξη, απελευθερώνοντας μας ως ένα βαθμό, επιτρέποντας μας να δούμε το άτομο μας συνολικά, τις πραγματικές του επιθυμίες τζαι βουλήσεις, καθώς συναναστρέφεται σε μία υγιες κοινωνία, χωρίς εξουσία.

Η βία εν αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης μας. Αν αποσπαστούμε την φύση μας, αρνούμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό μέσω μίας πάλης μεταξύ λογικής συνειδητής επιλογής τζαι έμμεσου υποσυνείδητου τρόπου σκέψεις που συνήθως επηρεάζεται που τις ελλείψεις που έχουμε στα πλάισια του πολιτισμού. Η άγνοια ώς προς την αυτονομία μας, καταρρέει την σημασία ουσιώδων στόχων που χρειάζεται το άτομο μας για να επιβιώσει, σε ένα χαώδες αλλά ταυτοχρονα αρμονικό περιβάλλον.

βία

Αναγνωρίζοντας τρόπους κοινωνικής συμπεριφοράς σε συγκεκριμένο, ή ευρύ πεδίο, διακρίνονται στοιχεία"φυσιολογικής" ή "ανώμαλης" δομής χαρακτήρα. Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε κάποιες καταστάσεις ή περιστάσεις, πρέπει να αφαιρέσουμε τον φακό διακρίσεων τζαι ταξηνόμησης ανθρώπων σε διάφορες κατηγόρίες. Κάθε άτομο έσχει την δική του προσωπικότητα, τις δικές του εμπειρίες τζαι άρα διαφορετικές δομές από ένα άλλο άτομο.

Το οικογενειακό περιβάλλον ή υπόβαθρο, παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση ατόμου, επίσης όπώς άλλα μέσα που δρούν παράλληλα, όπως θρησκευτικοί κανόνες ηθικολογίας, εθνικά ιδεώδη τζαι κοινωνικά πρότυπα, μολύνουν την διαδικασία μίας ομαλής διαδικασίας ωρίμανσης, με αυτόνομο τρόπο μακρυά απο εξωτερικές επιρροές.

Κάθε "μεμονομένη πράξη εξουσίας ή βίας, μπορεί να φαίνεται άκακη, ταυτόχρονα κατα καποιο τρόπο υποχρεωτική καθως εθεωρείτουν τζαι θεωρείται ωφέλιμη. Το ζήτημα ένι για ποίον. Για τον εξουσιαστή, το να καθηλώνει τζαι να στερεί αρετές ή ένστινκτα εν κάτι δύσκολο, αφού κάθε περιορισμός σωματικός ή ψυχικός εν καθοδηγούμενος να καταπιέσει, διευκολύνοντας την θέση του ιδίου τζαι όι του εξουσιαζόμενος.

Οι ελλέιψεις που δημιουργούνται που την απουσία της εκπλήρωσης των πραγματικών αναγκών του κάθε ατόμου, μεταβάλλονται, αφού η ενέργεια τζαι η πράξη εν χαννουνται ποττέ, τζαι διαμορφώνουνται ως καστάσεις που θεωρούνται ψυχικές ασθένειες.

Βάση προηγούμενων βιωμάτων, ένας σκελετός που έντονες καταστάσεις μπορεί να σχηματιστει, με έντονα γεγονότα που πιθανών να επηρέασαν το άτομο. Το άτομο είναι πιό ευάλωτο στα πρώιμα του χρόνια τζαι μία δράση βίας μπορεί να αφήσει ανεξίτιλα σημάδια στον χαρακτήρα μακροπρόθεσμα, καθώς τζαι οι επιπτώσει εννα φανούν σε μεταβατική φάση, όπως ή εφηβεία.

Βία μπορεί να χαρακτηριστεί, όι μόνο ο περιορισμός αλλά τζαι οι υποχρεώσεις.

εχθροί

Άν σε πραγματικό χρόνο, έν ξορτόνουμε να επικοινωνήσουμε τζαι νά βρουμε μόνοι μας λύσεις για τα ζητήματα που μας απασχολούν, ήντα μπου θκίαολο κάμνουμε μες τα ίντερνετ? Αναπληρώνουμε τούντη ανάγκη με το να πίσσουμε στα λόγια τζαι τα μπα μπλά.

Οι τζιεροί έννε οι ίδιοι. Έν θα μιλησω για κάτι που εν εβίωσα τζαι έν ξέρω. Ο κόσμος αλλάσει συνεχώς. Οι ανθρώποι τζαι οι συνήθειες τους μεταβάλουνται. Κάτι που επαναλαμβάνεται όπως λαλούν, αλλά ντυμένο διαφορετικά. Πουκάτω που το σχιέπαστρο εν ο ίδιος σκελετός.Τζαι παιζει το ίδιο φκιολί, βασισμένο πας την καταπίεση τζαι την εκμεταλλευση. Οι ίδιες δομές, οι ίδιοι περιορισμοί, η ίδια σκλαβκία που εβιώναν πρόγονοι του ανθρώπινου είδους που τζίνους της ράτσας του.

ήντα μπου κάμνουμε πιον? Συνεχίζουμε τζαι μείς το φκιολί μας. Βολικά μασκαραλίκια για υλικά αγαθά, σάπια ιδανικά για αξίες, ανούσιες τζαι γεμάτες προκαταλήψεις παραδόσεις τζαι έθικμα. Να τελιώσουμε το σκολείο, να πάμε στρατό, να πίαμε πτυχία, να έβρουμε γιενέκα, να πίαμε δουλεία.. γιατί? Για να κάμουμε κοπελλούθκια τζαι να τα βουρούμε να κάμουν ότι εκάμαμε εμείς, παντές τζαι εν θα μπόρουν να επιβιώσουν. Ισψς όι, επειδή για κάποιοθς τούτος ο κόσμος εν σκληρός. Αλλά εν οι ανθρώποι που τον κρατούν έτσι, σε τούντο χάλι.

Αν οι ανεργίες συνεχίσουν να αυξάνουνται, ήντα μπυ να γίνει?
Πόσος κόσμος εννα αντέξει να ζεί μες την φτώσχια?
Πόσο εννα αντέξει ένα σύστημα να τους σηντηρά με ένα τρόπο αφού μπορούν να θεωρηθούν απειλή αν καταλάβουν ότι κάτι μες σε τούντο σύστημα βρωμεί?
Πόσο εννα εν μες σε λήθαργο?
Πότε εννα αντιδράσουν?
Πόσο εννα αντέξουν την καταστολή που τους μπάτσους?
Πόσο εννα πάρει να εξαντληθεί ούλλη η εμπιστοσύση ως προς τους πολιτικούς?
Πότε εννα αποφασίσουν τί θέλουν πραγματικά τζαι να βάλουν μπρος να το κατακτήσουν?

Άν δαμέ έσχει χώμα, τζαι γυρώ νερό με αλάτι τζαι έσχει ανθρώπους, το ίδιο τζαι παντού, ήντα διάφορα έχουμε μεταξύμας τελικά? Τί σημασία παίζουν τα έθνη τζαι τα σύνορα έν παντού εν η ίδια μορφή εξουσίας. Ποίος εν ο εχθρός τελικά?
Ο μςτανάστης?
Οι κκιλίντζιροι?
Οι άλουτοι?
Οι ανάπηρο?
Οι λεσβίες?
Οι πελλοί?
Οι τρομοκράτες?
Οι οπαδοί?
Οι χουλιγκαν?
Οι αναρχικοί?
Πάντα η εξουσία εχρειάζετουν ένα εχθρό, υπαρκτό ή όι για να θεμελιώσει την έλλειψη ασφάλιας τζαι να δείξει την ανάγκη ενός συστήματος. Το ίδιο σύστημα που το κεφάλαιο, οι ιδιοκτήτες τζαι τα αφεντικά γαμούν μας.

Ούλλα για το κέρδος.
Κάθε σχειμώνα οι γιορτές εν για τζίνο.
Για να ξοθκιαστεί, ότι εκερτίθηκε με δουλεία τζαι οχτάωρα.

Ωραίος κύκλος.
Λίο βαρετός για μένα.

Η ίδια φορά που επαναλαμβάνει κάθε φορά, δείχνει σου τι μπορείς να καρτεράς.
Αν τό βρετε τί εννα γίνει με το κυπριακό. Ξέρω τι θέλουν οι δεξιοί, οι αριστεροί, οι δημοκράτες τζαι οι φασίστες. Έν θα έσχει σημασία όμως η άποψη τους, αφού στην τελική η λύση εννα έρτει σύμφωνα με τα συμφέροντα που έχουν τζαι οι εγγλέζοι, τζαι οι αμερικάνοι, τζαι γενικά το κεφάλαιο. Τα κοινωνικά ζητήματα εν χεσμένα, αφού η μόνη αιτία επίλυσης των επιπτώσεων τους εν για να συνεχιστεί η εξουσία τους να υπάρχει, αποφευγοντας έτσι τις κοινωνικές αντιδράσεις πυ σίουρα αν ενδυναμωθούν με μαζική συμμετοχή του κόσμου που εν άξιες να ανατρέψουν την ροή του όλου. Οι ανθρώποι εν το όλο. Τζαι άμα τζίνοι επιθυμήσουν κάτι που εννα τους φέρει πιο κοντά σε κάποιες ελευθερίες, τότε εννα ελευθερωυεί τζαι το περιβάλλον που τους σκλαβώνει τζαι το αντίθετο.

Αν νομιζεις οτι η σκλαβία εν ανύπαρκτη στον τόπο μας, (πέρα που τον γαμημένο τούρτζικο στρατό, τζαι τες πουσχτοβάσεις)