-Ετέλιωσες το σχολείο με άριστα?
Υπηρέτησες την πατρίδα?
Τέλιωσες τις σπουδές σου?
Αγόρασες καινούργιο αυτοκίνητο?
Το κινητό σου εν αρκετά προηγημένο?
Χρωστάς πόσες σχιλλίαες δάνεια αλλά οι δικοί σου λαλούν σου μπράβο για τούτο?
Χουμίζεσαι ούλλη μέρα τες μαλακίες που αγοράζεις πέρκει φκάλεις ταίρι?
Τα ρούχα σου εν η τελευταία λέξη της μόδας?
Ακολουθείς τα πρότυπα συμπεριφοράς που θέτει το σύστημα μέσω των μμε?
Λύεις ούλλη μερα μέσ τα κλαμπς τζιε τα κκαφε?
Εξακολουθείς να νοίαζεσαι για την γνώμη που έχουν οι άλλοι για σένα, σύμφωνα με την εμφάνιση και το κοινωνικό-οικονομικό σου υπόβαθρο?
Είσαι μέσα σε πολιτικές παρατάξεις τζιε βουράς όποτε σου πούν τζίνοι σαν το πρόβατο? Ή απλά κάθεσαι ούλλη μέρα πάς το πάγκο τζιε παίζεις πιλόττα? Έσασες το μέλλον σου που τα τωρά? Εν εκουράστηκες να δουλέυκεις? Η μάππα εν η ζωή σου? Τα μπούκκικα? Καπαρέ στανταρτ α? Οι ξένοι ήντα μπουν σου φταίν? Αναρωτήθηκες ποττέ, ποίος εσχεδίασε τούντο κόσμο γυρώ μας τζιε εκλείδωσε μας μέσα?Έν θωρείς σίερα? (Τα σκατά που έσχις στην μούρη σου μυρίζεσαι τα?) Έν σε σκοτώνει η ρουτίνα?
-..αφομοιώθηκα.
-Έγινικες γρανάζι, ένα ρουλεμά.
-Έτσι εν τα πράματα. Άτε χάθου τζιε έπρησες με. ο θεός πίον.
-Θκίαολε μάυρε.
-Μεν ξιτιμάζεις.
-Ο μόνος θκίαλος εν τζίνος μέσα μας. Τζίνος που αναπαράγει την απάθεια τζιε την αδιαφορία.
Τζίνον που καθηλώνουμε για να μέν αντιδρά πιόν. Τζίνος, ο κτηνώδης εγωισμός κουβαλούμε.
Η θέληση του ανθρώπου για ζωή τζιε ελευθερία, ο εωσφόρος μέσα μας, ο αιώνιος εξεγερμένος, ο ξεπεσμένος άγγελος, που αρνείται την εξουσία, την ιεραρχία, κατάντησε κάτι το "κακό¨, το απόμακρο, το αδιάφορο, το αναίτιο, το άσκοπο.. Κάτι θκιαολισμένο τζιε απαγορευμένο. Οι ανθρώποι επιλέξαν τον θεό στες άρρωστες κκελάες τους ώς ανώτερο όν, καταχωρώντας τον ιεραρχικά τζιε ακολούθως, τους εαυτούς τους, αναιρώντας το δικαίωμα που έχουν να διαλέξουν τον δικό τους τρόπο ζωής. Το καλοσχεδιασμένο παραμύθι, υποδεικνύει ότι, μόνο με κάτι ανώτερο που σένα να σε καθοδηγά μπορείς να επιβιώσεις. Τα κράτη έπιααν τον ρόλο τούτο. Τζιερός να ξυπνήσουμε τον τράουλλο μέσα μας, να πίαμε την ζωή στα σχίερκα μας τζιε να κατασφάξουμε θεούς, εξουσιαστές, κάθε τι που παίζει με ανθρώπινες ζωές τζιε ότι μας καταστρέφει.
Non serviam
4 σχόλια:
Πολλά δυνατό!
ειδικά το πρώτο μισό
κατευθείαν στο στόχο μιλούμε!
Ρε επόρωσες με να γράψω λλίες κουβέντες γιατί αρέσκουν μου έτσι θέματα.
Καταρχάς εν πιστεύκω ούτε στον θεό ούτε στον θκιάολον, δηλαδή πιστεύκω ότι εν τζαι οι θκυο δημιουργήματα του ανθρώπου, εν μόνον ιδέες μες τα μυαλά του κόσμου. Αλλά οι ιδέες γίνουνται πραγματικές αφού έχουν πραγματικές επιπτώσεις.
Δισπυρκώ με τον Χριστιανισμό τούτες τες μέρες, έσιει 2 εκκλησίες κοντά στο σπίτιν μου τζαι θωρώ τες κοτζιάκαρες να φεύκουν κάθε μέρα τωρά πον Πάσχα τζαι βαστά τους πολλή μελαγχολία. Άσχετον αλλά εχτές είδα έναν μες τον δρόμον τζαι έκλαιεν, μιλούμεν πολλά, δάκρυα παντού, έκλαιεν δυνατά όπως το μωρό, ένας άνθρωπος πας τα 40 με στολή μηχανικού. Έσιει σχέση με τα βάσανα του Χριστού που κάποιοι τα βιώννουν έντονα τούτον τον τζαιρό; Εν ηξέρω. Σαν να το νιώθω όμως στον αέρα της πόλης γεννικά τούτον το πράμαν, η σταύρωση τζαι η ανάσταση ως εσωτερικευμένο φαντασιακο κοινό βίωμα.
Γιατί όμως γαμώτο; Εμπήκεν η άννοιξη τζ'άλλαξεν ο τζαιρός, εν πιο έντονος ο ήλιος αλλά βρέσιει ακόμα που και που, τζαι έξω που τες πόλεις εν γεμάτοι οι τόποι άγρια φκιόρα, φκαίννουν οι γεναίτζες με τα κοντά τους, άλλαξεν η ώρα τζαι οι μέρες εν πιο μεγάλες τωρά, πάει να τελειώσει το πρωτάθλημα, οι μιτσιοί δέρνουνται για τα ξύλα της λαμπρατζιάς, τζαι ήρταν τζαι οι φοιτητές για το πάσχα. Εν μες τους κύκλους της ζωής. Οι μέρες τούτες πριν τον Χριστιανισμό είχαν θρησκευτική αξία επειδή η καθημερινή ζωή εβασίζετουν πας το γύρισμα των εποχών. Μιλούμεν για αγρότες, πλάσματα πολλά φτωχά που άμαν εν είχαν γιόρκι καλό επεινούσαν τζαι άμαν ετύγχαιννεν κάποιοι επεθανίσκαν. Εζούσαν το έντονα, εν δύσκολο για μας να το καταλάβουμεν νομίζω. Μετά η εκκλησία υιοθέτησεν τούτην την εποχή για το Πάσχα δηλαδή για τον θάνατο τζαι την ανάσταση του Χριστού. Νιώθω το σαν ξένο πράμαν τούτον, όπως νιώθω ξένη την κατανομή του χρόνου σε ωράρια εργασίας & κατανάλωσης... πότε εν να απελευθερωθεί ο χρόνος;
Εσυμπάθουν κάποτε τον Χριστό ως που εθκιέβασα λλίον τες γραφές τζαι εν μου έκατσεν καλά, καλά λαλεί τζαι καλά πράματα αλλά λαλεί τζαι καμπόσες μαλακίες, ας πούμεν για τον έρωτα. Ήταν καμπόσον απόλυτος "εγώ είμαι τζαι κανένας άλλος, για είσαι μαζίν μου για είσαι εναντίον μου" αλλά κάτα τα άλλα ήταν ταπεινός γεμάτος αγάπη κτλ. Ο Χριστιανισμός που τον τζαιρόν που εκηρύχθηκεν επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που τον "άγιον" Κωσταντίνο (τον συνονόματο μου τον αυτοκράτορα, στρατηγό, σφαγέα, εκμεταλλευτή αλλά κάτα τα άλλα άγιος, ζήτω οι άγιοι) εξαφάνισεν με την βία καμπόσες άλλες θρησκείες στες περιοχές που επικράτησεν - είτε μιλούμεν για άλλες αιρέσεις Χριστιανών είτε για πολυθεϊστές, παγανιστές, κτλ... Εν με πείθει η ιδέα ότι η αλλαγή που πολυθεϊσμό σε μονοθεϊσμό ήταν πρόοδος.
Εχτός που τούτον ο Χριστιανισμός εσυμμάχισεν με τες δυνάμεις της καταπίεσης, (αυτοκράτορες, καταχτητές, δουλεμπορους), ε άμαν θωρείς ότι ο Θεός εν με το μέρος της καταπίεσης, παρά να πιστέψεις ότι ο Θεός εν η Αγάπη ή ότι ο Θεός εν η πηγή της ζωής τζαι της φύσης, λαλείς εν τζαι τζείνος ένας απάνθρωπος τύραννος... άρα ο Σατανάς που επαναστατά εναντίον του σαν να συμβολίζει την απελευθέρωση των καταπιεσμένων. Έσιει μιαν ποιητική παράδοση που θεωρεί τον θκιάολο ως τον καλό της υπόθεσης σαν σύμβολο ποιητικό παρά θρησκευτικό. Σαν ναν παραπάνω σε Καθολικές τζαι Προτεσταντικές χώρες όμως.
Εν ενδιαφέρον ο συμβολισμός του θκιαόλου που κάποτε έσιει τζέρατα, πόθκια τράγου κτλ. Ο τράουλλος μέσα μας που λαλείς. Εν χαραχτηριστικά που κάποτε είχαν ο Πάννας τζαι ο Βάκχος/Διόνυσος, τζαι γεννικά οι θεότητες & τα μυθολογικά όντα που σμήγουν σώματα ανθρώπου & ζώου εν πολλά σε ούλλον τον κόσμο. Άλλες θρησκείες ετιμούσαν τζαι τζείνα τα όντα αλλά στον Χριστιανισμό (όπου ούλλοι οι θεοί εχτός που τον έναν τον δικό μας εν αμαρτωλά είδωλα) δαιμονοποιείται ως ο Σατανάς (Shaitan: Εχθρός), η πηγή του κακού τζαι του πειρασμού. Φέρνει λλίον το άγριον πρόσωπον της φύσης, της σεξουαλικότητας, της ανυποταγής στην ασφυξία του πολιτισμού; Τζαι ξέρουμεν ότι ο πολιτισμός τζαι ο Χριστιανισμός καταπιέζουν τα τούτα. Όπως πολλές θρησκείες οι Χριστιανοί σαν να βουρούν να χωστούν που το σώμα τζαι τα ένστινχτα, διούν την σημασία στην ψυχή τζαι τον ουρανό αντί στο σώμαν τζαι την γη. Ενώ τζείνον που χρειάζεται έννεν ισορροποία μεταξύ των θκυο; Τζαι φυσικά ο θκιάολος εν η πηγή του κακού γιατί άμαν τον καταπιέζεις (το σώμα, τα ένστιχτα) γεννάς ψυχολογικές αρρώσκιες του άλλου κόσμου.
Έξερα τζαι έναν που εδήλωννεν σατανιστής που εσπούδαζα Αμερική, ένας μουσικός πας τα 45-50 του... ήταν καλόν πλάσμα, ήσυχος, απλώς επίστευκεν παράξενα πράματα, επέρασεν τζαι που την ριζοσπαστικήν αριστερά των 60s. Εν εκατάλαβα ποττέ το ππόιντ του να κάμνει κάποιος τον θκιάολον θεό, να τον κάμει είδωλο. Ήντα να γινεί σατανιστής; Που τυφλήν αντίδραση; Μιλούν μου πιο ουσιαστικά συμβολισμοί όπως το Ι Τσιγκ ή το Ταό που λαλούν για την Αρχή σαν ισορροποία μεταξύ ουρανού τζαι γης (παρά να πω - "είμαι με τον ουρανό εναντίον της γης" [θεός] ή "είμαι με την γη εναντίον του ουρανού" [θκιάολος]). Ονειρεύκουμαι τζαι γω να καταστραφεί τούτος ο κόσμος τζαι να απελευθερωθούμεν ούλλοι. Το όνειρον της σφαγής όμως εν μου αρέσκει. Κατανοώ το αλλά εν επικίνδυνο τριπ που μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε τζιάλλην αρρώσκια τζαι καταπίεση παρά στην ελευθερία. Εν καλή φάση να απελευθερωθούν τα ζώα τζαι τα ζωϊκά ένστινχτα αλλά αν ξαπωλήσεις 50 άγριους & πεινασμένους λύκους μες σε μιαν γειτονιά ο κόσμος εν θα απελευθερωθεί, εν να μείνουν κλειδωμένοι έσσω τους τρομοκρατημένοι.. τωρά μιλώ τζαι γω συμβολικά.
Ο σατανισμός με την σειρά του χωρίζεται σε παρακλαθκια.
Που πιστέυκουν στον θκίαολο σαν κάτι το ανώτερο, σαν οντότητα, ενα παρακλάδι που αφορά "μαγεία", μυήσεις τζιε τελετές.
Το άλλο έν ο σατανισμός ώς προέκταση του αθεισμου, που εμπεριέχει αυτονομία του ατόμου, μια δόση εγωισμου, μία λατρέια στην λίμπιντο τζιε στην ηδονή. Επίσης υιοθετούν στοιχεία αντιθεισμού αλλά τζιε μία έλξη ώς προς τον υλισμό.
Στην σατανική βίβλο, η έννοια του "θεού" διατυπώνεται σαν η ισορροπία της φύσης. Επίσης θεό αποκαλούν τον ίδιο τους τον εαυτό σαν άτομο, έτσι η πίστη στρέφεται στον εαυτό σου τζιε όι στον ουρανό.
Θεωρούν τον σατανά το ελιξήριο για μία ανεξάρτητη ζωή.
Σαν θρησκεία έσιη τζιε τζίνη δικές της εντολές, π.χ. εκφράστου σεξουαλικά μέχρι το σημείο που να μέν ενοχλεί κανένα άλλο, χωρίς να θεωρεί την πολυγαμία, ομοφυλοφυλια, ή τον σαδομαζοχισμό σαν αμάρτημα. Επίσης καταδικάζει την σφαγή ανθρώπου ή ζώου σε τελετή ώς μορφή τελετής.
Η έννοια "θεός" εν σημαίνει τίποτε για μένα, έν το αποδέχουμαι, εναντιώνομαι στην ιδέα ύπαρξης του θεωρόντας ότι τζιε να υπήρχε εννά πρεπε να "σφαχτεί"
Το τρίπ, για ένα κόσμο που εν απελευθερωμένο που θεούς τζιε θρησκείες πρέπει να εν οπλισμένο με πόθο για αυτονομία του ατόμου, αποδέχοντας τον εαυτό του ικανο να αντεπεξέλθει στην ίδια την ζωή.
Ο τζιερός που εννα παρετήσουν τα πλάσματα να λατρέυκουν τες αλυσίδες που φορούν, εννα εν τζιε η στιγμή που ο θεισμός εννα τελίωσει..
Έν γίνεται να μέν αντιδράσουμε, έννε στην φύση μας, όπως ούτε ένι οι εξουσιαστικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Θωρείς τες παντόυ, μέσω της θρησκείας έγινικε αποδεκτό ότι υπάρχει, μία σύνδεση με εξουσιαστικό χαρακτήρα που ενώνει "θεό"(ή σατανά ή άλλες θεότητες) και άνθρωπο έστω και αν είναι ψευδής, πιάνει πραγματική μορφή μες το κοινωνικό σύνολο. Με τον ίδιο τρόπο υπάρχει τζιε μές τη σχέση μεταξύ άντρα τζιε γυναίκας, του δάσκαλου τζιε του μαθητή, εργοδότη τζιε υπάλληλου, γονίων τζιε παιθκίων τζιε τελικά κράτους τζιε πολίτη.
Η ίδια η εξουσία που θεώρεί τον εαυτό της θεό, εν ο παράγωγος αρρώστιας. Τούτη ούλλη ιεραρχική οργάνωση πρέπει να καταργηθεί. Εμείς πρέπει να αναλάβουμε τον ρόλο του αντίχριστου :D
Δημοσίευση σχολίου